Chapter 17

    "Ayokong mag-asawa. Pero before I turn thirty. Which is by the way, two years from now, gusto kung mag-kaanak. Pangarap ng bawat babae ang magkaroon ng anak." 

    "What?" Gulat na gulat na wika ni Jonathan.

Buti nalang talaga wala itong iniinom na tubig or kinakain man lang. Masakit kaya mabilaokan. Gusto kung matawa sa itsura nitong nanlalaki ang mga mata naka-awang pa ang mapupulang labi.

    Ngumiti ako ng nakakaloko. Hah! Get that! Natameme ka rin. Hiyaw ko sa isipan.

     "Narinig mo ako." kibit-balikat na turan ko. "Ayaw kong mag-asawa pero gusto kung magkaroon ng anak within two years, to be precise. Thirty is a crowning glory of a woman and by that time, gusto kung may kasa-kasama na akong matatawag na akin talaga. Walang iba kundi ang anak ko."

    Nakita kung mabilis na dinampot ni Jonathan ang basong na nasa harapan nito, at nag lalaman 'yun ng malamig na