CHAPTER 11- WHAT??
Denrick
"So how's your work? Kamusta na ang mga stock holder ng kompanya nyo? Did they still making a way to remove you from your position?" A man asked me. He is not just a man but a friend of mine. Terrence Montero is looking at me intently while waiting for my response. We're here at the bar. We are in a VIP room to be exact. We don't want to be interupted by the noise so we decided to rent a room. We just want to have some quality time together after our stressful days.
"Oo nga. By the way, did you find someone who can be your wife and the mother of your child?" Dark mijares asked me while maintaining his stoic face. I am really amazed with this man. He still remain emotionless even with us. He never shows his emotions and only us knows why. It is a secret of our group. And who ever reveal his secret will receive a very beautiful punishment.
Every one of us have a darkest secret and each and everyone of us knows it. Alam namin ang lahat ng sekreto ng bawat isa. And who would not right? We were childhood bestfriends.
Binaba ko naman ang hawak na kopita at marahang tumango sa tanong nito. They were shocked because of that. Well, ilang araw palang naman sinabi sa akin ng ama ko iyon at nakahanap na agad ako. Maybe luck was on my side.
They are looking at me with amazement. Nakita ko pa na nag apir ang kambal na Armani. Umiling iling ako sa naging reaksyon nila.
"Grabe! Iba nga talaga ang kamandag ng isang Denrick Moncuedo!" Manghang usal pa ni Gray Armani. Ngumisi naman ako sa tinuran nya.
"Wala pang tatlong araw noong sinabi sayo ng papa mo yun ah." Nagtatakang tanong ng kakambal nito. Black Aiden Armani. Nginisihan ko nalang sya na naging dahilan kung bakit nagkaroon ng malokong ekspresyon ang mukha nya.
Gray and back armani are twins. They are identical twins but have different personality. Gray is more on being a 'fvckboy' while his twin is more on a serious type. Yan nga minsan yung kambal diba? May magkaparehong mukha pero magkaiba ng ugali.
I saw how a smirk form on Dark's face. Binaba nito ang hawak nitong kopita bago ako tinignan ng deretso sa mata. I can say that he is really intimidating, but can never intimidate me.
"Alam naming ayaw mong paalisin ka sa posisyon mo sa kompanya dahil pinaghirapan mo ang lahat para marating mo yun." Panimula nito habang naroon pa rin ang ngisi sa labi. But after a few second his expression change into a serious one.
"Pero hindi naman siguro magiging rason yun para mamulot ka nalang ng kung sino sa daan para maging asawa at magiging ina ng anak mo." Seryosong sabi nito kaya seryoso ko din itong tinignan pabalik. I know he is just being protective but I know how to handle the situation. I will not gonna let those fvckers crash me. Uunahin ko na muna sila bago nila magawa yun sa akin.
Dark is the oldest among us. He is one year older than us so he is being protective 'again.' I understand him but I am not a kid anymore. I know what to do.
Nagtitigan kami ng ilang segundo bago ko sya sinagot.
"Of course not. You know me, I'm not like that. You think basta basta nalang akong mapupulot ng babae for the sake of maintaining my position in the company? I am not that pathetic. Hindi ko sya napulot lang dahil matagal ko na syang kilala at kahit kayo ay kilala sya." Sagot ko sa kanila dahilan kung bakit kumunot ang noo nila while Dark is still maintaining his face emotionless. I know I just triggered their curiosity as it is easily shown on their faces.
"Woah! Who might that be? Wala naman kaming kilala na papatol sayo agad-agad. Or it is one of the girls na patay na patay sayo?" Kuryusong tanong sakin ni terrence pero nahimigan ko ang malokong tono nito habang sinasabi ang huling pangungusap.
Nginisihan ko muna sya bago inisang lagok ang natitirang alak na nasa kopita bago ko sila sinagot. "Maria Isabella Dimasali." Sagot ko kaya napatanga sila. I know they can't believe what I said. Who would believe me? Sa loob ng dalawang taon nitong pag tatrabaho sa akin ay hindi ako nito nilandi o kahit magpakita ng motibo.
"You mean your secretary?" Manghang tanong ng kambal kaya tumango ako.
"How come na napapayag mo sya? Eh kilala ko yun. Hindi yun papatol sayo." Takang tanong ni black kaya ngumisi ako. Siguro nagtataka sila kung paano ko napapayag ang secretary ko. And to think na kailangan ko pa syang buntisin. Well they didn't know what happened that is why they are so confused.
"Well she just did. And guess what? She is now pregnant with my child." Sagot ko kaya lahat sila napaamang maliban kay dark na seryoso lamang ang mga tingin sakin. Shocked was written all over their faces.
"Buntis sya? At ikaw ang ama? How come?" Sunod sunod na tanong ng tatlo.
I sighed. "Yes she is pregnant with my child. And why did you ask how? Ofcourse we did it dumb*ss." Sabi ko na para bang isa silang malaking istupido dahil tinanong nila kung bakit nabuntis ang secretary ko.
"We mean is how come you got her pregnant? We both know her at hinding hindi sya basta papatol sayo." Sagot naman ni Black na parang sinasabi na hindi sila tanga.
"Oo nga. Kaya papaanong buntis sya ngayon sa anak mo? Pinikot mo sya no?" Turan naman ni Gray kaya agad ko syang tinaasan ng kilay. Pinikot? What the fvck?
"And you think gagawin ko yun sa kanya?"
"Well if you didn't then how come? And to think na nangyari ang insidente ilang buwan na ang nakakaraan." Sabat naman ni Terrence.
"Yeah, we did it a month a go." Ani ko na nagpagulat sa kanila pero makaraan lang ay ngumisi sila sa akin.
"Bilib na talaga ako sayo."
"Yeah, kahit ang sekretarya mo na palaban ay nadali mo."
Umiling iling nalang ako sa tinuran nila bago salinan ang baso ko ng alak. I don't even why she let it happned. I mean is bakit nya hinayaan na may mangyari sa amin? Did I force her? Pero bakit parang hindi naman sya galit sa akin?
"Why? Do you love her?" Biglang salita ni Dark. I thought he would remain silent.
Nilagok ko muna ang alak bago sinagot ang tanong nya.
"Of course not. I don't love her and will never love her. I don't want to betray her. I love---"
"Denise?" Ngising pagpapatuloy ni dark sa sasabihin ko. Tumango naman ako na syang nagpatahimik sa kanilang lahat. Sumalin ulit ako ng alak sa baso bago tinungga iyon. The light atmosphere earlier is now heavy. There is now a tension in our room.
"Pare Hindi ka pa rin nakakamove on sa kanya? It's been 6 years and yet you still into her." Seryosong turan ni terrence kaya tahimik lamang akong umiinom. Yes, it is been six years but I still love her and this love is hurting me. But I don't want to stop loving her. I want to be in the same spot where she left me.
"6 years na yun pare. Denise don't want you to be like this. She loves you very much and we know that she wants you to move on." Komento naman ng kambal.
Ngumisi ako. "Easy for you to say that word because you're not in my position." Sagot ko. Napakamot naman ito ng batok at umiiling na binaling nalang ang tingin sa alak nito. Nilagok niya iyon at umiling iling na umiwas ng tingin.
"Yes, we are not in your position to say this pero hindi mo kailangang ikulong ang sarili mo sa nakaraan. Time is moving so you should too. Don't be stuck in the past. You know what Den? Kailangan mong kumilos para mabuhay. Hindi sa lahat ng panahon ay nandyan ang mga taong nakasama mo sa nakaraan. Don't close your heart. Sometimes you need to open your heart to experience the blast, the true happiness, again. You need to move on from the past so that you can proceed in the future. We didn't say na kailangan mo ngayong mag move on because we know that moving on takes time. You know what? Don't waste your time by locking your self in the past. Make a progress." Seryosong turan ni dark kaya tumango ang lahat.
Napabuntong hininga ako.
"I can't." Simpleng sagot ko kaya umiling iling sila.
"You can't or you don't want?" Ngising tanong ni dark kaya napaiwas ako ng tingin. Yes, I don't want to open my heart again. I don't want them to replace Denise because Denise will be my one and only. I am afraid to replace her. I feel like betraying her and I don't want that.
No one could replace her. No one. Even Maria.
**Written by Stringlily**
CHAPTER 12- DREAM MARIA "Hoy bruha kanina ka pa dyan tulala! May nangyari ba? Parang kagabi ko pa napapansin na parang wala ka sa sarili. Bakit biglang nadrained yang energy mo?" Puna sakin ni Macey. Napabuntong hininga naman ako bago sinubo ang pagkain at hindi sya sinagot. I don't want him to know the plan of denrick to me. Alam ko naman na mamahalin nito ang magiging anak namin. Based on his expression yesterday when he attentively listening to the doctor about my pregnancy. I know my bestfriend. If he knows the plan of my boss, he would go berserk. He is so protective of me that is why I am afraid of what he would do if he will know. Oo, babakla bakla lang sya but once he knew na inaapi ako ay baka lalaki pa ito sa lalaki. He once did that when I was being bullied in our school and I can't imagine him getting more angrier if he knows m
CHAPTER 13- IS SHE THE ONE? MARIA Sa durasyon ng byahe papuntang opisina ay katahimikan ang namayani sa amin. We are both drowned with our own thoughts to even talk. Nag usap lang kami nung papasok kami ng opisina kung saan lahat ng mga empleyado ay pinagtitinginan kami. Who would not right? He is holding my hand. Hindi mo talaga maiiwasan na may mga usasero at usasera pag may chismis. Paano ba kasi e ang alam nila ay secretary lang ako nito and nothing else. Yes may mga times nga din na siniship nila ako sa boss ko which I also like to be honest. Pero bakit ko naman sasabihin sa kanila right?So I acted like I am irritated but deep inside I like it. They even gave us a name, DenRia which at first I found so beautiful but now I think it is so corny. Wala na bang iba? I don't know their reaction
CHAPTER 14- IRRITATED MARIA I keep on sighing while waiting for the woman to go out from his office. It is been an hour since she entered that room at hindi pa rin ito lumalabas hanggang ngayon. Awhile ago I don't really have the choice but to call my boss. Mabuti na lamang ay kakatapos lang ng meeting nito kaya pinapasok ko na ang babae. Wala naman itong ibang sinabi kundi ang 'okay' ng sabihin ko na may babaeng naghihintay sa kanya sa labas. Kilala ko na ito na maikli talagang mag salita kaya naman I took his words as a sign of letting that woman in. And I didn't get any complain from him. Isang oras na ang babae doon at hindi ko gusto ang pumapasok sa utak ko. What are they doing inside that room? It's been an hour and still no sign of them going out of that office. I know that the woman's agenda is not about business. I know it. She wants to
CHAPTER 15- FAVOR MARIA Kasalukuyan ako ngayong nasa opisina at nakatulala lang. Hindi nya na kasi ako binigyan ng mga papeles at sinabing kung gusto ko ay manood nalang ako sa youtube. Hindi ko naman yun ginawa bagkus ay binalikan ko ang nangyari kanina. By the looks on his face a while ago, mukhang kinakabahan ito na ewan. Bakit naman kasi sya kasi kinakabahan diba? Never in my life na nakita kong kinabahan ang isang Denrick Moncuedo. And of course I am very thankful na pag dating namin dito ay wala na ang babaeng iyon. Naalala ko pa ang pagsigaw sa akin ng bruhang iyon. Akala mo naman sobrang taas na nya para sigawan ako ah. Hindi ba nya alam ang salitang respeto? Sa tingin ko naman may pinag aralan ito. Hindi ba itinuro sa school nila ang Good manners and right conduct?
CHAPTER 16- THE PARTY MARIA Her dress hugged her body that shows her curve. Her lips are as red as an apple, and her eyes are shining like a diamond. When you look at it, you will saw how bright and mesmerizing it is. Her cheeks are high and have a shade of a pink tint, and it suits her fair skin. The reflections show a beautiful woman. And that woman is no other than me. Tonight as we announce a very important announcement that will completely change my life. I am sure that most of them will be shock because I am not an heiress. I am in the middle class so people will wonder how Denrick end up marrying me. I smiled while looking at my reflection. There, showing a very beautiful woman dressed in a mint green colored dress. She is very different to the usual Maria.
CHAPTER 17- CONFUSED MARIA "Good evening ladies and gentlemen." Panimula nito habang seryoso lamang ang mukha. Ngumiti naman sa amin ang mga bisita kaya nahihiya na din akong ngumiti. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at siguro naramdaman nya iyon kaya agad nyang hinawakan ang bewang ko at pasimpleng pinisil iyon. "I would like to introduce to you my beloved Maria. Still can't believe that after we face so many challenges we are now here and ready to open a new chapter of our life. We surpass all the trials because we are together. And now we are going to paint the new chapter of our life with a very colorful moments together with our little angel." Pagkatapos ng speech nito ay agad na pumalakpak ang mga bisita. Hati-hati ang naging reaksyon nila. Some are shocked that I am pregnant and some are just smiling, looking so happy with the news
CHAPTER 18- SWEET PUNISHMENT WARNING: SPG MARIA I pouted when I glance at him. He is not in the mood and I don't know why. Maybe pagod ito kaya sya tinotopak ngayon. Kanina ng dumating ito ay medyo okay pa naman sya pero makalipas ang ilang oras na nakaupo sya kasama namin ng mga kaibigan nya ay bigla nalang nag iba ang mood nya. What's with him right now? I shook my head and decided to take a shower. Masyadong malagkit ang pakiramdam ko kaya naman binalingan ko sya para sana mag paalam. But how can I ask his permission if he is not in the mood? Nakakatakot ako na masigawan ako nito ng wala sa oras. We are currently here in his room. Naisip kasi ng mag-asawa na dito na kami magpalipas ng gabi ni Macey. Sabi nila ay masyad
CHAPTER 19- TE QUIERO MARIA NAPAINAT ako ng katawan at komportableng yumakap sa unan. I even wonder kung may unan ba na matigas. But still it is so comfortable so I hugged it tightly. I sniffed it and I unconsciously smiled. It smells so good. It is my first time smelling this kind of fabric conditioner. It is so addicting. I should ask Macey what brand it is and maybe tell him to use it frequently. Ang bango! Tsaka--ang sarap pisilin. Mas lalo akong sumiksik sa unan at pinisil pisil iyon. I even heard something saying 'fvck' but I ignored it. Masyado akong pagod para pansinin pa iyon. "Fvck." Kumunot ang noo ko dahil mas lumakas ang boses na iyon. Ang utak ko lang ba ang gumagawa gawa nun? Pero bakit hindi?
SPECIAL CHAPTER Special chapter "Mom!!!" Isang sigaw ang dumagundong sa kabahayan nila. Napakamot nalang ng ulo si Maria at agad lumabas sa kusina. Ang aga aga ay iyon na agad ang bumungad sa kanya. Pakiramdam niya ay kakagising lang ng mga ito pero nag aaway na kaagad. Pagkalabas niya ng kusina ay sumalubong sa kanya ang anak nyang lalaki na galit na galit ang mukha habang nakatingin sa mga kapatid nito. Kumunot ang noo nya dahil sa nasaksihan. Bakit ganito ang mukha ng mga anak niya? Hindi na agad maipinta. "What happened?" She asked. "What is happening here?" Rinig niya namang tanong ni denrick na kakalabas lang galing sa opisina nito na nasa loob ng bahay. I heard my son heaved a sigh before he pointed at his sister. "Dad! Malliyah destroyed my favorite book!" Sumbong ni Maxxor sa daddy nito kaya napahawak ako sa noo ko bago nilingon ang anak kong babae.
SPECIAL CHAPTERSpecial chapter"Mom!!!"Isang sigaw ang dumagundong sa kabahayan nila. Napakamot nalang ng ulo si Maria at agad lumabas sa kusina. Ang aga aga ay iyon na agad ang bumungad sa kanya. Pakiramdam niya ay kakagising lang ng mga ito pero nag aaway na kaagad.Pagkalabas niya ng kusina ay sumalubong sa kanya ang anak nyang lalaki na galit na galit ang mukha habang nakatingin sa mga kapatid nito. Kumunot ang noo nya dahil sa nasaksihan. Bakit ganito ang mukha ng mga anak niya? Hindi na agad maipinta."What happened?" She asked."What is happening here?" Rinig niya namang tanong ni denrick na kakalabas lang galing sa opisina nito na nasa loob ng bahay.I heard my son heaved a sigh before he pointed at his sister."Dad! Malliyah destroyed my favorite book!" Sumbong ni Maxxor sa daddy nito kaya napahawak ako sa noo ko bago nilingon ang anak kong babae."Malli
EPILOGUEEPILOGUE"What did you do again? Huh?" Mom asked me as soon as she entered my office. I just shrugged my shoulder, so she heaved a sigh. Maybe naiinis na sya sa akin dahil palaging ganito nalang ang naabutan nya. Me, firing another secretary.I shrugged my should and tried my best not to focus on what she is saying."Mom, please not now." Pakiusap ko pero hindi ito nakinig sa akin."Really denrick?" Tanong nya pa habang nakataas ang isang kilay sa akin. Napabuntong hininga naman ako dahil alam kong sesermunan nya na naman ako.I'm tired right now, and I don't have the strength to listen to her. I came fro
CHAPTER 69---A DIFFERENT PROPOSALMARIAPagkarating sa taas ay agad kong nilibot ang tingin sa kabuuan ng kwarto. Talagang spanish inspired ang buong bahay. Pati ang mga kagamitan ay ganun din. May dalawang pinto ang kwarto at sa tingin ko ay CR ang isa habang ang isa naman ay walk in closet. I don't want to explain further because I am so lazy to do it.Agad akong dumapa sa kama. Bahagya pa akong napapikit at ninanamnam ang sarap na pakiramdam na hatid ng kama. Hindi naman nagtagal ay naramdaman ko ang paglundo ng kama kaya bahagya kong minulat ang mata ko at sumalubong sa akin ang mukha ni denrick na may bahid ng pag aalala."Are you tired?" Tanong nito pero umiling lamang ako at ipinatong ang ulo ko sa hita nito. Marahan naman nitong hinaplos ang buhok ko at ang pagmasahe nito sa may ulo ko kaya ramdam ko ang sarap na nanunuot sa katawan ko. Napapikit ako habang minamasahe nito ang
CHAPTER 68--- VACATIONMaria"Wag kayong magpasaway dito okay? Behave lang kayo kay Tita Artemis niyo." Bilin ko sa mga bata habang nasa labas kami ng bahay.Ngumiti naman sila bago tumango. "Of course mom. We are big now, so you don't need to worry. Just enjoy your vacation there." Turan ni Debbie kaya natawa ako at marahang ginulo ang buhok niya. Sumimangot ito sa ginawa ko kaya naman niyakap ko nalang siya at gumanti din naman ito ng yakap sa akin. Alam ko naman na ayaw nito na ginugulo ang buhok niya dahil aniya ay malaki na siya at masisira daw ang beauty niya pag ginulo ko iyon. Kahit ilang beses na niya iyong sinabi ay hindi ko pa rin maiwasan na guluhin iyon dahil iyon talaga ang habit ko pag natatawa o masaya ako sa kanila.Nang kumalas ito ng yakap ay nakangiti na ito sa akin at maging sa ama nito. Binalingan ko naman ang anak kong lalaki na nakatingin lang sa amin. Niyakap ko ito at marahang h
CHAPTER 67---HOUSEMARIAToday, it feels so different. Maybe because I don't have something heavy on my chest. Wala akong tinatago sa kanya kaya naman malaya ang puso ko na maramdaman ang saya na dulot ng salita na binitawan niya. Wala akong kung anong kirot na naramdaman habang paulit ulit na binabalik sa utak ko ang mga salita na iyon. And that just make me smile so genuinely.Gusto kong magsalita pero parang may pumigil sa dila ko. Nanatili lamang akong nakatingin sa kanya. Ginagamit ko nalang ang mga mata bilang way kung paano ko maexpress kung gaano ako kasaya. Ngumiti naman ito bago ako niyakap. Niyakap ko naman ito pabalik at mas hinigpitan pa iyon. I am now in his arms, and I feel so safe and secured. He enveloped me in his arms, and I feel like his warmth enveloped my heart. I really love his warmth.Hindi maalis alis ang ngiti sa labi ko habang magkayakap kami. Napakurap kur
CHAPTER 66---TEARS OF JOYMaria"Mom wake up!" I heard a voice calling me kasunod niyon ang pagyugyog sa akin."Hmmm." I groaned."Mom wake up!" Ilang ulit at sunod sunod ang pagyugyog sa akin kaya naman naman wala na akong nagawa at unti unting minulat ang mga mata.Pagmulat ko ay bumungad agad sa akin ang sinag ng araw kaya napapikit pikit ako at inaadjust ang sarili sa liwanag. Nang makaadjust na ang mata ko ay bumungad sa akin ang nakangiting mukha ng kambal. Kumunot ang noo ko habang nakatingin sa kanila at tatanungin sana sila ng pilit nila akong hatakin patayo."Mom move faster! Hinihintay na tayo ni daddy!" Wika ng anak ko habang mababakasan ang pagmamadali sa tono noon. There, I remember what he said yesterday.Nang hindi pa ako kumilos ay pinagtulungan nila akong hatakin. Natatawa naman akong bumangon at agad pumasok sa banyo. They are so excited with the news. Excited sila sa pu
CHAPTER 65---HE IS JEALOUS?!MARIAI bit my lower lip while looking at my son who was looking intently at Rowella. Hindi ko alam pero parang naluluha ako sa sinabi ng anak ko. I don't know but I am a bit emotional hearing what he said. He is like a grown up man and I'm so proud of him.Kitang kita ko ang pagkawala ng ngisi sa mukha ni rowella bago ito tumikhim. It looks like she is caught off guard by my son's word. Hindi nito inaasahan na sa mura nitong edad ay nagawa niyang masabi ang mga iyon. She didn't expect that a child can understand everything.Napabaling naman ako kay Denrick na naluluhang nakatingin kay Maxxor. I know that he is touched by his son's word. Hindi niya din iyon inaasahan mula sa anak niya at ngayon nga ay nagiging emosyonal siya.Napalingon naman dito si Maxxor. Ngumiti ito sa ama niya kaya naman nakita ko ang pagtulo ng luha nito. Kinagat ko naman ang labi k
CHAPTER 64---ROWELLAMaria"Hi guys!" Nakangiting bati pa nito sa amin kaya naman di ko mapigilan ang mapataas ang kilay."Chill guys! I didn't came here to start a fight. It's just that, there is no available table here. Pero nakita ko kayo so I think pwede naman akong makishare ng table sa inyo. After all we are friends right?" Turan nito at gusto nalang mapaikot ng mga mata ko mabuti nalang napigilan ko ang sarili ko. Kelan pa kami naging friends? Assumera ang bruha.Binalingan naman ako ni denrick kaya bumuntong hininga naman ako bago tumango. May magagawa pa ba ako? Totoo naman kasi na wala ng bakanteng upuan at ayaw ko naman na maging bastos dahil hindi ako kagaya niya. Mukhang nakapagtapos naman ng pag aaral pero walang good manner and right conduct.Panira talaga ng mood ang bruha. Iyon ba ang magiging role niya sa mundong ito? Kanina ang saya saya namin eh.Okay I should be sorry for wha