Ito ay isang mahimalang unang pagkakataon na makuha ni Anna ang suporta ng lahat ng tao sa pagpupulong ng pamilyang Lazaro. Pagkatapos ng pagpupulong, bumalik si Frederick sa kanyang opisina nang hindi sinasadya. Alam niyang kapag nagawa na ito ni Anna, babagsak ang kanyang katayuan sa kumpanya. Ito ay mag-alog ng mga bagay hanggang sa punto kung saan siya ay magiging chairman sa hinaharap."Hindi, kailangan kong humanap ng paraan para makaalis sa problemang ito." Sinabi ni Frederick sa pamamagitan ng pagngangalit ng mga ngipin.Sa oras na ito, dumating si Francisco sa opisina na galit din ang pinapakita sa mukha. "Si Anna ay nakatira na ngayon sa isang malaking bahay at kailangan niyang kontrolin ang kapangyarihan ng kumpanya. Ito ay talagang nakakadiri." Galit na sabi ni Francisco.
Nang makarating sina Anna at Esteban sa bahay, bumungad sa kanila ang bagong anyo ng bagong tahanan. Napangiwi si Esteban at napakunot ang noo ni Anna. Ang dating simple lang ay puno ng mga palamuti na hindi mo maintindihan kung bahay ba o ibang lugar. "Ma, saan mo nakuha ang mga basurang ito." Tumingin si Anna kay Isabel na bakas sa mukhang hindi nagustohan ang nakita. Pagkatapos niyang gawin ito, ang bahay ay parang isang istasyon ng basura para sa koleksyon ng basura, at tuluyang nawala ang dating istilo nito. "Kung ano ang punit-punit, nabili ko lahat ng pera." Nalungkot si Isabel nang marinig niya ito. Maingat siyang pumili, at pagkaraan ng mahabang panahon na makipag-ayos sa mga nagtitinda para bilhin muli ang mga bagay na ito, talagang sinabi ni Anna na sira-sira na. "Nakatira ka sa isang villa na may sampu-sampung milyong dolyar. Hindi ka ba matatawa kapag bumili ka ng isang bungkos ng mga bagay na nagkakahalaga ng dose-dosenang dolyar at inilagay
Pero bago pa man malapitan ni Esteban ang babaeng sadya niya ay may nagaganapo ng gulo sa pagitan nito at ng isang babaeng mayaman na halatang minamaliit ang tindera."Tignan mo naman, bulok lahat ang paninda mo!" sigaw ng mayamang babae. DInaluhan na sila ng maraming tao at ang iba ay natakot na lumapit dahil ayaw madamay sa galit ng babae.Habang naghahanap ito ng mabibili para sa anak niya ay nakita niyang nagtetenda ng prutas si Aling Helya at nang hindi niya ito nagustohan ay minamaliit niya ang matanda. Bulok ang prutas at mabaho. Hindi naman totoo ang mga paratang niya, ayaw niya lang talaga kay Aling Helya dahil inakala nitong kabit ng asawa niya."Sigurado po akong hindi bulok ang mga paninda ko, Ma'am." Nagmamakaawa na si Aling Helya ngunit hindi ito pinakinggan ng babae sa bagkus, sinampal niya ito nang sumagot kaya lahat ng naroon ay nagulat at napasigaw sa ginawa ng babae."Ang mga katulad mo ay dapat inaalis na dito sa mundo. Bulok na
Akmang tatalikod na sana si Esteban kasama si Aling Helya nang may biglang humila sa kanya at sinuntok sa mukha. Gulat na gulat si Esteban at nang mapagtanto na sino ito, ay sumeryeso ang mukha niya. "Anong ginawa mo sa ate ko? Kapag sinabi niyang lumuhod ka, lumuhod ka!" sigaw ng lalaki. Siya si Carlo, ang kababatang kapatid ni Aurora Chu. Kilala rin ito ni Esteban. Tumayo ng maayos si Esteban at sinuntok ng malakas si Carlo, tanggal ang isnag ngipin at dugoan agad ang labi. Nagulat siya sa lakas ng kamao ni Esteban. Hindi niya kilala si Esteban, tinawagan lang siya ni Aurora na pumunta sa palengke dahil may gulo at hindi niya inakala na lalaki ang kaaway ng kanyang ate. Tatayo na sana si Carlo nang may makitang pamilyar na mukha na pumasok sa bilog ng mga tao, nabuhayan siya dahil ang lalaking pumasok ay si Ruben. Ang dating boss ng underground na kinabibilangan niya. "Marcopollo, nandito ka! Tingnan mo ang isang ito, naglakas loob na saktan ako." Tinuro niy
Pagkauwi pa lang ni Esteban kasama si Aling Helya sa bahay, agad na plinanong ipaayos ang kwarto nito. "Esteban, anong ginagawa mo, sino ito?" tanong ni Isabel kay Esteban sa tono ng pagtataka. "Dito na siya magtatrabaho," simpleng sagot ni Esteban. Puno naman ng pagtatanong si Isabel, iniisip niya ay hindi naman kailangan ng ibang tao o katulong dahil wala silang maibayad nito. Galit na naglakad si Isabel sa harap ni Esteban at malamig na sinabi, "Matigas na ang mga pakpak mo ngayon. Hindi mo na kailangang mag-aplay para sa akin kung mag-imbita ka ng sinuman sa iyong pamilya, tama ba? Kung ayaw mong magluto para sa amin , ako na mismo ang gagawa. "Okay." Bahagyang tumingin si Esteban kay Isabel, pagkatapos ay bumaling kay Aling Helya at sinabing, "Aling Helya, dahil may magluluto na, kailangan mo lang maglinis sa hinaharap." Si Isabel naman ay nagngangalit ang mga ngipin sa galit, paano siya makakapagluto? Simula nang dumating si Esteban buhay
Sa pag-uwi ni Isabel, habang iniisip niya ito, lalo siyang nagalit, kaya't nagagamit na lamang niya si Helya bilang punching bag at pinagalitan ang walang kaalam-alam na ginang. Alam ni Helya na mababa ang kanyang katayuan, at tinitingnan ang mga fingerprint sa mukha ni Isabel, tiyak na nalungkot siya matapos siyang bugbugin. Kung pagalitan siya para pakalmahin siya, handa itong tanggapin ni Helya. Pagkauwi ni Alberto pagkatapos maglaro ng baraha, galit na galit si Isabel. Medyo kakaiba na may isa pang hindi maipaliwanag na tao sa pamilya. Nang makita niya ang pamamaga sa mukha ni Isabel, napagkamalan niyang inisip na ito ang pambubugbog ni Helya, at galit na sinabi, "Sino ka at bakit ka nandito?" "Ako ay isang katulong na kinuha ni Sir Esteban," sabi ni Helya. kasambahay?' sa isip na tanong ni Alberto. Sa ganoong malaking pamilya, mauunawaan ang pagkuha ng isang utusan, ngunit naglakas-loob siyang talunin si Isabel. "Isabel, kamusta ka, sinaktan
Ang mga salita ni Esteban ay nagpahinto kaagad sa pag-iyak ni Isabel. Tumingin si Alberto kay Esteban na may takot. Sa oras na ito, nagbigay ng impresyon si Esteban na hindi lang siya ganoong walang kwentang imahe, ngunit siya ay napakalakas Isang nakakainis na pakiramdam. "Anna, hindi ka pa rin nagsasalita para sa akin, pero gusto mong panoorin akong pinalayas niya?" Si Isabel ay hindi nangahas na pagsalitan ng masasakit si Esteban, ngunit maaari lamang sa pagitan ni Anna. Umiling si Anna, napakalayo na ni Isabel sa pagkakataong ito, maging ang kanyang biological daughter ay hindi na nakatiis. "Ma, dahil mali ka, dapat humingi ka ng tawad," sabi ni Anna. Ipinaalam ni Isabel sa lahat ng kanyang mga kaibigan ang pamumuhay niya na nakatira siya sa malaki at mamahaling village, at sinabi rin na magkakaroon siya ng pagkakataong dalhin sila sa bahay upang makita. At ngayon ay papalayasin na lamang siya sa isang iglap. "Esteban, nanay mo rin
Bago pa man makaalis nang tuloyan si Esteban, may huli siyang sinabi sa ina. “Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda.” Si Yvonne ay nakatayo sa tabi ng bintana, nakatingin kay Esteban na aalis, ang huling pangungusap ni Esteban ay patuloy na umaalingawngaw sa kanyang isipan. ‘ Itinago ko pa ang iba kong kakayahan at ihahanda ko ito sa araw na itinakda’ Ito ay isang pagpapahayag ng pagtitiis, ngunit nadama ni Yvonne ang matinding pagtitiwala sa kanya. Parang magagawa niya kung gugustuhin niya. Hindi niya ginagawa, ayaw niya lang. Ito ba ay pagtitiwala, o ito ba ay masyadong mapagmataas? Maging ang pamilyang Montecillo ay hindi kailanman nagkaroon ng ganoong aura na lumunok sa mga bundok at ilog, at saan niya nakakuha ng kumpiyansa? Kung iisipin ng iba ay baka naroon sa likod niya ang Montecillo ngunit hindi, wala itong katulong. Bahagyang ngumiti si Yvonne at sinabi sa
Pagkarinig sa sinabi ni Liston, marami ang napamangha at nagulat.Wala silang nakikitang kakaiba kay Esteban, kaya hindi nila maintindihan kung bakit siya naging espesyal na panauhin ni Liston. Isa lang siyang bata—ano ang meron sa kanya para bigyan siya ng ganoong halaga?Lalo pang nakapagtataka na ipinaubaya pa ni Liston kay Esteban ang napakahalagang tungkulin ng paghahanap ng espiya. Hindi nila maunawaan kung bakit.Siyempre, kahit may duda sila, walang naglakas-loob na magsalita. Wala namang may karapatang kumontra sa desisyon ni Liston. Kahit pa aso ang dalhin ni Liston at sabihing ito ang tutulong sa kanila, wala silang magagawa kundi sumunod.Samantala, ang tunay na mga espiya ay nagpakita ng bahagyang pangungutya.
Paglapit ni Liston kay Esteban, agad siyang yumuko at nagsalita nang may pagsisisi, "Kasalanan ko ito. Dahil sa kakulangan ko sa disiplina, naging masyadong arogante ang anak ko."Tiningnan ni Esteban si Jezel, na halatang natatakot at hindi na makapagsalita. "May dahilan naman ang pagiging mayabang ng pamilya Santos. May kapangyarihan kayong ipagmalaki. Kaya hindi na rin nakapagtataka kung lumaki nang ganito ang mga anak ninyo."Hindi agad naintindihan ni Liston ang ibig sabihin ng sinabi ni Esteban. Hindi malinaw kung pinapalampas ba nito ang nangyari o may inaasahang parusa.Dahil dito, napagtanto ni Liston na siya mismo ang kailangang magpasya kung paano paparusahan si Jezel upang matiyak na hindi na ito magiging isyu kay Esteban.Bago pa man siya makapagsalita, muling nagbita
Nanatili si Jezel sa kanyang kinatatayuan, tulala at hindi makapaniwala sa narinig mula kay Liston.Sa sariling isla niya, nakatagpo siya ng isang estrangherong hindi nakamaskara—at isa lamang bata!Para kay Jezel, hindi dapat nabubuhay nang malaya sa islang ito ang sinumang walang karapatang manatili rito. Isa pa, siya ang anak ng pinuno ng pamilya Santos, kaya walang dahilan para may maglakas-loob na balewalain siya.Ngunit hindi niya inaasahan na ganito ang magiging reaksyon ni Liston sa kanyang sumbong."Ano pa ang hinihintay mo? Bilisan mo!" malamig na utos ni Liston nang makita niyang hindi pa rin kumikilos si Jezel.Hindi lang dahil anak niya ito—kahit sino pa sa isla ang mangahas na lumaban kay Esteban, ganito rin ang
Biglang napalundag ang puso ni Esteban sa dalawang salitang sumagi sa isip niya—Lintek na ‘to!Hindi agad napansin ng dalaga ang sitwasyon. Sa halip, hinawakan pa niya ang balikat ni Esteban na may mayabang na ekspresyon sa mukha."Tatakbo ka pa ba?" tanong niya nang may halong panunuya.Bahagyang natigilan si Esteban, parang nabitin ang paghinga niya, at hindi niya napigilang igalaw nang bahagya ang kanyang ilong.Doon lang napansin ng dalaga na may kung anong nakadikit sa kanyang dibdib. Nang makita niya nang malinaw ang nangyari, agad siyang napasigaw at mabilis na umatras."Ikaw...!" Galit siyang itinuro si Esteban, hindi makapaniwala sa nangyari.Kumunot ang noo ni Esteban at bah
Matalim ang ngiti ni Esteban—para sa kanya, ang ganitong pangyayari ay isang maliit na bagay lamang. Kung nakita ni Liston ang tunay na digmaan sa Miracle Place, tiyak na mas lalo siyang magugulat."Makakabalik na ako para magpahinga. Bukas, tutulungan kitang hanapin ang espiya," sabi ni Esteban.Habang pinagmamasdan ang papalayong pigura ni Esteban, si Liston—na halos itinuturing na pinakamakapangyarihang tao sa mundo—ay bahagyang yumuko bilang paggalang sa kanya. Kung nakita ito ng kanyang mga tauhan, tiyak na hindi sila makapaniwala.Samantala, bumalik si Esteban sa tinutuluyan ni Andres. Naroon pa rin si Andres at ang babae, nagtatago sa loob ng basement.Nang makita si Esteban, nabawasan ang takot ni Andres. Para sa kanya, basta kasama niya ang Boss, ligtas siya. At dahil tuluyan nang tumahimik ang putukan, alam niyang unti-unti nang bumabalik sa normal ang sitwasyon sa isla."Boss, tapos na ba?" tanong ni Andres, halatang kinakabahan."Ayos na. Pwede ka nang bumalik sa kwarto mo
Kung dati ay may duda pa si Liston sa kakayahan ni Esteban, ngayon ay tuluyan na siyang napasuko. Sa harap ng ganitong pambihirang kapangyarihan, alam niyang walang halaga ang kanyang mataas na katayuan sa lipunan, ang kontrol niya sa ekonomiya, o kahit ang dami ng mga tauhang nasa ilalim ng kanyang kapangyarihan.Kahit pa pagsamahin ang lahat ng puwersa sa isla laban kay Esteban, tiyak na para lang silang bumangga sa isang napakatigas na pader.Sa totoo lang, kumbinsido si Liston na wala nang ibang makakapantay kay Esteban sa mundong ito.Habang parami nang parami ang mga ligaw na bala na humihinto sa ere sa harapan niya, lalo lang siyang namangha. Pero kasabay nito, nawala rin ang kanyang pangamba. Alam niyang kahit gaano pa karami ang umatake at kahit gaano kalakas ang kanilang mga armas, hindi sila kailanman makakapasok sa isla hangga’t naroon si Esteban."Parang pinaghandaan ka talaga ng mga kalaban mo ngayong pagkakataon," ani Esteban habang may bahagyang ngiti."Gusto talaga ni
Si Liston ay sabik pa rin na matukoy kung sino ang traydor. Matagal na siyang nahihirapan sa problemang ito, at naniniwala siyang kayang-kaya itong lutasin ni Esteban.Kahit gaano pa sila kagaling magtago, siguradong mahuhuli sila ni Esteban.Kasabay nito, labis ding interesado si Liston na malaman kung anong klaseng tao ang kayang magtago sa paligid niya nang matagal nang hindi man lang nag-iiwan ng bakas.Sa ilalim ng maliwanag na kalangitan at mataas na buwan, ang buong isla ay tahimik na natutulog.Ngunit biglang yumanig ang paligid sa isang napakalakas na pagsabog. Kasabay nito, isang pulang liwanag ang bumalot sa buong isla, dahilan upang magising ang lahat ng naroon.Hindi na bago kay Liston ang ganitong tunog. Ilang beses na siyang inatake noon, kaya agad niyang naisip na isa itong panibagong pag-atake mula sa kanyang mga kaaway.Nanggigigil siya sa galit—hindi niya mahuli ang traydor sa loob ng isla, at hindi niya mapigilan ang ganitong panggugulo. Bagaman hindi sapat ang lak
May kakaibang abilidad si Liston pagdating sa pagbabasa ng tao. Kahit sino pang magtangkang itago ang kanilang pagnanasa sa harap niya, hindi ito makakalampas sa kanyang paningin. Ang dahilan kung bakit sigurado siyang kakaiba si Esteban ay dahil walang bahid ng pagnanasa sa mga mata nito—isang malinaw na palatandaan na hindi siya interesado sa mga babaeng naroon.Marahil, dahil bata pa ito, hindi pa niya lubos na nauunawaan ang ganitong klaseng kasiyahan."Ito ba ang pribadong lugar mo na hindi pwedeng pasukin ng iba?" tanong ni Esteban kay Liston.Tumango si Liston. Walang sinumang miyembro ng pamilya Santos ang maaaring pumasok dito nang walang pahintulot. Sa katunayan, marami ang ni hindi alam na may ganitong lugar.Bukod sa lihim na silid sa ilalim ng lupa kung saan nakatago ang mga steles, ito ang pinaka-estriktong lugar sa buong isla. Walang sinuman ang maaaring makalapit dito nang hindi pinapayagan ni Liston. Sinumang lumabag ay agad na palalayasin sa isla."Ano ang mangyayari
Sa hapunan, sinalubong ni Liston sina Esteban at Andres gamit ang pinakamataas na antas ng pagtrato.Ganito ba talaga ang simple pero nakaka-boring na buhay ng mayayaman?Kahit isang ordinaryong hapunan lang, napaka-engrandeng inihanda! Tatlo lang naman silang kakain, pero parang handaan sa isang buffet!"Hindi ko alam kung ano ang gusto n’yo, kaya hinayaan ko na lang ang kusina na maghanda ng kung ano. Sana ay nagustuhan n’yo," sabi ni Liston kay Esteban na may bahagyang pag-aalala, na para bang natatakot siyang hindi sila mapasaya.Napalunok si Andres nang hindi sinasadya. "Kung ito ang tinatawag niyang ‘simpleng luto lang,’ ewan ko na lang kung ano ang itsura kung seryoso siyang maghanda!""Iba talaga ang hapunan ng mayayaman. Ang ganitong pagkain ay kayang tustusan ang gastusin sa pagkain ng isang ordinaryong tao nang maraming taon," sabi ni Esteban habang napapangiti.Sanay na siyang makakita ng marangyang handaan, pero hindi niya inasahan na kahit isang simpleng hapunan lang, ka