Prologue

Janine POV

       "Kumalma ka lang makikita  rin ang anak natin, magtiwala ka lang." Hinawakan niya ang kamay kong nanginginig sa takot at pag-aalala. Tanging tango na lamang ang naisagot ko kay Rigor, dahil hindi maalis ang kaba sa aking dibdib para sa anak ko. Hindi ko alam kung paano namin siya mahahanap ang alam ko lang, kailangan kong magtiwala sa kanila na walang masamang mangyayari sa anak ko. Kapag may nangyari sa kanya, hindi ko mapapatawad ang sarili ko lalo na ang taong kumuha sa kanya, si Keith. Hindi ko masasabing kaya kong magtimpi oras na makita ko ang anak ko na sinaktan niya, baka hindi ko mapigilan at makapatay ako ng tao. 

       Ano pa bang gusto niya, inagaw na niya nga ang asawa ko sa aming dalawa ng anak ko. Bakit ngayon kailangan pa niyang kuhanin si Grizelle. Nababaliw na ba siya? 

      "Mahal" napatda ako nang marinig galing sa kanya ang salitang iyon. Tiningala ko siya, mas lalong humigpit ang hawak niya sa kamay ko, alam ko naman nagsisisi na siya sa nagawa niya. Alam ko rin na pinipilit niyang maibalik ang lahat sa dati mula nang magtagpo muli ang landas namin. Ngunit hindi ganoon kadali ang lahat ayokong ipagdamot sa kanya si Grizelle, anak namin siya, alam ko at ramdam ko ang pagmamahal niya para kay Grizelle pero--

       "Janine" naagaw ang atensyon ko sa nag-aalalang boses na tumawag sa akin. Lumingon ako. Nakita ko si Liam, napansin ko pa ang pagtaas baba ng balikat nito, senyales na hinihingal ito, dahil sa pagmamadali.

       Bumitaw ako sa pagkakahawak ni Rigor sa kamay ko. Alam kong ayaw niya akong bitawan, tinitigan niya ako. Bago tuluyang lubayan ang kamay ko. 

       Hingal na hingal na nakalapit sa akin si Liam.

       "Are you okay?” hinawakan niya ako mula ulo pababa sa aking pisngi. Hinagod niya ng tingin ang buong mukha ko, tinitingnan mabuti kung maayos lang ba ako.

       Hinawakan ko ang kanyang dalawang kamay.

       "Huwag kang mag-alala ayos lang ako. Nag-aalala lang ako para sa anak ko."

       "Don't worry I find her. I'm sorry if I'm late." Umiling ako, balewala iyon sa akin. Halos ang bilis ng pangyayari kaya minabuti kong maunang tawagan si Rigor kaysa kanya, dahil anak namin ang pinag-uusapan dito.

      "May lead na ba sila kung saan dinala ni Keith si Grizelle?”

"Wala pa." 

       He sighed.

"Don't worry everything will be okay" paninigurado nito. Tumingin ito sa dako ni Rigor, alam kong may ibig sabihin ang titig niya. Nilingon ko si Rigor, nakita ko rin na nakatitig siya kay Liam. Ngunit hindi ko mabasa ang awra ng mukha nito. Tila naghahalo ang lungkot at poot. 

      "Ma'am nalaman na po namin ang kinaroroonan ni Miss Keith at ng anak niyo." Napadasal ako ng marinig ang sinabi nang lumapit sa aming pulis. 

     Sana ayos ka lang anak ko. Wala sana mangyari sayo na masama. Hindi ko alam kung anong mangyayari sa akin kapag nalaman kong nasaktan ka.

     "Halika na" mahinahong tawag sa akin ni Liam. Nagpatianod ako sa kanya. Ramdam ko ang presensya ni Rigor sa aming likuran. Narinig ko pa ang pagtunog nang celphone nito at pagsagot niya.

     "Walang hiya ka Keith anong ginawa mo sa anak ko?”

      Nagimbal ako sa narinig kay Rigor, kung ganun si Keith ang tumatawag sa kanya. Inagaw ko sa kamay ni Rigor ang celphone ng malaman na si Keith ang nasa kabilang linya.

     "Hello Keith, please nagmamakaawa ako sayo wag mong sasaktan ang anak ko." pagmamakaawa ko dito sa nanginginig na boses. 

      Tumawa ito ng nakapang-aasar. Pinilit ko magtimpi imbis na magalit dito. 

Ginawa ko ang magmakaawa kaysa magalit sa kanya dahil hindi ko alam ang nasa sa isip niya. Baka mas lalo niya saktan ang anak ko.

     "Pumunta ka sa lugar na sasabihin ko, doon makikita ninyo ang anak niyo." Napatingin ako kay Rigor, nakita ko ang pag-igting ng panga nito at ang pagkuyom ng kamao. 

     "Oo, pupunta ako" sagot ko kay Keith. Pagkatapos ay naputol na ang tawag.

     "Anong sabi niya?”maagap na tanong ni Rigor. Pinapupunta niya ako sa lugar na sinabi niya.

     "Sasama ako." Hindi na ako nagprotesta pa ng sabihin iyon ni Rigor. Iginiya ako ni Liam sa sasakyan niya, doon niya ako niyayang sumakay. Samantalang seryosong nakasunod lamang sa amin si Rigor, ngunit ramdam ko ang masamang hangin sa pagitan nang dalawa. Nagkibit balikat  na lamang ako at isinantabi ang nasa isip ang mahalaga sa ngayon ay mapuntahan namin ang anak ko.