Mukhang kadete ang position ng crew na dumating. Sa itsura pa laman ay hindi nalalayo ang kanyang edad sa mahigit kumulang sa 21 anyos. Timid siyang kumatok sa pintuan at pumasok sa loob. Bago,
"Sir, ano po ang kailangan ninyo?" Tanong ng crew na dumating habang palihim siyang sumilip sa akin. Nakita ko dahil nakatining din ako sa kanya ng papasok pa lamang siya.
"Si… Ano nga pala ang pangalan mo?" Tanong ni Chief sa akin. "Sophia--Chief!" Mabilis kong sagot.
"Si Ms. Sophia ay naiwan ang papeles sa kotse niya sa ibaba. Pakikuha lang please!" Sabay tingin niya sa akin at inilahad niya ang kanyang kamay at nag aantay na i-abot ko ang susi ng kotse.
"Ay! Sorry! Sandali lang." Sabay mabilis akong naghalungkat sa loob ng bag ko at hinanap ang susi. Nang matagpuan ko ito, mabilis kong inabot kay Chief upang ibigay niya sa tauhan niya na nakatayo sa kanyang gilid.
Pagkatangap ng taong inutusan ni Chief ang susi ng kotse, sa akin naman siya tumingin at nagaantay ng instructions.
Noong una ay nagtataka ako, pero narealize ko na hindi niya alam kung nasaan ito sa loob ng kotse ko.
"Ay, sorry! Nasa likurang upuan ito. May makikita kang folder na yellow at iyon yon. Maraming salamat ha!" Sabay binigyan ko siya ng simpleng ngiti lang. Kailangan kong maging sweet ano! Ako yata ang may kailangan.
Pagkawala ng taong inutusan ni Chief. Biglang sumobra ang tahimik ng loob ng kwarto at para kaming nasa punerarya. Hindi ko alam kung anong upo ang gagawin ko, habang si Chief naman ay nakatitig lang sa dokumento na nasa harap niya at nagbabasa yata?
Nang ilang minuto na ang nakaraan at wala pa rin sa aming nagsasalita, minabuti ko munang lumabas ng kwarto at magpahangin sa labas…
"Excuse me, Chief--lalabas muna ako habang nag aantay--pwede?" Nakatayo na ako at handang lumabas.
Parang naalimpungatan si Chief ng marinig niya ang boses ko. "Ha? Ano kamo?" Tanong niya.
"Sabi ko, kung pwede lang lalabas na muna ako at mag papahangin habang nagaantay tayo."
"Ah! Sige, samahan na kita." Nagulat ako sa sinabi niya. Sasamahan niya ako? Eh, kaya nga gusto kong lumabas eh, para mawala ang alanganin naming sitwasyon.
Nevertheless, pumayag na rin ako dahil hindi ko rin naman alam ang daan papalabas.
===
Malapit lang pala ang pintuan papalabas. Ilang sandali lang ay nasa labas na kami at ramdam na ramdam ko ang lakas ng ihip ng hangin.
"Gosh! Ang ganda palang tingnan ang downtown kapag nasa mataas kang lugar. Kitang kita mo lahat ng matataas na building." Aniya ko para naman may pag usapan kami.
"Yea! Maganda nga itong lugar ninyo. First time pa lang akong nakapunta dito at hindi pa ako makalabas dahil umalis si kapitan. Balak ko nga pag meron akong panahon eh, mag hire ng tour guide. Meron ka bang kilala?"
'Tour guide? Wow lang ha!' Sa isipan ko.
"Sorry! Wala akong kilalang tour guide eh." Bigla kong naisip na pwede ko ring recommend ang isa sa mga friends ko. I'm sure pag nakita siya ng mga iyon ay baka magsipag luwaan ng mga mata nila. Baka mag agawan pa na bigyan siya ng tour sa mga bahay nila.
Nang mag suggest na sana ako, bigla naman may boses kaming narinig na galing sa walkie-talkie na hawak niya. Hindi ko na tuloy na mungkahi.
"Excuse me lang, sagutin ko muna ang tawag." Aniya ni Chief, sabay lumayo siya ng konti para hindi ko marinig ang kanilang pag uusap.
Hindi naman ako tsismosa, kaya ang ginawa ko ay nag lakad-lakad din ako papalayo sa kanya at kunwari ay kung ano ano ang tinitingnan ko. Hindi naman nagtagal at natapos kaagad ang pakikipagusap niya. Minabuti kong lapitan siya muli upang yayain ng bumalik sa kabina niya at baka nandoon na ang kanyang inutusan.
Nang malapit na ako at handa na siyang yayain, may nagsalita na naman sa walkie-talkie. Bigla akong napatigil upang mag antay na sagutin niya ito.
"Sir, ilang setting po ang ilalagay ko?" Narinig kong tanong ng kausap niya sa radyo.
"Dalawahin mo na at may bisita ako." Sagot ni Chief sa kanyang kausap bago tumingin siya sa direksyon kung saan ako nakatayo.
"Copy that!" Aniya ng kausap niya, bago biglang tumahimik muli ang radyo.
Nang pakiwari ko ay tapos na siyang makipagusap, nilapitan ko na siya ng tuluyan. Ang kaso mo ng malapit na ako, hindi ko napansin na may pangtali pala ng barko na nakakalat sa lapag at ako'y natisod.
"Ay! Santa maria!" Sigaw ko ng malakas, bago masusubsob na sana ako. Mabuti na lang at nasalo ako ni Chief bago sumemplang ang mukha ko-- Sa diddib niyang matigas nasubsob ang namumula kong mukha sa hiya.
*Thud-thud-thud!* Sabi ng puso ni Chief, dinig na dinig ko.
"Ayos ka lan?" Malumanay niyang tanong habang nakasubsob pa rin ang mukha ko sa kanyang dibdib at nakahawak ako ng mahigpit sa kanyang mga braso. Nang marealized ko ito, dahan dahan kong itinulak ang sarili ko papalayo sa kanya. Dahil napahiya ako, sa lupa ako tumingin at hindi sa kanya habang sumasagot sa tanong niya.
"Ok, lang ako, maraming salamat sa pagsalo sa akin." Halos hindi niya marinig ang sinabi ko sa hina ng boses ko. Sobrang nakakahiya, baka isipin niya eh--sinadya ko.
Sobrang awkward ng sitwasyon namin dahil sa nangyari. Kaya naman binago niya kaagad ang usapan.
"Kung hindi ka nagmamadali, baka gusto mo akong saluhan sa tanghalian. Nagpaluto ako kay kusinero ng masarap na putahe. Iyan ay kung maari lang?"
Biglang gumaan ang pakiramdam ko dahil sa kanyang paanyaya. Friendly siya at mukhang mabait, hindi katulad ni Captain-sungit Lim. Naisip ko, why not! Wala naman akong ibang pupuntahan pagkatapos kong mapa-pirmahan ang mga resibo.
"Sure! Gutom na rin ako, sino ba ang tatanggi' sa libreng pagkain. Hahaha!" Pabiro kong sagot habang isang magandang ngiti ang nakalapat sa aking labi...
===
Masaya kaming nag tanghalian ni Chief, nalaman ko na ang pangalan niya ay Gerald Santos at siya ay 25 years old. Tama ang hinala ko na ilang taon lang ang tanda niya sa akin. Magpinsan pala sila ni Captain Lim sa mother side at binata pa.
Magaan ang loob ko sa kanya, kahit na halatadong may kursunada siya sa akin, hindi siya garapal. Dahilan upang bago ako umalis pagkatapos niyang pirmahan ang mga resibo, ako na mismo ang nag imbita sa kanya na lumabas at nang makita niya kung gaano kaganda ang Tampa Florida...
Dahil na confined and dad ko, kailangan kong tulungan si mommy sa business. Minabuti kong mag request ng dalawang linggo ng bakasyon sa trabaho ko para maibuhos ko ang oras sa business ng parents ko. I actually feel bad kasi dapat ay ng makatapos ako sa pag aaral, dapat hindi ako nagtatrabaho sa iba at tinulungan ko ang parents ko. Kaya lang hindi ko type ang business nila. Kaya ng may mag recruit sa akin bago pa ako nag graduate, tinanggap ko ng walang alinlangan.Anyway, for the next two weeks naging busy ako. Ni hindi ako nagkaroon ng panahon na maisip pang muli si kapitan sungit. Lalo na at nag enjoy ako sa company ni Chief Mate na saksakan ng bait.Katulad ng ipinangako ko sa kanya, inilabas ko siya at dinala sa Busch Garden at nag enjoy naman kami. Naging palagay ang loob ko sa kanya at magaan. Pero hanggang
Nanlaki at namilog ang aking mga mata habang nakatitig ako sa gwapo niyang mukha. Ang puso ko sobra ang lakas ng kabog, parang gustong lumabas sa dibdib ko.*Thud-thud-thud-thud!!!!*Ilang sandali rin na nagtitigan lang kami at walang sinabi sa isat-isa. I'm not sure kung na shocked din siya at nakita niya ako, dahil hindi rin siya kumikilos. Para kaming mga tuod na nakatayo lang habang nakahawak pa rin siya sa mga braso ko at sobra ang lapit namin sa isat-isa...Dahilan upang mapagmasdan ko kung gaano kahaba ang kanyang pilik mata, ang pula ng kanyang kissable lips, at... Oh my god! ang bango' ng kanyang hininga. Amoy na amoy ko sa sa sobrang lapit ng mga mukha namin."Captain Lim! Hahaha!" Bigla kong narinig sa likuran ko. Si Chief Mate ang nagsalita, ewan ko kung saan siya nanggaling?Dahilan upang matauhan ako at mabilis na tinangal ang kanyang kamay na nakahawak sa braso ko, sabay atras papalayo.
Nauna na nang lumabas ng banyo ang mga kaibigan ko at bumalik sa aming lamesa. Ako nagdecide na magtagal sa loob ng banyo para hindi uli kami magpangita ni Captain Lim.Ewan ko ba kung bakit, pero medyo nagselos ata ako doon sa babaeng kasama niya. Hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman, dahil kahit minsan ay hindi pa ako nagka boyfriend at hindi ko pa naramdaman ang ma-in-love. So, hindi ako sigurado kung ano ang nararamdaman ko.Nang sa palagay ko ay nakaalis na sila Captain Lim at ang mga kasama niya, saka pa lamang ako lumabas ng banyo upang bumalik sa aming lamesa.Kampanteng kampante ako na wala na sila, kaya naman ang ganda pa ng lakad ko akala mo eh, nag fashion show ako. Malapit na ako sa aming lamesa ng bigla akong mapatigil, dahil sa dati kong kinau upuan ay meron ng ibang taong nakaupo. Iyon ay si
"Nasa sa iyo kung ano ang gusto mong meaning ng sinabi ko." Iyon lang ang sagot niya sa akin habang isang ngiting para bang nakakaloko ang nakapaskel sa kanyang labi.Nang makita ko ito, dahilan upang tumaas tuloy ang dugo ko dahil tinutukso niya ako. Tiningnan ko muna siya ng masama bago ako sumagot. "Well, how about mag lakad lakad na lang tayo at ikutin nating ang buong Pleasure Island. Alam ko may banda na tumutugtog sa bandang dulo, game ka ba?""Sure! Why not, I have never been in such a place, bakit hindi!" Nang marinig ko ang sagot niya, nauna na akong lumakad at hindi ko siya inintay kung susunod ba o hindi. Naramdaman ko na lang na nasa tabi ko siya at paminsan minsan ay nagkakabangaan kami dahil sa dami ng taong naglalakad.Maya maya lang ay nabigla ako ng may kamay na humawak sa kaing braso at hinaltak papunta sa kanya. Bumalandra ako sa diddib ni Captain Lim, bago niyakap niya ako ng mahigpit. Natataka akong tumingala habang pilit ko siyang it
Pagdating ko sa loob ng banyo, mabilis kong ni locked ang pintuan at sumandal pagkatapos. Hindi ako makapaniwala na hahalikan niya ako ng pasimple. Para tuloy ang pakiramrdam ko ay isa akong teenager, at namula ang mukha. Hiyang hiya ako, kaya ako mabilis na pumunta ng banyo.Nang mahimasmasan ako, humarap ako sa salamin na nakakakabit sa harapan ng lababo. Pinagmasdan ko ang aking mukha at sigurado ako na maayos ang itsura ko. Saka lang ako nakampante na bumalik sa lamesang inuupuan namin.Nakita ko na na-served na ang order namin at tahimik siyang umiinom ng kape habang parang napakalayo ng kanyang iniisip?Tumayo muna ako ng sandali at pinagmasdan ko siyang maiigi... Talagang gwapo siya at halatado mong galing sa prominenteng pamilya. Kung noong una ay na-a-asar ako sa kanya, ngayon ay feeling ko humahanga na ako at parang na-i-in love pa. Kinatok ko tuloy ang dibdib ko ng hindi oras.*Thud-thud-thud.* Sabi ng puso ko.Napansin niya yata na pina
Halos hindi ako makalakad papunta ng elevator dahil sa nerbiyos na nararamdaman ko. Nakahalata yata si Captain Lim dahil ang mga kamay ko na hawak hawak niya ay biglang nanlamig. Tumingin siya sa akin ng pasimple na tamang tama naman ay tumingin din ako. Nang makita ko ang pagaalala sa na banaag sa kanyang mukha, medyo gumaan ang pakiramdam ko at nakahinga ako ng maluwang.I can feel it to the bone na gentleman siya at hindi niya ko pipilitin kung ayaw ko. Ngumiti ako ng bahagya bago ibinaling ko ang tingin sa umiilaw na numero sa ibabaw ng elevator.Ilang sandali pa ay nagbukas ang pintuan ng elevator at marahan niya akong ginabayan papasok sa loob. Pinindot niya ang numero ng floor kung saan ang room namin ay located. Sa 15th floor kami, medyo may kataasan. Huminga ako ng malalim habang sinusubukan kong tangalin ang aking kamay sa pagkakahawak niya.Naramdaman niya yata na dahan dahan kong hinahaltak ang aking kamay, lalo naman niyang hinigpitan ang pagkakahaw
Wow! Ang tamis ng kanyang labi at napaka lambot. Dahan dahan ang kanyang paghalik hangang sa nagsimula na itong dumiin at halos hindi na ako makahinga... Bigla ko tuloy siyang naitulak papalayo sa akin."I'm sorry! I'm s-sorry!" Sabay talikod niya at lumabas ng kwarto... Naiwan akong nakatunganga at naguguluhan sa pangyayari. Walang boses na lumabas sa aking bibig kahit na gustuhin ko man at kahit na meron pang lumabas, eh' wala na siya at nakalabas na ng pintuan.Biglang nanlambot ang aking mga tuhod kinailangan kong umupo. Dahan dahan akong pumunta sa kama at umupo sa ibabaw nito, habang iniisip ko kung ano ang dahilan at humingi siya ng pasensya tapos biglang umalis?Kung ano ano ang pumapasok sa isipan kong dahilan, pero hindi ko alam kung alin ang tunay? Hindi ko namalayan ay nakahiga na pala ako at ilang sandali lang ay nakatulog na pala ako.Umaga na ng magising ako at ang unang pumasok sa isipan ko ay si Captain Lim... Nakabalik na kaya siya? Saan
Nang ilang sandali na ang nakaraan at hindi ko pa rin ibinaba ang kanyang boxer short. Ngumiti lang siya at hinawakan niya ang dalawa kong kamay at inilagay niya sa may garter ng boxer short niya, bago yumuko siya at hinalikan niya akong muli ng pagkatamis tamis sabay itinulak niya akong muli sa kama habang naka locked lips pa rin kami."Don't worry babe, we will not go all the way yet. I know you're not ready yet." Aniya in between our passionate kiss.Nang marinig ko ang sinabi niya, lumakas ang loob ko at tuluyan ko nang ibinaba ang boxes short niya upang makalaya ang kanyang junior.Pagkaraan ng siguro humigit kumulang sa isang oras kaming nagpagulong gulong sa ibabaw ng kama, natapos rin kami at pareho kaming plastado habang magkayap.HIndi ako makapaniwala na may isang salita siya. Lahat ng paraan ginawa niya upang paligayahin ako at ang sarili niya ng hindi kami humahangtong sa buong pagtatalik. Tinuruan niya ako kung paano ko siya paligayahin ng h