RAMDAM na ramdam ni Yesha kung gaano kasakit ang pinagdadaanan nito. Kahit sino naman yata ay ma-t-trauma at paulit-ulit na sisisihin ang sarili kung ang tao mismo sa paligid mo ikaw rin ang sinisisi.
"Palagi mo lang tatatagan ang loob mo, ha? Nandito lang ako. Hanggang sa gumaling ka, hindi kita hahayaan na matalo ng takot mo." Tango lamang ang naging sagot nito. "Mama mo? Kumusta siya?" Napangiti si Yesha. Alam nito kung ano ang nangyari sa kaniyang magulang. Alam nito kung ano ang nangyari sa kaniyang ina.
"Medyo maayos naman na ang lagay niya. Kaya ikaw, magpaggaling ka na rin, ha?" Sunod-sunod ang naging tango nito. "Huwag mong iisipin na kasalanan mo ang nangyari. Sa ngayon, kailangan mong kumain ha?"
Napangiti siya nang hindi mahirapan sa lalaki. "Dito ka lang, bibili ako ng pagkain. Mabilis lang ako." Pagkapaalam niya ay lumabas siya at inihabilin muna ang lalaki sa isang nurse.
Lumabas siya
DAHIL nag-umpisa na ang trabaho ng kasambahay ng kaniyang ina, hindi na sila nag-abala pang galawin ang mga pinggan. Sinamahan niya ang ina sa kwarto nito. Si Shawn naman ay lumabas dahil may importante raw itong tawag."Ma, babalik na kami bukas sa bahay ni Shawn. Sigurado ka bang dito ka lang?" labis ang kaniyang pag-aalala sa kaniyang ina. Hindi niya alam kung paano niya ito mabibisita kung maging abala na ulit sila. "Oo naman, 'nak. Tama na ang pag-o-overthink mo, okay? Hindi na magandang tingnan." Mukhang wala siyang magagawa kung 'di ang alisin na lang ang pag-aalala.Kahit mahirap."Sorry, mama. Hindi ko lang talaga maiwasan.""Alam ko iyon, anak. Hindi naman kita masisisi at isa pa, alam ko naman hindi mo talaga maiiwasan ang mag-alala. Kahit ako namang ina mo, e. Kung sa 'yo may mangyaring hindi maganda, hindi rin naman ako makakampante." Mahabang paliwanag niya. Nagpapasalamat siya dahil na
MAAGANG gumising si Yesha upang maluto. Tulog pa rin ang lalaki hanggang ngayon at talagang tinupad nito ang sinabi na mag-b-bonding silang dalawa. Nahihiya siya pero gusto pa rin niyang samantalahin ang pagkakataon magkasama silang dalawa. Bihira lamang kasi itong mangyari at hindi niya alam kung kailan ulit.Ilang oras ang kaniyang ginugol sa pagluluto bago niya napagpasyahang akyatin na ang lalaki. Naabutan niya itong kakatapos lang maligo."Good morning, love," bati ni Shawn na kaniya dahilan upang mapangiti siya. Good morning. Late ka naman nagising hahaha." Pareho silang natawa. Hinalikan siya ng nobyo sa noo. Amoy na amoy niya ang sabon nito."Ang bango mo..." Inilayo ng lalaki ang mukha niya. Napasimangot siya. Gusto lang naman niya itong amuyin, e. Ano bang masama? "kumain na lang tayo.""Hahaha okay. Ang sipag naman ng misis ko." namula ang kaniyang mukha sa sinabi nito. Hindi niya alam kun
NATATAWANG yumakap si Yesha kay Shawn. Kanina pa sila nanonood ng walang kasawaang movie. Mamaya pa naman sila lalabas kaya gusto niyang sulitin ang oras na kasama niya ito."Gusto mo ng makakain?" biglaang tanong ni Shawn sa kaniya na kaniya namang ikinangiti. Umiling siya at saka mabilis na umayos ang pagkakaupo. "Busog pa ako. Wala rin akong maintindihan sa pinapanood natin." Natatawang reklamo niya.Sasagot sana sa kaniya si Shawn kaso biglang tumawag si Niks. Ilang segundo niyang tiningnan ang cellphone bago ito sinagot."Hello?""Hey, tumawag lang ako para mangamusta." Tumango siya. Naiilang siyang kausapin ito kapag kasama niya si Shawn. Alam niyang magiging masama na naman kasi ang timpla ng kaniyang nobyo. "Okay lang naman ako. Baka makapasok na ako mext weeo. Ayos na rin naman si mama" Naramdaman ni Yesha ang pagyakap ng nobyo. Maya maya pa ay tumayo ito at may kinuhang kung ano.&nb
HINDI maipaliwag ni Yesha ang sayang nararamdaman niya ngayon. Anong oras na silang dalawa nakauwi pero hindi pa rin siya pagod. Hindi nawawala ang ngiti sa kaniyang labi."Shawn, kailan kaya ulit ito mauulit?" tanong niya. Magiging abala na silang dalawa ulit at alam niyang bihira na naman silang makakalabas. "Kung kailan mo gusto," sagot nito sabay kindat. "sabihan mo lang ako."Matamis siyang napangiti at saka mahigpit itong niyakap. Mahal na mahal na talaga niya ito at hindi na niya kaya pang kumawala sa pagmamahal na iyon."Thank you for everything. Kahit saan tayo makarating hindi mawawala o magbabagoa ng nararamdaman ko para sa 'yo." Kung alamn lang sana o nababasa nito kung ano ang laman ng kaniyang puso, e. Pero hindi. Hindi na rin naman niya alam kung paano pa ipaparamdam sa dami na ng tulong nito sa kaniya.Hindi man siya kasing yaman ng lalaki, wala ma siyang pera na marami, alam niyang k
HABANG nasa byahe, hindi alam ni Yesha kung ano ang kaniyang dapat na maramdaman. Hindi siya mapakali sa kaniyang inuupuan. "Hey, love. Please, calm down. Daddy won't eat us haha." Sinamaan niya ng tingin si Shawn. Anong karapatan nitong pagtawanan siya? Gayong hindi na niya kayang ipaliwanag ang kaba."Eyes on the road, Shawn."Patuloy pa rin ang pang-aasar ng lalaki. Parang gusto na tuloy niya itong pingutin. Inabala na lamang ni Yesha ang sarili sa pagtingin sa labas ng bintana. Maraming pumapasok sa kaniyang isipan ngunit hindi iyon maganda kaya mas pinili na lamang niyang pumikit at ang ina niya ang isipin."Kumusta naman sa opisina mo?" paninimula niya nang mapagod kakaisip ng kung anu-ano. "Ayos lang, naroon naman ang sekretarya ko, alam kong kaya niyang gawin ang mga trabaho roon."Napangiti na lamang siya. Sobrang layo kasi ng ugali ng sekretarya ngayon ni Shawn kaysa noon, aminado siyang ma
HINDI maalis ni Shawn sa kaniyang isipan kung paano niya sasabihin kay Yesha ang lahat. Noong nagkaroon sila ng problema, sobrang kinain na siya ng takot. Hindi niya alam kung ano ang kaniyang gagawin para lang mapatawad nito. Naisip na rin niyang sabihin dito ang totoo pero may kung anong pumupigil sa kaniya.Ilang beses na rin ba siyang sinabihan ni Hanz na magsabi na? Hindi na yata niya mabilang. Paano pa kaya kapag nalaman na talaga nito na isa siyang ex-convict at kasong rape pa ang naka-record sa pangalan niya. Isang mabigat at hindi basta-bastang kaso lang. Baka kamuhian siya ng babae, pandirihan sa kasalanang hindi naman niya ginawa pero hindi rin niya puwedeng aminin na wala siyang kasalanan."Ang lalim naman yata ng iniisip mo?" tanong ni Yesha dahilan upang magising ang diwa niya. "Ha? Nothing. May napag-usapan lang kami ni Hanz. Ikaw? Bakit gising ka pa?" anong oras na sila nakauwi ni Yesha. Kung hindi pa nga niya ayain si Yesha,
PAREHO silang naging abala ni Shawn sa kaniya-kaniya nilang ginagawa. Marami pa siyang dapat na tapusing reports na kailangan niyang ipasa sa kaniyang professor. Kakarating lang din sa kaniya ng balitang sa susunod na linggo ay papayagan na lumabas ng hospital si Mr. Ortega."Hindi ka pa rin tapos?" malambing na tanong ni Shawn. Inilapag ng nobyo sa harapan niya ang tasang may laman ng kape. "Hindi pa, hahaha. Ikaw ba? Nakita ko kaninang ang damig papel sa table mo."' Tumabi ito sa kaniya. Kinuha ni Shawn ang biology book niya at saka ang notes na puno ng highlights. "Yeah, hindi ko na pinirmahan 'yong iba. Hindi pa naman kailangan this month."Sumimsim ito ng kape na siya ring ginawa ni Yesha. "Palabas na raw pala ng hospital si Mr. Ortega," aniya. Kahit na walang alam si Shawn sa mga ginagawa niya, alam niyang interesado pa rin itong malaman ang lahat ng nangyayari sa kaniya."Really? Good for him. Wanna eat something?
NATAWA ang lahat sa kalokohan ng boss niya. Maging si Yesha ay hindi nakapagpigil. "Hay naku, mag-uumpisa na ako." Natatawang nilagpasan niya ang mga ito. Dahil nasa stock room siya naka-assign kaagad siyang pumasok doon. Bumungad sa kaniya ang mga bagong school supplies na kailangan pa nilang i-pack."Hi, ate Yesha," bati ni Seah. Napangiti si Yesha saka inilapag ang kaniyang bag. "Hi, Seah. Kakarating ng mga ito?" Turo niya sa mga notebook. Tumango naman ito sa kaniya."opo, ate. Medyo dumami kasi ang mga mamimili natin this past few weeks. Kaya nag-decide si sir Niks na magdagdag ng tig tatlo per order." Mahabang paliwanag nito. Ilang linggo rin siyang nawala kaya hindi na niya alam kung ano ang nangyayari. Marami siyang trabaho na dapat tapusin. "Gano'n ba? Sige, sandali lang ha? Magbibihis lang ako." Mabilis niyang kinuha ang kaniyang pamalit saka mabilis na nagbihis ng uniform nila.Pagkalabas niya ay abala pa rin
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
TALAGANG walang planong magpatalo si Ziah kay Steffanie. Kung inaakala nito na gano'n gano'n lamang siya maaapi. Well, she's wrong. Wala sa ugali niy ang magpatalo sa mga bagay, kay Ace pa kaya? Kay Ace na nobyo niya at mahal niya? Hindi niya alam kung paano siya magtitimpi kapag ganito ang ugali ng mga tao na nasa harapan niya dahil alam niya sa kaniyang sarili na hindi rin magpapatalo ang mga taong ito. "Kung wala ka nang ibang sasabihin, mabuti pa umalis ka na. Dahil hindi mo naman afford ang mga bags dito. Next time, bago ka maugod, make sure na alam mo muna kung saan ka lulugar. Hindi 'yong sugod ka nang sugod, pero hindi mo naman kinikilala kung sino ang binabangga mo." banat pa niya. She doesn't even care kung nawawala na 'yong manner niya sa pakikipagsagutan sa babaeng ito. Wala rin siyang pake kung nawawala na rin ang kaniyang pagpipigil sa sarili. Dahil kahit hindi gustuhin ni Ziah, kusang nagsasalita ang kaniyang bibig upang sagutin nang pabalang si Steffanie. KUng hindi
HINDI maialis ni Ziah ang kaniyang masamang titig sa lalaki. Hindi siya papayag na ganituhin lang at hindi siya puwedeng manahimik na lamang dahil alam niya sa kaniyang sarili na may maling nagaganap at kung ano man 'yon, pilit niyang aalamin. "Wala kang ibang gagawin," may halong pagbabanta nito sa kaniya. Napangisi na lamang si Ziah sa sinabi ni Ken. Humakbang siya papalapit sa lalaki. "Bakit? May kinakatakot ka bang malaman ko?" Wala siyang mabasa na kahit anong reaction sa mukha ng lalaki. Kung puwede lang niyang basahin ang isip nito ay matagal na rin niyang ginawa. "Lumalagpas ka na sa linya mo, Ziah." Tumayo siya nang tuwid dahil ngayon may kung anong namumuong paghihinala na sa kaniyang isipan. Parang bigla siyang nawalan ng tiwala sa organization nila. "Hindi lumalagpas, boss." May halong sarkasmo niyang ani rito. "Ginagawa ko lang ang alam kong tama. Ginagawa ko lang ang alam kong makakatulong at mas makakapagpabuti sa lahat." Hindi niya magawang deretsuhin ang kaniyang
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p
NAWALAN ng imik si Ziah dahil sa tanong ni Ynahn. Talagang hindi siya nito titigilan hanggang hindi nakakakuha ang babae ng tamang sagot at alam din niyang ang katotohanan lamang ang tatanggapin nito ngayon. Malalim siyang huminga dahil mukhang wala na siyang choice kung 'di ang sabihin sa kaibigan kung ano ang totoo. "Ynah..." Kagat ang sariling labi niyang usal sa pangalan nito. Bakas sa mukha ng kaibigan na naghihintay ito sa kung ano man ang balak niyang sunod na sabihin. "Kasi ano... si Ace at ako ano..." paputol-putol niyang simula. Mas lalo lamang lumalim ang gatla sa noo ng kaniyang kaibigan."Ano?" naiinip nitong tanong. "kami na." Buong tapang at titig na titig niyang dugtong upang makita ang reaksiyon ng kaibigan. Wala siyang nabasa kahit na anong gulat mula sa pagmumukhang nito na para bang ini-expect na nito kung ano ang kaniyang sasabihin. "Ynah?" pagpukaw niya rito. Tinaasan naman siya nito ng kilay saka umayos ng upo. "Well..." nagpunas ito ng labi. "I already expe
HAWAK kamay silang lumabas ng opisina, hindi maialis ni Ziah ang ngiti sa kaniyang labi. Wala namang bago, palagi naman silang ganito ni Ace at hindi na rin nagugulat ang mga tauhan nito. Kahit saan sila magpunta. Pababa na sila ng building ng biglang maranamdaman ni Ziah na may kung sinong nakamasid sa kaniya. Hindi niya alam kung sino ngunit ramdam na ramdam niya ang talim ng mga tingin nito. Kaagad na binalot ng kaba ang kaniyang puso dahilan upang bumitaw siya sa amay ni Ace na siyang ikinataka ng lalaki. "Why?" naguguluhan nitong tanong. Ngumii lamang siya rito at hindi ipinahalata ang pag-iwas. Alam niyang hindi iyon magugustuhan ni Ace. Gustong-gusto pa naman palagi ng lalaki na magkahawak sila ng kamay. "Wala lang, ramdam ko kasi ang pamamasma ng kamay ko." pagpapalusot niya. Hindi niya alam kung tama ba ang kaniyang ipinalusot ngunit alam niyang posibleng magtampo sa kaniya si Ace. Gustong-gusto na lamang batukan ni Ziah ang kaniyang sarili. When she tried to look around,
HABANG abala ang dalawa sa pag-a-almusal. Nakatanggap si Ziah ng tawag mula sa kaniyang agency. Hindi pa man sa kaniya sabihin ay alam na kaagad niya na may kinalaman ito kay Ace. Kasi pa hindi aminin sa kaniya. Alam niyang ang lalaki lang ang puwedeng sabihin ng mga ito. Wala naman kasi silang mga personal na usapan at mas lalong hindi rin naman siya nakikisama sa mga ito kahit noon pa. Si Ken, never din silang lumabas ng lalaki nang sila lang dahil alam niya kung ano ang nararamdaman nito at ayaw niyang kahit anong signal o motibo. "Are you going out today?" biglang pagtatanong ni Ace na ikinatahimik ni Ziah. Hindi siya nagpapaalam sa lalaki kapag sa agency ang punta niya. Alam niyang delikado iyon para sa kanilang dalawa at hindi niya gustong mapahamak si Ace dahil lang sa kaniyang mga ginagawa niya. Alam niyang naiintindihan nito kung ano man ang mundong kaniyang ginagalawan. "Mahal?" Kusa siyang napaangat ng tingin sa sinabi nito. Napangiti siyang bigla. "Hindi ko lang alam, p