NATIGILAN si Gabriel nang mula sa isang sulok ng restaurant na kinaroroonan nila ni Samantha ay matanawan niya si Olivia, busy sa pagkain ng dimsums habang nakatingin sa kanila.
Shit.
Umiwas siya ng tingin at nagkunwang hindi niya ito nakita. Hindi ito pwedeng makilala ni Samantha. No way. Wow, ano kayang gagawin ni Samantha kapag nalaman nitong ang babaeng kinahuhumalingan ni Edward ay ang babaeng kinakasama niya ngayon? Si Olivia Reid and he’s inlove with her.
“Sam, siguro dun na lang tayo sa condominuim mo mag-usap. At least may privacy tayo dun,” nag-aalalang sabi niya sa kanyang pinsan. Tumango naman ito pero iyak pa rin ng iyak. Tinawag niya ang waiter at naglabas siya ng sobrang cash para bayaran ang halos hindi pa nila nagal
“ARE you mad?” nag-aalalang tanong ni Gabriel kay Olivia nang datnan niya ito sa bahay, tahimik na tahimik habang nakaupo sa sofa, buhay ang tv ngunit parang wala naman sa pinanunood ang isip nito. “Why should I?” mapakla ang ngiting pinakawalan nito nang tumingin sa kanya, “Sanay na ako sa mga ganung eksena. Si Don Miguel nga, ilang beses ko nang nakita kasama ng family nya pero dead ma lang. Naging usapan na namin yung hindi kami magpapansinan sakali mang magkasalubong kami sa daan,” halos paanas lang na sabi nito, “Kaya hindi na ako nagugulat Gabriel. . .w-wala namang ipinagkaiba ang relasyon natin sa relasyon namin ni Don Miguel, hindi ba? Business as usual. . .” “Ganun ba ang tingin mo sa akin, ha Olivia? Kagaya rin ng trato mo kay Don Miguel?” mariing tanong niya.
Gumagapang ang mga kamay ni Gabriel sa buong katawan ni Olivia habang ang kanyang mga labi ay abala sa paglalaro sa magkabilang nipples nito. Alam niyang gustong-gusto nito ang ginagawa niya, dinig niya ang mahinang pag-ungol nito sa bawal galaw ng kanyang dila at mga kamay. I love this woman so much. Huminto sa tapat ng sentro nito ang kanyang kanang kamay. Sinalat niya iyon, ramdam niya ang namamasa nitong pagkababae. Nilarolaro niya iyon ng kanyang mga daliri. “Gabriel. . .” Parang hindi na rin siya makahintay. Bumaba ang kanyang mga labi sa pagkababae nito. Mas lalong lumakas ang ungol ni Olivia lalo na nang ipasok niya ang kan
GUMAGARALGAL ang boses ni Olivia habang nakatingin sa monitor. Parang sasabog ang dibdib niya ng mga sandaling iyon. Kailangan bang akbayan ni Gabriel ang babaeng iyon para lang sa isang interview? “O-oo, n-napapanuod k-ko. T-tumawag naman sya sakin, s-sinabi naman nya ang tungkol dyan. P-para raw makakuha sya ng investors,” pagsisinungaling ni Olive kay Tonet habang pumapatak ang kanyang mga luha. “Live, okay ka lang ba?” nag-aalalang tanong nito sa kanya. Napahikbi siya, “Tangna, tinawagan mo ko para mapanuod ko yan tas tatanungin mo ko kung okay lang ako?” aniyang hindi na naitago pa ang tunay na nararamdaman, “Ano sa palagay mo nararamdaman ko?”&n
MATAMLAY na nahiga sa kama si Olivia. Pinauwi siya pero hindi naman pala dito uuwi. Tama ba iyon? Naiinggit siya sa ibang mga kakakilala niya na nakikipag-date, nakikipagholding hands in public, nanunuod ng sine kasama ng mga boyfriend nila. Gusto rin niyang ma-experience ang ganun hindi iyong ganitong itinatago siya. Bakit na nagiging napakademanding niya nitong mga nakalipas na araw? Kailan pa ba siya nangailangan ng katuwang sa buhay? Sanay naman siyang mag-isang nabubuhay. Bakit biglang-bigla ngayon ay nagkakaganito na siya? Ang tagal niyang nakatitig sa kisame, parang duon humahanap ng kasagutan sa mga tanong niya. Muli ay naalala niya ang babaeng kasama nito sa diyaryo. Maganda iyong babae, mukhang model at higit sa lahat, nag
“Olive?” “J-Javier,” halata ang pagka-shock sa kanyang anyo habang nakatingin dito. Tatakbo sana siyang palayo para iwasan ito ngunit natigilan siya nang makitang nasa likuran lang nito si Gabriel at madilim na madilim ang mukha habang nakatingin sa kanya. Bigla siyang nataranta, feeling niya ay kakainin siya ng buhay ni Gabriel as if isang napakalaking kasalanan ng ginawa niyang ito! “J-Javier,” halos pabulong na bati niya. Hindi niya alam kung babatiin rin ba niya si Gabriel o magkukunwang hindi niya ito kakilala. Pero nang maramdamang wala namang balak si Gabriel na ipaalam kay Javier na magkakilala siya ay nagpatangay na lang siya sa agos. Niyakap siya ni Javier, sobrang higpit na para bang ayaw na siya nitong pak
PAGPASOK ni Olivia sa kuwarto ay nahuli niyang mabilis na pumikit ng mga mata si Gabriel at nagtulog-tulugan. Alam niyang gusto lamang siya nitong iwasan. Naiiling na pumasok siya sa banyo at nagshower. Masama pa rin ang loob niya dahil pakiramdam niya ay hindi naman siya kayang ipaglaban ni Gabriel. Nasasaktan siya kapag naiisip na katawan lang talaga ang habol nito sa kanya. Mukhang nabigo siya na paibigin ito, sa halip ay siya ang na-fall in love dito. Itinapat niya ang katawan sa shower. Kasabay ng pag-agos ng tubig sa kanyang katawan ay ang pagpatak rin ng kanyang mga luha. Nakapikit siya kaya hindi niya namalayan ang pagpasok ni Gabriel sa loob, bahagya pa siyang napapitlag nang maramdaman ang pagyakap nito mula sa kanyang likuran. And
Ginising si Olivia ng tawag ng kanyang Nanay Becca sa telepono, “’Nak, andito ako kina Tonet. Puntahan mo kami dito, ‘tong kapatid mo, gusto na raw mamatay.” “Ho? Bakit po, ‘nong nangyari?” “Tangnang Roco, ayun me iba na raw dyowa, kasamahan din sa barko!” nangangatal ang boses na kwento nito sa kanya, “Kuu, ‘wag magpapakita sakin ang lalaking yun at puputulan ko ng ari ang gagong ‘yon!” “Papunta na po ako dyan,” aniya. Hindi na siya naligo. Nagpalit lang s’ya ng t-shirts at shorts saka lumarga na. Kilala niya si Tonet kapag may problema, kung anu-anong kalokohan ang naiisip. Nag-iinuman ang
Tahimik na kumakain ng lunch sa school canteen si Olivia nang mamataan niya si Anthony na papalapit sa kanya. Mabilis siyang umiwas ng tingin dito, binuklat ang dalang libro at nagkunwang busy sa pagbabasa pero mukhang di naman nito nagets ang ibig niyang ipahiwatig. Naupo ito sa tapat niya, abot tenga ang pagkakangiti. “Parang gusto ko nang mapikon sa ginagawa mo ah,” very friendly ang tonong sabi nito sa kanya, “Obvious namang iniiwasan mo lang akong kausapin. Tingnan mo yang book na hawak mo, baligtad oh!” Pinamulahan siya ng pisngi. Ang lakas ng tawa nito, natawa na rin tuloy siya. “I’m sorry.”&nbs