DUNCAN: "If you want to talk about us Hannah, Forget it." Mariin na sinabi niya dito habang umatras nang isang hakbang sa dalaga ngunit humakbang ulit ito ng isa papalapit sa kanya. "As I told you, We are done," "Oh yeah?, Kaya ba umiwas ka sa mga magulang ko? They told me how you left them in the middle of your meeting because of what? Because of your wife's sensitivity?" Patungkol nito sa kanyang asawa na si Marion, Tila nagkwento ang ina nito kung paano nag-react ang kanyang asawa. "Sensitive? Huh Hannah? You think Marion is that sensitive enough? Were you even there?" Pinaramdam niya ang inis na nararamdaman niya sa mga pinagbibintang nito. "Oh come on! Duncan, What do you call by that? Dahil sa simpleng advice ng mommy ko?Do you really need to prioritize what Marion had felt just because she didn't agree on what my mom was trying to tell her?" "Then what it is? Ano nga ba ang sinabi ni Tita Honey para mag-react ng ganoon ang asawa ko?! You tell me Hannah, Mukhang alam mo
MARION: Hinigit ni Marion muli ang kanyang sariling braso habang tinitigan ang asawa na si Duncan nang diretso sa mga mata nito. "Tama na Duncan, Bumalik ka na sa Hannah mo, Mukhang naistorbo ko kayo!" Mariing salita niya na halos pigilan niya ang sariling boses na lumakas pa. Pinahid niya naman ang mga luhang pumatak ng harapin niya ito. "It's not what you think Marion, Pakinggan mo naman muna ako," Sabi nito na halos suyuin siya sa pananalita nito. Ngunit umiling lang siya at muling iniwas ang sarili sa kanyang asawa upang hindi siya nito mahawakan sa kanyang braso. "Oh," Kinuha niya mula sa kanyang bag ang phone na naiwan nito upang isisik ito sa dibdib ng kanyang asawa. "Ano pa ba ang dapat mong i-explain? Kitang-kita naman ang ebidensya eh," Maagap nitong sinalo ang dinabog niyang pagsiksik sa dibdib nito na phone nito. "Hindi, What you saw is not the whole story Marion-""I saw her messages on your phone Duncan, She literally told you that she was coming here." Sagot niya di
DUNCAN: Naramdaman niya na uminit ang kanyang mga pisngi dahil sa pagtulo ng ilang mga luha habang niyakap ni Duncan ang kanyang asawa na si Marion upang maiparamdam dito kahit sandali ay hindi siya kahit kelan nagsisisi na ito ang kanyang pinili. Isang mahigpit na yakap ang ginawa niya habang naririnig ang mabibigat na paghikbi nito. Lalong humigpit ang yakap niya sa kanyang asawa at halos madala siya sa paghikbi nito. (I don't want to let you go Marion..) Halos bigkasin na niya ang mga salitang iyon at nais na niyang bawiin ang pagaalok ng annulment sa asawa dahil alam niya sa kanyang sarili na hindi niya ginusto ito. He never thought of letting her go, ever.. But if being with him would bring so much pain and suffering because she loves him too much then it's not healthy anymore. Sometimes love was not enough to stay in a relationship. Trust had a big part in a relationship and He could see in his wife's struggle to trust him. He really couldn't blame her. He did a terrible a
MARION:A WEEK AFTER..."MARION," Narinig niya ang pagtawag sa kanya ng kanyang ama-amahan na si Don Demetrio habang nakaupo sa kanilang malawak na hardin sa Masion sa Cebu. Nilingon niya naman ito habang mapait na ngumiti upang batiin ang matanda. "Pa," Bati niya dito ng makaupo ito sa kanyang tabi. Dumating naman ang isang katulong nito sa mansion at naglagay ng isang pang plato upang saluhan na rin siya sa pagb-breakfast. "Bakit hindi mo ginagalaw ang pagkain mo?" He asked habang nakatingin sa kanya. "Gising na ba ang apo ko?" Hinanap pa nito sa paligid kung gising na at nasa labas ang apo nito. "He's awake Pa, Ayun oh nagpapa araw kasama si Selma," Ngiti niya habang tinuro ang direksyon ng kanyang anak kasama ang yaya nito na si Selma na nilalakad ang anak sa malawak na hardin. "You've been here for almost a week Marion," Narinig niyang sabi nito sa kanya. "Kailan ba kayo babalik ng apo ko sa Manila? " Napatigil siya sa paglalaro ng kanyang pagkain sa plato ng marinig niya na
MARION:"YOU know how stubborn my son can be, Hindi ko siya mapipilit sa mga bagay na gusto ko lang kung hindi rin niya ginusto." Sabi pa nito. "The moment he found out that you were pregnant, I didn't need to ask him to marry you twice. " Napatango naman siya. Naalala niya ang mga sandaling iyon ng sabihin ni Duncan na papakasalan siya nito ay kita naman talaga sa mga mata nito na hindi talaga ito napapalitan ng ikasal sa kanya but what was the point of reminiscing the past? it was all in the past. "I know my son too well, He won't let his son tp have a broken family. I already failed to give him a complete family because I was too selfish not to think about him," Paliwanag pa nito. "He is the one who offered annulment Papa," Sagot naman niya dito, "Maybe because he knows that you can't trust him anymore and masakit iyon para sa isang lalaki Marion," Sagot pa nito. "Look, My wife and I had the same problem before, Duncan"s mother made a mistake but she chose us. Pinatawad ko ang i
MARION: "I'M GLAD that you accepted my offer to move in a new country Marion," Narinig niyang nagsalita si James sa kanya pagkatapos nilang magusap kasama ng ama ni Duncan ay bumulong ito sa kanya. "I am just considering what is best for my son, James" Sagot niya dito ng bahagya. Alam niyang pinagbawalan na siya ni Duncan na ituloy ang kanyang investment sa kumpanya nito ngunit aminin man niya or hindi ay kailangan niya rin ang tulong nito upang makapagsimula ng bagong buhay. "I know, Akala ko talaga ay hindi na kayo maghihiwalay na dalawa." ani James kung kaya't napakunot siya ng noo at tinitigan ito. "James, I just want to clarify things with you. I didn't ask for your help para magkaroon ng ibang kahulugan ang ginagawa ko, I don't want you to take advantage of what is happening to us right now. Please huwag mo bigyan ng ibang kahulugan ang paglapit ko sayo." Paglilinaw niya dito habang mas maaga pa. Hindi siya lumapit dito upang mas lalo silang magkamabutihan nto at nilinaw n
MARION: "ANO?!," Isang yugyog ang natanggap niya sa kaibigang si Sally ng marinig nito ang hindi magandang balita mula sa kanya. Napagdesisyunan niyang dumalaw sa aapartmenr na tinutuluyan ng kanyang kaibigan na si Olga. Sa apartment talaga nito sila madalas umambay magkakaibigan kung kaya't tinawgan na din niya si Sally upang makapagbonding sila. "Maghihiwalay na kayo ni Duncan?B-Bakiiiit?!-Aray!" "Ang oa mo Sally" Sinaway ito ni Olga ng tapikin nito ang balikat ni Sally habang nasa likod ito ant nakibi't balikat. Nakaupo siya sa maliit na sofa nito habang sa tapat naman niya umupo si Sally kung saan nakatapa ang maliit na center table nito. "Pakiulit nga Marion, Anong sabi mo?" Mahinahong tanong nito sa kanya na bahagya namang nakakatakot talaga ang mga reaksyon nito na para bang principal ng isang paaaralan ang mga pagkilos nito. "I said, Duncan and I decided to annul our marriage," Ulit naman niya. "Hiwalay? Talaga ba? Sige nga paano ang anak niyo? Paano si Daniel?" Pagpapaal
DUNCAN:"A-ARCHITECT?" Nauutal na pagbati sa kanya ng kanyang secretary ng pagbukas ng kanilang elevator sa kanilang opisina ay siya ang bumungad sa paglabas noon."Lindsay, I was just gone for a week, Why are you surprised as if you've seen a ghost?" Walang emosyon na tanong niya dito habang tumigil sa harapan ng may edad ng sekretrya. "I'm sorry Sir, I just didn't expect yoo to come this early," Lindsay found a good excuse for him to buy but he ignored her comment and walked past her. She followed her going to the conferene roo,m. "Where are the others?" Magalang ngunit walang latoy na tanong niya sa kanyang sekretarya na para bang napilitan lang din talaga siyang pumasok dahlil ng puntahan siya ni Martin ay pinarating nio na kinailangan na niya talagang magpakita sa opisina dahil sa mga naiwang trabaho. "Nasa loob po ng conference room sina Engr. Martin," Maikling spagbibigay naman ng impormasyon ng kanyang sekretarya. "You may go back to your desk now and kindly follow up all
JAMILA: "I'm glad you made it, Ms. Jamila Honrade..." Isang nanakangitin at nakangising pagbati ni Grant Aragon sa kanya ng makarating siya ng opisina nito. Grant was chilling and laid back at his black swivel chair in front of his desk. It was Monday afternoon, After their family's heart-to-heart talk in Baguio. She asked Daniel's permission to allow him to at least meet the other son of Aragon, Grant Aragon. Who expressed his invitation to come over at his office to settle things with them. Ayaw sana siyang payagan ni Daniel na puntahan pa ang mga ito ngunit nagpumilit siya upang tapusin ang ugnayan sa mga Aragon. She intentionally showed off her hands upang mapansin nito na hindi na siya isang Honrade lamang. Nakita niya namang tumaas ang kilay nito ng mapatigin sa kanyang kamay. "Oh, I see, you are now married. let me guess. To the Sylvannos?" He arched his thick brows as if he was teasing her. She couldn't see any bitterness in his expression. In fact, She couldn't see any e
JAMILA: Isang mahabang katahimikan lamang ang namutawi sa mga pagitan nila habang sila ay naupo na sa harap ng mga ito. His parents were still in bisleif that they got married without their knowledge. She was fidgeting her fingers waiting for their next sentences. She could bite her nails in nervous dahil sa pagsagot-sagot ni Daniel sa mga magulang nito ngunit wala na siyang nagawa kung hindi pabayaan na ito.His dad was still in annoyed expression while carefully glaring at them. Habang ang ina nito ay kit ana pag-aalala pa rin ang nasa isipan. “D-did you make her pregnant, Daniel?” Binasag na sa wakas ng in anito ang katahimikan sa kanilang mga tension.“No-Tita, I’m not pregnant. Don’t worry.” Agad niyang pinanbulaanan ang mga haka-haka nito. “Tito Duncan, Tito Marion. Alam ko pong nabigla po kayo sa g-ginawa naming.” She should say something.“Ako po ang nagdala kay Daniel sa ganitong sitwasyon, I would like to apologize for what have I done,” Halos naiiyak na rin siya habang
DANIEL: “Baby?” Napakunot-noo si Daniel ng marinig na may tumatawag sa kanya kasabay ng mahinang pagyugoyog sa kanyang balikat. He moved abruptly when realized that it was Jamila who was calling his name. “Hmmm?” Agad niyang niyakap ang asawang nakadantay sa kanyang mga bisig upang ihiga muli ito sa tai niya. He caressed her arms in tender. Ngunit pinatigas nito ang katawan at hindi nagpadala sap ag-giya niya upang humiga sa tabi niya.“You have to wake up- “pagpupumilit nitong bumangong kasabay ng pagpipilit nitong umupo siya mula sa pagkakahiga. He was naked as he could feel the cold breeze of the place.“Bakit?” Mahinaohong sabi niya ng tuluyan siyang makaupo. Hinagod niya ang likod ng asawa upang ibigay ang buong atensyon kahit na inaatok pa ang kanyang mga mata. “As much as I love staring at your sleepy face, I have to wake you up. Here. Magdamit ka na muna.” Ibinigay nito ang damit sa kanya.“Why?” Tanong naman nya ngunit pinili niyang sundin na lamang ito. Mabilis niyang
JAMILA:“Ahhh-“ Isang mahinang ungol na halatang nagpigil ang narinig niy Jamila ng simulant niyang paglaruan ang kahabaan ng kanyang asawa. Daniel almost gritted his teeth as if he was hurt but at the same time he was enjoying it. “Touch it gently, J-Jamila.” Muli nitong paalala ng mahalatang sa sobrang excitement ay napaghigpit ang kanyang pagkakahawak rito. His member was swiftly large and she couldn’t describe the size of it as she finds herself being perveted by simply holding his member. Nakita niya ang excitement sa kanyang asawa ng lumunok ito ng paulit-ulit. Ang adam’s apple nito ay nagtaas-baba. “You don’t have to go—Uhhh- Shit!” Hindi na nito naituloy ang pagpigil sa kanya ng simulant niya ang romansang unang beses pa lamang niya nagagawa sa tang-buhay niya. She was inexperienced when it came to Blo*j*b but she could learn by doing it. “Jamila, Shit, “He cussed again as he put both hands on top of her head. Isinuklay nito ang mga mahahabang daliri sa kanyang buhok and t
JAMILA: Akmang pipihitin ni Jamila ang pinto ng mabilis rin siyang pinigilan ni Daniel sa pamamagitan ng marahang paghawak sa kanyang bewang. Hinapit ng isa nitong kamay ang kanyang bewang at marahang hinigit iyon papalapit rito. Ang isa naman nitong kamay ay dumapo din sa kanyang kamay na nakapihit sa door knob ng pinto upang marahang isara muli iyon.Jamila didn’t bother to complain as she was already tearing up. Pinihit siya ng kanyang asawa paharap rito. He touched her cheeks to dry up her tears. Hinimas-himas pa niya iyon at marahan na pinagapang sa kanyang batok.Daniel leaned on her face to reach her lips and kissed her tenderly. Timikom niya ang bibig upang hindi madala sa paghalik nito ngunit ang simpleng aksyon na iyon ang talaga namang nagpalambot sa kanyang damdamin.“Don’t leave me, baby.” Halos paanas lamang ang pagbulong na iyon ng kanyang asawa habang patuloy pa rin ang paghalik nito sa kanya. She didn’t really want to leave him either. When she promised him forever,
JAMILA: Halos limang minuto ang nakalipas ng makarating sila sa kanilang tinutuluyan na A-house ngunit ni isa sa kanila ni Daniel ay walang pang bumaba sa kotse. "Daniel." Hindi na niya napigilang tawagin ito sap angalan upang agawin sana ang atensyon nito. Daniel was mad. She could tell by his action thought he wasn't saying any words. " Galit ka ba?" He didn't answer but his eyes were still glued on his phone. He was on hi bank app trying to access his account. Hindi niya alam kung ano pa ang kinakalikot nito ngunit halata sa kilos nito na pikon ito at mainit ang ulo. He was tapping endlessly the screen. Nakita niyang nagring ang phone ni Daniel habang hawak nito iyon. It was Daniel's mom. they were both paused and just looked at the screen. Daniel didn't bother to think before declining the call. Nakita niya pa ini-off nito ang phone. Doon lamang siya nagkaroon ng lakas ng loob na kausapin ito. Isinampay niya ang kanyang kamay sa balikat ni Daniel upang makuha ang ang a
JAMILA:At the end, Nasunod ang gusto ni Jamila na kumaoin sila sa Nakita niyang mamahaling japanese restaurant ng mall na iyon sa Baguio. It was the same in Japan’s. It was a train sushi food kung kaya’t naagaw ng atensyon niya iyon. Hindi na nila kailangan pang lumayo upang makakain ng ganitong klaseng restaurant dahil unti-unti nan gang naa-adapt ng mga pinoy ang kultura ng iba’t-ibang Asian cuisine. “Are you done?” Daniel asked as he carefully looking out on her if she was full. She did eat a lot of sushi at kitang-kita naman iyon sa dami ng nakolekta niyang mga platito. Halos lahat na yata ng dumaan sa kanilang lamesa ay kinukuha niya.Jamile never forgot to serve food to her super gwapo at caring na asawa. Kahit na sinasabi nitong kumain lang siya ng kumain ay pinapraktis na niya ang sarili niyang unahin ang pangangailangan nito bago siya.“Siyempre, for you. Try this first.” Masayang pagpatong niya ng isang sushi roll sa harap ni Daniel. Naumay naman si Daniel ng makita ang ma
JAMILA:“This one?” Agad niyang tanong ni Jamila sa kanyang asawa na si Daniel habang sila ay nasa isang department store. Right after their wedding reception na sila-sila lang rin naman ang mgakaanak nila Alina at Allen ang naroroon ay napagpasiyahan nilang dalawa na pumunta sa town upang mamasyal at bumili na rin ng mga gamit at damit.They were both wearing white clothes at halata ang kagagaling la ng nila sa pagiging bagong kasal. They were literally walking while holding hands. They were sweeter and literally looking like a “JUSR MARRIED COUPLE”. Tila wala silang pakialam sa lahat ng mga tao at sila ay parang nasa sarili nilang mga mundo ni Daniel.“Anything, babe.” Daniel smiled at her while sitting on the bench waiting for her to finish her shopping.Ngkunwaring nagsimangot siya na parang bata habang binagsak ang mga balikat. “Anong anything? You should cooperate of what I would wear.”“At bakit?” Daniel crossed his both arms across his chest. “Kailan pa kita pinakaelaman sa suo
JAMILA:“You look fantastic, Jamila.” Bulong ni Alina sa kanya habang sinisiguro nito na maayos ang kanyang damit. It was just a simple plain white cocktail dress. Inabot nito ang simpleng boquet sa kanya at inayos ang hairdress na bulaklakin na may maiksing belo. Alina put down the veil in her face.“Are you ready to get married?” She asked excitedly. Magkasunod na pagtango ang kanyang ginawa. Ito ang pinaka aggresibong desisyong ginawa niya sa buong buhay niya. Ang pakasalan ang kanyang nobyo. Ang dati niyang kaaway turned to lover na si Daniel Mariano Sylvanno. It wasn’t her ideal wedding but it would carry on, as long as Daniel will be her groom. The small wedding will be held at the Allen’s and Alina’s main house where it was just across the road. Hindi niya pala Nakita ang malaking bahay-bakasyunan ng kaibigan ni Daniel kagabi.The Garden itself was spacious enough for them to hold the ceremony.Alina told her that they will only having 6 witnesses dahil biglaan nga ay walang tim