MasukShare
Wala Akong Magawa!
Terakhir Diperbarui:
2021-07-28 23:59:47Nang ilang sandali na ang nakaraan at hindi ko pa rin ibinaba ang kanyang boxer short. Ngumiti lang siya at hinawakan niya ang dalawa kong kamay at inilagay niya sa may garter ng boxer short niya, bago yumuko siya at hinalikan niya akong muli ng pagkatamis tamis sabay itinulak niya akong muli sa kama habang naka locked lips pa rin kami.
"Don't worry babe, we will not go all the way yet. I know you're not ready yet." Aniya in between our passionate kiss.
Nang marinig ko ang sinabi niya, lumakas ang loob ko at tuluyan ko nang ibinaba ang boxes short niya upang makalaya ang kanyang junior.
Pagkaraan ng siguro humigit kumulang sa isang oras kaming nagpagulong gulong sa ibabaw ng kama, natapos rin kami at pareho kaming plastado habang magkayap.
HIndi ako makapaniwala na may isang salita siya. Lahat ng paraan ginawa niya upang paligayahin ako at ang sarili niya ng hindi kami humahangtong sa buong pagtatalik. Tinuruan niya ako kung paano ko siya paligayahin ng h
Bab terkait
Hello Captain! No Answer!
Bandang alas onse na nang gabi ng matapos ang contract signing namin at finally, nakauwi din ako.Imbes na umuwi ako sa bahay at magbihis muna ng damit, dumiretso na lang ako sa pantalan kung saan nakatali ang barko nila Captain Lim.Tamang tama na naiparada ko ang kotse, nakita ko na itinataas na ang gangway nila at mukhang maglalayag na sila. Bigla akong nalungkot at hindi ko malaman kung tutuloy pa ba ako or hindi na?Nanaig ang pagka missed ko sa kanya, at nagpasya akong lapitan ang barko kahit na hindi ako makaakyat. Nang malapit na ako sa barko, nakita ko ang mga friends ko na nasa ibaba at mga nakasambakol ang mukha dahil ayaw silang paakyatin ni Captain Lim.Nakita ako ni Linda at mabilis itong tumayo at sinalubong ako na nagrereklamo. "Friend, tawagan mo naman si Captain sungit at sabihin mo na paakyatin kami. Mag testing daw ang barko sa anchorage, gusto naming sumama dahil baka bukas na bukas din ay aalis na sila. Sige na naman friend!!!"
Terakhir Diperbarui : 2021-07-31Hello Captain! Goodbye!
Walang tao sa pinaka office ng makapasok ako, tumingin ako sa may bandang kaliwa at napansin na meroong pintuan na bahagyang nakasarado. Pumasok sa isipan ko na baka iyon ang kanyang tulugan, first time pa lang kasi akong nakapasok sa loob ng kabina niya.Maraming beses na rin akong naka akyat sa barko nila, pero ito ang kauna unahang pagkakataon na nakapasok ako sa loob ng kanyang kabina. Palagi niyang dahilan sa akin noon ay, baka raw hindi siya makapag pigil eh kung ano ang mangyari. Naintidihan ko naman at hindi ako nagpumilit kahit minsan na dalhin niya ako kabina upang makita kung ano ang itsura sa loob.Dahan dahan akong naglakad papunta sa nakabukas ng konti na pintuan at itinulak ito pabukas. Tama nga ang hinala ko at tulugan niya ito at nakita ko na nakahiga siya sa kama at tulog na tulog.Kinakabahan akong lumapit upang tingnan kung ok lang siya...Nang makalapit na ako at tinititigan ko ang kanyang napaka among mukha, bigla na lang may humatak
Terakhir Diperbarui : 2021-08-01Hello Captain! Panibagong Lugar, Panibagong Buhay.
Sa kadulu-duluhan ay sinabi ko rin ang totoo sa aking magulang. Hindi ko inaasahan na imbis na magalit ang sila sa akin, sila ay naging maintidihin dahil pinli kong ipagpatuloy ang aking pagbubuntis imbis na ito ay ay aking ipatangal. Dahil sa takot ko sa panginoong diyos, hindi ko ito magawa at siya namang ikinatuwa ng aking magulang kahit na ako ay nagkamali. Ipinangako sa aking ng aking magulang na tutulungan nila ako sa pagpapalaki sa aking magiging anak at wala akong aalalahanin dahil hindi nila ako ikahihiya kahit ako man ay isang dalagang ina. "Mom, Dad… I'm really sorry!" Aniya ko sa aking magulang habang ang luha ko ay tumutulo sa aking mga mata habang yakap yakap ko ang aking ama at ina. Isang hagod sa aking likod ang aking naramdaman mula sa aking ama, habang ang akig ina naman ay sa aking buhok. Doon ko naramandaman kung gaano ako kamahal ng aking magulang. Dahilan upang ipangako ko sa aking sarli na uunahin ko ang aking magiging anak bago
Terakhir Diperbarui : 2021-08-03Hello Captain! Kumusta Ka?
Nakalipas ang anim na taon, kinailangan kung umuwi ng pilipinas sa kadahilanang pang business. Isang kumpanya na nag mamay-ari ng mga barko na aming sinusuplayan ang kailangan kong puntahan upang kausapin patungkol sa business.Naisipan ko na isama ang aking anak na kasalukuyang limang taon na upang makita naman niya ang bansang aming pinang galingan. Nuong una ay ayaw pumayag ng magulang ko na isama ko ang bata at baka raw magkasakit, pero sa kadulu-duluhan ay pumayag rin sila.===Mainit ang araw at pakiramdam ko ay sinisilaban ako habang nakatayo kami ng anak ko sa labas ng pintuan ng Ninoy Intl. Airport kung saan ay inaantay namin ang aming sundo.Matagal tagal din akong hindi naka uwi sa Pilipinas at nasanay na ang katawan ko sa malamig na klema sa America. Kaya naman para akong sinisilaban sa init na aking nararamdaman habang ang mata ko ay nakatingin sa kaliwat kanan upang tingnan kung nandoon na ang susundo sa amin.Habang panay ang p
Terakhir Diperbarui : 2021-08-06Hello Captain! Ang Muling Pagkikita...
Sa sobrang nerbiyos ko at nagkita kaming muli, 'hello captain!' lang ang naisagot ko....Sa wakas! pagkaraan ng maraming taon, narinig ko na rin ang matagal ko ng pinapangarap. Ito ay ang bigkasin niya ang, 'kumusta ka?' Ilang libo kong nilaro ang eksenang ito sa aking isipan. Nakahanda na ang dapat kong isagot, mga katanungan na matagal ng bumabagabag sa aking isipan. Pero bakit ayaw bumukas ng aking mga labi at hindi ko mabigkas ang isang kasagutan sa simple niyang tanong?*Thud-thud-thud-thud....* Aniya ng aking puso. Sa sobrang lakas ng kabog, kinailangan kong umatras pa upang hindi niya ito marinig.Nang handa na akong sumagot sa kanyang pangungumusta..."Tita!!!! Over here!"Boses ng pamangkin kong lalaki ay bigla kong narinig. Sabay kaming napatingin kung saan nanggaling ang boses. Nang makita ko na galing ito sa pamangkin ko sa pinsan, kumaway ako upang ipaalam na narinig ko siya at naki
Terakhir Diperbarui : 2021-08-08Hello Captain! A Wedding Anniversary Party...
Nakaraan ang ilang araw na wala akong ginawa kundi ang mag swimming kasama ang anak ko at pamangkin, habang si Loida at ang kanyang asawa ay busy sa kung ano ano. Maaga silang umaalis at gabi na kung umuwi, munting ang anak lang nila at mga katulong sa bahay ang kasama naming mag-ina. Siya namang nagustuhan ko dahil tahimik at walang nag istorbo sa akin in the first couple of days. I made sure that I was too busy, para hindi ko siya naiisip, nag work naman sa awa ng diyos. However, that did not last long, nang malaman ng iba naming kamag anak, na dumating ako at may kasamang bata, of course curios ang mga ito at halos araw araw na ginawa ng diyos, meron akong bisita. Kaya naman pag dating ng gabi, sa sobrang pagod ko... bagsak ako agad at tulog. Pagkaraan ng isang linggo, finally nag slow down na rin ang mg
Terakhir Diperbarui : 2021-08-11Hello Captain! Pwede Ba Kitang Mayayang Sumayaw?
Kahit anong tangi' ko, pinilit talaga ako ni Loida. Wala tuloy akong magawa kundi ang sumama with the plan that I'm only staying for a little while since I have to get up early the next day.Mukhang marami ng bisita ng pumasok ang kotse namin sa gate ng bahay kung saan ang party ginaganap. Surprise ako sa rangya ng buong kapaligiran. Isang mala mansion ang bahay at ang mga taong dumalo ay puro naka pang sosyal na kasuotan. Mabuti na lang ay nakinig ako sa pinsan ko na mag suot ng evening gown na knee length, at nag pa parlor pa kami, kung hindi ay ma out of place ako.Ipinara ng driver ang kotse sa harapan mismo ng higanteng pintuan ng bahay, bago lumabas ito at binuksan ang pintuan upang kami ay makalabas.Nauna na ang hipag ko at kuya, bago ako ang huling bumaba. Hangang hanga ako sa rangya ng buong kapaligiran. Nagmukha tuloy akong 'promdi.' samantalang sa America ako nang galing. Sinalubong kami ng isang naka u
Terakhir Diperbarui : 2021-08-12Hello Captain! Takbo!!!!
Nanlalamig ang aking mga kamay habang ang mga tuhod ko ay nanlalambot sa nerbiyos. Panay ang lingon' ko sa kaliwat kanan to see kung meron bang tao na papalapit sa amin, namely... ang asawa niya. Hindi ko namalayan ay nasa dancing floor na pala kami. Isang slow music ang tumutugtog ng kami ay makarating sa dance floor. Inilagay niya ang dalawa kong kamay sa kanyang leeg, habang ang dalawa niyang kamay ay ibinigkis niya sa aking bewang. Sobra ang dikit namin na halos magkapalit na kami ng mukha sa sobrang lapit. Naiilang tuloy ako at lalong nini nerbiyos dahilan upang kumabog ng mabilis ang aking puso. Halong kaba at takot ang nararamdaman ko, hindi lang para sa akin kundi para din sa kanya. 'Ano ba ito? Hoy, puso... tumigil ka! Wag mong kalimutan na may asawa na siya at...' Nagmumuni-muni pa ako ng maramdaman ko na hinihimas niya ang likuran ko. Diyos ko po!!! Ano ba ito, himas lang ng likod eh, nagiinit na ang katawan ko.&
Terakhir Diperbarui : 2021-08-13
Bab terbaru
Hello Captain! Dead or Alive
"Mom, dad... please, try to understand naman po na hindi ko talaga sinasadya na malaman nila ang totoo." Nagsusumamo kong sinabi sa aking mga magulang. Alam kong mahihirapan akong paayunin sila na iwanan ko si Christian sa Pilipinas, pero hindi ko rin naman matangihan si Roman at ang kanyang magulang.Kung tutuusin ay malaki ang aking kasalanan sa kanila na hindi ko ipinaalam ang tungkol kay Christian, so... eto lang ang paraan na alam ko kung papaano ako makakabawi sa kanila. I know maiintidihan ako ng aking magulang tutal panandalian lamang ito at hindi habang panahon. Mas mabuti na ito kesa dalhin nila ako sa korte at ipaglaban ang kanilang karapatan.Habang ako ay nag mumuni-muni, nabigla ako at isang napaka gandang ngiti ang lumapat as aking mga labi. Halos mag-tatalon ako sa tuwa ng marinig ko ang sinabi ng aking ama."Ano pa nga ba ang magagawa namin kung iyan ang gusto mong gawin. Isa pa... may karapatan din silang makilala ni Christian." Aniya ni Daddy habang kitang kita ko s
Hello Captain! PWEDE MO BA SIYANG IWANAN?
Wala ng tao sa labas ng pintuan ng buksan ito ni Roman. Tumingin siya sa kaliwa at kanan ng hallway, pero wala ang kanyang nakababatang kapatid. Naisip nya ipagpatuloy na lamang ang kanilang sinimulan, pero ng isasarado nya na sana ang pintuan ay bigla namang itinulak sya palabas ni Sophia bago sumunod ito sa kanya at sya mismo ang dahan dahang nag sarado ng pintuan.Walang nagawa si Roman kundi ang akbayan si Sophia at gabayan pabalik sa sala kung saan ang kangyang mga magulang ay nag aantay.Tahimik ang mag asawang Mr. & Mrs Lim na naabutan ng dalawa. Habang papalapit si Roman, "Mom, Dad... pasensya na po kayo at natagalan bago nakatulog ang apo nyo," Aniya ni Roman habang ang kanyang mga mata ay malamlay."Wala iyon, halika umupo na kayong dalawa upang mapag usapan natin ang mas mahalagang bagay." Sagot naman ng ama ni Roman habang ang kamay nya ay naka mustra at itinuturo ang loveseat na kasya ang dalawang tao na umupo na mag katabi.Hindi naman ng atubili si Sophia na mauna ng um
Hello Captain! MAWALANG PARANG BULA
Ano ang ibig niyang sabihin? Isang malaking katanungan na kailangan kong malaman ang kasagutan. I hope wala siyang balak na kunin si Christian sa aking, dahil kahit anong mangyari ay hinding hindi ako maka papayag.Bigla ko tuloy naisip ang misis niya. Alam kaya na nandito kami ngayon at kasama ng buong pamilya niya? Ano na lang ang gagawin ko kung bigla itong sumulpot? Kung ano ano ang pumapasok sa isipan ko, dahilan upang mawalan ako ng ganang tapusing kaiinin ang pang himagas na nasa aking harapan.Nang matapos na kami, nag excuse ako na kailangan kong pumunta ng banyo. Itinuro naman sa akin ni Roman kung saan. Mabilis pa ako sa alas kwatro na tumayo at umalis. Sa awa ng diyos hindi naman ako nahirapang hanapin ang banyo. Pagkapasok ko ay mabilis ko itong isinarado at kinandado bago umupo lang ako sa ibabaw ng toilet.Gulong gulo ang aking isipan. Kailangan kong makagawa ng paraan upang makauwi na kami. Kailangan na rin naming makaalis bago pa mahuli ang laha
Hello Captain! HINDI AKO PAPAYAG!
Magtatanong sana ako kung sino ang nandoon, pero excited na si Roman na pumasok habang karga karga niya si Christian. Wala na akong nagawa kundi ang sumunod na lamang.Pagpasok namin sa loob ng mala mansion na bahay, dire-diretso lang ang lakad ni Roman kung saan man kami patungo. Mukhang nakalimutan na yata na kasama ako at nakasuot ng high heels, kaya naman mabagal ang lakad ko at halos naiwan na bilis ng lakad niya.Nang malapit na kami sa aming parorounan, tumigil si Roman at lumingon kung kasunod pa ba ako or hinidi. Nang makita niya dahan dahan akong naglalakad kasunod nila pero may konting kalauyan, inantay niya muna akong makaabot sa tabi niya bago, hinawakan niya ang isa kong kamay at saka kami tumuloy papunta sa sala pala kung saan ay...Nagulat ako ng makita ko ang mga tao na nasa sala at nakaupo habang nagke-kwentuhan."Good evening everyone!" Maligayang bati ni Roman habang proud na proud ang kanyang itsura at mukhang ipinagmamalaki si
Hello Captain! SINO ANG DUMATING?
Hangang sa hindi ko na napigilan at tuluyan ng lumagpak ang luha sa aking mga mata. Nagyakapan kaming dalawa ni Loida habang ang mga luha ay tumutulo sa aming mga mata.Naiintidihan ko ang ibig sabihin ni Loida sa akin, pero kailangan ko pa ring isipin ang mga magulang ko at kung ano ang kanilang iisipin. Oo nga at may sarili akong pagiisip at nasa tamang edad na ako upang makapag desisyon sa aking sarili, pero isang malaking kahihiyan ito sa aming pamilya kapag pumayag akong maging pangalawa lamang.HIndi namin namalayan ay nagising na pala si Christian at hinanapa ako. Itinuro sa kanya ng isang kasambahay na nasa hardin ako. Kaya naman naabutan niya kaming umiiyak ni Loida.Mabilis na tumakbo papalapit si Christian sa amin, "Mommy!!! Why are you crying? Did my Dad made you cry?" Bumitaw ako sa pagkakayakap kay Loida at sinalubong ko ng mahigpit na yakap si Christian."No, sweetheart! Daddy didn't make me cry. It was something else that Aunt Loida and I
Hello Captain! ANO ANG AKING GAGAWIN?
Yumuko si Roman bago binuhat niya si Christian at kinarga. Mabilis namang isinukbit ni Christian ang dalawa niyang maliliit na braso sa leeg ng ama bago isinandal ang kanyang ulo sa balikat nito."Daddy, I missed you!" Aniya ni Christian habang ang kanyang ulo ay nakasandal sa balikat ng ama, medyo mahina ang kanyang boses, pero dahil malapit ako sa kanila, narinig ko ang kanyang sinabi.Kumirot ang aking puso dahil mukhang talo na ako ni Roman sa pagmamahal ng anak namin. Papaano na lang kapag bumalik na kami sa Americ? Ano ang gagawin ko kapag hinanap siya ni Christian? Bigla tuloy sumakit ang ulo ko dahil wala akong maiisip na kasagutan.Nagmumuni-muni pa ako habang nakatayo at pinagmamasdan ang mag ama ng makarinig akong boses."Nandito na pala kayo, mabuti naman at kanina pa iyan iyak ng iyak ng malamang wala ka pa." Aniya ni Loida habang naglalakad papalapit sa amin galing sa kusina."Cuz, maraming salamat talaga ha!" Bati ko habang mabilis a
Hello Captain! PAANO KUNG WALA NA KAMI?
Bigla akong napanganga sa aking narinig, pero mabilis ko naman natikom ang aking bibig. Handa na sana akong manahimik at makinig lamang, pero talagang malapit na, so lumapit ako kay Roman at binulungan ko siya. "I really need to go, saan ba ang banyo dito?" Aniya ko habang namimilipit na ako sa sakit ng pantog ko. Hindi makapaniwala si Roman na hindi pa ako nakakagamit ng banyo. Mabilis siyang humingi ng paumanhin sa taong nakapila. "Sir, pasensya na muna kayo. I will be right back, I just need to take my wife to the restroom." Sabay hawak niya sa aking kamay ay hinila niya ako papunta sa banyo. Napanganga ang lahat ng taong nandoon, hindi nila akalain na asawa ako ng mayari. Kahit ako din, hindi makapaniwala na sinabi niya iyon. Pero dahil naiihi na talaga ako, wala akong panahong magtanong. Pagdating namin sa banyo, nakasarado ito at may tao. Sumunod ay hinila niya ako kung saan ang office ng manager at dire-diretso kaming pumasok. May banyo p
Hello Captain! AKALA MO KUNG SINO
Hindi makapaniwala si Roman sa kanyang narinig. Para makasigurado siya, hinawakan niya ang dalawa kong pisngi at habang nagtititigan kami, "ulitin mo nga ang sinabi mo? Ako ang gusto mong almusalin? Hmm, not a bad idea!" Sabay lapat ng kanyang mga labi sa aking nagaantay na labi.Ang ganda ng halikan namin ng meron kaming narinig na, "ahem! Sir, Ma'am lalamig na po ang almusal ninyo." Aniya ni ka Elena na nakatayo sa may pintuan.Bigla kaming napatigil sa aming ginagawa at pareho kaming humarap kay ka Elena na may nakakahiyang ngiti sa aming mga labi. Hindi ako makatingin ng diretso, imbis ay kunwari ay may puwing ako at kinukusot ko ang aking mga mata."Wala na siguro ang pumasok sa mata ko." Pakunwari kung sinabi. I don't think na nakita niya na naghahalikan kami. Ang likod ni Roman ay nakaharap kay ka Elena, so, panatag ako na hindi niya kami nakitang nagtutukaan.Ngumiti lang si ka Elena ng marinig ang sinabi ko. Ibig sabihin ay nakita niya kami at al
Hello Captain! KAHIT ISANG ARAW LAMANG
Madaling araw na ng makaramdam ako na para bang merong tumutusok sa akin backside. Madilim ang paligid at wala akong maaninaw. Nang tatayo sana ako, biglang humigpit ang pakakayakap ng brasong naka bigkis sa aking katawan.Doon ko na realized na walang saplot ang buo kong katawan. Pati ang underwear ko wala? Pilit kung iniisip kung ano ang nangyari, pero ang naalala ko laman ay binuksan ko ang TV habang naliligo si Roman, pagkatapos ay bigla akong inantok. Pagkatapos noon wala na."Roman..." Aniya ko. Alam kong gising siya humigpit ang pagkakayakap niya sa akin."Hmmm," Lang ang sagot na narinig ko habang naramdaman ko ang init ng kanyang hininga sa aking batok. Bago bigla na lang nagtaasan ang balahibo ng buo kong katawan ng maramdaman ko ang kanyang kamay na dumapo sa aking bulubunduking harapan. Habang naninigas ang aking katawan sa kanyang ginagawa, ang kamay ko naman ay dahan dahan kong inaabot ang ilaw sa ibabaw ng nightstand.Nakarandam yata siya n
