DUNCAN: "DUNCAN," Agad siyang sinalubong ni Martin sa may desk ng kanyang sekretaryang si Lindsay habang pinipirmahan ang isang delivery documents na nasa kamay ng kanyang sekretarya. Maaga siyang umalis ng bahay kinabukasan upang um-attend ng conceptualization meeting kasama ang ama ni Allisson na si Mr. Gray Allison. "The team are here already, anong oras dadating si Mr. Allison?" Tanong nito ng may inaabot itong drawing paper na ginawa ng surveying team nila para sa description lot ng itatayong theatre na gusto ng matanda. "Good, Lindsay what time Mr. Allison will arrive?" baling niya sa kanyang sekretarya. "He is supposed to arrive any minute, Sir" Inform pa nito sa kanya. Tumango naman siya bilang tugon at bumaling kay Martin. "Are we complete?" tanong niya sa kaibigan upang masiguro na kumpleto ang kanilang team sa meeting na ito. "Actually Elena took a one week leave." Paalam pa nito. "Bakit panay ang leave ni Elena? she is supposed to be here, She's the interior designer
DUNCAN: "Are you sure about this Dunk?" Agad na tanong ni Martin sa kanya ng makapagsolo silang tatlong magkakaibigan sa loob ng conference room ng matapos ang kanilang meeting with Mr. Allison. Nakababa lang ang kanyang tingin habang hawak ang kanyang sentido habang inaalala ang mga kaganapang nangyari. "Mukha namang pinatatamaan ka na ni Tito Grey eh," Sabat naman ni Joe sa kanilang paguusap habang nanaitili ito sa kanilang kinauupuan. "What the f*ck loyalty means? paano mo mapapakita yun sa design?" Muling tanong ni Martin na nagpabalik -balik sa kanyang harapan na parang ito pa angmas apektado. Napatingin naman siya sa kaibigan dahil double meaning ang pagkakasabi nito. "Shoot! That's not what I mean dude, swear. Don't misunderstand what I said," Tanggi pa nito ng mapatingin sa kanya. "Martin, Calm down." Napatawa naman siya sa tinuring nito. "It's Alright, I still have to admit na naging gag* din naman ako. I made a selfish decision and it was very unfair for the both ladies
MARION: HALOS Isang buwan din naging busy ang kanyang asawa na si Duncan sa trabaho nito kung kaya't madalas ay hindi na niya ito nakakasama sa mga dinner sa bahay. Although palagi naman itong tumatawag sa kanya kapag lagi itong male-late umuwi ng bahay. Duncan was really pre occuppied this month halos hindi na nga niya ito nakikita sa kanilang bahay kahit pa may weekend off ito. Minsan ay may weekend meeting ito sa mga Allison. Hindi naman siya sumasama kahit na yayain siya nito upang hindi pa magdagdagan ang kanyang isipin na maulit muli ang mga nangyari noon. Mas pinili niyang pagkatiwalaan ito ng buong-buo dahil nangako naman muli ito na walang makakasira muli na kanilang pagsasama. "Girl, What time na? 11o'clock na" Nagsalita naman si Sally sa kabilang linya ng phone kung saan nagv-videocall silang magkakaibigan. "Walang tulugan ganon?" Reklamo pa nito habang naglalagay ng cream mask sa mukha nito ngunit hindi naman inaalis ang mukha sa tapat ng camera. "Hinihintay ko si Dun
MARION: HER hands went down again across to his neckline and started to unbutton his sleeves. Nakakadalawang tanggal palang siya ng butones nito ng pigilan nito ang kanyang mga kamay upang ituloy. "I'm sorry Marion, I'm just tired, I don't think we can do this tonight," Sabi pa nito ng malambing habang hinihimas ang kanyang dalawang kamay. "Babawi na lang ako ha, I'm just so tired." Marahan naman siya tumango dito at ngumiti, "It's okay." Sagot naman niya kahit na may kaunting disappointment ay naiintindihan naman niya ito. Muli siyang hinalikan nito sa noo at niyakap ng saglit. "I'll just take a quick shower, Matulog ka na." Paalam pa nito bago umalis sa kanyang ibabaw at nagtungo sa kanilang walk-in-closet kung nasaan nasa loob ang kanilang bathroom. Siya naman ay naiwan doon sa higaan at tumagilid na lang upang muling matulog. Kahit na alam niya naman sa sarili niyang okay lang na walang natuloy na pagniniig sa kanilang dalawa ay ramdam niya sa kaibuturan niya na may kaunti
MARION: "ARE you sure you're going to be fine?" Narinig niyang tanong ni Duncan sa kanya habang hinawakan siya sa kanyang bewang upang alalayan siya samantalang abala naman siya na ilagay ang anak sa stoller na si Daniel habang tinutulak ni selma ang stroller nito. "Oo naman," Ngiti niya naman sa asawa upang sabihin na okay lang kung ang pupuntahan nila ay isang business meeting na naman. Kinabukasan kasi ay nagyaya siyang lumabas as a family upang masulit nila ang sabado nila. Weekend kasi ngayon at nagkataon na walang lakad din ang kanyang asawa. Ngunit nagb-breakfast pa lang sila ay biglang may tumawag kay Duncan. It was Hannah's father mayroon daw silang dapat pag-usapan regarding sa changes ng deesign na prinesenta ni Duncan noon last week dahil dumating daw ang Ina ni Hannah muli sa bansa upang sabihin sa kanyang asawa personally na may mga gusto itong pagbabago. Tumanggi man ito ngunit pinakiusapan na lang niya si Duncan na ituloy na at sasama na lang silang mag-ina up
"HOW old is your son?" Narinig niyang tanong ng ina ni Hannah habang pinapanood nito ang kanyang pagaayos sa kanyang anak. "He's turning seven months next week." Ngiting sagot naman niya dito. "Oh, Pero He looks a little older in his age huh, Malaking bulas." "Ah opo, Mana po kasi sa lahi nila Duncan," Proud na sabi niya sa matanda. "Oh I see," Sagot naman nito. na mukhang hindi naman talaga interesadong makilala siya dahil obviously sa mga tingin at pekeng ngiti nito ay ibang tao siya. Siya lang din naman ang nagtapon ng wine sa unica hija nito kaya imposibleng makalimutan nito iyon kahit pa hindi na nito binanggit pa ang mga nangyari. Muli niyang ibinalik ang atensyon niya sa kanyang anak na nagsimulang umingit-ingit dahil mukhang nagugutom na rin ito. Hinanap niya agad ang baon nitong gatas sa may bag na nasa loob ng stroller upang kunin iyon at ibigay sa anak. "So you guys still have another half a year?" Muli itong nagtanong at binasag ang kanilang katahimikan habang nakati
MARION:"MARION, Kinuha na rin kita ng pagkain-" Sakto namang pagdating ni Selma ang napagpatigil sa kanilang dalawa ang mag sagutan pa ngunit halata naman sa ambience na may nangyaring hindi magandang paguusap sa kanilang pagitan kung kaya natahimik na lang din si Selma pagkatapos nitong ipatong ang kinuhang pagkain. "E-excuse me," Bigla siyang tumayo habang tuliro ang kanyang isip dahil kahit papaano ay aaminin niyang naging apektado siya sa mga sinabi nito. "Ay!-" Sigaw ni Selma,"Iha, Marion," Sabi pa ni Mrs. Allison na napatayo din ng pagkatalikod niya ay nabangga niya ang dumadaan na waiter na may dalang isang malaking bowl ng soup papunta sa kanilang table.Halos nawisikan naman ang kanyang pangitaas na damit ng mala-kulay pula na sabaw na bitbit ng waiter na ito. Ngunit tila hindi niya batid ang init ng sabaw na iyon na tumapon sa kanyang dibdib dahil wala doon ang kanyang isipan. Tinignan lamang niya ang waiter na mabilis na nililigpit ang bowl na natapon sa sahig habang lu
DUNCAN:"Don't cry Daniel," Narinig ni Duncan ang boses ni Marion nagsalita sa kanilang anak habang kalong-kalong ito papasok ng kanilang bahay. Tahimik lang niyang sinusundan ng tingin ito habang nakasunod sa kanilang likod. Hindi pa man siya nakakalapit sa kanyang mag-ina nang mag-ring ang kanyang phone na nasa kanyang bulsa. He let his phone out of his pocket to see the caller's id. It was Hannah's father. He hesitated to answer the phone call. He decided to leave the place a while ago without thinking ioof giving them an explanation them dahil hindi na mahalaga ang malaman ng mga ito na inalis na niya ang pamilya na makasama pa ang mga ito. For him, He won't have to suffer hs wife's mental health just to prove them something. "Maybe you should answer that, Duncan." Napatingin siya sa kanyang asawa habang nakatingin ito sa kanya. Siguro ay nahalata nito ang kanyang pag-aalinlangan na sagutin ang phone. "No," Maikling sagot niya sa asawa. Marahan niyang ipinatong ang kanyang phon
JAMILA: "I'm glad you made it, Ms. Jamila Honrade..." Isang nanakangitin at nakangising pagbati ni Grant Aragon sa kanya ng makarating siya ng opisina nito. Grant was chilling and laid back at his black swivel chair in front of his desk. It was Monday afternoon, After their family's heart-to-heart talk in Baguio. She asked Daniel's permission to allow him to at least meet the other son of Aragon, Grant Aragon. Who expressed his invitation to come over at his office to settle things with them. Ayaw sana siyang payagan ni Daniel na puntahan pa ang mga ito ngunit nagpumilit siya upang tapusin ang ugnayan sa mga Aragon. She intentionally showed off her hands upang mapansin nito na hindi na siya isang Honrade lamang. Nakita niya namang tumaas ang kilay nito ng mapatigin sa kanyang kamay. "Oh, I see, you are now married. let me guess. To the Sylvannos?" He arched his thick brows as if he was teasing her. She couldn't see any bitterness in his expression. In fact, She couldn't see any e
JAMILA: Isang mahabang katahimikan lamang ang namutawi sa mga pagitan nila habang sila ay naupo na sa harap ng mga ito. His parents were still in bisleif that they got married without their knowledge. She was fidgeting her fingers waiting for their next sentences. She could bite her nails in nervous dahil sa pagsagot-sagot ni Daniel sa mga magulang nito ngunit wala na siyang nagawa kung hindi pabayaan na ito.His dad was still in annoyed expression while carefully glaring at them. Habang ang ina nito ay kit ana pag-aalala pa rin ang nasa isipan. “D-did you make her pregnant, Daniel?” Binasag na sa wakas ng in anito ang katahimikan sa kanilang mga tension.“No-Tita, I’m not pregnant. Don’t worry.” Agad niyang pinanbulaanan ang mga haka-haka nito. “Tito Duncan, Tito Marion. Alam ko pong nabigla po kayo sa g-ginawa naming.” She should say something.“Ako po ang nagdala kay Daniel sa ganitong sitwasyon, I would like to apologize for what have I done,” Halos naiiyak na rin siya habang
DANIEL: “Baby?” Napakunot-noo si Daniel ng marinig na may tumatawag sa kanya kasabay ng mahinang pagyugoyog sa kanyang balikat. He moved abruptly when realized that it was Jamila who was calling his name. “Hmmm?” Agad niyang niyakap ang asawang nakadantay sa kanyang mga bisig upang ihiga muli ito sa tai niya. He caressed her arms in tender. Ngunit pinatigas nito ang katawan at hindi nagpadala sap ag-giya niya upang humiga sa tabi niya.“You have to wake up- “pagpupumilit nitong bumangong kasabay ng pagpipilit nitong umupo siya mula sa pagkakahiga. He was naked as he could feel the cold breeze of the place.“Bakit?” Mahinaohong sabi niya ng tuluyan siyang makaupo. Hinagod niya ang likod ng asawa upang ibigay ang buong atensyon kahit na inaatok pa ang kanyang mga mata. “As much as I love staring at your sleepy face, I have to wake you up. Here. Magdamit ka na muna.” Ibinigay nito ang damit sa kanya.“Why?” Tanong naman nya ngunit pinili niyang sundin na lamang ito. Mabilis niyang
JAMILA:“Ahhh-“ Isang mahinang ungol na halatang nagpigil ang narinig niy Jamila ng simulant niyang paglaruan ang kahabaan ng kanyang asawa. Daniel almost gritted his teeth as if he was hurt but at the same time he was enjoying it. “Touch it gently, J-Jamila.” Muli nitong paalala ng mahalatang sa sobrang excitement ay napaghigpit ang kanyang pagkakahawak rito. His member was swiftly large and she couldn’t describe the size of it as she finds herself being perveted by simply holding his member. Nakita niya ang excitement sa kanyang asawa ng lumunok ito ng paulit-ulit. Ang adam’s apple nito ay nagtaas-baba. “You don’t have to go—Uhhh- Shit!” Hindi na nito naituloy ang pagpigil sa kanya ng simulant niya ang romansang unang beses pa lamang niya nagagawa sa tang-buhay niya. She was inexperienced when it came to Blo*j*b but she could learn by doing it. “Jamila, Shit, “He cussed again as he put both hands on top of her head. Isinuklay nito ang mga mahahabang daliri sa kanyang buhok and t
JAMILA: Akmang pipihitin ni Jamila ang pinto ng mabilis rin siyang pinigilan ni Daniel sa pamamagitan ng marahang paghawak sa kanyang bewang. Hinapit ng isa nitong kamay ang kanyang bewang at marahang hinigit iyon papalapit rito. Ang isa naman nitong kamay ay dumapo din sa kanyang kamay na nakapihit sa door knob ng pinto upang marahang isara muli iyon.Jamila didn’t bother to complain as she was already tearing up. Pinihit siya ng kanyang asawa paharap rito. He touched her cheeks to dry up her tears. Hinimas-himas pa niya iyon at marahan na pinagapang sa kanyang batok.Daniel leaned on her face to reach her lips and kissed her tenderly. Timikom niya ang bibig upang hindi madala sa paghalik nito ngunit ang simpleng aksyon na iyon ang talaga namang nagpalambot sa kanyang damdamin.“Don’t leave me, baby.” Halos paanas lamang ang pagbulong na iyon ng kanyang asawa habang patuloy pa rin ang paghalik nito sa kanya. She didn’t really want to leave him either. When she promised him forever,
JAMILA: Halos limang minuto ang nakalipas ng makarating sila sa kanilang tinutuluyan na A-house ngunit ni isa sa kanila ni Daniel ay walang pang bumaba sa kotse. "Daniel." Hindi na niya napigilang tawagin ito sap angalan upang agawin sana ang atensyon nito. Daniel was mad. She could tell by his action thought he wasn't saying any words. " Galit ka ba?" He didn't answer but his eyes were still glued on his phone. He was on hi bank app trying to access his account. Hindi niya alam kung ano pa ang kinakalikot nito ngunit halata sa kilos nito na pikon ito at mainit ang ulo. He was tapping endlessly the screen. Nakita niyang nagring ang phone ni Daniel habang hawak nito iyon. It was Daniel's mom. they were both paused and just looked at the screen. Daniel didn't bother to think before declining the call. Nakita niya pa ini-off nito ang phone. Doon lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na kausapin ito. Isinampay niya ang kanyang kamay sa balikat ni Daniel upang makuha ang ang a
JAMILA:At the end, Nasunod ang gusto ni Jamila na kumaoin sila sa Nakita niyang mamahaling japanese restaurant ng mall na iyon sa Baguio. It was the same in Japan’s. It was a train sushi food kung kaya’t naagaw ng atensyon niya iyon. Hindi na nila kailangan pang lumayo upang makakain ng ganitong klaseng restaurant dahil unti-unti nan gang naa-adapt ng mga pinoy ang kultura ng iba’t-ibang Asian cuisine. “Are you done?” Daniel asked as he carefully looking out on her if she was full. She did eat a lot of sushi at kitang-kita naman iyon sa dami ng nakolekta niyang mga platito. Halos lahat na yata ng dumaan sa kanilang lamesa ay kinukuha niya.Jamile never forgot to serve food to her super gwapo at caring na asawa. Kahit na sinasabi nitong kumain lang siya ng kumain ay pinapraktis na niya ang sarili niyang unahin ang pangangailangan nito bago siya.“Siyempre, for you. Try this first.” Masayang pagpatong niya ng isang sushi roll sa harap ni Daniel. Naumay naman si Daniel ng makita ang ma
JAMILA:“This one?” Agad niyang tanong ni Jamila sa kanyang asawa na si Daniel habang sila ay nasa isang department store. Right after their wedding reception na sila-sila lang rin naman ang mgakaanak nila Alina at Allen ang naroroon ay napagpasiyahan nilang dalawa na pumunta sa town upang mamasyal at bumili na rin ng mga gamit at damit.They were both wearing white clothes at halata ang kagagaling la ng nila sa pagiging bagong kasal. They were literally walking while holding hands. They were sweeter and literally looking like a “JUSR MARRIED COUPLE”. Tila wala silang pakialam sa lahat ng mga tao at sila ay parang nasa sarili nilang mga mundo ni Daniel.“Anything, babe.” Daniel smiled at her while sitting on the bench waiting for her to finish her shopping.Ngkunwaring nagsimangot siya na parang bata habang binagsak ang mga balikat. “Anong anything? You should cooperate of what I would wear.”“At bakit?” Daniel crossed his both arms across his chest. “Kailan pa kita pinakaelaman sa suo
JAMILA:“You look fantastic, Jamila.” Bulong ni Alina sa kanya habang sinisiguro nito na maayos ang kanyang damit. It was just a simple plain white cocktail dress. Inabot nito ang simpleng boquet sa kanya at inayos ang hairdress na bulaklakin na may maiksing belo. Alina put down the veil in her face.“Are you ready to get married?” She asked excitedly. Magkasunod na pagtango ang kanyang ginawa. Ito ang pinaka aggresibong desisyong ginawa niya sa buong buhay niya. Ang pakasalan ang kanyang nobyo. Ang dati niyang kaaway turned to lover na si Daniel Mariano Sylvanno. It wasn’t her ideal wedding but it would carry on, as long as Daniel will be her groom. The small wedding will be held at the Allen’s and Alina’s main house where it was just across the road. Hindi niya pala Nakita ang malaking bahay-bakasyunan ng kaibigan ni Daniel kagabi.The Garden itself was spacious enough for them to hold the ceremony.Alina told her that they will only having 6 witnesses dahil biglaan nga ay walang tim