Sa kadulu-duluhan ay sinabi ko rin ang totoo sa aking magulang. Hindi ko inaasahan na imbis na magalit ang sila sa akin, sila ay naging maintidihin dahil pinli kong ipagpatuloy ang aking pagbubuntis imbis na ito ay ay aking ipatangal.
Dahil sa takot ko sa panginoong diyos, hindi ko ito magawa at siya namang ikinatuwa ng aking magulang kahit na ako ay nagkamali.
Ipinangako sa aking ng aking magulang na tutulungan nila ako sa pagpapalaki sa aking magiging anak at wala akong aalalahanin dahil hindi nila ako ikahihiya kahit ako man ay isang dalagang ina.
"Mom, Dad… I'm really sorry!" Aniya ko sa aking magulang habang ang luha ko ay tumutulo sa aking mga mata habang yakap yakap ko ang aking ama at ina.
Isang hagod sa aking likod ang aking naramdaman mula sa aking ama, habang ang akig ina naman ay sa aking buhok. Doon ko naramandaman kung gaano ako kamahal ng aking magulang. Dahilan upang ipangako ko sa aking sarli na uunahin ko ang aking magiging anak bago
End of volume-1 The next following chapters starts volume 2
Nakalipas ang anim na taon, kinailangan kung umuwi ng pilipinas sa kadahilanang pang business. Isang kumpanya na nag mamay-ari ng mga barko na aming sinusuplayan ang kailangan kong puntahan upang kausapin patungkol sa business.Naisipan ko na isama ang aking anak na kasalukuyang limang taon na upang makita naman niya ang bansang aming pinang galingan. Nuong una ay ayaw pumayag ng magulang ko na isama ko ang bata at baka raw magkasakit, pero sa kadulu-duluhan ay pumayag rin sila.===Mainit ang araw at pakiramdam ko ay sinisilaban ako habang nakatayo kami ng anak ko sa labas ng pintuan ng Ninoy Intl. Airport kung saan ay inaantay namin ang aming sundo.Matagal tagal din akong hindi naka uwi sa Pilipinas at nasanay na ang katawan ko sa malamig na klema sa America. Kaya naman para akong sinisilaban sa init na aking nararamdaman habang ang mata ko ay nakatingin sa kaliwat kanan upang tingnan kung nandoon na ang susundo sa amin.Habang panay ang p
Sa sobrang nerbiyos ko at nagkita kaming muli, 'hello captain!' lang ang naisagot ko....Sa wakas! pagkaraan ng maraming taon, narinig ko na rin ang matagal ko ng pinapangarap. Ito ay ang bigkasin niya ang, 'kumusta ka?' Ilang libo kong nilaro ang eksenang ito sa aking isipan. Nakahanda na ang dapat kong isagot, mga katanungan na matagal ng bumabagabag sa aking isipan. Pero bakit ayaw bumukas ng aking mga labi at hindi ko mabigkas ang isang kasagutan sa simple niyang tanong?*Thud-thud-thud-thud....* Aniya ng aking puso. Sa sobrang lakas ng kabog, kinailangan kong umatras pa upang hindi niya ito marinig.Nang handa na akong sumagot sa kanyang pangungumusta..."Tita!!!! Over here!"Boses ng pamangkin kong lalaki ay bigla kong narinig. Sabay kaming napatingin kung saan nanggaling ang boses. Nang makita ko na galing ito sa pamangkin ko sa pinsan, kumaway ako upang ipaalam na narinig ko siya at naki
Nakaraan ang ilang araw na wala akong ginawa kundi ang mag swimming kasama ang anak ko at pamangkin, habang si Loida at ang kanyang asawa ay busy sa kung ano ano. Maaga silang umaalis at gabi na kung umuwi, munting ang anak lang nila at mga katulong sa bahay ang kasama naming mag-ina. Siya namang nagustuhan ko dahil tahimik at walang nag istorbo sa akin in the first couple of days. I made sure that I was too busy, para hindi ko siya naiisip, nag work naman sa awa ng diyos. However, that did not last long, nang malaman ng iba naming kamag anak, na dumating ako at may kasamang bata, of course curios ang mga ito at halos araw araw na ginawa ng diyos, meron akong bisita. Kaya naman pag dating ng gabi, sa sobrang pagod ko... bagsak ako agad at tulog. Pagkaraan ng isang linggo, finally nag slow down na rin ang mg
Kahit anong tangi' ko, pinilit talaga ako ni Loida. Wala tuloy akong magawa kundi ang sumama with the plan that I'm only staying for a little while since I have to get up early the next day.Mukhang marami ng bisita ng pumasok ang kotse namin sa gate ng bahay kung saan ang party ginaganap. Surprise ako sa rangya ng buong kapaligiran. Isang mala mansion ang bahay at ang mga taong dumalo ay puro naka pang sosyal na kasuotan. Mabuti na lang ay nakinig ako sa pinsan ko na mag suot ng evening gown na knee length, at nag pa parlor pa kami, kung hindi ay ma out of place ako.Ipinara ng driver ang kotse sa harapan mismo ng higanteng pintuan ng bahay, bago lumabas ito at binuksan ang pintuan upang kami ay makalabas.Nauna na ang hipag ko at kuya, bago ako ang huling bumaba. Hangang hanga ako sa rangya ng buong kapaligiran. Nagmukha tuloy akong 'promdi.' samantalang sa America ako nang galing. Sinalubong kami ng isang naka u
Nanlalamig ang aking mga kamay habang ang mga tuhod ko ay nanlalambot sa nerbiyos. Panay ang lingon' ko sa kaliwat kanan to see kung meron bang tao na papalapit sa amin, namely... ang asawa niya. Hindi ko namalayan ay nasa dancing floor na pala kami. Isang slow music ang tumutugtog ng kami ay makarating sa dance floor. Inilagay niya ang dalawa kong kamay sa kanyang leeg, habang ang dalawa niyang kamay ay ibinigkis niya sa aking bewang. Sobra ang dikit namin na halos magkapalit na kami ng mukha sa sobrang lapit. Naiilang tuloy ako at lalong nini nerbiyos dahilan upang kumabog ng mabilis ang aking puso. Halong kaba at takot ang nararamdaman ko, hindi lang para sa akin kundi para din sa kanya. 'Ano ba ito? Hoy, puso... tumigil ka! Wag mong kalimutan na may asawa na siya at...' Nagmumuni-muni pa ako ng maramdaman ko na hinihimas niya ang likuran ko. Diyos ko po!!! Ano ba ito, himas lang ng likod eh, nagiinit na ang katawan ko.&
"Mabuti naman at nandito ka, saan ang palabas ng bahay?" Mabuti na lang at hindi pala umalis ang katulong at nag antay sya sa akin sa labas ng pintuan. "Ma'am? Inaantay po kayo sa dining room ni sir." Nag tatakang sagot sa akin ng katulong. Kitang kita sa kanyang mga mata ang pag aalala, pero wala akong panahon upang intindihin. I need to get out of here as soon as possible. "I have an important meeting today, paki sabi mo na lang sa sir mo na pasensya na. Sa uulitin na lang." Bigla akong napatigil ng mapag isip ko ang sinagot ko. 'Sa uulitin? Ganoon? May balak pa pala akong ulitin.' "Saan ang daan papuntang labas?" Inulit ko ang tanong ko habang nag simula na akong tumingin sa kaliwa at sa kanan ng hallway. Napakamot ng ulo ang katulong bago ito sumagot. "Dito po ma'am, samahan ko na po kayo." Malapit na kami sa pintuan ng bumukas ito may pumasok na tao. Nang maaninaw ko
Nalaman ko na isinama pala nila Loida si Christian at pumunta sila sa shopping mall. Siguro inisip niya na baka hanapin ako ng bata at mag tanong kung bakit wala pa ako. Minabuti na lang niyang libangin ito. Naisip ko rin na, sabagay, mabuti na rin kung ganoon dahil hindi ko alam kung ano ang isasagot ko.Minabuti ko na lang na tawagan ang appointment ko at ipaalam na paparating na ako. Kailangang tapusin ko na ang pakay ko sa Pilipinas at ng maka uwi na kaming mag ina, bago pa makita ni Captain Lim ang anak namin. Mahirap na, baka malaman niya na anak niya ito at pag awayan pa namin sa korte. Dahil nunka na ibigay ko sa kanya ang aming anak.Hindi ko namalayan na nakarating na pala ako sa lugar kung saan ang appointment ko. Kung hindi ilang beses na sinabi ng taxi driver na nakarating na kami, nasa malayo pa rin ang aking pag iisip."Maraming salamat po!" Aniya ko sa driver habang inaabot ko ang bayad. Nang susuklian na sana ako ng driver, "keep the chang
"Kamusta ka na?" Tanong niya sa akin habang kami ay naglalakad hawak hawak pa rin niya ng aking kamay. Pilit kong tinatanggal, pero lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak. Ilang empleyado niya ang aming nakasalubong at bumati sa amin habang ang mga mata at sa aming kamay nakatingin. Lalo akong naalangan at ginamitan ko na nang isa pang kamay at pilit na tinanggal ang kanyang pagka kahawak. Tumingin siya sa akin na magkasalubong ang kilay, "ano ang problema at pilit kang bumitaw sa pagkakahawak ko?" Pabulong niyang tanong, na halos nakadikit na ang kanyang mukha sa mukha ko. "C-Cap... I mean Mr. Lim, kung hindi mo napapansin, lahat ng empleyado mong nakasalubong natin ay sa kamay natin nakatingin at panay ang lingon' habang naglalakad. Malay kung ano ano ang nasa isipan nila ngayon?" Sagot ko habang umaatras ako papalayo sa kanya at hindi makatingin ng diretso. Sa kakaatras ko, muntik na akong matumba at na out of balance. Mabuti na lang at mabilis niya akong
"Mom, dad... please, try to understand naman po na hindi ko talaga sinasadya na malaman nila ang totoo." Nagsusumamo kong sinabi sa aking mga magulang. Alam kong mahihirapan akong paayunin sila na iwanan ko si Christian sa Pilipinas, pero hindi ko rin naman matangihan si Roman at ang kanyang magulang.Kung tutuusin ay malaki ang aking kasalanan sa kanila na hindi ko ipinaalam ang tungkol kay Christian, so... eto lang ang paraan na alam ko kung papaano ako makakabawi sa kanila. I know maiintidihan ako ng aking magulang tutal panandalian lamang ito at hindi habang panahon. Mas mabuti na ito kesa dalhin nila ako sa korte at ipaglaban ang kanilang karapatan.Habang ako ay nag mumuni-muni, nabigla ako at isang napaka gandang ngiti ang lumapat as aking mga labi. Halos mag-tatalon ako sa tuwa ng marinig ko ang sinabi ng aking ama."Ano pa nga ba ang magagawa namin kung iyan ang gusto mong gawin. Isa pa... may karapatan din silang makilala ni Christian." Aniya ni Daddy habang kitang kita ko s
Wala ng tao sa labas ng pintuan ng buksan ito ni Roman. Tumingin siya sa kaliwa at kanan ng hallway, pero wala ang kanyang nakababatang kapatid. Naisip nya ipagpatuloy na lamang ang kanilang sinimulan, pero ng isasarado nya na sana ang pintuan ay bigla namang itinulak sya palabas ni Sophia bago sumunod ito sa kanya at sya mismo ang dahan dahang nag sarado ng pintuan.Walang nagawa si Roman kundi ang akbayan si Sophia at gabayan pabalik sa sala kung saan ang kangyang mga magulang ay nag aantay.Tahimik ang mag asawang Mr. & Mrs Lim na naabutan ng dalawa. Habang papalapit si Roman, "Mom, Dad... pasensya na po kayo at natagalan bago nakatulog ang apo nyo," Aniya ni Roman habang ang kanyang mga mata ay malamlay."Wala iyon, halika umupo na kayong dalawa upang mapag usapan natin ang mas mahalagang bagay." Sagot naman ng ama ni Roman habang ang kamay nya ay naka mustra at itinuturo ang loveseat na kasya ang dalawang tao na umupo na mag katabi.Hindi naman ng atubili si Sophia na mauna ng um
Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Magtatanong sana ako kung sino ang nandoon, pero excited na si Roman na pumasok habang karga karga niya si Christian. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.Pagpasok namin sa loob ng mala mansion na bahay, dire-diretso lang ang lakad ni Roman kung saan man kami patungo. Mukhang nakalimutan na yata na kasama ako at nakasuot ng high heels, kaya naman mabagal ang lakad ko at halos naiwan na bilis ng lakad niya.Nang malapit na kami sa aming parorounan, tumigil si Roman at lumingon kung kasunod pa ba ako or hinidi. Nang makita niya dahan dahan akong naglalakad kasunod nila pero may konting kalauyan, inantay niya muna akong makaabot sa tabi niya bago, hinawakan niya ang isa kong kamay at saka kami tumuloy papunta sa sala pala kung saan ay...Nagulat ako ng makita ko ang mga tao na nasa sala at nakaupo habang nagke-kwentuhan."Good evening everyone!" Maligayang bati ni Roman habang proud na proud ang kanyang itsura at mukhang ipinagmamalaki si
Hangang sa hindi ko na napigilan at tuluyan ng lumagpak ang luha sa aking mga mata. Nagyakapan kaming dalawa ni Loida habang ang mga luha ay tumutulo sa aming mga mata.Naiintidihan ko ang ibig sabihin ni Loida sa akin, pero kailangan ko pa ring isipin ang mga magulang ko at kung ano ang kanilang iisipin. Oo nga at may sarili akong pagiisip at nasa tamang edad na ako upang makapag desisyon sa aking sarili, pero isang malaking kahihiyan ito sa aming pamilya kapag pumayag akong maging pangalawa lamang.HIndi namin namalayan ay nagising na pala si Christian at hinanapa ako. Itinuro sa kanya ng isang kasambahay na nasa hardin ako. Kaya naman naabutan niya kaming umiiyak ni Loida.Mabilis na tumakbo papalapit si Christian sa amin, "Mommy!!! Why are you crying? Did my Dad made you cry?" Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Loida at sinalubong ko ng mahigpit na yakap si Christian."No, sweetheart! Daddy didn't make me cry. It was something else that Aunt Loida and I
Yumuko si Roman bago binuhat niya si Christian at kinarga. Mabilis namang isinukbit ni Christian ang dalawa niyang maliliit na braso sa leeg ng ama bago isinandal ang kanyang ulo sa balikat nito."Daddy, I missed you!" Aniya ni Christian habang ang kanyang ulo ay nakasandal sa balikat ng ama, medyo mahina ang kanyang boses, pero dahil malapit ako sa kanila, narinig ko ang kanyang sinabi.Kumirot ang aking puso dahil mukhang talo na ako ni Roman sa pagmamahal ng anak namin. Papaano na lang kapag bumalik na kami sa Americ? Ano ang gagawin ko kapag hinanap siya ni Christian? Bigla tuloy sumakit ang ulo ko dahil wala akong maiisip na kasagutan.Nagmumuni-muni pa ako habang nakatayo at pinagmamasdan ang mag ama ng makarinig akong boses."Nandito na pala kayo, mabuti naman at kanina pa iyan iyak ng iyak ng malamang wala ka pa." Aniya ni Loida habang naglalakad papalapit sa amin galing sa kusina."Cuz, maraming salamat talaga ha!" Bati ko habang mabilis a
Bigla akong napanganga sa aking narinig, pero mabilis ko naman natikom ang aking bibig. Handa na sana akong manahimik at makinig lamang, pero talagang malapit na, so lumapit ako kay Roman at binulungan ko siya. "I really need to go, saan ba ang banyo dito?" Aniya ko habang namimilipit na ako sa sakit ng pantog ko. Hindi makapaniwala si Roman na hindi pa ako nakakagamit ng banyo. Mabilis siyang humingi ng paumanhin sa taong nakapila. "Sir, pasensya na muna kayo. I will be right back, I just need to take my wife to the restroom." Sabay hawak niya sa aking kamay ay hinila niya ako papunta sa banyo. Napanganga ang lahat ng taong nandoon, hindi nila akalain na asawa ako ng mayari. Kahit ako din, hindi makapaniwala na sinabi niya iyon. Pero dahil naiihi na talaga ako, wala akong panahong magtanong. Pagdating namin sa banyo, nakasarado ito at may tao. Sumunod ay hinila niya ako kung saan ang office ng manager at dire-diretso kaming pumasok. May banyo p
Hindi makapaniwala si Roman sa kanyang narinig. Para makasigurado siya, hinawakan niya ang dalawa kong pisngi at habang nagtititigan kami, "ulitin mo nga ang sinabi mo? Ako ang gusto mong almusalin? Hmm, not a bad idea!" Sabay lapat ng kanyang mga labi sa aking nagaantay na labi.Ang ganda ng halikan namin ng meron kaming narinig na, "ahem! Sir, Ma'am lalamig na po ang almusal ninyo." Aniya ni ka Elena na nakatayo sa may pintuan.Bigla kaming napatigil sa aming ginagawa at pareho kaming humarap kay ka Elena na may nakakahiyang ngiti sa aming mga labi. Hindi ako makatingin ng diretso, imbis ay kunwari ay may puwing ako at kinukusot ko ang aking mga mata."Wala na siguro ang pumasok sa mata ko." Pakunwari kung sinabi. I don't think na nakita niya na naghahalikan kami. Ang likod ni Roman ay nakaharap kay ka Elena, so, panatag ako na hindi niya kami nakitang nagtutukaan.Ngumiti lang si ka Elena ng marinig ang sinabi ko. Ibig sabihin ay nakita niya kami at al
Madaling araw na ng makaramdam ako na para bang merong tumutusok sa akin backside. Madilim ang paligid at wala akong maaninaw. Nang tatayo sana ako, biglang humigpit ang pakakayakap ng brasong naka bigkis sa aking katawan.Doon ko na realized na walang saplot ang buo kong katawan. Pati ang underwear ko wala? Pilit kung iniisip kung ano ang nangyari, pero ang naalala ko laman ay binuksan ko ang TV habang naliligo si Roman, pagkatapos ay bigla akong inantok. Pagkatapos noon wala na."Roman..." Aniya ko. Alam kong gising siya humigpit ang pagkakayakap niya sa akin."Hmmm," Lang ang sagot na narinig ko habang naramdaman ko ang init ng kanyang hininga sa aking batok. Bago bigla na lang nagtaasan ang balahibo ng buo kong katawan ng maramdaman ko ang kanyang kamay na dumapo sa aking bulubunduking harapan. Habang naninigas ang aking katawan sa kanyang ginagawa, ang kamay ko naman ay dahan dahan kong inaabot ang ilaw sa ibabaw ng nightstand.Nakarandam yata siya n