Ito ay isang mahimalang unang pagkakataon na makuha ni Anna ang suporta ng lahat ng tao sa pagpupulong ng pamilyang Lazaro. Pagkatapos ng pagpupulong, bumalik si Frederick sa kanyang opisina nang hindi sinasadya. Alam niyang kapag nagawa na ito ni Anna, babagsak ang kanyang katayuan sa kumpanya. Ito ay mag-alog ng mga bagay hanggang sa punto kung saan siya ay magiging chairman sa hinaharap."Hindi, kailangan kong humanap ng paraan para makaalis sa problemang ito." Sinabi ni Frederick sa pamamagitan ng pagngangalit ng mga ngipin.Sa oras na ito, dumating si Francisco sa opisina na galit din ang pinapakita sa mukha. "Si Anna ay nakatira na ngayon sa isang malaking bahay at kailangan niyang kontrolin ang kapangyarihan ng kumpanya. Ito ay talagang nakakadiri." Galit na sabi ni Francisco.
Nang makarating sina Anna at Esteban sa bahay, bumungad sa kanila ang bagong anyo ng bagong tahanan. Napangiwi si Esteban at napakunot ang noo ni Anna. Ang dating simple lang ay puno ng mga palamuti na hindi mo maintindihan kung bahay ba o ibang lugar. "Ma, saan mo nakuha ang mga basurang ito." Tumingin si Anna kay Isabel na bakas sa mukhang hindi nagustohan ang nakita. Pagkatapos niyang gawin ito, ang bahay ay parang isang istasyon ng basura para sa koleksyon ng basura, at tuluyang nawala ang dating istilo nito. "Kung ano ang punit-punit, nabili ko lahat ng pera." Nalungkot si Isabel nang marinig niya ito. Maingat siyang pumili, at pagkaraan ng mahabang panahon na makipag-ayos sa mga nagtitinda para bilhin muli ang mga bagay na ito, talagang sinabi ni Anna na sira-sira na. "Nakatira ka sa isang villa na may sampu-sampung milyong dolyar. Hindi ka ba matatawa kapag bumili ka ng isang bungkos ng mga bagay na nagkakahalaga ng dose-dosenang dolyar at inilagay
Pero bago pa man malapitan ni Esteban ang babaeng sadya niya ay may nagaganapo ng gulo sa pagitan nito at ng isang babaeng mayaman na halatang minamaliit ang tindera."Tignan mo naman, bulok lahat ang paninda mo!" sigaw ng mayamang babae. DInaluhan na sila ng maraming tao at ang iba ay natakot na lumapit dahil ayaw madamay sa galit ng babae.Habang naghahanap ito ng mabibili para sa anak niya ay nakita niyang nagtetenda ng prutas si Aling Helya at nang hindi niya ito nagustohan ay minamaliit niya ang matanda. Bulok ang prutas at mabaho. Hindi naman totoo ang mga paratang niya, ayaw niya lang talaga kay Aling Helya dahil inakala nitong kabit ng asawa niya."Sigurado po akong hindi bulok ang mga paninda ko, Ma'am." Nagmamakaawa na si Aling Helya ngunit hindi ito pinakinggan ng babae sa bagkus, sinampal niya ito nang sumagot kaya lahat ng naroon ay nagulat at napasigaw sa ginawa ng babae."Ang mga katulad mo ay dapat inaalis na dito sa mundo. Bulok na
Akmang tatalikod na sana si Esteban kasama si Aling Helya nang may biglang humila sa kanya at sinuntok sa mukha. Gulat na gulat si Esteban at nang mapagtanto na sino ito, ay sumeryeso ang mukha niya. "Anong ginawa mo sa ate ko? Kapag sinabi niyang lumuhod ka, lumuhod ka!" sigaw ng lalaki. Siya si Carlo, ang kababatang kapatid ni Aurora Chu. Kilala rin ito ni Esteban. Tumayo ng maayos si Esteban at sinuntok ng malakas si Carlo, tanggal ang isnag ngipin at dugoan agad ang labi. Nagulat siya sa lakas ng kamao ni Esteban. Hindi niya kilala si Esteban, tinawagan lang siya ni Aurora na pumunta sa palengke dahil may gulo at hindi niya inakala na lalaki ang kaaway ng kanyang ate. Tatayo na sana si Carlo nang may makitang pamilyar na mukha na pumasok sa bilog ng mga tao, nabuhayan siya dahil ang lalaking pumasok ay si Ruben. Ang dating boss ng underground na kinabibilangan niya. "Marcopollo, nandito ka! Tingnan mo ang isang ito, naglakas loob na saktan ako." Tinuro niy
Pagkauwi pa lang ni Esteban kasama si Aling Helya sa bahay, agad na plinanong ipaayos ang kwarto nito. "Esteban, anong ginagawa mo, sino ito?" tanong ni Isabel kay Esteban sa tono ng pagtataka. "Dito na siya magtatrabaho," simpleng sagot ni Esteban. Puno naman ng pagtatanong si Isabel, iniisip niya ay hindi naman kailangan ng ibang tao o katulong dahil wala silang maibayad nito. Galit na naglakad si Isabel sa harap ni Esteban at malamig na sinabi, "Matigas na ang mga pakpak mo ngayon. Hindi mo na kailangang mag-aplay para sa akin kung mag-imbita ka ng sinuman sa iyong pamilya, tama ba? Kung ayaw mong magluto para sa amin , ako na mismo ang gagawa. "Okay." Bahagyang tumingin si Esteban kay Isabel, pagkatapos ay bumaling kay Aling Helya at sinabing, "Aling Helya, dahil may magluluto na, kailangan mo lang maglinis sa hinaharap." Si Isabel naman ay nagngangalit ang mga ngipin sa galit, paano siya makakapagluto? Simula nang dumating si Esteban buhay
Sa pag-uwi ni Isabel, habang iniisip niya ito, lalo siyang nagalit, kaya't nagagamit na lamang niya si Helya bilang punching bag at pinagalitan ang walang kaalam-alam na ginang. Alam ni Helya na mababa ang kanyang katayuan, at tinitingnan ang mga fingerprint sa mukha ni Isabel, tiyak na nalungkot siya matapos siyang bugbugin. Kung pagalitan siya para pakalmahin siya, handa itong tanggapin ni Helya. Pagkauwi ni Alberto pagkatapos maglaro ng baraha, galit na galit si Isabel. Medyo kakaiba na may isa pang hindi maipaliwanag na tao sa pamilya. Nang makita niya ang pamamaga sa mukha ni Isabel, napagkamalan niyang inisip na ito ang pambubugbog ni Helya, at galit na sinabi, "Sino ka at bakit ka nandito?" "Ako ay isang katulong na kinuha ni Sir Esteban," sabi ni Helya. kasambahay?' sa isip na tanong ni Alberto. Sa ganoong malaking pamilya, mauunawaan ang pagkuha ng isang utusan, ngunit naglakas-loob siyang talunin si Isabel. "Isabel, kamusta ka, sinaktan
Ang mga salita ni Esteban ay nagpahinto kaagad sa pag-iyak ni Isabel. Tumingin si Alberto kay Esteban na may takot. Sa oras na ito, nagbigay ng impresyon si Esteban na hindi lang siya ganoong walang kwentang imahe, ngunit siya ay napakalakas Isang nakakainis na pakiramdam. "Anna, hindi ka pa rin nagsasalita para sa akin, pero gusto mong panoorin akong pinalayas niya?" Si Isabel ay hindi nangahas na pagsalitan ng masasakit si Esteban, ngunit maaari lamang sa pagitan ni Anna. Umiling si Anna, napakalayo na ni Isabel sa pagkakataong ito, maging ang kanyang biological daughter ay hindi na nakatiis. "Ma, dahil mali ka, dapat humingi ka ng tawad," sabi ni Anna. Ipinaalam ni Isabel sa lahat ng kanyang mga kaibigan ang pamumuhay niya na nakatira siya sa malaki at mamahaling village, at sinabi rin na magkakaroon siya ng pagkakataong dalhin sila sa bahay upang makita. At ngayon ay papalayasin na lamang siya sa isang iglap. "Esteban, nanay mo rin
Bago pa man makaalis nang tuloyan si Esteban, may huli siyang sinabi sa ina. “Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda.” Si Yvonne ay nakatayo sa tabi ng bintana, nakatingin kay Esteban na aalis, ang huling pangungusap ni Esteban ay patuloy na umaalingawngaw sa kanyang isipan. ‘ Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda’ Ito ay isang pagpapahayag ng pagtitiis, ngunit nadama ni Yvonne ang matinding pagtitiwala sa kanya. Parang magagawa niya kung gugustuhin niya. Hindi niya ginagawa, ayaw niya lang. Ito ba ay pagtitiwala, o ito ba ay masyadong mapagmataas? Maging ang pamilyang Montecillo ay hindi kailanman nagkaroon ng ganoong aura na lumunok sa mga bundok at ilog, at saan niya nakakuha ng kumpiyansa? Kung iisipin ng iba ay baka naroon sa likod niya ang Montecillo ngunit hindi, wala itong katulong. Bahagyang ngumiti si Yvonne at sinabi sa
Para hindi na magpatuloy ang usapan tungkol doon, napilitan si Esteban na palitan ang topic at tanungin si Jane, "Anong plano mo para sa akin ngayong gabi?"Napairap si Jane, halatang hindi natuwa sa pag-iwas ni Esteban sa usapan. Tiningnan niya ito nang malamig bago sumagot, "Magpapapayat ka."Ngumiti si Esteban. "Hindi pa nga ganap na nade-develop, nagpapapayat na. Hindi ka ba natatakot na hindi ka na lumaki nang maayos?"Habang sinasabi ito, sinadya ni Esteban na titigan ang dibdib ni Jane, dahilan para magngitngit ito sa inis.Para silang dalawang matandang nag-uusap, kahit pareho silang bata pa. Pero sa totoo lang, maliban sa pisikal na anyo, ganap na adulto na si Esteban sa maraming aspeto. Samantalang si Jane ay maagang nag-mature kaya hindi na rin nakapagtataka ang kanyang kilos at salita.Sa huli, dinala ni Esteban si Jane para kumain ng hapunan. Habang kumakain, hindi tumigil si Jane sa pagtatanong kung sino ang babaeng sinundo ni Esteban.Maingat si Esteban at hindi nagbiga
Pagdating kay Frederick, kilalang-kilala siya ng matandang babae. Alam niyang laging dumadaan si Frederick sa Sanbao Hall para sa lahat ng bagay, at magaling itong magsalita kapag may kailangan.Pero gusto iyon ng matandang babae. Kaya kahit alam niyang may pakay si Frederick, ayos lang sa kanya.“Lola, kaya po ako naparito, gusto ko kayong makita,” sabi ni Frederick habang nilapitan ang matanda na may pakunwaring ngiti at kinuha ang takure mula sa kamay nito.Pinadyak ng matandang babae ang kanyang mga kamay at seryosong sinabi, “Kung gusto mo lang pala akong makita, wala kang pagkakataon para humiling ng kahit ano.”“Hehe,” tumawa si Frederick, alam niyang hindi na puwedeng magpanggap pa. Kung mamatay ang usapan, paano pa siya makakapag-usap mamaya?“Lola, totoo po, may konti lang akong pakay,” sabi ni Frederick.Hindi nagulat ang matanda na tila inaasahan na ito. “Sige, ano 'yun?” tanong niya.“Lola, gusto ko lang malaman kung may malakas bang pamilya dito sa Sandrel na ang apelyid
Lumingon si Anna kay Esteban na may halong pag-aalinlangan sa mukha. Sabi nito, kung may mang-bully sa kanya, pwede siyang lumapit para humingi ng tulong. Pero sino ba ang may lakas ng loob na magbitiw ng kung anu-anong salita sa Sandrel?Ang pinakamakapangyarihang tao na kilala ni Anna ay sina Villar at Ruben. Mas makapangyarihan ba siya kaysa sa dalawang ito?"Bakit ganyan ang tingin mo?" tanong ni Esteban na may pagtataka."Ang hilig mo yatang magyabang," sagot ni Anna.Napakurap sandali si Esteban bago mapait na ngumiti. "Hindi ako nagyayabang. Ang lahat ng sinabi ko, isang daang porsyentong totoo."Umiling si Anna. "Bata pa ako, pero ilang beses ko nang narinig si Lola na sinasabi na sina Villar at Ruben ang pinakamakapangyarihang tao sa Sandrel. Sabi mo, kaya mong tulungan kahit sino'ng manggulo sa akin. Hindi ba ‘yon puro kayabangan lang?""Hindi ba pwedeng mas makapangyarihan ako kaysa kina Villar at Ruben?" seryosong tanong ni Esteban.Ngumiti si Anna pero hindi na nagsalita.
Just isang minuto lang ang nakalipas, si Anna ay puno pa rin ng takot at pag-aalala. Pero sa sandaling ito, nakaramdam siya ng hindi pa niya nararanasang seguridad sa presensya ni Esteban. Dahil dito, nagbago ang tingin niya sa binata.Hindi niya alam kung bakit biglang lumitaw si Esteban sa tabi niya, pero pakiramdam niya ay parang may nakatakdang koneksyon sa pagitan nila.Siyempre, sa puntong ito, hindi pa lubos na nauunawaan ni Anna ang tungkol sa tadhana. Ang alam lang niya ay maaari siyang makipagkaibigan sa binatang nasa harapan niya. Dahil sa kanya, alam niyang hindi siya masasaktan o aapihin.Samantala, hinarap na ni Esteban si Frederick.Ganoon na lang ang takot ni Frederick kaya nanghina ang kanyang mga tuhod. Kung hindi siya nakasandal, marahil ay bumagsak na siya sa lupa.Ngunit kahit anong pilit niyang magpakalakas, patuloy pa rin sa panginginig ang kanyang mga binti, at namutla na ang kanyang mukha.“Narinig ko, may gustong paluhurin?” matalim na tanong ni Esteban kay F
Nakita ni Esteban ang takot sa mga mata ni Anna, na nagpapatunay kung gaano siya kabahala kay Ruben. Dahil dito, mas lalo niyang naramdaman ang matinding pagnanais na protektahan si Anna.Lumapit siya kay Anna, marahang ipinatong ang kamay sa balikat nito, at sinabi, "Bakit ka matatakot? Si Ruben lang 'yan. Habang kasama mo ako, wala kang dapat ikatakot kahit kanino.""Hindi ako natatakot kay Ruben."Sa Sandrel, ito ay isang pahayag na imposibleng seryosohin ng iba—isang biro na hindi mo mapipigilang pagtawanan.Pero nang maramdaman ni Anna ang init ng palad ni Esteban, nagkaroon siya ng kakaibang pakiramdam ng seguridad.Dito siya naguluhan. Kung hindi man lang kinatatakutan ni Esteban si Ruben, saan nanggagaling ang pakiramdam niyang ligtas siya rito?"Bata, mukhang hindi mo alam kung anong pinapasok mo. Sumama ka na sa amin." sabi ng isa sa mga tauhan ni Frederick habang kinukuha ang braso ni Esteban.Dahil nasa pampublikong lugar sila, hindi siya basta-bastang masusugatan sa harap
Nararamdaman ni Anna ang panganib sa kanyang dibdib habang iniisip kung paano sasagutin ang tanong ni Esteban.Sa tuwing nakakaramdam siya ng ganitong pakiramdam, kadalasan ay lumalabas si Frederick.Madalas na tama ang pakiramdam ng mga babae, at kailanman ay hindi siya nagkamali sa bagay na ito.Nang itinaas niya ang kanyang ulo, tama nga ang hinala niya—papalapit na si Frederick kasama ang kanyang grupo.Dahil dito, bahagyang kinabahan si Anna at agad na sinabi kay Esteban, "Mas mabuti pang umalis ka na.""Bakit?" tanong ni Esteban na may halong tawa. Alam niyang nakita na ni Anna si Frederick, kaya naiintindihan niya kung bakit siya pinaaalis nito."Nandiyan si Frederick," sagot ni Anna.Umiling si Esteban at sinabing, "Hindi ko tinatanong kung bakit mo ako pinaaalis, kundi kung bakit ako matatakot kay Frederick?"Alam ni Anna ang sagot sa tanong na ito. Hindi lang dahil naroon si Frederick kundi may kasama rin siyang grupo ng mga tauhan. Halatang-halata na hindi maganda ang balak
Nang lumabas si Anna mula sa eskwelahan, nakita niya si Esteban sa unang pagkakataon. Dahil madalas siyang harangin nina Frederick at Marcella, naging automatic na sa kanya ang pagtingin sa paligid para tiyaking ligtas siya.Pero hindi niya inaasahang nandoon si Esteban.Sa unang pagkikita pa lang nila, may kakaibang pakiramdam na si Anna. Pakiramdam niya, parang hindi simpleng tao si Esteban. At ngayon, pangatlong beses na niya itong nakita. Parang hinihintay talaga siya.Dahil sa madalas na pambubully sa kanya, naging alerto na si Anna sa mga estranghero. Iniisip niyang baka ipinadala rin ito ni Frederick para lokohin siya.Kaya nang makita si Esteban, agad niyang ibinaba ang ulo at nagmadaling umalis, kunwaring hindi siya napansin.Napansin ito ni Esteban, kaya lumapit siya mismo kay Anna.Alam niyang posibleng mailang o matakot si Anna sa kanya, pero hindi niya mapigilang lapitan ito. Sa isip niya, ito na ang magiging asawa niya balang araw. Ibang klaseng pakiramdam ang dala ni An
Habang pinag-uusapan ang pagkakakilanlan ni Esteban, napasinghap si Ruben.Tungkol dito, kahit siya ay hindi masyadong nag-isip noon, ngunit nang makita niya kung paano tratuhin ni Donald si Esteban, agad niyang napagtanto na si Esteban ay isang makapangyarihang tao. Para kay Ruben, sapat nang malaman iyon sa ngayon.Tungkol naman sa tunay na pagkatao ni Esteban, balak niyang magsaliksik kapag dumating ang tamang panahon. Hindi siya kailanman gagawa ng padalos-dalos na hakbang. Ayaw niyang magdala ng gulo sa sarili at lalong ayaw niyang makagalit si Esteban.Nagsimula si Ruben sa kanyang karera gamit ang lakas ng kanyang kamao. Sa prinsipyo, siya ay matapang at walang takot. Pero pagdating kay Esteban, may natatagong takot sa kanyang puso na hindi niya maitanggi. Sa kabila nito, ramdam niyang gusto niyang kumilos.Para kay Ruben, malinaw na senyales ito. Kahit ang kanyang kutob ay nagsasabing kung hindi niya kayang sagupain si Esteban, mas mabuting huwag na lang.“Ang taong nakabangga
Biglang sumugod si Sandrel sa harapan ni Esteban at hinawakan ang kwelyo nito, parang gusto na niyang lapain si Esteban.Sa mga sandaling ito, hindi niya napansin si Ruben na nasa loob din ng bahay.Nang makita ni Sandrel ang sitwasyon, nanlaki ang kanyang mata at napuno ng takot ang kanyang puso.Sanay siyang maging arogante at walang kinatatakutan, pero hindi niya matanggap na may isang taong tila walang pakialam sa kanya.Ang buhay at kapalaran ng pamilya Castillo ay nasa mga kamay ni Esteban—at ngayon, naglakas-loob pa siyang pagbantaan ito!Dahil sa matinding galit, lumapit si Sandrel sa anak niya at sinuntok ito sa mukha."Walang utang na loob! Napakalaking gulong ginawa mo, hindi ka man lang nagsisisi?" sigaw ni Sandrel.Nanlumo si Sandrel matapos matanggap ang bigwas.Nasa loob siya ng sariling bahay niya, at ang sumuntok sa kanya ay ang mismong ama niyang palaging nagtatanggol sa kanya.Saglit siyang natulala, hindi alam kung ano ang nangyayari."Tay, bakit niyo ako sinuntok?