Mukhang kadete ang position ng crew na dumating. Sa itsura pa laman ay hindi nalalayo ang kanyang edad sa mahigit kumulang sa 21 anyos. Timid siyang kumatok sa pintuan at pumasok sa loob. Bago,
"Sir, ano po ang kailangan ninyo?" Tanong ng crew na dumating habang palihim siyang sumilip sa akin. Nakita ko dahil nakatining din ako sa kanya ng papasok pa lamang siya.
"Si… Ano nga pala ang pangalan mo?" Tanong ni Chief sa akin. "Sophia--Chief!" Mabilis kong sagot.
"Si Ms. Sophia ay naiwan ang papeles sa kotse niya sa ibaba. Pakikuha lang please!" Sabay tingin niya sa akin at inilahad niya ang kanyang kamay at nag aantay na i-abot ko ang susi ng kotse.
"Ay! Sorry! Sandali lang." Sabay mabilis akong naghalungkat sa loob ng bag ko at hinanap ang susi. Nang matagpuan ko ito, mabilis kong inabot kay Chief upang ibigay niya sa tauhan niya na nakatayo sa kanyang gilid.
Pagkatangap ng taong inutusan ni Chief ang susi ng kotse, sa akin naman siya tumingin at nagaantay ng instructions.
Noong una ay nagtataka ako, pero narealize ko na hindi niya alam kung nasaan ito sa loob ng kotse ko.
"Ay, sorry! Nasa likurang upuan ito. May makikita kang folder na yellow at iyon yon. Maraming salamat ha!" Sabay binigyan ko siya ng simpleng ngiti lang. Kailangan kong maging sweet ano! Ako yata ang may kailangan.
Pagkawala ng taong inutusan ni Chief. Biglang sumobra ang tahimik ng loob ng kwarto at para kaming nasa punerarya. Hindi ko alam kung anong upo ang gagawin ko, habang si Chief naman ay nakatitig lang sa dokumento na nasa harap niya at nagbabasa yata?
Nang ilang minuto na ang nakaraan at wala pa rin sa aming nagsasalita, minabuti ko munang lumabas ng kwarto at magpahangin sa labas…
"Excuse me, Chief--lalabas muna ako habang nag aantay--pwede?" Nakatayo na ako at handang lumabas.
Parang naalimpungatan si Chief ng marinig niya ang boses ko. "Ha? Ano kamo?" Tanong niya.
"Sabi ko, kung pwede lang lalabas na muna ako at mag papahangin habang nagaantay tayo."
"Ah! Sige, samahan na kita." Nagulat ako sa sinabi niya. Sasamahan niya ako? Eh, kaya nga gusto kong lumabas eh, para mawala ang alanganin naming sitwasyon.
Nevertheless, pumayag na rin ako dahil hindi ko rin naman alam ang daan papalabas.
===
Malapit lang pala ang pintuan papalabas. Ilang sandali lang ay nasa labas na kami at ramdam na ramdam ko ang lakas ng ihip ng hangin.
"Gosh! Ang ganda palang tingnan ang downtown kapag nasa mataas kang lugar. Kitang kita mo lahat ng matataas na building." Aniya ko para naman may pag usapan kami.
"Yea! Maganda nga itong lugar ninyo. First time pa lang akong nakapunta dito at hindi pa ako makalabas dahil umalis si kapitan. Balak ko nga pag meron akong panahon eh, mag hire ng tour guide. Meron ka bang kilala?"
'Tour guide? Wow lang ha!' Sa isipan ko.
"Sorry! Wala akong kilalang tour guide eh." Bigla kong naisip na pwede ko ring recommend ang isa sa mga friends ko. I'm sure pag nakita siya ng mga iyon ay baka magsipag luwaan ng mga mata nila. Baka mag agawan pa na bigyan siya ng tour sa mga bahay nila.
Nang mag suggest na sana ako, bigla naman may boses kaming narinig na galing sa walkie-talkie na hawak niya. Hindi ko na tuloy na mungkahi.
"Excuse me lang, sagutin ko muna ang tawag." Aniya ni Chief, sabay lumayo siya ng konti para hindi ko marinig ang kanilang pag uusap.
Hindi naman ako tsismosa, kaya ang ginawa ko ay nag lakad-lakad din ako papalayo sa kanya at kunwari ay kung ano ano ang tinitingnan ko. Hindi naman nagtagal at natapos kaagad ang pakikipagusap niya. Minabuti kong lapitan siya muli upang yayain ng bumalik sa kabina niya at baka nandoon na ang kanyang inutusan.
Nang malapit na ako at handa na siyang yayain, may nagsalita na naman sa walkie-talkie. Bigla akong napatigil upang mag antay na sagutin niya ito.
"Sir, ilang setting po ang ilalagay ko?" Narinig kong tanong ng kausap niya sa radyo.
"Dalawahin mo na at may bisita ako." Sagot ni Chief sa kanyang kausap bago tumingin siya sa direksyon kung saan ako nakatayo.
"Copy that!" Aniya ng kausap niya, bago biglang tumahimik muli ang radyo.
Nang pakiwari ko ay tapos na siyang makipagusap, nilapitan ko na siya ng tuluyan. Ang kaso mo ng malapit na ako, hindi ko napansin na may pangtali pala ng barko na nakakalat sa lapag at ako'y natisod.
"Ay! Santa maria!" Sigaw ko ng malakas, bago masusubsob na sana ako. Mabuti na lang at nasalo ako ni Chief bago sumemplang ang mukha ko-- Sa diddib niyang matigas nasubsob ang namumula kong mukha sa hiya.
*Thud-thud-thud!* Sabi ng puso ni Chief, dinig na dinig ko.
"Ayos ka lan?" Malumanay niyang tanong habang nakasubsob pa rin ang mukha ko sa kanyang dibdib at nakahawak ako ng mahigpit sa kanyang mga braso. Nang marealized ko ito, dahan dahan kong itinulak ang sarili ko papalayo sa kanya. Dahil napahiya ako, sa lupa ako tumingin at hindi sa kanya habang sumasagot sa tanong niya.
"Ok, lang ako, maraming salamat sa pagsalo sa akin." Halos hindi niya marinig ang sinabi ko sa hina ng boses ko. Sobrang nakakahiya, baka isipin niya eh--sinadya ko.
Sobrang awkward ng sitwasyon namin dahil sa nangyari. Kaya naman binago niya kaagad ang usapan.
"Kung hindi ka nagmamadali, baka gusto mo akong saluhan sa tanghalian. Nagpaluto ako kay kusinero ng masarap na putahe. Iyan ay kung maari lang?"
Biglang gumaan ang pakiramdam ko dahil sa kanyang paanyaya. Friendly siya at mukhang mabait, hindi katulad ni Captain-sungit Lim. Naisip ko, why not! Wala naman akong ibang pupuntahan pagkatapos kong mapa-pirmahan ang mga resibo.
"Sure! Gutom na rin ako, sino ba ang tatanggi' sa libreng pagkain. Hahaha!" Pabiro kong sagot habang isang magandang ngiti ang nakalapat sa aking labi...
===
Masaya kaming nag tanghalian ni Chief, nalaman ko na ang pangalan niya ay Gerald Santos at siya ay 25 years old. Tama ang hinala ko na ilang taon lang ang tanda niya sa akin. Magpinsan pala sila ni Captain Lim sa mother side at binata pa.
Magaan ang loob ko sa kanya, kahit na halatadong may kursunada siya sa akin, hindi siya garapal. Dahilan upang bago ako umalis pagkatapos niyang pirmahan ang mga resibo, ako na mismo ang nag imbita sa kanya na lumabas at nang makita niya kung gaano kaganda ang Tampa Florida...
Dahil na confined and dad ko, kailangan kong tulungan si mommy sa business. Minabuti kong mag request ng dalawang linggo ng bakasyon sa trabaho ko para maibuhos ko ang oras sa business ng parents ko. I actually feel bad kasi dapat ay ng makatapos ako sa pag aaral, dapat hindi ako nagtatrabaho sa iba at tinulungan ko ang parents ko. Kaya lang hindi ko type ang business nila. Kaya ng may mag recruit sa akin bago pa ako nag graduate, tinanggap ko ng walang alinlangan.Anyway, for the next two weeks naging busy ako. Ni hindi ako nagkaroon ng panahon na maisip pang muli si kapitan sungit. Lalo na at nag enjoy ako sa company ni Chief Mate na saksakan ng bait.Katulad ng ipinangako ko sa kanya, inilabas ko siya at dinala sa Busch Garden at nag enjoy naman kami. Naging palagay ang loob ko sa kanya at magaan. Pero hanggang
Nanlaki at namilog ang aking mga mata habang nakatitig ako sa gwapo niyang mukha. Ang puso ko sobra ang lakas ng kabog, parang gustong lumabas sa dibdib ko.*Thud-thud-thud-thud!!!!*Ilang sandali rin na nagtitigan lang kami at walang sinabi sa isat-isa. I'm not sure kung na shocked din siya at nakita niya ako, dahil hindi rin siya kumikilos. Para kaming mga tuod na nakatayo lang habang nakahawak pa rin siya sa mga braso ko at sobra ang lapit namin sa isat-isa...Dahilan upang mapagmasdan ko kung gaano kahaba ang kanyang pilik mata, ang pula ng kanyang kissable lips, at... Oh my god! ang bango' ng kanyang hininga. Amoy na amoy ko sa sa sobrang lapit ng mga mukha namin."Captain Lim! Hahaha!" Bigla kong narinig sa likuran ko. Si Chief Mate ang nagsalita, ewan ko kung saan siya nanggaling?Dahilan upang matauhan ako at mabilis na tinangal ang kanyang kamay na nakahawak sa braso ko, sabay atras papalayo.
Nauna na nang lumabas ng banyo ang mga kaibigan ko at bumalik sa aming lamesa. Ako nagdecide na magtagal sa loob ng banyo para hindi uli kami magpangita ni Captain Lim.Ewan ko ba kung bakit, pero medyo nagselos ata ako doon sa babaeng kasama niya. Hindi ko maintindihan ang aking nararamdaman, dahil kahit minsan ay hindi pa ako nagka boyfriend at hindi ko pa naramdaman ang ma-in-love. So, hindi ako sigurado kung ano ang nararamdaman ko.Nang sa palagay ko ay nakaalis na sila Captain Lim at ang mga kasama niya, saka pa lamang ako lumabas ng banyo upang bumalik sa aming lamesa.Kampanteng kampante ako na wala na sila, kaya naman ang ganda pa ng lakad ko akala mo eh, nag fashion show ako. Malapit na ako sa aming lamesa ng bigla akong mapatigil, dahil sa dati kong kinau upuan ay meron ng ibang taong nakaupo. Iyon ay si
"Nasa sa iyo kung ano ang gusto mong meaning ng sinabi ko." Iyon lang ang sagot niya sa akin habang isang ngiting para bang nakakaloko ang nakapaskel sa kanyang labi.Nang makita ko ito, dahilan upang tumaas tuloy ang dugo ko dahil tinutukso niya ako. Tiningnan ko muna siya ng masama bago ako sumagot. "Well, how about mag lakad lakad na lang tayo at ikutin nating ang buong Pleasure Island. Alam ko may banda na tumutugtog sa bandang dulo, game ka ba?""Sure! Why not, I have never been in such a place, bakit hindi!" Nang marinig ko ang sagot niya, nauna na akong lumakad at hindi ko siya inintay kung susunod ba o hindi. Naramdaman ko na lang na nasa tabi ko siya at paminsan minsan ay nagkakabangaan kami dahil sa dami ng taong naglalakad.Maya maya lang ay nabigla ako ng may kamay na humawak sa kaing braso at hinaltak papunta sa kanya. Bumalandra ako sa diddib ni Captain Lim, bago niyakap niya ako ng mahigpit. Natataka akong tumingala habang pilit ko siyang it
Pagdating ko sa loob ng banyo, mabilis kong ni locked ang pintuan at sumandal pagkatapos. Hindi ako makapaniwala na hahalikan niya ako ng pasimple. Para tuloy ang pakiramrdam ko ay isa akong teenager, at namula ang mukha. Hiyang hiya ako, kaya ako mabilis na pumunta ng banyo.Nang mahimasmasan ako, humarap ako sa salamin na nakakakabit sa harapan ng lababo. Pinagmasdan ko ang aking mukha at sigurado ako na maayos ang itsura ko. Saka lang ako nakampante na bumalik sa lamesang inuupuan namin.Nakita ko na na-served na ang order namin at tahimik siyang umiinom ng kape habang parang napakalayo ng kanyang iniisip?Tumayo muna ako ng sandali at pinagmasdan ko siyang maiigi... Talagang gwapo siya at halatado mong galing sa prominenteng pamilya. Kung noong una ay na-a-asar ako sa kanya, ngayon ay feeling ko humahanga na ako at parang na-i-in love pa. Kinatok ko tuloy ang dibdib ko ng hindi oras.*Thud-thud-thud.* Sabi ng puso ko.Napansin niya yata na pina
Halos hindi ako makalakad papunta ng elevator dahil sa nerbiyos na nararamdaman ko. Nakahalata yata si Captain Lim dahil ang mga kamay ko na hawak hawak niya ay biglang nanlamig. Tumingin siya sa akin ng pasimple na tamang tama naman ay tumingin din ako. Nang makita ko ang pagaalala sa na banaag sa kanyang mukha, medyo gumaan ang pakiramdam ko at nakahinga ako ng maluwang.I can feel it to the bone na gentleman siya at hindi niya ko pipilitin kung ayaw ko. Ngumiti ako ng bahagya bago ibinaling ko ang tingin sa umiilaw na numero sa ibabaw ng elevator.Ilang sandali pa ay nagbukas ang pintuan ng elevator at marahan niya akong ginabayan papasok sa loob. Pinindot niya ang numero ng floor kung saan ang room namin ay located. Sa 15th floor kami, medyo may kataasan. Huminga ako ng malalim habang sinusubukan kong tangalin ang aking kamay sa pagkakahawak niya.Naramdaman niya yata na dahan dahan kong hinahaltak ang aking kamay, lalo naman niyang hinigpitan ang pagkakahaw
Wow! Ang tamis ng kanyang labi at napaka lambot. Dahan dahan ang kanyang paghalik hangang sa nagsimula na itong dumiin at halos hindi na ako makahinga... Bigla ko tuloy siyang naitulak papalayo sa akin."I'm sorry! I'm s-sorry!" Sabay talikod niya at lumabas ng kwarto... Naiwan akong nakatunganga at naguguluhan sa pangyayari. Walang boses na lumabas sa aking bibig kahit na gustuhin ko man at kahit na meron pang lumabas, eh' wala na siya at nakalabas na ng pintuan.Biglang nanlambot ang aking mga tuhod kinailangan kong umupo. Dahan dahan akong pumunta sa kama at umupo sa ibabaw nito, habang iniisip ko kung ano ang dahilan at humingi siya ng pasensya tapos biglang umalis?Kung ano ano ang pumapasok sa isipan kong dahilan, pero hindi ko alam kung alin ang tunay? Hindi ko namalayan ay nakahiga na pala ako at ilang sandali lang ay nakatulog na pala ako.Umaga na ng magising ako at ang unang pumasok sa isipan ko ay si Captain Lim... Nakabalik na kaya siya? Saan
Nang ilang sandali na ang nakaraan at hindi ko pa rin ibinaba ang kanyang boxer short. Ngumiti lang siya at hinawakan niya ang dalawa kong kamay at inilagay niya sa may garter ng boxer short niya, bago yumuko siya at hinalikan niya akong muli ng pagkatamis tamis sabay itinulak niya akong muli sa kama habang naka locked lips pa rin kami."Don't worry babe, we will not go all the way yet. I know you're not ready yet." Aniya in between our passionate kiss.Nang marinig ko ang sinabi niya, lumakas ang loob ko at tuluyan ko nang ibinaba ang boxes short niya upang makalaya ang kanyang junior.Pagkaraan ng siguro humigit kumulang sa isang oras kaming nagpagulong gulong sa ibabaw ng kama, natapos rin kami at pareho kaming plastado habang magkayap.HIndi ako makapaniwala na may isang salita siya. Lahat ng paraan ginawa niya upang paligayahin ako at ang sarili niya ng hindi kami humahangtong sa buong pagtatalik. Tinuruan niya ako kung paano ko siya paligayahin ng h
"Mom, dad... please, try to understand naman po na hindi ko talaga sinasadya na malaman nila ang totoo." Nagsusumamo kong sinabi sa aking mga magulang. Alam kong mahihirapan akong paayunin sila na iwanan ko si Christian sa Pilipinas, pero hindi ko rin naman matangihan si Roman at ang kanyang magulang.Kung tutuusin ay malaki ang aking kasalanan sa kanila na hindi ko ipinaalam ang tungkol kay Christian, so... eto lang ang paraan na alam ko kung papaano ako makakabawi sa kanila. I know maiintidihan ako ng aking magulang tutal panandalian lamang ito at hindi habang panahon. Mas mabuti na ito kesa dalhin nila ako sa korte at ipaglaban ang kanilang karapatan.Habang ako ay nag mumuni-muni, nabigla ako at isang napaka gandang ngiti ang lumapat as aking mga labi. Halos mag-tatalon ako sa tuwa ng marinig ko ang sinabi ng aking ama."Ano pa nga ba ang magagawa namin kung iyan ang gusto mong gawin. Isa pa... may karapatan din silang makilala ni Christian." Aniya ni Daddy habang kitang kita ko s
Wala ng tao sa labas ng pintuan ng buksan ito ni Roman. Tumingin siya sa kaliwa at kanan ng hallway, pero wala ang kanyang nakababatang kapatid. Naisip nya ipagpatuloy na lamang ang kanilang sinimulan, pero ng isasarado nya na sana ang pintuan ay bigla namang itinulak sya palabas ni Sophia bago sumunod ito sa kanya at sya mismo ang dahan dahang nag sarado ng pintuan.Walang nagawa si Roman kundi ang akbayan si Sophia at gabayan pabalik sa sala kung saan ang kangyang mga magulang ay nag aantay.Tahimik ang mag asawang Mr. & Mrs Lim na naabutan ng dalawa. Habang papalapit si Roman, "Mom, Dad... pasensya na po kayo at natagalan bago nakatulog ang apo nyo," Aniya ni Roman habang ang kanyang mga mata ay malamlay."Wala iyon, halika umupo na kayong dalawa upang mapag usapan natin ang mas mahalagang bagay." Sagot naman ng ama ni Roman habang ang kamay nya ay naka mustra at itinuturo ang loveseat na kasya ang dalawang tao na umupo na mag katabi.Hindi naman ng atubili si Sophia na mauna ng um
Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Magtatanong sana ako kung sino ang nandoon, pero excited na si Roman na pumasok habang karga karga niya si Christian. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.Pagpasok namin sa loob ng mala mansion na bahay, dire-diretso lang ang lakad ni Roman kung saan man kami patungo. Mukhang nakalimutan na yata na kasama ako at nakasuot ng high heels, kaya naman mabagal ang lakad ko at halos naiwan na bilis ng lakad niya.Nang malapit na kami sa aming parorounan, tumigil si Roman at lumingon kung kasunod pa ba ako or hinidi. Nang makita niya dahan dahan akong naglalakad kasunod nila pero may konting kalauyan, inantay niya muna akong makaabot sa tabi niya bago, hinawakan niya ang isa kong kamay at saka kami tumuloy papunta sa sala pala kung saan ay...Nagulat ako ng makita ko ang mga tao na nasa sala at nakaupo habang nagke-kwentuhan."Good evening everyone!" Maligayang bati ni Roman habang proud na proud ang kanyang itsura at mukhang ipinagmamalaki si
Hangang sa hindi ko na napigilan at tuluyan ng lumagpak ang luha sa aking mga mata. Nagyakapan kaming dalawa ni Loida habang ang mga luha ay tumutulo sa aming mga mata.Naiintidihan ko ang ibig sabihin ni Loida sa akin, pero kailangan ko pa ring isipin ang mga magulang ko at kung ano ang kanilang iisipin. Oo nga at may sarili akong pagiisip at nasa tamang edad na ako upang makapag desisyon sa aking sarili, pero isang malaking kahihiyan ito sa aming pamilya kapag pumayag akong maging pangalawa lamang.HIndi namin namalayan ay nagising na pala si Christian at hinanapa ako. Itinuro sa kanya ng isang kasambahay na nasa hardin ako. Kaya naman naabutan niya kaming umiiyak ni Loida.Mabilis na tumakbo papalapit si Christian sa amin, "Mommy!!! Why are you crying? Did my Dad made you cry?" Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Loida at sinalubong ko ng mahigpit na yakap si Christian."No, sweetheart! Daddy didn't make me cry. It was something else that Aunt Loida and I
Yumuko si Roman bago binuhat niya si Christian at kinarga. Mabilis namang isinukbit ni Christian ang dalawa niyang maliliit na braso sa leeg ng ama bago isinandal ang kanyang ulo sa balikat nito."Daddy, I missed you!" Aniya ni Christian habang ang kanyang ulo ay nakasandal sa balikat ng ama, medyo mahina ang kanyang boses, pero dahil malapit ako sa kanila, narinig ko ang kanyang sinabi.Kumirot ang aking puso dahil mukhang talo na ako ni Roman sa pagmamahal ng anak namin. Papaano na lang kapag bumalik na kami sa Americ? Ano ang gagawin ko kapag hinanap siya ni Christian? Bigla tuloy sumakit ang ulo ko dahil wala akong maiisip na kasagutan.Nagmumuni-muni pa ako habang nakatayo at pinagmamasdan ang mag ama ng makarinig akong boses."Nandito na pala kayo, mabuti naman at kanina pa iyan iyak ng iyak ng malamang wala ka pa." Aniya ni Loida habang naglalakad papalapit sa amin galing sa kusina."Cuz, maraming salamat talaga ha!" Bati ko habang mabilis a
Bigla akong napanganga sa aking narinig, pero mabilis ko naman natikom ang aking bibig. Handa na sana akong manahimik at makinig lamang, pero talagang malapit na, so lumapit ako kay Roman at binulungan ko siya. "I really need to go, saan ba ang banyo dito?" Aniya ko habang namimilipit na ako sa sakit ng pantog ko. Hindi makapaniwala si Roman na hindi pa ako nakakagamit ng banyo. Mabilis siyang humingi ng paumanhin sa taong nakapila. "Sir, pasensya na muna kayo. I will be right back, I just need to take my wife to the restroom." Sabay hawak niya sa aking kamay ay hinila niya ako papunta sa banyo. Napanganga ang lahat ng taong nandoon, hindi nila akalain na asawa ako ng mayari. Kahit ako din, hindi makapaniwala na sinabi niya iyon. Pero dahil naiihi na talaga ako, wala akong panahong magtanong. Pagdating namin sa banyo, nakasarado ito at may tao. Sumunod ay hinila niya ako kung saan ang office ng manager at dire-diretso kaming pumasok. May banyo p
Hindi makapaniwala si Roman sa kanyang narinig. Para makasigurado siya, hinawakan niya ang dalawa kong pisngi at habang nagtititigan kami, "ulitin mo nga ang sinabi mo? Ako ang gusto mong almusalin? Hmm, not a bad idea!" Sabay lapat ng kanyang mga labi sa aking nagaantay na labi.Ang ganda ng halikan namin ng meron kaming narinig na, "ahem! Sir, Ma'am lalamig na po ang almusal ninyo." Aniya ni ka Elena na nakatayo sa may pintuan.Bigla kaming napatigil sa aming ginagawa at pareho kaming humarap kay ka Elena na may nakakahiyang ngiti sa aming mga labi. Hindi ako makatingin ng diretso, imbis ay kunwari ay may puwing ako at kinukusot ko ang aking mga mata."Wala na siguro ang pumasok sa mata ko." Pakunwari kung sinabi. I don't think na nakita niya na naghahalikan kami. Ang likod ni Roman ay nakaharap kay ka Elena, so, panatag ako na hindi niya kami nakitang nagtutukaan.Ngumiti lang si ka Elena ng marinig ang sinabi ko. Ibig sabihin ay nakita niya kami at al
Madaling araw na ng makaramdam ako na para bang merong tumutusok sa akin backside. Madilim ang paligid at wala akong maaninaw. Nang tatayo sana ako, biglang humigpit ang pakakayakap ng brasong naka bigkis sa aking katawan.Doon ko na realized na walang saplot ang buo kong katawan. Pati ang underwear ko wala? Pilit kung iniisip kung ano ang nangyari, pero ang naalala ko laman ay binuksan ko ang TV habang naliligo si Roman, pagkatapos ay bigla akong inantok. Pagkatapos noon wala na."Roman..." Aniya ko. Alam kong gising siya humigpit ang pagkakayakap niya sa akin."Hmmm," Lang ang sagot na narinig ko habang naramdaman ko ang init ng kanyang hininga sa aking batok. Bago bigla na lang nagtaasan ang balahibo ng buo kong katawan ng maramdaman ko ang kanyang kamay na dumapo sa aking bulubunduking harapan. Habang naninigas ang aking katawan sa kanyang ginagawa, ang kamay ko naman ay dahan dahan kong inaabot ang ilaw sa ibabaw ng nightstand.Nakarandam yata siya n