So, may mas dapat pa palang pagselosan ang Jamila natin, hindi lang si Julia. HAHAHAHAHA To join the raffle: kindly do the first mechanic: follow and like my efbi page: Oautkuforever12 hanapin lang ang post to list your name. Just scroll lang po kayo. Join na kayo, malapit na po ang raffle :)
JAMILA: “Excuse me! E-excuse!” She almost bulldozed the crowd in that row of their school gym and desperately tried to get near her friends and Cally who just texted her. Nakita niya ang mga itong nagkukumpulan. The crowd were all cheering up each team, Daniel’s team and Alfred’s team. It started almost half an hour at mukhang patapos na rin ang laban. She looked at the score board na nakahang sa gitna ng kabilang side ng audience. Daniel’s team was leading. “Cally!” She shouted as the crowd roared because Daniel’s team gained a point. Naki-isyuso rin siya sa pinagkumpulan ng mga ito. They were not watching as expected. They don’t watch sports games.“Why did you call me here?” Halos takpan niya ang kanyang isang tenga sa lakas ng sigaw ng lalaking katabi ng mga ito. Marahan siyang napasilip mula sa ibaba ng court kung saan nagaganap ang laro. Daniel’s team was wearing blue while Alfred was wearing red. Hindin man niya hinahanap ng kanyang mata ay madali lang ding napako iyon sa bi
JAMILA: “Daniel!” Napabulalas si Jamila habang pinapanood ang pagbangga ng malakas ni Aflred sa binata. Nakita niya ang pagbagsak nito sa floor. She covered her mouth in disbelief na nasaktan ito habang naglalaro. Daniel got distracted on the banner. Kanina niya pa kasi sinasaway sila Cally. “Nakita niyo na? Remove your banner!” Pasigaw niyang paninisi kina Cally at mabilis na tumalikod upang daanan muli ang mnatahimik na crowd sa pagbagsak ni Daniel. Mabilis siyang umalis sa tabi ng mga kaibigan at nag-aalalang binababa ang hagdan patungo ng court field. She got worried that Daniel had hit his head. Abot-abot ang kabay niya kanina pa ng mapansing nagkakainitan na naman sa laro sina Daniel at Aflred. Normal naman na ang magkainitian ang mga ito ngunit napansin niya ang kakaibang pagbabangayan nito sa loob ng court. She should know about that dahil may nangyaring hindi maganda sa pagitan nila ng dahil sa kanya. Daniel must have said anything to protect her again. She knew it! Kahit
JAMILA:“Daniel-“ Agad niyang tinawag ang pangalan nito ng dire-diretso siyang pumasok sa clinic. Naabutan niyang hawak ni Cherry ang kamay ni Daniel habang ang mga ito ay napatingin sa biglaang pagpasok niya. Cherry didn’t look annoyed with her sudden appearance but she could see na parang naistorbo niya ang mga ito sa malalim nap ag-uusap. Well, that’s good. If they were having a heart-to-heart talk, she was willing to interrupt it. Hindi rin niya alam kung bakit ngunit pakiramdam niya ay isa nga siyang kontrabida sa lovestory ng mga ito but she didn’t care less. She needed to clear her image. Wala siyang kasalanan sa nangyari. “Speaking of the devil, why are you here?” Daniel got annoyed when he went in. “I need to talk to you.” Direktang sabi niya rito at pinalipat-lipat ang tingin dsa dalawa. She was signaling Cherry to get out. “Hindi mo ba nakikita? I’m injured Jamila, I have no time for your bullshit and we are not don talking.” Sagot naman ni Daniel na bagay na hindi niya
JAMILA: “Tagay!” Malalakas na hiyawan at tunggaan ng mga basong may lamang lambanog ang maririnig sa isang maliit na pagtitipon na ginanap sa malaking Gazebo sa gitna ng nuked ng mga Sylvanno.Isang selebrasyon ang naganap ngayong gabi upang ipagdiwang ang malaking ani ng kanilang pagsasaka. Ayon kay lorriane ay gantimpala talaga ito sa mga magsasakang matagal ng nagta-trabaho sa loob ng farm ng mga Sylvanno.“Ma’am Jamila, masarap ho ang inihaw niyong lapu-lapu ni Senyorito Daniel. Isang malambing na siko sa kanyang bisig ang ginawa ng isang ginang na nasa kanyang tabi habang siya naman any sarap na sara p sa mga putaheng nakahanda sa kanilang lamesang gawa ng kawayan. Mahaba iyon at lahat sila ay naroon upang magsalo-salo.“Wala ho iyon. Magaling lang po talaga mag-ihaw ang taga maynila.” Ngiti niya sa isang manang habang palihim na tuminigin sa kanyang katapat sa lamesang si Daniel na tahimik lang na nakamasid din sa kanyan ng purihin ng mga ito ang mga inihanda nil ana galing sa
JAMILA: Pagkatapos ng mahabang kwentuhan na iyon ay mabilis din na natapos ang pagtitipon nila. Kanya-kanyang naglipitan na. Halos ang iba ay magkakasabay namang naglakad papauwi sa mga kabahayan papunta sa pabahay ng mga Sylvanno. Si Lorraine naman ay hindi na nakasunod pa dahil may importante daw itong aasikasuhin sa mansion. “Maraming salamat sa pagdalo ng munting salo-salo namin Senyorito Daniel” Narinig niya ang isang matandang magsasaka na nagpapasalamat kay Daniel habang ang binata naman ay malugod na nakipaghandshake. Siya naman ay pinagkasya na lang ang sarili sa mga nakapalibot na asawa ng mga magsasaka na kaya-kanya na ring dampot ng liligpitin. “Let me help you po,” Nagkusa naman siyang tumulong dahil mukhang nagkakasarapan pa ng kakaunti pagpapaalam ang mga lalaki sa labas ng kubo. “Ay huwag na po Ma’am nakakahiya na po, Kami na lang po,” May isa namang umagaw ng kanyang nililigpit ngunit kaagad din naman niyang inagaw at ngumiti sa kaharap ng manang. “Nako! Okay la
JAMILA: "I never liked your friends, Jamila." narinig niyang komento ni Daniel habang magkahawak-kamay sila ng kamay pauwi ng mansion. Piniki nilang sa lumang trail na daan upang mas matagal silang makapaglambingan. They were just holding hands while walking a d a little chit-chat upang mas makilala pa nila ang isa't-isa. Funny, if Jamila thinks of it. They had their whole life to know each other but with all the chaos and prolonged petty fights they had. They never had a chance to understand what they liked totally. Kilala naman na nila ang isa't-isa pero mas maganda pa rin pala talaga ang hindi sila magkaaway. "You mean Sandy?" Natatawang tanong niya. Tumango naman ito habang nakatingin sa kanyang palad na hawak-gawak nito at pinaglalaruan ng mga kamay. "Lahat naman ayaw mo sa tao." Biro pa niya. Tumawa naman ito na parang sumasang-ayon. "Yeah right. Hindi ko nga din alam bakit ikaw pa ang gusto ko. You're a brat." Naningkit naman ang mata niya rito habang ito ay pinipigi
JAMILA: “Dad?! Daddy?!” She got emotional when Jamila saw his dad on his bed. He became weak and his face’s features tilted. She went beside the bed and held his hand. Halos wala pa silang pahinga ng ipaliwanag sa kanya ng kanyang ina ang sinapit ng kanyang ama. Her father had a cardiac arrest and had a mild stroke. His brain lost oxygen for seconds. He thought he was a goner but he survived the heart attack. He got immediate medical attention and fortunately, he survived. Agad niyang hinawakan ang kamay nito at inilagay niya sa pisngi. His dad was at home already. May isang linggo na rin pala ang atake sa puso nito at ngayon lang siya sinabihan ng kanyang ina. Nilingon niya ang kanyang ina na kasama na rin ang kanyang kapatid na si Javille sa kanyang likuran. Her mom got teary eyes watching them reunited. “What happened Mommy? Bakit ngayon mo lang ako pinatawag?” Naiiyak na tanong niya sa inang nagpupunas din ng luha. Halos hindi rin ito makapagsalita dahil sa lungkot na nararamda
I would like to promote my other novels. 1. We touch, We kiss, We Sin. (on-going) A love story between a married billionaire guy named Liam Blake Bieschel happened to be forced to hire a young babymaker named Xiomara "Xia" Pineda. This is my first heavy drama. please support this novel kung gusto niyong umiyak, mamulat sa realidad, masaktan at kiligin ❤️ SALAMAT NG MARAMI ❣️❣️❣️-Ssam-grl