CHAPTER 10-
MARIA
"Hey are you okay? Kanina ka pa parang wala sa sarili."
He keeps on questioning about that and I always said that I am okay. We are now on our way to my apartment and just got done with my check up. Hindi ko sinabi na narinig ko kanina ang pinag uusapan nila ng pinsan nya. Para ano pa diba?
I know now my role in his life. That is important so that I know my place and my limits. Hindi na ako aasang mamahalin nya ako dahil hinding hindi nya gagawin yun.
Tipid nalang akong ngumiti sa kanya. "Okay lang po ako. Napagod lang siguro ako ngayong araw." Rason ko kaya napabuntong hininga ito. I know he is wondering why I suddenly acted like this. I just let him because I don't have the energy anymore. I feel like his words drained all of my energy.
He sighed. "Okay, you can rest here. Do you want to sleep?" Napailing naman ako at tumingin sa labas ng bintana. Pilit kong iniiwasang magtama ang mga mata namin. I am afraid that he will know that I am just lying. I don't want him to question me anymore. If he knows that I am just purely lying to him. Na Hindi ako pagod at sadyang nawala lang talaga ako sa mood dahil sa narinig.
"Hindi na po. Mukhang malapit na naman po tayo sa bahay eh." Sagot ko dito habang hindi pa rin sya tinatapunan ng tingin. I don't want to act like this but I can't help it.
Rinig ko ang pagbuntong hininga nito bago sumagot ng 'okay'.
I sighed. I know it is partly my fault why I am hurt right now. I get my hopes high and even started planning how to make him fall in love with me. I wanted to burst into laughter. Look what happened to me. I am completely in a mess right now.
Yeah, I'm hurt. I am so stupid. Assuming that he will also love me the way I love him. But no. He made it clear already. He don't want to love me---he will never love me. I wanted to laugh but the tears made its way to my cheeks. I simply wipe it before I cleared my throat.
This thought of him seeing me more than just his secretary. Kinuha nito ang lahat ng espasyo sa utak ko at ngayong nabigo ako ay biglaang naging blanko nalang ang utak ko. Parang lumipad ako sa pinakamataas na bahagi at bigla na lamang akong napilayan at bumagsak.
Bakit ba kasi hindi ko naisip ang kasabihan nila? They said, Don't expect because expectation will only lead to disappointment. Pero hindi ko iyon naisip dahil pinairal ko ang pagiging malandi ko. Yung nasa isip ko kasi nitong mga nakaraang araw ay sya lamang.
Is it bad to expect? To assume? Of course not, right? Hindi naman kasi maalis sa isang tao ang umasa pag may nakikita silang paraan para makamit nila ang nais nilang makamtan. They are just being determined and risky. Of course, to risk something you need to expect two consequences and that is having a good result or the bad result. And if you risk you are willing to be hurt and you need to accept the result of your actions. In my case, I expect, I assume and I took a risk. And now that the result is not good as I was expecting, I need to accept it.
I got my hopes high but it immediately shattered. So harsh. Binasag nito ang pantasya ko ng isang masayang buong pamilya. And I wondered who is that woman. He already mentioned her when we 'did' it. And it seems like she made a big impact to his life. Ganyan ba nito kamahal ang babaeng yun? Sobrang importante ba ito sa buhay nya? That he is willing to be loyal to her even if she is not by his side? Why can't he forget her?
In my two years in his company, I didn't know someone who named denise. I know maraming mga babaeng ang dumadalaw sa kanya pero agad nya naman itong tinataboy. And it seems like hindi nya kayang gawin yun kay denise. I can see that he loves her. Sobrang mahal nya ito kaya nga hindi nya gustong mag move on diba?
Can I stop thinking about it? Masakit kasing isipin na may mahal syang iba. Masakit isipin na hindi nya kayang tugunin ang pagmamahal ko dahil sa babaeng yun. Pero kaya ko bang pigilan ang utak ko? I can't. Even worst, I am in a vulnerable state right now. Wala akong lakas na hindi isipin ang mga bagay bagay.
"Maria we're here." Basag nito sa malalim kong pag iisip. Napatingin naman ako sa labas bago ako nag pakawala ng mahabang hininga at balingan sya.Saglit lamang akong tumingin sa mga mata nya bago ako nag iwas ng tingin. I can't look at him in the eyes. Makikita ko lang kung gaano sya ka durog. How he is lost.
I know the answer now. Earlier I was wondering why the look in his eyes is so miserable. I mean there is no emotions in his eyes. He is lost. Now I realized why. I don't want to say it because it will just hurt me more.
I smiled that I immediately regret. Why did I even tried to smile even though my eyes screams sadness?
"Ahm sige po pasok na po ako sa loob. Mag ingat ka po sa pag uwi." Sabi ko at sa huling pagkakataon ay tinignan ko ito sa mga mata. Kunot noo lamang ito habang nakatingin sakin pero hindi ko na 'yon pinansin at baba na sana sa sasakyan.
"Wait maria." Pigil nito sakin kaya agad ko itong nilingon. I am confused why he suddenly called me. Did he want something?
Tahimik ito ng ilang segundo at hinintay ko naman ang sasabihin nito. Lumunok muna ito bago ako tinignan ng nagtataka. I only wear a blank face that made his forehead creased. "May problema ka ba? May nangyari ba? Parang okay ka pa naman kanina." Pagtataka nito na nagpa buntong hininga sa akin. I know he won't buy what I said earlier. Why did I even think he would? He knows how to read people's emotion. But why can't he read mine?
Binigyan ko ito ng isang ngiti at ipinagpasalamat ko dahil hindi 'yon lumabas na parang pilit. I am just hoping na hindi ito tumingin sa mga mata ko dahil malalaman nitong pilit lamang iyon. He will see the sadness in my eyes and he will wonder why. In the end he will ask questions. Maybe not to me but to himself. And once he analyzed everything he will know my feelings for him. I don't want that to happen. Kahit na mahal ko sya ay ayaw kong malaman nya ang nararamdaman ko. Para ano pa diba? He still won't reciprocate it so why bother?
Tumikhim muna ako bago nag salita. "Wala po talaga akong problema boss. Pagod lang po ako. Alam nyo naman po ang mga buntis diba? Paiba iba ng mood." I said and I'm hoping that he will buy my alibi. Mukha namang kapani-paniwala ito diba?
I want to bit my lowerlip while waiting for his response. Napakalma lang ako ng bumuntong-hininga ito bago tumango.
"Okay. Pagkapasok mo ay magpahinga ka kaagad. Baka mapaano si baby. We won't let that happen right?" Nag aalala nitong turan kaya naman ngumiti ako bago tumango. Of course we won't that to happen.
I remembered what he said a while ago. 'I will love the child..'
I smiled. "Opo, sige po mag iingat po kayo." Sabi ko bago lumabas ng sasakyan nya. Tumango muna ito sa akin bago nito pinaharurot ang sasakyan palayo.
Napatingin ako sa sasakyan nito na unti-unting nawawala sa paningin ko. Isang ngiti ang gumuhit sa mga labi ko. Ngiting may kasamang pait. Now I can freely show my true emotions. I can show my true emotions in a place where he is not around.
Wag kang mag aalala boss. Aalagaan ko si baby. Dahil alam ko naman na kailangan mo sya, kami para hindi ka mapaalis sa posisyon mo sa kompanya. Though I know that you love our baby and that is more important. I am okay with it because you will not just use our child but will also love him/her. That what our child needs. The love of the parents.
I know that the company is important to you. Kaya mong gawin ang lahat para sa kompanya. Kaya mong gawin ang lahat para sa kompanya at kahit pa gamitin mo ako.
"Oh bakla! Nandito ka na pala." Bungad sa'kin ni macey na nasa sofa nakaupo at kumakain ng chips. Inalok pa ako nito ng kinakain pero agad akong tumanggi.
Ngumiti ako sa kanya. "Hindi na macey. Ahm pagod na din ako eh. Sige sa kwarto lang ako magpapahinga." Sabi ko bago ako tumalikod at umakyat. Rinig ko naman ang pag buntong hininga nito. I know he knows that something is not right with me. Alam ko ding pinipigilan lang nito ang magtanong ng nangyari. He knows that I am very okay earlier before we go to the clinic and suddenly my mood change.
Bumuntong- hininga ako bago umupo sa kama at napa isip. I am wondering why most of the people wants to take risk? Why? Even if they know that in the end they will just going to hurt themselves. Knowing the consequences they still want to fight for their love once. At kahit na nasasaktan sila ay hindi sila tumitigil na lumaban para sa taong mahal nila. Just like me. Sumusugal ako para sa kanya. Mahigit dalawang taon kong kinimkim ang pagmamahal na nararamdaman ko sa kanya. And I made a decision right now. What might be the consequences for this action, I am will accept it. It is just a one time chance and I don't want to waste it. I will make him fall in love with me.
I know I am being martyr but who cares? He said that he will never love me. He said it but I will never let him. May kasabihan nga diba? Na wag kang magsalita ng tapos dahil baka lalamunin mo lang lahat ng sinabi mo. So that's what I am going to make him. Hindi nya alam ang magiging kalalabasan ng pagsasama namin. Ipapakain ko sa kanya ang lahat ng sinabi nya.
I am Maria Isabella Dimasali and I will make Denrick Moncuedo eat what he said.
**Written by Stringlily**
CHAPTER 11- WHAT?? Denrick "So how's your work? Kamusta na ang mga stock holder ng kompanya nyo? Did they still making a way to remove you from your position?" A man asked me. He is not just a man but a friend of mine. Terrence Montero is looking at me intently while waiting for my response. We're here at the bar. We are in a VIP room to be exact. We don't want to be interupted by the noise so we decided to rent a room. We just want to have some quality time together after our stressful days. "Oo nga. By the way, did you find someone who can be your wife and the mother of your child?" Dark mijares asked me while maintaining his stoic face. I am really amazed with this man. He still remain emotionless even with us. He never shows his emotions and only us knows why. It is a secret of our group. And who
CHAPTER 12- DREAM MARIA "Hoy bruha kanina ka pa dyan tulala! May nangyari ba? Parang kagabi ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili. Bakit biglang nadrained yang energy mo?" Puna sakin ni Macey. Napabuntong hininga naman ako bago sinubo ang pagkain at hindi sya sinagot. I don't want him to know the plan of denrick to me. Alam ko naman na mamahalin nito ang magiging anak namin. Based on his expression yesterday when he attentively listening to the doctor about my pregnancy. I know my bestfriend. If he knows the plan of my boss, he would go berserk. He is so protective of me that is why I am afraid of what he would do if he will know. Oo, babakla bakla lang sya but once he knew na inaapi ako ay baka lalaki pa ito sa lalaki. He once did that when I was being bullied in our school and I can't imagine him getting more angrier if he knows m
CHAPTER 13- IS SHE THE ONE? MARIA Sa durasyon ng byahe papuntang opisina ay katahimikan ang namayani sa amin. We are both drowned with our own thoughts to even talk. Nag usap lang kami nung papasok kami ng opisina kung saan lahat ng mga empleyado ay pinagtitinginan kami. Who would not right? He is holding my hand. Hindi mo talaga maiiwasan na may mga usasero at usasera pag may chismis. Paano ba kasi e ang alam nila ay secretary lang ako nito and nothing else. Yes may mga times nga din na siniship nila ako sa boss ko which I also like to be honest. Pero bakit ko naman sasabihin sa kanila right?So I acted like I am irritated but deep inside I like it. They even gave us a name, DenRia which at first I found so beautiful but now I think it is so corny. Wala na bang iba? I don't know their reaction
CHAPTER 14- IRRITATED MARIA I keep on sighing while waiting for the woman to go out from his office. It is been an hour since she entered that room at hindi pa rin ito lumalabas hanggang ngayon. Awhile ago I don't really have the choice but to call my boss. Mabuti na lamang ay kakatapos lang ng meeting nito kaya pinapasok ko na ang babae. Wala naman itong ibang sinabi kundi ang 'okay' ng sabihin ko na may babaeng naghihintay sa kanya sa labas. Kilala ko na ito na maikli talagang mag salita kaya naman I took his words as a sign of letting that woman in. And I didn't get any complain from him. Isang oras na ang babae doon at hindi ko gusto ang pumapasok sa utak ko. What are they doing inside that room? It's been an hour and still no sign of them going out of that office. I know that the woman's agenda is not about business. I know it. She wants to
CHAPTER 15- FAVOR MARIA Kasalukuyan ako ngayong nasa opisina at nakatulala lang. Hindi nya na kasi ako binigyan ng mga papeles at sinabing kung gusto ko ay manood nalang ako sa youtube. Hindi ko naman yun ginawa bagkus ay binalikan ko ang nangyari kanina. By the looks on his face a while ago, mukhang kinakabahan ito na ewan. Bakit naman kasi sya kasi kinakabahan diba? Never in my life na nakita kong kinabahan ang isang Denrick Moncuedo. And of course I am very thankful na pag dating namin dito ay wala na ang babaeng iyon. Naalala ko pa ang pagsigaw sa akin ng bruhang iyon. Akala mo naman sobrang taas na nya para sigawan ako ah. Hindi ba nya alam ang salitang respeto? Sa tingin ko naman may pinag aralan ito. Hindi ba itinuro sa school nila ang Good manners and right conduct?
CHAPTER 16- THE PARTY MARIA Her dress hugged her body that shows her curve. Her lips are as red as an apple, and her eyes are shining like a diamond. When you look at it, you will saw how bright and mesmerizing it is. Her cheeks are high and have a shade of a pink tint, and it suits her fair skin. The reflections show a beautiful woman. And that woman is no other than me. Tonight as we announce a very important announcement that will completely change my life. I am sure that most of them will be shock because I am not an heiress. I am in the middle class so people will wonder how Denrick end up marrying me. I smiled while looking at my reflection. There, showing a very beautiful woman dressed in a mint green colored dress. She is very different to the usual Maria.
CHAPTER 17- CONFUSED MARIA "Good evening ladies and gentlemen." Panimula nito habang seryoso lamang ang mukha. Ngumiti naman sa amin ang mga bisita kaya nahihiya na din akong ngumiti. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at siguro naramdaman nya iyon kaya agad nyang hinawakan ang bewang ko at pasimpleng pinisil iyon. "I would like to introduce to you my beloved Maria. Still can't believe that after we face so many challenges we are now here and ready to open a new chapter of our life. We surpass all the trials because we are together. And now we are going to paint the new chapter of our life with a very colorful moments together with our little angel." Pagkatapos ng speech nito ay agad na pumalakpak ang mga bisita. Hati-hati ang naging reaksyon nila. Some are shocked that I am pregnant and some are just smiling, looking so happy with the news
CHAPTER 18- SWEET PUNISHMENT WARNING: SPG MARIA I pouted when I glance at him. He is not in the mood and I don't know why. Maybe pagod ito kaya sya tinotopak ngayon. Kanina ng dumating ito ay medyo okay pa naman sya pero makalipas ang ilang oras na nakaupo sya kasama namin ng mga kaibigan nya ay bigla nalang nag iba ang mood nya. What's with him right now? I shook my head and decided to take a shower. Masyadong malagkit ang pakiramdam ko kaya naman binalingan ko sya para sana mag paalam. But how can I ask his permission if he is not in the mood? Nakakatakot ako na masigawan ako nito ng wala sa oras. We are currently here in his room. Naisip kasi ng mag-asawa na dito na kami magpalipas ng gabi ni Macey. Sabi nila ay masyad
SPECIAL CHAPTER Special chapter "Mom!!!" Isang sigaw ang dumagundong sa kabahayan nila. Napakamot nalang ng ulo si Maria at agad lumabas sa kusina. Ang aga aga ay iyon na agad ang bumungad sa kanya. Pakiramdam niya ay kakagising lang ng mga ito pero nag aaway na kaagad. Pagkalabas niya ng kusina ay sumalubong sa kanya ang anak nyang lalaki na galit na galit ang mukha habang nakatingin sa mga kapatid nito. Kumunot ang noo nya dahil sa nasaksihan. Bakit ganito ang mukha ng mga anak niya? Hindi na agad maipinta. "What happened?" She asked. "What is happening here?" Rinig niya namang tanong ni denrick na kakalabas lang galing sa opisina nito na nasa loob ng bahay. I heard my son heaved a sigh before he pointed at his sister. "Dad! Malliyah destroyed my favorite book!" Sumbong ni Maxxor sa daddy nito kaya napahawak ako sa noo ko bago nilingon ang anak kong babae.
SPECIAL CHAPTERSpecial chapter"Mom!!!"Isang sigaw ang dumagundong sa kabahayan nila. Napakamot nalang ng ulo si Maria at agad lumabas sa kusina. Ang aga aga ay iyon na agad ang bumungad sa kanya. Pakiramdam niya ay kakagising lang ng mga ito pero nag aaway na kaagad.Pagkalabas niya ng kusina ay sumalubong sa kanya ang anak nyang lalaki na galit na galit ang mukha habang nakatingin sa mga kapatid nito. Kumunot ang noo nya dahil sa nasaksihan. Bakit ganito ang mukha ng mga anak niya? Hindi na agad maipinta."What happened?" She asked."What is happening here?" Rinig niya namang tanong ni denrick na kakalabas lang galing sa opisina nito na nasa loob ng bahay.I heard my son heaved a sigh before he pointed at his sister."Dad! Malliyah destroyed my favorite book!" Sumbong ni Maxxor sa daddy nito kaya napahawak ako sa noo ko bago nilingon ang anak kong babae."Malli
EPILOGUEEPILOGUE"What did you do again? Huh?" Mom asked me as soon as she entered my office. I just shrugged my shoulder, so she heaved a sigh. Maybe naiinis na sya sa akin dahil palaging ganito nalang ang naabutan nya. Me, firing another secretary.I shrugged my should and tried my best not to focus on what she is saying."Mom, please not now." Pakiusap ko pero hindi ito nakinig sa akin."Really denrick?" Tanong nya pa habang nakataas ang isang kilay sa akin. Napabuntong hininga naman ako dahil alam kong sesermunan nya na naman ako.I'm tired right now, and I don't have the strength to listen to her. I came fro
CHAPTER 69---A DIFFERENT PROPOSALMARIAPagkarating sa taas ay agad kong nilibot ang tingin sa kabuuan ng kwarto. Talagang spanish inspired ang buong bahay. Pati ang mga kagamitan ay ganun din. May dalawang pinto ang kwarto at sa tingin ko ay CR ang isa habang ang isa naman ay walk in closet. I don't want to explain further because I am so lazy to do it.Agad akong dumapa sa kama. Bahagya pa akong napapikit at ninanamnam ang sarap na pakiramdam na hatid ng kama. Hindi naman nagtagal ay naramdaman ko ang paglundo ng kama kaya bahagya kong minulat ang mata ko at sumalubong sa akin ang mukha ni denrick na may bahid ng pag aalala."Are you tired?" Tanong nito pero umiling lamang ako at ipinatong ang ulo ko sa hita nito. Marahan naman nitong hinaplos ang buhok ko at ang pagmasahe nito sa may ulo ko kaya ramdam ko ang sarap na nanunuot sa katawan ko. Napapikit ako habang minamasahe nito ang
CHAPTER 68--- VACATIONMaria"Wag kayong magpasaway dito okay? Behave lang kayo kay Tita Artemis niyo." Bilin ko sa mga bata habang nasa labas kami ng bahay.Ngumiti naman sila bago tumango. "Of course mom. We are big now, so you don't need to worry. Just enjoy your vacation there." Turan ni Debbie kaya natawa ako at marahang ginulo ang buhok niya. Sumimangot ito sa ginawa ko kaya naman niyakap ko nalang siya at gumanti din naman ito ng yakap sa akin. Alam ko naman na ayaw nito na ginugulo ang buhok niya dahil aniya ay malaki na siya at masisira daw ang beauty niya pag ginulo ko iyon. Kahit ilang beses na niya iyong sinabi ay hindi ko pa rin maiwasan na guluhin iyon dahil iyon talaga ang habit ko pag natatawa o masaya ako sa kanila.Nang kumalas ito ng yakap ay nakangiti na ito sa akin at maging sa ama nito. Binalingan ko naman ang anak kong lalaki na nakatingin lang sa amin. Niyakap ko ito at marahang h
CHAPTER 67---HOUSEMARIAToday, it feels so different. Maybe because I don't have something heavy on my chest. Wala akong tinatago sa kanya kaya naman malaya ang puso ko na maramdaman ang saya na dulot ng salita na binitawan niya. Wala akong kung anong kirot na naramdaman habang paulit ulit na binabalik sa utak ko ang mga salita na iyon. And that just make me smile so genuinely.Gusto kong magsalita pero parang may pumigil sa dila ko. Nanatili lamang akong nakatingin sa kanya. Ginagamit ko nalang ang mga mata bilang way kung paano ko maexpress kung gaano ako kasaya. Ngumiti naman ito bago ako niyakap. Niyakap ko naman ito pabalik at mas hinigpitan pa iyon. I am now in his arms, and I feel so safe and secured. He enveloped me in his arms, and I feel like his warmth enveloped my heart. I really love his warmth.Hindi maalis alis ang ngiti sa labi ko habang magkayakap kami. Napakurap kur
CHAPTER 66---TEARS OF JOYMaria"Mom wake up!" I heard a voice calling me kasunod niyon ang pagyugyog sa akin."Hmmm." I groaned."Mom wake up!" Ilang ulit at sunod sunod ang pagyugyog sa akin kaya naman naman wala na akong nagawa at unti unting minulat ang mga mata.Pagmulat ko ay bumungad agad sa akin ang sinag ng araw kaya napapikit pikit ako at inaadjust ang sarili sa liwanag. Nang makaadjust na ang mata ko ay bumungad sa akin ang nakangiting mukha ng kambal. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila at tatanungin sana sila ng pilit nila akong hatakin patayo."Mom move faster! Hinihintay na tayo ni daddy!" Wika ng anak ko habang mababakasan ang pagmamadali sa tono noon. There, I remember what he said yesterday.Nang hindi pa ako kumilos ay pinagtulungan nila akong hatakin. Natatawa naman akong bumangon at agad pumasok sa banyo. They are so excited with the news. Excited sila sa pu
CHAPTER 65---HE IS JEALOUS?!MARIAI bit my lower lip while looking at my son who was looking intently at Rowella. Hindi ko alam pero parang naluluha ako sa sinabi ng anak ko. I don't know but I am a bit emotional hearing what he said. He is like a grown up man and I'm so proud of him.Kitang kita ko ang pagkawala ng ngisi sa mukha ni rowella bago ito tumikhim. It looks like she is caught off guard by my son's word. Hindi nito inaasahan na sa mura nitong edad ay nagawa niyang masabi ang mga iyon. She didn't expect that a child can understand everything.Napabaling naman ako kay Denrick na naluluhang nakatingin kay Maxxor. I know that he is touched by his son's word. Hindi niya din iyon inaasahan mula sa anak niya at ngayon nga ay nagiging emosyonal siya.Napalingon naman dito si Maxxor. Ngumiti ito sa ama niya kaya naman nakita ko ang pagtulo ng luha nito. Kinagat ko naman ang labi k
CHAPTER 64---ROWELLAMaria"Hi guys!" Nakangiting bati pa nito sa amin kaya naman di ko mapigilan ang mapataas ang kilay."Chill guys! I didn't came here to start a fight. It's just that, there is no available table here. Pero nakita ko kayo so I think pwede naman akong makishare ng table sa inyo. After all we are friends right?" Turan nito at gusto nalang mapaikot ng mga mata ko mabuti nalang napigilan ko ang sarili ko. Kelan pa kami naging friends? Assumera ang bruha.Binalingan naman ako ni denrick kaya bumuntong hininga naman ako bago tumango. May magagawa pa ba ako? Totoo naman kasi na wala ng bakanteng upuan at ayaw ko naman na maging bastos dahil hindi ako kagaya niya. Mukhang nakapagtapos naman ng pag aaral pero walang good manner and right conduct.Panira talaga ng mood ang bruha. Iyon ba ang magiging role niya sa mundong ito? Kanina ang saya saya namin eh.Okay I should be sorry for wha