Tuwang-tuwa si Mrs. Gina Sebastian sa ibinalita sa kaniya ng kaniyang manugang. Sa wakas ay magkakaroon na rin ng church wedding ang dalawa. Sa unang kasal ng anak niya ay hindi siya dumalo dahil sa sama ng loob dito. Inabot pa ng buwan ang pakikipagmatigasan niya sa anak at sa napangasawa nito. Umabot pa nga sa pagkakataon na inalok na niya ng pera ang manugang para lang iwanan nito si Dreyk. Lumobo ang pa ang galit niya dahil sa mga ipinapasok ni Liset sa kaniyang isipan tungkol kay Selene. Hanggang sa siya na mismo ang tumuklas ng tunay na kwento. Nang mapanood niya ang laman USB drive na ibinigay ng kaniyang tauhan ay biglang nagbago ang kaniyang pananaw. Hindi lang kasi basta simpleng video iyon, ang laman ay tila isang viewing sa simula at katapusan ng kwento kung papaanong nagkaroon s*x video ang anak at si Selene. Doon niya naintindihan na wala naman talagang kinalaman ang babae sa pagkakasangkot ng kaniyang anak sa scandal na ‘yon. Kung sana’y noon niya pinanood hindi sana
“Ohh… Ahh..” I can’t stop myself from moaning as Dreyk is pleasuring me by his kisses. He now pinned me on the cars door, massaging my bo*b*es while kissing my nape. “Ohh, gosh.” “You like it?” “Yeah, hubby, please give me more.” “You teased me so eagerly wife,” he was saying it into my ears, kissing me under my earlobe. “This is my love language for you, hubby.” He smirk. “Such a nasty girl,” he said then kissed me on my lips. We passionately kissed and hugged it other. I love Dreyk’s kisses, it brings me to heaven everytime he touches mine. “Your lingerie fits you wife, I wanted to f*ck you hard seing you on this.” Dreyk’s fingers run down to my bre*st, navel and then to my flower. “Ohhh…” Ang sarap ng paghagod niya sa pagitan ng aking hita. “Want this?” He asked, teasing me more. “I want it hubby, r*b it please. Your hands are good, too.” Hindi ko mapigilang hindi mapaigtad sa pagpasok ng kaniyang kamay sa loob ng suot ko. He found my cl*toris, rubs it slowly, pleas
“So, ano nang balak mo ngayon, bakla? Ano na ba talaga ang kukunin mong bridesmaid?” Kanina pa na naman nangungulit si Zusie tungkol sa bagay na iyon at nakailang ulit na rin ako kakasabi sa kaniya ng oo. “Alam mo, kung ayaw mo ay ‘wag na lang, Zusie, paulit-ulit ka na kasi. Hindi na rin nakakatuwa.” Hindi natuloy ang paglabas dapat namin ng byenan ko kahapon kaya ngayon na lang. Paano ba naman ay sumakit ang katawan ko kinaumagan ng matinding bakbakan namin ni Dreyk. Dilig na dilig ang katawang lupa ko. “Heto naman, hindi na mabiro eh. Sige na nga, ako na ang bridesmaid mo.” Kinikilig niya pang sabi habang nakapulupot na naman ang kamay niya sa braso ko. Sa mall ulit kami magkikita ni mama, sabi niyang nakapagpaeserve na siya ng slot ka kakilala niyang wedding planner. Nasabi ko na rin ito kay Dreyk at approve niya kung ano ang maibibigay na suhestiyon ng kaniyang mama. Ani pa nga nito na may gusto niya na mama niya ang kasama ko, dahil sa lawak daw ng alam nito sa industriya ng
Nakauwi na ako sa bahay ngunit hanggang ngayon ay hindi pa rin maalis sa isipan ko ang lalaki na nakita ko kanina sa harapan ng Tali’s Botique. Pamilyar ang lalaki na ‘yon parang nakita ko na siya somewhere hindi ko lang alam kung saan ba o kailan.Kanina pa ako nag-iisip kung bakit ganoon na lang ang pagtitig niya sa akin kanina, wala naman akong nakakagalit since then. Sa bar naman… halos lahat ng naging client ko do’n ay in good terms lahat.“Hmmp. Ayaw ko na nga lang ma-stress, baka naman nagkamali lang ako ng interpretation sa kaniya,” ani ko.Ipinagpatuloy ko na nga lang ang pagluluto nang dinner, kaunting minuto na lang ay darating na si Dreyk. Sa akin muna ang toka sa bahay dahil three days off nga ang ibinigay ko sa aking mga kasambahay.Beep!Napalingon ako sa aking phone, si Dreyk siguro ang nagtext, sa isip ko. Pinatay ko saglit ang stove para i-check kung para saan ang text message.“Kailangan niya pa bang magtext talaga?” NApangiti ako. Ngunit bago ko pa nga mabuksan an
“Makakauwi na tayo, Tiff.” Masaya kong bungad kay Tiffany pagkagaling ko sa nurse station upang ayusin ang Hospital bills namin sa nakalipas na apat na araw sa paglagi doon. Naabutan ko siya na nakatutok sa kaniyang cellphone, ni hindi niya pa ata narinig ang sinabi ko. Nilapitan ko si Tiffany, sinilip kung ano ang tinitignan nito. At laking gulat ko nga nga tumambad sa akin ang ilang litrato ni Selene, hindi lang basta simpleng litrato iyon. Walang saplot ang asawa ni Dreyk habang nakahiga sa isang lamesa, at mayroong lalaki na nakatalikod mula sa camera, wala rin itong suot na damit. Saan niya galing ‘yon? Mabilis kong inagaw sa kaniya ang cellphone at in-scroll kung may iba pang litrato doon. “Jeriko, amin na ‘yan!” Tila ba nagulat siya sa pagdating ko at lalo na sa pagkuha ko sa telepono niya. “Jeriko.” Pilit niyang inaabot ‘yon, ngunit dahil sa mas matangkad ako sa kaniya ay wala siyang naging lakas para makuha sa akin iyon. “Saan ‘to galing, Tiff? Bakit mayro’n ka nito?”
Hindi ko lubos akalain na si Jeriko ang nagsend ng litratong iyon, pero kailangan ko bang mag overthink ng ganito? Puwede naman na ginawa niya iyon dahil nakuha niya lang ang pictures at gustong ipaalam sa amin. Ngunit napaka lame naman ng excuse na iyon. Bakit hindi nya pa dinerekta kay Dreyk kung may alam siya? Bakit isesend niya pa sa akin ng gano’n? Pero kasi… Ahh! Ang gulo naman nito. Nalaman ko na lang ang nangyari kay Jeriko mula kay Zusie, tinawagan daw kasi siya nito upang manghingi ng tulong upang makausap ako. At isang malaking bakit ulit ‘yon.Bakit hindi kay Dreyk ko unang nalaman ang nangyari. Jeriko is his closed friends and secretary too. Impossible naman na nakalimutan niyang ikwento iyon sa akin. Isa pa’y ang utos sa akin ni Dreyk na ‘wag munang lalapit kay Jeriko hangga’t wala pa siyang nakakalap na matibay na ebidensiya na wala nga itong kasalanan sa nangyari. Kung wala ba talaga siyang alam o kinalaman sa scandal namin noon. Then natakot din kasi ako kay Jeriko
“Akala ko ba ay susubukan mo, ha? Umaasa kaya yong tao na makakausap ka niya.” Panay ang panenermon sa akin ni Zusie pagdating sa Botique. Sinabi ko kasi rito na baka hindi ko mapagbigyan si Jeriko sa gusto niya. Una ay sinabihan na ako ng asawa ko na ‘wag makikipag-usap rito dahil baka mamaya ay kung ano pa ang magawa raw nito sa akin. At pangalawa, naguguilty na agad ako sa gagawin ko na ‘yon kung itutuloy ko man. “May importante nga raw siyang sasabihin sa ‘yo,” dugtong niya pa. Napaisip ako, gaano ba kasi ka importante ‘yon? “Hindi niya ba puwedeng sabihin sa tawag na lang, o di kaya ay text?” “Bakla naman eh, kung puwede siguro ay gano’n na lang ang ginawa niya. Ang kaso ay hindi kasii gusto ka nga niyang makaharap.” “Bakit ba, atat na atat ka na magkita kami? Alam mo na ba kung ano ang sasabihin niya?” Nahihiwagahan din kasi ako sa kaniya eh. Panay niyang pamimilit sa akin, na para bang may nalalaman siya na hindi ko alam. “H-hindi, concern lang ako do’n sa tao,” aniya.“E
Hindi ako nakasagot sa sinabi ni Leon, ano rin ang nalalaman niya? At ano ang sinasabi niya sa patungkol sa alam ng asawa ko at ni Jeriko? Imbes na tatayo na ako at iiwan siya ay naintriga pa ako sa huli nyang binitiwan na salita. Kaya naman muli akong bumalik sa aking pagkakaupo at nagsalita, “Hindi ko na alam kung ano ang iisipin sa ‘yo, Leon. Napakarami mong sinasabi gayong hindi mo naman ako personal na kakilala, kami.” “Alam ko, hindi ka agad maniniwala sa akin, pero bakit hindi mo subukan na pagbigyan ang hiling ko, Selene, para makita na mapagkakatiwalaan mo ‘ko.” Nanatili akong tahimik sa loob ng dalawang minuto, nakapaskil ang mga mata ko sa kalsada, sa labas ng coffee shop. Wala nga namang mawawala kung susubukan ko, kaso… “Kung maging buo ang isipan mo tungkol sa sinabi ko ay tawagan mo ‘ko. Puwede kitang tulungan. Magagawan ko ng paraan na hindi malaman ng asawa mo kung ano man ang nais mong gawin, katulad niya ay marami din akong koneksyon Selene,” anito. Nakatitig