"ARE YOU SURE WITH THIS?" Nilingon ni Infinity ang asawa nang makaupo nang maayos matapos nitong ilagay sa compartment ang hand carry bag nila. Kasalukuyan silang nasa eroplano ngayon at ang destinasyon nila ay ang Davao. Ang hometown ng kaniyang asawa. Nasunod ang 'planong' sinabi nito sa kaniyang ama. At talagang hindi na siya nakahindi dahil doon condo niya pumirmi ang ama. "Absolutely, yes. Want to back out?" he answered. "How about Shie? Umaasa siya na makakasama ka niya sa New Year's eve." Matipid itong ngumiti saka nito hinawakan ang kaniyang ulo at kinintilan ng halik sa noo. "You are my wife now, Infinity. I'd rather spent my New Year's alone than not being with you," malambing ang tonong wika nito habang ikinakabit ang seatbelt niya nang mag-queue ang piloto. Pakiramdam niya ay nanaba ang puso niya sa sinabing iyon ni Teranusjulio. May hatid iyong kakaibang saya sa kaniya at hindi niya mapigilan ang pagsilay ng ngiti sa kaniyang mga labi, kaya n
"I'm sorry," anas ni Infinity habang ang paningin ay nasa dibdib ni Teranus. "Sorry kung hindi ako expert katulad ni Shie. I can't make you satisfied in bed." Namamanghang napatitig ni Teranusjulio sa ulo ng asawa. Hindi ba nito alam kung gaano nag-uumapaw ang puso niya sa kaalamang siya ang unang umangkin sa buong pagkatao nito para isipin nitong hindi siya nito napaligaya? For goodness sake! Iyon nga lang kusa siya nitong hinalikan kanina, sobrang saya na niya. Ito pa kayang nagpaubaya na ito sa kaniya? Sa sobrang pagkamangha ni Teranusjulio sa kainosentehan ng asawa, hindi niya napigilan ang sarili. Alam niyang pagod pa ito sa katatapos lamang nilang pagniniig, ngunit sumiklab muli ang panibagong init sa katawan niya dahil sa mga sinabi nito. Pumihit si Teranusjulio para kubabawan si Infinity, at nang gulat itong napatingin sa kaniya ay mabilis niyang inangkin ang mga labi nito. The taste of her lips were sweet as honey. Hinuli niya ang mga kamay ni Infinity at di
THEY SAID that matalino man daw ang tao, pagdating sa pag-ibig, nabobobo. Infinity knew how it feels to have suitors. No boyfriend since birth man siya, but that doesn't mean she has zero suitor. It was her choice not to be in a relationship since she had witnessed how boys was not contented in one prospect. The more choices, the more chances, they said. She was a people pleaser. Noong nasa Greece siya para sa OJT niya, which she started in lower position, she never thought that being kind toward her colleagues would open her eyes that not everyone close to you has good intention. And that's how she started to build walls and avoid people being close to her, aside from Anton and Karla which she had known since grade school and never turned her down. She knew how it feels to be courted, but it was new to her and she has no idea how it feels to be in a relationship, what more of feeling in love. Does it required to have butterflies in t
SUNOD-SUNOD na pagtunog ng telepono ang gumising kay Infinity. Sinulyapan niya ang night table kung saan nakapatong ang cellphone nilang mag-asawa. And it's Teranusjulio's phone that keep on ringing. Tinapik niya ang asawa sa balikat para gisingin ito. "Hubby, wake up." "Uhmmm…" "Wake up, your phone is ringing." "Let it, wife. I'm not expecting a call. We're on our vacation, remember?" gasgas ang boses na ani Teranus saka niya isinuksok ang kanang braso sa batok ni Infinity para doon ito pag-unanin, bago ipinulupot ang kaliwang braso sa baywang nito. Sinulyapan na lang ni Infinity ang teleponong tumigil na sa pagtunog. Hindi na sana niya iyon papansinin, kaso muli iyong tumunog. "Tetanus! What if it's emergency?" "Baka si Shie lang iyan." "Then better answer it." "C'mon, wife." Kinintilan ni Teranusjulio ang labi ng nangungulit niyang asawa saka isiniksik ang mukha sa leeg nito. "Let's just sleep, hmmm." Gusto pa nga sanang matulog ni Infinity, subalit patuloy sa p
KAHIT may dalawang araw pang nalalabi sa bakasyon ni Infinity ay pumasok na siya the day after they arrived. Inabala niya ang sarili as the CEO of HGC. Kinausap din niya ang secretarya'ng si Karla na tawagan ang kaniyang lawyer at sabihin dito ang tungkol sa katabing lupa ng orphanage. Lumipas ang araw na ganoon ang cycle ng buhay niya. Tulad ng mga naunang araw niya rito sa Pinas. Trabaho-bahay-trabaho. Ngunit may pagkakaiba na ngayon. She's doing it with purpose. Gusto niya ng magandang buhay para sa binubuo nilang pamilya. Pamilyang bubuuin nila ni Teranusjulio. Speaking of her husband, huling tawag nito sa kaniya ay noong sabihin nitong naroon na ito sa Taiwan. She watched the news at mukhang malaking problema ang ginawa ng pinagkakatiwalaan nitong manager, na ngayon ay nagtatago sa kung saan. After that call, hindi na ito nakatawag pa. Naiintindihan niyang kailangan nitong pagtuunan ng pansin ang problema kaya naman hinayaa
INFINITY ran toward her father's room with teary-eyed, nang makarating sila sa hospital kung saan ito naka-confine. Madali siyang nakauwi ng Slovenia sa tulong ni Jasson at ng kapatid nitong si Norman. Hindi niya alam kung coincidence ang pagkikita nila sa airport nang maabutan siya ng dalawa, almost pleading to one of the airlines to give her the early ticket to her country. Mayroon ngang available pero connecting flight at eight hours ang stop-over niyon sa Hong Kong. She cannot wait for that long. Her father needs her. Kaya laking pasasalamat niya nang lapitan siya ng magkapatid at walang pag-aalinlangang inihatid siya ng mga ito gamit ang private plane ng mga ito. "W-what happened to papa, Nicholas?!" natatarantang tanong ni Infinity habang nanginginig ang mga kamay na nakahawak sa pinto at tinatanaw sa maliit na salamin ang inooperahang ama. "Lady…" "What happened to my papa?!" aniya sa salitang Slovenian. "He got ambushed, Lady." Nanlaki ang mga mata niya sa narini
"I will, wife. H'wag ka nang umiyak." Matapos punasan ni Teranusjulio ang mga luha niya ay iniwan na siya nito upang sumunod sa doktor. Sa pagdating ng asawa at sa mga sinabi nito, pakiramdam ni Infinity ay nabunutan siya ng tinik. Nawala ang agam-agam niya at ang kondisyon na lamang ng ama ang kaniyang inaalala. This is Teranusjulio's effect on her. He could make her calm despite of the circumtances she was facing. "You should rest, Infinity," ani Jasson nang maupo ito ng may distansiya sa kaniya. "I can't leave my father, Jasson. Gusto kong nasa tabi niya ako oras na magising siya. Atsaka, hahanapin ako ni Ranus." Narinig niya ang pagbuntonghininga nito kaya naman nag-angat siya ng paningin upang tingnan ito. Mataman lamang itong nakatitig sa kaniya na para bang may nais sabihin. "Now, I will ask you again. Do you love your husband?" Nag-iwas siya ng tingin dito a
INAYOS ni Infinity ang kumot ng ama nang makatulog na ito matapos niya itong mapainom ng gamot. Akma na siyang lalabas ng silid nang matuon ang kaniyang paningin sa brown box na nakapatong sa night table na nasa gilid ng kama. Iyon iyong kahon na nakuha niya noon sa tokador ng mga magulang noong nasa Slovenia sila. Ilang araw din niya iyong nakalimutan dahil abala siya sa pamamalakad sa HSG at sa amang nagpapagaling. Napagdesisyunan nilang mag-asawa na samahan ang kaniyang papa sa binili nitong bahay. Hindi nila ito maaaring hayaang tumira roon ng mag-isa. Muling nabuhay ang kuryosidad niya nang maalala ang birth certificate na nakita niya roon at ilang mga larawan na hindi niya natingnan. Hindi niya maintindihan kung bakit mabigat ang kaniyang nararamdaman habang maingat na kinukuha ang box. Nanginginig ang kamay na binuksan iyon at isa-isang siniyasat ang laman. Binuklat niya ang nakatuping papel kung saan nakasulat ang pangalang John Antonov Hasson Jr., at ang kapanganaka
“She may be look tough from the outside, but no one knew how soft she is in the inside. Kaya nga employees issue kaagad ang inayos niya pagkahawak niya sa puwesto dito. For Infinity, employees are the backbone of this company. Kung wala ang maliliit na empleyado, Hasson Group won't operate.” Bumuntonghininga si Karla. Hindi niya alam kung bakit kailangan niyang sabihin ang mga sinabi, but she thought, it's just the right thing to do para naman magising at ma-realize ng lalaking kaharap kung ano ang pinababayaan nito. “Kaya kung hindi mo kayang patakbuhin ang Hasson Group, ngayon palang ipasa mo na lang ang posisyon sa kayang magpatakbo nito.” Inalis niya ang kanang binti sa pagkakapatong sa kaliwang binti, saka siya bahagyang dumukwang sa lamesita para abutin at iurong palapit kay Teranusjulio ang brown envelop. “Nasa loob ang annulment paper ninyo ni Infinity. She wanted you to sign that. I guess, the hearing procees is just enough for the remaining month na napagkasunduan ninyo?
HUMIGIT ng malalim na buntonghininga si Karla bago pinindot ang doorbell sa dating penthouse ng kaibigang si Infinity. Nagpadala naman siya ng email kay Teranusjulio na siya nang nakatira doon, na dadaan siya, so he should be expecting her. Pero nakakatatlong doorbell na siya, wala pa ring nagbubukas ng pinto para sa kaniya. Nauubusan na siya ng pasensiya. Today is Sunday and it should be her rest day. But since the penthouse was just near her place, kaya ngayon na rin niya ihahatid ang ipinabibigay ng kaibigan para wala na siyang iisipin pa bukas. Sinubukan niyang i-message si Infinity para hingiin ang passcode ng pinto. Nasa boarding pa lang naman siguro ang kaibigan. Hindi nagtagal, sumagot ito laman ang hinihingi niya. She entered the passcode, and the door opened. Napangiwi siya nang wala man lang kaliwa-liwanag sa buong sala. Kinapa niya ang pader sa tabi ng pintuan para sa switch ng ilaw. Napapabuntonghininga na lang siya nang lumiwanag ang kabahayan. The huge
"INFINITY, are you alright?" nag-aalalang dinaluhan ni Lucy ang kapatid ng asawa matapos nitong marinig ang pagduduwal nito sa lababo. Hinagod-hagod niya ang likod ng dalaga. Hawak ang sikmura, halos mapangiwi si Infinity dahil sa pait na nalalasahan niya matapos iluwa ang kaniyang mga kinain. Nailabas na yata niya ang lahat ng laman ng kaniyang tiyan at mapaklang likido na lang ang lumalabas sa kaniyang bibig. Binuksan niya ang faucet at naghilamos. Inabot niya ang tubig na ibinigay sa kaniya ni Lucy. "Thank you, Lucy. I'm fine don't worry." "Are you sure? Should I call Martin to take you to the hospital?" "No, don't bother him. I'm fine." "Mom, what happened to Tita Anny? Is she sick?" ani Martina na lumapit sa dalawa, yakap nito sa mga braso ang may kalakihang unicorn na kulay light blue. Napangiti si Infinity, halata sa magandang mukha ng pamangkin niya ang pag-aalala. Sa isang buwan na narito siya sa poder ng mga ito ay napalapit agad siya sa mga pam
"SON, enough of that," saway ni Mr. Hasson sa anak. Inagaw niya rito ang basong may alak na akmang tutunggain nito. Simula nang mawala ang anak niyang si Infinity or should he say, simula nang hindi ito umuwi ilang linggo na ang nakararaan ay halos araw-araw nang nagpapakalango sa alak ang anak niyang si Johnny o nakilala niyang si Teranunsjulio. Ang buong akala nila ay may nangyari nang masama rito, not until the Luther's called him at ipagbigay alam na nasa pangangalaga ng mga ito ang adopted daughter. Gusto sana niya itong makausap, makapagpaliwanag. He missed his daughter so much, ngunit wala siyang magagawa dahil ayaw pa raw nitong humarap sa kanila. Alam niyang kasalanan niya ang lahat. Kung noon pa lang ay sinabi na niya rito ang katotohanan, marahil ay hindi ito nabigla nang ganoon. "Why my life is so unfair?" suddenly, Teranusjulio spoke. Nilingon ni Mr. Hasson ang binata at nakita niya kung gaa
INFINITY felt lost after everything had happened. Iyong pakiramdam na you resolved a problem but you had been tricked. At ang mas masakit pa, ang mga taong mahalaga pa sa buhay mo ang luminlang sa `yo. She was living a life with full of confindence. Pero sa isang iglap, lahat ng kumpiyansiya niya sa sarili, gumuho na lang bigla. Ang lahat ng tapang niya, naglaho na lang na parang bula. Hindi na niya nakikilala ang sarili. Kung sino ba talaga siya. Kung ano ba talaga ang tunay na pagkatao niya. Yesterday, she's a Hasson. Now, a Luther claimed her as their sister. Ang gulo! Ang gulo-gulo na! Then, she screamed. She cried all the pain that she felt right now. She messed everything around her. From the pillows to blanket. From bed covers to lampshade. She threw everything she handed just to ease the ache. Daig pa niya ang may amnesia. She became anonymous to herself. Sino ba talaga siya? "Is she okay?" nag-aalalang lumapit si Lucy sa asawang nakamasid lamang sa kapatid. "
Nanlalamig ang mga kamay na itinuon niya ang paningin sa labas ng bintana ng sasakyan. Piping nagdarasal na sana mali ang kaniyang hinala. Sa halip na sa bahay ng kaniyang ama ay sa Hasson Manssion siya nagpahatid kay Anton. Sa Hasson Bridge siya dumaan patungo sa penthouse niya. Patungo na siya sa kaniyang unit nang bumukas ang elevator na katapat ng pinto ng Hasson bridge. Mula roon ay lumabas ang kilalang modelo at alam niyang isa sa mga kapatid ni Jasson. Nangunot ang kaniyang noo nang mapansing tila wala ito sa sarili. Nanginginig ang mga kamay at wala sa ayos ang paglalakad. Mabilis niya itong dinaluhan dahil sa pag-aalala. She volunteered to Emmanuelle to help her to take to her unit. Inasikaso niya ito hanggang sa maging maayos ito bago siya nagpaalam. Tinungo niya ang sariling unit. At nang maalala ang disket na ibinigay sa kaniya ni Shiela, dere-deretso niyang tinungo ang isang silid na ginagawa niyang opisina kapag ayaw niyang pumunta sa Hasson Building. Sandalin
"Are you okay, Lady?" tanong ni Anton nang nag-aalalang lumabas sa sasakyan at abutang tulala sa bagay na hawak ng dalaga. "Yeah, I'm fine. Sa orphanage na tayo kumain. Gusto kong makasama ang mga bata," tugon ni Infinity rito saka lumigid sa sasakyan. Kinuha niya ang tawagan at tinawagan ang asawa. Kailangan niyang marinig ang boses nito upang kumalma ang puso niya. "Kumakain ka na, wife?" bungad na tanong ni Teranusjulio nang sagutin nito ang tawag. "Paano akong makakakain, hinarang lang naman ako ng 'fianccee' mo," ipinagdiinan niya ang salitang 'fianceè' dito. "Hinarang? What? Teka may ginawa ba siya sa`yo? Sinaktan ka ba niya?" buong pag-aalalang sunod-sunod nitong tanong. Huminga siya nang malalim bago ito sinagot, "Nadatnan ko siya sa harap ng Hasson. Well, hindi naman siya nanggulo..." Narinig niya ang pagbuga nito ng hangin na para bang nabunutan ng tinik sa dibdib. "What did she told you? Wife, kung anuman ang mga sinabi niya, please, don't believe her." "I
MAY mga tampuhang dapat na idinadaan sa masinsinang usapan. Ngunit mayroon ding mga di pagkakaunawaan na sa simpleng 'I love you' lamang ay agad nang napapawi ang lahat ng pag-aalinlangan. And that is what happened between Teranusjulio and Infinity. Sapat na sa huli na narinig niya buhat sa asawa na mahal siya nito. Hindi na niya kailangan pang mag-usisa o kung ano pa man. Dahil kung may dapat mang sabihin sa kaniya ang asawa, alam niyang magsasabi ito sa tamang panahon kung kailan kaya na nito. At hindi tulad ng mga naunang araw buhat nang bumalik sila galing Slovenia. Naging magaan na ang pakiramdam ni Infinity. Bakas sa mukha niya ang kasiyahan. "Well, maybe these flowers will add a smile to your lovely face." Nag-angat ng mukha si Infinity mula sa pagkakaabala sa mga papeles pagkarinig sa boses ng asawa. "H-hi," pigil ang ngiting simpleng bati niya sa asawang may bitbit ng isang pumpo
Maingat na isinara ni Teranusjulio ang pinto matapos niyang makapasok. Madilim ang kabahayan kaya naman kinailangan niyang magdahan-dahan upang hindi makalikha ng ingay. Akma na siyang aakyat sa ikalawang palapag nang may tumawag sa kaniya mula sa nilampasang sala. "Son." Natigilan siya nang marinig ang tawag na iyon. Para siyang itinulos sa kinatatayuan nang makilala ang tinig ng kaniyang 'ama'. Naikuyom niya ang mga kamay at pilit na pinigil ang luhang sumilip sa gilid ng kaniyang mga mata. Huminga siya nang malalim saka dahan-dahang humarap dito. "Pa," walang buhay na tugon niya rito. "Gusto sana kitang kausapin tungkol sa anak ko." 'Anak ko' tila sinakal ang puso niya sa isiping hindi siya ang anak na tinutukoy nito. "Ipinagtapat ni Infinity ang lahat ng tungkol sa inyo. Sa totoo lang, gusto kita para sa kaniya. Ngunit ang makita siyang umiiyak dahil nasasaktan, hindi ko iyon matatanggap. Alam mo bang umamin siyang mahal ka niya? She maybe a strong woman, I knew her