CHAPTER 16

CHAPTER 16- THE PARTY

MARIA

Her dress hugged her body that shows her curve. Her lips are as red as an apple, and her eyes are shining like a diamond. When you look at it, you will saw how bright and mesmerizing it is. Her cheeks are high and have a shade of a pink tint, and it suits her fair skin. The reflections show a beautiful woman. And that woman is no other than me.  

Tonight as we announce a very important announcement that will completely change my life. I am sure that most of them will be shock because I am not an heiress. I am in the middle class so people will wonder how Denrick end up marrying me. 

I smiled while looking at my reflection. There, showing a very beautiful woman dressed in a mint green colored dress. She is very different to the usual Maria. 

Bumuntong hininga ako at naisipan ng lumabas sa kwarto na hinuha ko ay guest room nila dito sa mansion. I have been here already before but the design and structure of their house still amaze me.

Nang makalabas ako ay sinalubong ako ng boss ko na gwapong gwapo sa suot na suit. Araw-araw ko naman itong nakikita na nakasuot niyon pero bakit mas lalo itong gumwapo ngayon? 

Naglakad ako papunta sa kanya at hindi ko maiwasang mailang sa titig nya. Papaano ba kasi e sobra ito kung tumitig na para bang nasa akin ang spot light. Hindi ako sanay na ganito sya kung tumitig kaya naman nailang talaga ako. I even felt my knees wobble because of his stares. 

I don't know but I also like the way he look at me. Based on the looks on his face I can see hope. Hope that someday he will learn to love me. 

"Hey." Bati nito bago pinalupot ang kamay sa bewang ko. Namula naman ang mukha ko at agad nag iwas ng tingin. Why is he even more beautiful in my eyes today? Masyado na talaga akong hulog na hulog sa kanya.

"You look beautiful in that dress." Bulong nito at nag sitaasan ang balahibo ko sa katawan dahil sa ginawa nito. My heartbeat started to change its pace, and my breathing hitched. What is he doing to me? Or should I rephrase it with why he is doing this to me?

"A-ahm kayo din po." Anas ko habang nakatingin lamang ako sa dibdib nito. Hindi ko ito kayang tignan sa mga mata dahil baka mahimatay na ako sa bilis ng tibok ng puso ko.  I am afraid that once I look at him in the eyes, he will know how whipped I am to him.

"Thank you. Now let's go. Some of our guests are waiting outside." Anito kaya tumango ako at naglakad na kami papuntang bulwagan. 

Kagat-kagat ko ang ibabang labi habang nakapulupot pa rin ang kamay nito sa bewang ko. Hindi ako sanay na ganito ito kalapit sa akin without doing that 'thing.' Para din bang habang magkadikit kami sa isa't isa ay nawawalan ako ng hininga. Is he absorbing all of the air? 

Honestly, I am not used to this side of him. I don't know if his actions are just because of his proposal to me or he is doing it because he just want to? Maybe the first one was the answer. 

Nang makarating kami sa bulwagan ay sinalubong kami ng mag- asawang Moncuedo pati na rin ng kapatid nito. They are all stunning and I am not shock anymore. I used to see their beauty when the company is having a formal event. They are just not used of me wearing a sexy dress. 

Nakangiti ang mga ito at binigyan nila ako ng isang halik sa pisngi while Mr. Moncuedo extended his hand for a handshake. Tinanggap ko naman yun habang nakangiti pa rin sa kanila. 

Hindi maalis alis ang ngiti sa labi ng kapatid nito at tumiling niyakap ako. 

"You look so beautiful ate maria." Nakangiti nitong turan and I just want to reply 'I know.' I smiled at her and said thank you before looking at my boss and will soon to be husband.

Paglingon ko ay nakatitig ito sa akin ng mataman at kahit na nahuli ko ito ay hindi pa rin ito nag iwas ng tingin. Lumunok ako at napaisip kung ano ang nasa isip nito while looking at me. He looks so serious while looking at me intently. 

I tried to read what's on his mind, but I failed. My heart is thumping so hard while our gaze is not breaking. Para akong hinihigop ng mga titig nito at hindi ko alam kung papaano matulungan ang  sarili. He is trying to drown me with his stare and he is succeeding. 

I want to break our stare but he is not letting me. Yung titig nya ay sobrang makapangyarihan kaya wala akong magagawa. And the fact that my feelings for him is also powerful. The two collide with each other, trying to defeat me.  

"Ahem." 

I should be thankful that someone was able to bring me back to my reverie. But instead of feeling thankful, I feel embarrassed. Why? Dahil nakatingin ang tatlo sa amin na may nanunuksong tingin. Yung tipong gusto ko nalang na lamunin ng lupa dahil sa mga titig nila. 

I cleared my throat and look away. Rinig ko ang paghagikhik nila at pulang pula na talaga ang mukha ko. 

"Mamaya na kayo magtitigan ng walang bukas dahil may bisita pa kayong kailangan e entertain." Turan ng ginang habang binibigyan kami ng malokong tingin. It is not what they are thinking. Hindi ko lang talaga alam ang nasa isip ng anak nila at kung bakit hindi ito nag iwas ng tingin. I have my reasons why I can't and that is because of my feelings. But what about him?

Napabuntong hininga ako at kinagat ang ibabang labi. Mas lalo pa namula ang mukha ko ng mas lalo pa akong hapitin ng boss ko palapit sa kanya. Gusto ko nalang mapapikit dahil sa sobrang kahihiyan. Who would not? His parents saw it and now they are throwing us a malicious look. 

"Ahm...A-ah." I don't know why I even bother to open my mouth. Mas lalo lang tuloy napaghahalataan na apektado ako sa anak nila. 

"Mom tigilan nyo na nga si Ate Maria. Sobrang pula na ng mukha niya at baka dalhin na natin sya sa ospital dahil rinig na rinig ko yung pag thump ng puso nya." Singit naman ng kapatid nito na hindi alam kung dapat ko bang ipagpasalamat. I even feel more embarrassed. At totoo ba ang sinabi nito na naririnig nya ang tibok ng puso ko?

"Don't believe them. They are just fooling you." Bulong ng katabi ko kaya inangat ko ang tingin ko sa kanya at mayroon lang syang seryosong titig.

"Now, let's go." Anito at inakay na ako palapit sa mga bisita.

Sinalubong agad ako ni macey na nakasuot ng polo. Lalaking-lalaki ang porma ng kabigan ko pero kung kumilos at magsalita ay ang kaibahan. I must admit that he looks so handsome.

"Mayang!" Masayang salubong nito sakin bago ako niyakap. Agad ko naman itong kinurot sa tagiliran.

"Gaga ka. Ang ganda ganda ko tapos tatawagin mo lang akong mayang? Pwede bang Maria muna?" Bulong ko dito kaya rinig ko ang hagikhik nito.

"O sya sige Maria muna dahil araw mo ngayon. Hehehe congrats talaga bakla!" Napatawa naman ako sa sinabi nito.

"Salamat macoy." Sabi ko at natawa nalang ako ng ako naman ang kinurot nito.

"Magtigil ka maria. Kung ayaw mong tatawagin din kitang mayang." Banta nito kaya natawa ako.

"Eh bakit ba? Gusto mo bang tawagin kitang Macey kahit na lalaking lalaki ka sa suot mo ngayon?" Natatawang tanong ko kaya tumalim ang titig nito sa akin.

"Kahit na. Basta Macey ang itawag mo sa akin talaga baka tawagin kita sa palayaw mo." Banta nito kaya natatawa akong tumango bago balingan ang boss ko na kanina pa nakamasid sa amin.  

"Let's go?" Anito kaya naman agad akong tumango at naghanap na kami ng pwedeng mauupuan ni Macey. Hindi naman kasi namin sya maasikaso dahil mukhang magiging busy nga kami. Sa dami ba naman ng business partners nila na bisita namin ngayon ay hindi pa ba kami magiging busy?

We were busy trying to find a spot for Macey when Ma'am Artemis called us. 

"Ate macey dito ka na maupo para may kasama ako. Alam ko naman na magiging busy ang love birds na yan. Tsaka kuya's friend will be here in a minute." Turan ni artemis kaya napatawa si Macey at kumekembot kembot na umupo sa tabi ni Ma'am Artemis. Napailing nalang kami sa inakto nito. 

And for the record, we are not love birds. Mabuti sana kung may pagmamahal na namamagitan sa amin pero ako lang naman yung may feelings so hindi pa rin matatawag na love birds yun. Unrequited love ang meron kami at wala ng iba. Well, maybe soon we will officially become love birds.

"Why are you frowning? Pagod ka ba?" Tanong ng boss ko. Umiling naman ako. 

"Hindi naman po. Siguro mood swings lang." Turan ko kaya tumango ito. 

"Just tell me if you are tired okay? Makakasama sa baby ang mapagod ka." Anito kaya naman napangiti ako at tumango sa kanya.

We started to greet the guests until they are all settled and the emcee takes the spotlight.

"Good evening ladies and gentlemen. Today we are celebrating the union of Denrick Moncuedo and his love Maria Isabella Dimasali. So now let's welcome them with a big round of applause." Panimula ng emcee kaya naman tumayo kaming dalawa ni Denrick at pumunta na sa gitna.

Kinakabahan ako dahil hindi ako sanay na matuon sa akin ang atensyon ng lahat ng tao. I may be an extrovert but having so many people and knowing the main reason for this party makes me nervous. 'Main reason' means his proposal to me. 

Nanginginig ang tuhod ko at ipinagpasalamat ko nalang dahil nakaalalay sa akin si Denrick kaya hindi ako natutumba.

Habang papalapit kami sa stage ay kitang kita ko ang mukha ng mga bisita. Yung iba ay kinikilig pa at yung iba naman ay simpleng nakangiti lamang. Don't they know that the root of this party is not because of love that we have but because of business? Well, for his side it is about business but for me, it is about the baby.  Siguro nga akala ng mga stockholders ay may lihim kaming relasyon at hindi nila naisip na dahil iyon sa request nila na magkaroon ng asawa si Denrick. 

**Written by Stringlily**