KAHIT may dalawang araw pang nalalabi sa bakasyon ni Infinity ay pumasok na siya the day after they arrived. Inabala niya ang sarili as the CEO of HGC. Kinausap din niya ang secretarya'ng si Karla na tawagan ang kaniyang lawyer at sabihin dito ang tungkol sa katabing lupa ng orphanage. Lumipas ang araw na ganoon ang cycle ng buhay niya. Tulad ng mga naunang araw niya rito sa Pinas. Trabaho-bahay-trabaho. Ngunit may pagkakaiba na ngayon. She's doing it with purpose. Gusto niya ng magandang buhay para sa binubuo nilang pamilya. Pamilyang bubuuin nila ni Teranusjulio. Speaking of her husband, huling tawag nito sa kaniya ay noong sabihin nitong naroon na ito sa Taiwan. She watched the news at mukhang malaking problema ang ginawa ng pinagkakatiwalaan nitong manager, na ngayon ay nagtatago sa kung saan. After that call, hindi na ito nakatawag pa. Naiintindihan niyang kailangan nitong pagtuunan ng pansin ang problema kaya naman hinayaa
INFINITY ran toward her father's room with teary-eyed, nang makarating sila sa hospital kung saan ito naka-confine. Madali siyang nakauwi ng Slovenia sa tulong ni Jasson at ng kapatid nitong si Norman. Hindi niya alam kung coincidence ang pagkikita nila sa airport nang maabutan siya ng dalawa, almost pleading to one of the airlines to give her the early ticket to her country. Mayroon ngang available pero connecting flight at eight hours ang stop-over niyon sa Hong Kong. She cannot wait for that long. Her father needs her. Kaya laking pasasalamat niya nang lapitan siya ng magkapatid at walang pag-aalinlangang inihatid siya ng mga ito gamit ang private plane ng mga ito. "W-what happened to papa, Nicholas?!" natatarantang tanong ni Infinity habang nanginginig ang mga kamay na nakahawak sa pinto at tinatanaw sa maliit na salamin ang inooperahang ama. "Lady…" "What happened to my papa?!" aniya sa salitang Slovenian. "He got ambushed, Lady." Nanlaki ang mga mata niya sa narini
"I will, wife. H'wag ka nang umiyak." Matapos punasan ni Teranusjulio ang mga luha niya ay iniwan na siya nito upang sumunod sa doktor. Sa pagdating ng asawa at sa mga sinabi nito, pakiramdam ni Infinity ay nabunutan siya ng tinik. Nawala ang agam-agam niya at ang kondisyon na lamang ng ama ang kaniyang inaalala. This is Teranusjulio's effect on her. He could make her calm despite of the circumtances she was facing. "You should rest, Infinity," ani Jasson nang maupo ito ng may distansiya sa kaniya. "I can't leave my father, Jasson. Gusto kong nasa tabi niya ako oras na magising siya. Atsaka, hahanapin ako ni Ranus." Narinig niya ang pagbuntonghininga nito kaya naman nag-angat siya ng paningin upang tingnan ito. Mataman lamang itong nakatitig sa kaniya na para bang may nais sabihin. "Now, I will ask you again. Do you love your husband?" Nag-iwas siya ng tingin dito a
INAYOS ni Infinity ang kumot ng ama nang makatulog na ito matapos niya itong mapainom ng gamot. Akma na siyang lalabas ng silid nang matuon ang kaniyang paningin sa brown box na nakapatong sa night table na nasa gilid ng kama. Iyon iyong kahon na nakuha niya noon sa tokador ng mga magulang noong nasa Slovenia sila. Ilang araw din niya iyong nakalimutan dahil abala siya sa pamamalakad sa HSG at sa amang nagpapagaling. Napagdesisyunan nilang mag-asawa na samahan ang kaniyang papa sa binili nitong bahay. Hindi nila ito maaaring hayaang tumira roon ng mag-isa. Muling nabuhay ang kuryosidad niya nang maalala ang birth certificate na nakita niya roon at ilang mga larawan na hindi niya natingnan. Hindi niya maintindihan kung bakit mabigat ang kaniyang nararamdaman habang maingat na kinukuha ang box. Nanginginig ang kamay na binuksan iyon at isa-isang siniyasat ang laman. Binuklat niya ang nakatuping papel kung saan nakasulat ang pangalang John Antonov Hasson Jr., at ang kapanganaka
INFINITY fixed her hair before she get off the car when the driver opened the door for her. She scanned the building as soon as her feet laid on the ground."Good morning, Lady Hasson!" greeted by the employees that are properly aligned in the hallway and bowed as she entered the building.No response from her. She just walked in the middle of them. Mararamdaman ang otoridad na mayroon siya."Welcome to Hasson's Manssion, lady. Your father, Master Hasson told us to give you a wel—" Mr. Manchester hold back as she lift her hand in front of her to stop him from talking ."It's just a waste of time. All of you, go back to your work," she coldly said.Muling humakbang ang dalaga kasunod ang tatlong bodyguard, nang nakayukong umalis sa kaniyang harapan ang branch manager. The tallest man pressed the button and let her in inside before they move to another lift."Okay, as what you heard, go back to your designated area." Mr. Manchester commanded."Sayang naman ang food, sir," one of the sta
"Because we won't allow this company to run by a woman.""Ridiculous! I'm outta here!" Infinity had lost her temper.She stood up and leave the room without any words. Habol niya ang hininga dahil sa bilis ng pintig ng kaniyang dibdib. She was like this everytime she got pissed off.Nakakaloko! Isang malaking kalokohan ang sinabi ng mga iyon. Why would she need to get married bago mapasakaniya ang Hasson Manssion? She's the heiress. The only heiress! Her father owned it, anyway.Diretso niyang tinungo ang elevator at nanginginig ang mga kamay na pinindot ang up button niyon. Agad namang bumukas ang metal na pintuan saka siya pumasok.Tumigil ang elevator sa floor kung nasaan ang opisina niya."I'll be in my penthouse. Call me if needed," she commanded to her secretary.Nilampasan lamang niya ang kaniyang opisina. Kumaliwa siya at bumungad sa kaniya ang fiber glass door na may security lock. Infinity entered the code and her right thumbmark and the door opened.She passed by on the br
INABALA ni Infinity ang sarili sa mga papeles na ibinigay sa kaniya ng kaniyang sekretarya. Ito iyong mga report na hiningi niya sa mga head department.Masusi niya iyong pinag-aaralan, ngunit tila wala roon ang kaniyang isip. Lumilipad sa kung saan. Kaya naman napipikon niyang isinara ang hawak na folder at isinandal ang likod sa swivel chair na kinauupuan.Pinisil-pisil ang buto ng ilong at mariing ipinikit ang mga mata. Mayamaya lamang ay tumayo siya at kinuha ang brown cardigans sa pagkakasabit. Maayos na isinukbit iyon sa braso saka kinuha ang purse."I'll be outside for a while, Karla," pagbibigay-alam niya sa sekretarya."Yes, Lady."Tinungo niya ang elevator at pinindot ang ground floor. She knew that three of her bodyguard were on the basement, waiting for her command and the remaining two, including Anton were on the ground floor.Nagpalinga-linga siya paglabas ng elevator. At nang makitang abala ang dalawang bantay ay mabilis siyang humakbang palabas ng Hasson Manssion. Aga
HINDI akalain ni Ranus na mahihirapan siya sa paglapit kay Infinity. Kaya pala ganoon na lamang ang pagpigil sa kaniya ng sekretarya nito nang tangkain niyang pumasok nang walang permiso sa opisina nito.Ilang araw na niyang tinatangkang lumapit dito at magpakilala, ngunit ni minsan ay hindi man lang yata siya nito tinapunan ng tingin at lagi pa siyang ipinadadampot sa mga tauhan nito.Ang amo-amo ng mukha pero kung makatingin, akala mo tigreng handang manlapa oras na pasukin ng sino man ang teritoryo. Iyon nga lang kahit pa yata anong gawin nito sa hitsura upang magmukhang masungit ay balewala.Hinding-hindi niya makakalimutan ang maganda at maamong mukha ng dalaga nang bisitahin siya nito sa ospital. Nakapikit siya ngunit naririnig niya ang paligid. Kaya naman natuwa siya nang may marinig siyang tinig na nagsalita. Tinangka niyang imulat ang mga mata ngunit tila ba napakabigat ng kaniyang mga talukap.Mas lalong nanaig ang kagustuhan niyang idilat ang mga mata nang makarinig ng ikal