PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV Bitbit ang birthday cake, excited akong pumasok sa loob ng elavator! Ngayung araw ang birthday ng boyfriend kong si David Ferrero at gusto ko siyang sorpresahin. Alam kong malaki ang tampo nito sa akin kaya ilang linggo na din nitong hindi ako dinadalaw. Hindi din ito sumasagot sa lahat ng tawag ko na labis kong ikinabahala. Siguro, hangang ngayun, hindi pa rin nawawala ang sama ng loob nito sa akin. Ilang beses na kasi nitong hiniling sa akin ang pakikipag-sex pero ayaw ko itong pagbigyan! Para kasi sa akin ang pakikipagtalik ay para lamang sa dalawang taong kasal na at hindi pwedeng sa magnobyo at mag nobya pa lang. Iyun ang dahilan kaya sa nakalipas na halos dalawang linggo wala na akong naging balita pa kay David pero ngayung araw, dahil birthday niya ngayun sosorpresahin ko ito! Ibibigay ko ang kung ano man ang nais nito bilang birthday gift at para bumalik na sa dati ang pagsasama naming dalawa! Mahal ko si David at kaya kong gawin lahat
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV DAHIL sa walang kwentang paliwanag ni David, no choice na ako kundi ang lumabas na sa condo unit niya! Hilam ang luha sa aking mga mata na naglakad ako patungo sa elevator at pinindot ang button Habang naghihintay ako sa pagbukas ng elevator, dumating naman ang nakangising si Aurora! Wala talagang kahihayan ang babaeng ito! Mana sa kanyang Ina na isang kabit na sumira sa masayang pagsasama ng mga magulang ko noon. "Masakit ba? Sabi ko naman kasi sa iyo noon, kukunin ko ang lahat sa iyo eh!" nakangisi niyang bigkas! Wala sa sariling napatitig ako sa nakasarang pintuan ng condo unit ni David bago ko hinarap si Aurora. "Yeah...hindi nakakapagtaka iyun dahil nasa dugo niyo naman talaga ang pagiging makati!" nakangisi kong sagot sa kanya kahit na ang totoo gusto nang sumabog ang dibdib ko sa matinding galit! Kaagad namang naningkit ang mga mata niya kasabay ng pag-angat ng isa niyang kamay at akmang sasamapalin niya sana ako! Kaya lang mas mabilis
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV Kahit na broken hearted ako, kailangan kong magpatuloy sa buhay! Hindi uso sa akin ang magmukmok sa isang tabi at umiyak dahil kailangan kong kumilos at magtrabaho. "Ano po? Kailangan nang paunang bayad na kalahating milyon para maoperahan si Mommy?" mahinang tanong ko kay Doctor Santiago. Pakiramdam ko para akong pinagsaklubang ng langit at lupa! Ano ba namang buhay ito, hindi pa nga ako nakakabawi sa hiwalayan naming dalawa ni David may dagdag isipin na naman ako! Iyun ay ang pera na kakailanganin para sa surgery ni Mommy. Pagkauwi ko ng bahay kanina, naligo lang ako at nagbihis at direcho na ako dito sa hospital para bisitahin si Mommy bago ako papasok sa trabaho. Hindi ko naman inaasahan na inaabangan pala ni Doctor Santiago ang pagdating ko para sabihin sa akin ang kondisyon ni Mommy! Ilang buwan nang delay nag surgery nito dahil wala nga akong maipon na pera para dito. Hindi ko alam kung saang kamay ng Diyos ko kukunin ang ganoong kalaking
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV "Raket? Anong raket? Hindi ba ako lugi diyan?" tanong ko. Natawa ito. '"No Dear! Malaking pera ang involved dito. Let say, tumataginting na two hundred thousand pesos..." tatawa-tawa nitong sagot. Kaagad na nanlaki ang aking mga mata sa sinabi nito. Gulat ako sa narinig na halaga! "What? As in?" excited kong tanong. Pakiramdam ko biglang nabuhay ang dugo ko sa mga sandaling ito. Pati yata ang mga mata ko ay nagniningning sa matinding antisipasyon. Bigla ko din nakalimutan na broken hearted pala ako. "Yessss! Ganiyan kalaki. Siguro naman pasok ka sa requirements na hinahanap nila. Hind na kasi ako pwede kaya sa iyo ko na lang sinabi ito." nakangiti nitong wika sabay tayo at lumapit sa akin. "Teka lang! Anong klaseng trabaho pala iyun?" tanong ko. HInagod niya ako ng tingin nito mula ulo hangang baba bago nagsalita. "May mayamang lalaki na naghahanap ng babaeng berhin na gusto niyang makatalik. One night stand ba kapalit ng pera na nabanggit ko
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV ''STAY!" malakas at maawtoridad ang boses na wika niya sa akin! Pigil ko tuloy ang sarili ko na maiyak dahil sa matinding takot. Alam kong ito na ang katapusan ko! Ang lalaking ito ang nakabiili sa akin ngayung gabi at wala akong choice kundi sundin nag nais niya "What is your name?" tanong niya sa akin gamit ang baritono niyang boses. Mula sa malamlam na liwanag ng lampshade, naaninag ko na ng kaunti ang kanyang mukha at hindi ko mapigilan ang mapakunot noo nang marealized ko na para bang familiar sa akin ang mukha niya. "Amber! Precious Amber!' mahinang sagot ko at pagkatapos noon, parang gusto kong kutusan ang sarili ko dahil sinabi ko sa kanya ang pangalan ko. Pwede namang alyas lang lalo na at isang gabi lang naman ang serbisyo ko sa kanya. "Precious! So, ikaw pala iyung babae kanina." narinig kong wika niya.Wala sa sariling mabilis akong napabangon ng kama para mas lalo kong matitigan ang mukha niya. God, siya nga! Siya iyung lalaking mun
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POVNAG-umpisa siyang halikan ako sa aking balikat patungos sa aking leeg kaya hindi ko mapigilan ang mapapitlag! Gusto kong umiwas kaya lang natatakot ako na baka magalit siya."Hmmm, ang bango mo! Ang sarap mo!" mahina niyang bigkas at parang wala lang na bigla niya na lang ibinaba ang strap ng sleeveless dress ko. Sumisigaw ng pagtutol ang isip ko pero nanatili namang nakasarado ang bibig ko."Why are you crying? Pinilt ba kita? Hindi naman diba?" naramdaman niya marahil ang mahinang hikbi na kumawala sa labi ko kaya natigilan siya! Tiim bagang niya akong tinitigan sa aking mga mata kaya naman dali-dali akong pinunasan ang luha sa aking mga mata para huwag na siyang magalitGinusto ko ito at ano ngayun ang iniyak-iyak ko?"Sa lahat ng ayaw ko ay iyung mga babaeng maarte. Nakakawalang gana!" malakas ang boses na bigkas niya kaya kaagad kinain ng takot ang buong sistema ko. Kung kanina ay medyo kalmado siya, nagmumukha na siyang isang mabangis na leon sa h
PRECOUS AMBER RODRIGUEZ HINDI lang ang labi niya ang naging abala sa pagkakataon na ito kundi pati na din ang kanyang palad! Naramdaman ko na lang kasi na dahan-dahan na iyung naglakbay sa buo kong katawan. Una nitong nilamas ang aking magkabilaang boobs at bumaba iyun patungo sa aking tiyan pababa sa aking pagkababae. "Ahmmm..." muli kong ungol nang mag-umpisa nang laruin ng kanyang daliri ang aking hiyas. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari sa akin pero nagugustuhan ko na ang ginagawa niya. First time ko ito pero feeling ko ang landi-landi ko na. Nakakaradam ako ng pinaghalong kiliti at init ng katawan sa bawat haplos na ibinigay niya sa akin. Trabaho lang dapat pero bakit nasasarapan na ako? "Lucian, My name is Lucian Motefalco Ferrero at gusto kong itatak mo sa isipan mo ang pangalan ko! Huwag na huwag mong kalimutan iyan, My Precious" mahina niyang bigkas kasabay ng paulit-ulit na paghagod ng daliri niya sa basang basa ko nang lagusan. Wari ba ay sinusukat nya ang kahan
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ."Ahmmhhh! Ahhhh! Ahhhh, Lucian!" hindi ko na mapigilan pa ang malakas na ungol na biglang kumawala sa labi ko nang maramdaman ko na lalong sumagad ang ari niya sa aking pagkababae!Hindi ko akalain na makakaramdam ako ng ganito. Sa umpisa lang pala ang sakit at hindi ako akalain na mag-eenjoy din pala ako sa pag-angkin niya sa aking katawan."Yeahhh, ganiyan nga my Precious! Ang sarap pakingan ng pangalan ko habang sinasambit ng bibig mo! Ahmmmmh! Fuck..malapit na ako My Precious! Malapit na!" sambit niya pero hindi ko maintinidihan kung ano ang ibig niyang sabihinMay nararamdaman kasi akong kakaiba sa puson ko. May gustong kumawala sa kailaliman ng aking pagkababae na hindi ko mawari. Para akong naiiihi na ewan ."Ahmmmhhh, Lucian, saglit! Saglit lang.....lalabas na! Na---naiihi ako!" hindi ko na mapigilang bigkas. Napansin ko ang seryosong mukha na pagtitig niya akin bago siya sumagot"Well, sabay tayo! Andiyan na din ako...malapit na!" bigkas niya na
LUCIAN MONTEFALCO FERRERO POV HINDI ko mapigilan ang maikuyom ang aking kamao sa katagang narinig ko mula kay Precious. Ang mga salitang binitiwan niya ay parang isang matalim na punyal na bumabaon sa puso ko. Katabi ko lang siya ngayun pero para bang nakapahirap niya pa ring abutin. Hangang ngayun, nakikita ko pa rin sa mga mata niya ang pait. SAbagay, masyado pang maaga ang lahat. Hindi pa dapat ako magpakita sa kanya pero hindi ko na talaga kaya. Miss na miss ko na siya. Miss na miss ko na ang Precious ko "Yeah...ang pagkikita nating ito ay aksidente lang and since magkakilala naman tayo before, hayaan mo akong i-treat ka." seryosong sagot ko. Ibinaling ko na ang tingin ko sa unahang bahagi ng sasakyan dahil nakikita ko na sa mga mata niya ang pagkailang sa tuwing napapatingin siya sa akin. "Busog pa ako. Sorry, Mr. Ferrro pero pwede bang pakibaba na lang ako sa gilid ng kalsada?" seryosong bigkas niya. "Precious, kaninang umaga pa ako walang matinong kain. Malungk
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV Walang duda! Napansin nga siguro ni Lucian ang presensya ko kanina sa stadium kaya nandito siya ngayun sa harapan ko God, sana hindi ito ang umpisa ng pangungulit niya sa akin. Minsan na siyang nangako sa akin na hindi niya na ako guguluhin pero ano ang ginagawa niya ngayun sa harapan ko? Bakit bigla na naman siyang sumulpot sa buhay ko? "Come on, Precious sumakay ka na! Don't worry, gusto lang kitang makausap." seryosong muling bikgas ni Lucian Mariin kong naipikit ang aking mga mata! Ayan na naman! Narinig ko na naman mula sa bibig niya ang pagtawag niya sa aking pangalan na Precious. Sa lahat ng mga taong nakakilala sa akin, tanging siya lang ang tumatawag ng Precious sa akin. Kadalasan kasi Amber talaga! "Lucian...hindi ako sasakay. Sorry, pero ayaw ko nang makipag-usap sa iyo." mahina kong sambit! Pilit kong nilalabanan ang takot sa puso ko. Naramdaman kong nag-umpisa nang pagpawisan ang aking kamay dahil sa namuong matinding tensiyon sa pu
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ PAGKALABAS ko ng stadium, direcho akong pumasok ng banyo. Ramdam ko ang panginginig ng buo kong katawan. Parang nagpa- palpitate din ang puso ko sa lakas ng kabog nito. Bakit ba naakaliit ng mundo? Hindi ba pwedeng time out muna? Ayaw ko na siyang makita eh. Hindi ko na kaya. Mariin kong naipikit ang aking mga mata. Parang eksena sa pelikula na biglang naglitawan sa balintataw ko ang mga paghihirap na naranasan ko mula sa mga kamay niya. Hangang ngayun, sariwa pa rin sa alaala ko ang lahat. Minsan, napapanaginipan ko pa nga eh. Pinilit kong maging okay pero ngayung muli ko na naman siyang nakita, feeling ko muli na naman akong bumalik sa dati. Malalim akong napabuntong hininga. Pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. Hindi pa nga ako nakatiis at naghilamos na ako. Para magising ako sa katotohanan na hindi na talaga pwede. Na kailangan kong maging matatag sa lahat ng oras. Nasa ganoon akong kalagayan nang bumukas ang pintuan ng banyo. Magkasunod na
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV HINDI ko na talaga nakita pa sila Sapphire at Ruby hangang sa kasunod naming subject kaya naman no choice ako kundi ang sumabay na kina Melanie at Gerald patungo sa stadium kung saan sasaksihan namin ang maiksing program para sa pag-turn over ng at pagbukas ng bagong library na si Lucian daw ang nagdonate. Kanina pa ako kinakabahan. Nagdarasal na sana hindi ako mapansin ni Lucian. Pinanghahawakan ko ngayun na sa dami ng mga istudyante na manonood, hindi niya naman siguro ako mapapansin. Ang alok naman ni Gerald tungkol sa pagiging muse ko sa team nila ay sinabi kong pag-iisipan ko muna. Titingnan ko muna ang magiging reaction nila Sapphire at Ruby. Tatablahin ko na sana ang offer ni Gerald na maging muse kaya lang noong sinabi niya sa akin kapag pumayag daw ako, pwede daw maging free ang tuition ko sa susunod na School year, nagbago na ang isip ko. Parang gusto ko nang pumayag. Graduating na ako next year at kapag makalibre ako ng tuition, pwed
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV Nakita niya ba ako? Feeling ko, hindi naman siguro. Normal lang naman na ilibot niya ang tingin sa paligid at hindi porket tumitig siya sa gawi namin ni Melanie kanina, nakita niya na ako. Iyun ang naglalaro sa isipan ko habang mabilis ang hakbang na naglakad ako paalis. Naramdaman ko naman ang pagsunod sa akin ni Melanie habang tinatawag ang pangalan ko. "AMBER. sandali." Tuloy-tuloy lang ang mabilis kong paghakbang palayo. Ayaw ko nang bigyan ng chance na mamukhaan pa ako ni Lucian. Ayaw kong malaman niya din na nandito lang din ako sa iskwelahan na ito. Nang makarating kami ng canteen, tulala akong naupo sa pinakasulok na bahagi. HIndi ko mapigilan ang mapahawak sa aking dibdib nang maramdaman ko ang malakas na tibok nito. "Amber, grabe ang bilis mo namang maglakad." narinig kong sambit ni Melanie. Naupo siya sa katapat na upuan habang kapansin-pansin sa mukha niya ang matinding pagtataka habang nakatitig sa akin. "Nauuhaw na kasi ako. Teka
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV Kinalunisan, balik iskwelahan na naman. Sulit ang weekends ko kasi nakapagpahinga ako ng maayos. Wala naman kasi kaming ibang ginawang magkakaibigan kundi magkulong sa bahay at abala sa movie marathon. Kakagaling ko lang ng banyo nang hindi ko mahagilap sila Sapphire at Ruby. Hindi ko alam kung saan sila nagpunta kaya no choice ako kundi ang magtanong sa Isa pa naming classmates na malapit lang din sa akin "Melanie, napansin mo ba sila Sapphire at Ruby?" Hindi ako close sa iba ko pang mga classmates maliban kina Ruby at Sapphire kaya kita ko ang gulat sa mukha ni Melanie nang bigla ko siyang lapitan. "Ang dalawa mong mga bodyguards na sila Sapphire at Ruby ba?" nakangiting tanong niya sa akin. Gulat naman akong napatitig sa kanya. Hindi ko alam kung nagbibiro lang ba siya or hindi lalo na at nakakahiya kung marinig nila Sapphire at Ruby ang salitang binitiwan nitong si Melanie. Imagine, napagkamalang mga bodyguards ko ang mga taong walang ibang
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ Masarap magluto si Ruby. Iyun ang napatunayan ko sa araw-araw kong natitikman ang niluluto niya. Hindi pahuhuli sa lasa sa mga mamahaling restaurant na kinakainan namin dati ni Lucian. Nagtataka nga ako kung bakit hindi na lang siya nag culinary eh. Tapos magtayo siya ng sarili niyang restaurant. "Ruby, saan ka nga pala natutong magluto?" kasalukuyan kong nilalantakan ang dessert nang hindi ko na talaga mapigilan pa ang sarili ko na tanungin siya. Curious na kasi talaga ako eh. "Ha? Ah...sa Mommy ko. Yeah...sa Mommy ko. Bata pa lang ako tinuruan niya na ako na magluto." nakangiti niyang sagot sabay iwas ng tingin sa akin. SA ilang buwan na magkakasam kami sa iisang bubong, kilalang kilala ko na din ang ugali nila. Alam na alam ko din kung kailan sila kumportable or hindi. Sa nakikita ko ngayun kay Robinhood, mukhang hindi siya kumportable sa tanong kong iyun. Pagkatapos namin kumain, nagpasya akong muling lumabas ng bahay habang hinihintay ko na mat
LUCIAN MONTEFALCO FERRERO POV "My Precious!" mahina kong bulong sa sarili ko habang nakatanaw kay Precious Amber na ngayun ay abalang abala sa kakapalit ng mga kurtina. Napansin ko din na napatitig siya dito sa gawi ko pero walang dapat na ipangamba. Masyadong tinted ang glass kung saan ako nakatayo at hindi niya ako makikita. Kanina pa ako nakatanaw dito sa may bintana at inaabangan talaga siya. Ngayung nasilayan ko na siya, ibayong tuwa ang nararamdaman ng puso ko. Feeling ko sulit ang halos isang oras kong pagtayo dito sa may bintana makita lang siya. Lalo siyang gumanda. Bumalik na din sa dati ang pangangatawan niya. Siguro nga masaya siya sa buhay niya na wala ako. Na hindi niya ako nakikita. 'I really missed you, Precious. Sana lang talaga maghilom na ng sugat sa puso mo at mapatawad mo na ako sa lahat ng mga pagkakamali ko." mahina kong sambit. Alam kong magsisisi man ako, hindi na maibabalik pa ang mga nangyari na. Nasaktan ko na siya ng sobra and worst muntik pa si
PRECIOUS AMBER RODRIGUEZ POV KINAUMAGAHAN... MAAGA akong nagising pero mas may maaga pa pala. Si Ruby na nasa kusina at abala na sa pagluluto samantalang si Sapphire naman ay nag jogging daw sa labas. "Amber, dumaan kami kagabi sa coffee shop kung saan ka nagta-trabaho pero maaga ka daw umalis. May sakit ka daw? Kumusta na ang pakiramdam mo ngayun?" seryosong tanong sa akin ni Ruby. Naglakad ako patungo sa ref at nagsalin ng tubig sa braso at ininom iyun. "Oo eh. Biglang sumama ang pakiramdam ko. Pero huwag kang mag-alala, ayos na ako ngayun.:" nakangiti kong sagot "Kaya mo ba talaga? I mean, baka naman epekto na iyan sa kakapuyat mo. Itigil mo na kaya ang pagpapartime mong iyan? Kung ubos na ang pera mo, willing naman kaming dalawa ni Sapphire abunuhan ang mga pangangailangan mo eh. Pwede mo kaming bayaran once na maka-graduate at makahanap ka na ng trabaho na may mas malaking sweldo." nakngiti nitong wika sa akin "Naku, mahirap iyang sinasabi mo. Tsaka, huwag kang mag-a