“I LOVE YOU,” sabi ni Gabriel kay Olivia, hinalikan siya nito sa nuo saka nagmamadali nang sumakay sa kotse nito.
Nakasunod siya ng tingin dito. Nag-aalala siya sa tuwing hindi niya ito kasama pero kailangan niyang magtiwala. Kailangan niyang umasa na magiging okay rin ang lahat at maayos rin ang gulong ito.
Tumunog ang kanyang cellphone. Nangunot ang nuo niya dahil hindi pamilyar ang numerong nagregister sa screen. Nagdalawang isip siya kung sasagutin ba niya ang tawag na iyon o hindi. Sa huli ay nagpasya siyang sagutin iyon.
“Hello?” May naulinigan siyang maingay na background, “Hello?” Walang sumasagot, tanging maingay na background lang ang naririnig niya. “Wala kang magawa sa buhay m
PAGLINGON niya ay nakita niya si Danny. Nakangiti ito sa kanya at mukhang mas lalong gumwapo. “Oh my god, Danny. Tinakot mo ako,” aniya dito. “Mabuti naman at napasyal ka dito, tagal na rin kitang di nakikita ah,” masayang sabi ni Nanay Becca, saka tumayo na, “Maiwan ko muna kayo dito, maghahanda ako ng pananghalian, dito ka na kumain, ha Danny?” “Sinadya ko talagang ganitong oras pumasyal para makaabot ako sa pananghalian nyo,” biro ni Danny sa matanda. Natawa si Nanay Becca dito. “Kumusta ka na?” Tanong niya sa binate nang makaalis na si Nan
NAPAGKASUNDUAN nina Tonet at Olivia na huwag nang ipaalam kay Gabriel ang tungkol sa mystery caller niya dahil baka mag-alala lamang ito sa kanya. Ayaw na niyang makadagdag pa sa mga iniisip nito. Dobleng pag-iingat na lamang ang kailangan niyang gawin dahil hindi niya pwedeng basta na lamang balewalain ang mystery caller lalo pa at marami siyang naiisip na pwedeng paghinalaan. Maaring isa ito sa mga naging kakompetisyon niya sa bagong kompanya na binuksan niya. Pwede ring isa sa mga binayaran ni Arlyn para takutin siya. Kung anu-anong tumatakbo sa isip niya. Kailangan niya ng ibayong pag-iingat lalo. Muli niyang naalala ang panaginip ni Nanay Becca. Si Arlyn talaga ang numero unong pinaghihinalaan niya na gumagawa ng ganito sa kanya.&
“JESTONI? Oh, even your name is sexy,” Very flirty na sabi ni Randell habang nakikipagpalitan ng mga malalagkit na tiningin kay Jestoni. “Hindi ba masyadong maingay ang lugar na ito para makilala kita ng mabuti?” Na-e-excite siya. Matagal-tagal na rin namang hindi siya nakakain ng buhay na karne. At kung isang pagkain si Jestoni, isa itong mamahaling pagkain. Mas mahal pa sa Matsusaka wagyu, natitiyak niya. Ngayon pa lamang ay natatakam na siya. Parang gustong-gusto na niya itong masolo lalo pa at nagpahiwatig na ito. “So, saan mo gustong pumunta?” Tanong ni Randell dito.&
PINAKIKIRAMDAMAN ni Olivia si Danny habang kumakain sila ng dinner. Pinagtatakhan niyang parehong-pareho ng ingay sa background ng mystery caller niya ang ingay sa background nito kapag tinatawagan siya. “Olive, are you with us?” Tanong ni Randell nang mapansing malayo ang itinatakbo ng isip niya. “I’m sorry. May naisip lang ako,” Aniya dito saka biglang napaisip. How about Randell, dapat ba talaga niya itong pagkatiwalaan? Napailing siya, maling pag-isipan niya nang hindi maganda si Randell. Ano naman ang mapapala nito sa pagtawag-tawag nito sa kanya nang hindi nagpapakilala? Masyadong busy si Randell para pag-aksayahan pa nito ng oras ang gayun.&nbs
“HELLO?” Nakailang beses nagsalita si Gabriel ngunit wala siyang narinig na sagot mula sa tumatawag. Dinig na dinig niya ang maingay na tunog ng isang makina sa background nito. Damn, napipikon siya dahil wala siyang ideya kung sino itong nanloloko kay Olivia. Nilingon niya si Olivia. “I guess we have to report this to the authorities,” aniya dito, “Hindi na nakakatuwa ito.” “Gab, hindi kaya nag-oover reacting lang tayo dito?” “What if may balak talagang gumawa ng masama kung sino man ang sira ulong ‘yan na tumatawag saiyo? Sa mga nangyayaring ito satin, hindi pwedeng ipagwalang bahala lang natin gano pa &lsqu
“HINDI ko sya pinagtataguan. Nagkataon lang na naging busy ako!” “Tito, alam ko at alam mo ang totoo. Pati ba naman tayo, magbobolahan pa?” Sabi ni Arlyn sa matanda. Ayaw na niyang galitin ito. Mas mabuting intindihin na lamang niya ito, “Hindi mo ako kalaban, Tito. Kaya kapag ako ang kausap mo, magsabi ka na lang ng totoo, okay?” Dinig niya ang malalim nitong pagbuntong hininga. “Okay, okay. Nga pala, ba’t napatawag ka na naman? Di ba magkikita naman tayo bukas?” “Gusto ko lang magbigay ng warning. Alam kong iniimbestigahan nila ang lahat ng mga naging transactions mo sa kompanya.”
“H-HINDI, n-napuwing lang ako,” sagot ni Tonet. Hiyang-hiya siyang makita nitong umiiyak siya. “Wala namang masama kung aminin mong umiiyak ka. Maski ako, umiiyak. Anyway, hindi kita pipilitin kong ayaw mong magsabi sakin. Basta nandito lang ako kapag kailangan mo ako.” Tumango siya dito saka napakamot, “Eh, wag mo na sanang makwento kay Niks na nahuli mo kong umiiyak,” hiling niya dito. “Areglado. Kaw pa, malakas ka sakin!” “Salamat Gab. Nga pala, may iuutos ka ba?” “Aalis tayo,” anito sa kanya, “Ilabas mo iyong
“KAPAG NAWALA si Olivia, mas madali na para sa aking makuha ang buong atensyon ni Gabriel, Tito Jaypee. And once makuha ko na ang buong atensyon nya, may pag-asa ng mapaibig ko sya!” Aniya sa tiyuhin, “Kung hindi man, at least magstay sya sa akin dahil may anak kami. Tama, hindi ba?” Isang malalim na buntong hininga lang ang narinig niyang sagot nito. “Tito, I need your help. Hindi ko magagawa ang lahat ng ito kung wala ang tulong ninyo,” nakikiusap na sabi niya dito. Ito lang ang paraan na naiisip niya, ang mawala sa landas niya si Olivia para makuha niya si Gabriel. “Maski nuong nawala sa buhay ni Gabriel si Olivia dahil nga nagkaroon siya ng amnesia, hindi mo naman nagawang makuha ng buo ang atensyon ni
“NIKS. . .” Masayang-masayang niyakap ni Tonet ang kasintahan. Hindi na naman niya mapigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. Akala talaga niya ay hindi na niya ito makikita pa. Nuong huli silang magkasama ay ang hina-hina na nitong tingnan ngunit nagulat siya nang makita niya itong muli, medyo bumalik na sa dati ang porma nito. Kulay rosas na rin ang mga pisngi nito hindi paris nuon na ang putla-putla. “Nung sabihin sakin ni Gabriel na nakapag-book na siya ng ticket para sa inyong lahat, iyak ako ng iyak sa sobrang saya. God, I missed you so much!” Sabi ni Anika sa kanya. “Hmm, mamaya na ang loving-loving. Saan ba me masarap na kainan dito, duon tayo mag-lunch!” Sabat ni Nanay Becca sa dalawa
“SIGURO naman kaya mo na?” Pilyang tanong ni Olivia kay Gabriel habang naka-angkla ang kanyang mga kamay sa leeg nito, may katuwaan sa kanyang mga mata habang nakatitig siya sa guwapong mukha nito. Hinding-hindi niya pagsasawaang titigan ang kanyang si Gabriel. “Hindi ka na ba makapaghintay?” Tanong nito saka hinapit ang kanyang katawan para madama niya ang naghuhumiyaw nitong pagkalalaki. Napangisi siya. Pinisil-pisil ni Gabriel ang puwitan niya, “Namiss koi to,” malambing na sabi nito sa kanya, naghinang ang kanilang mga labi. Dalawang buwan rin ang hinintay nila bago tuluyang gumaling ang mga sugat ni Gabriel. Ngayong nasa maayos na ang lahat
“SIGURADO ka bang kaya ap a?” Makailang ulit na tanong ni Olivia kay Gabriel nang magpilit na itong lumabas ng ospital. Hinapit siya nito, “Mas malakas pa ako sa kalabaw.” Nakangising sagot nito sa kanya. Napanguso siya, “Nakakapagtrabaho ka naman dito habang naka-confine ka, bakit nagmamadali ka naman atang lumabas?” “Alam mo namang hindi ako sanay na nakahilata lang maghapon dito sa hospital bed,” anito, “Besides, I can’t wait to see Arlyn in jail. Kailangan ko nang pairmahan sa kanya ang mga documents.” “Basta, huwag kang masyadong magpapagaod, hindi pa gaanong magaling ang mga sugat mo,” paalala niya dito.
“I LOVE YOU,” paulit ulit na sambit ni Tonet kay Anika nang mag-video call siya. Nagsisikip ang dibdib niya habang nakikita si Anika sa kalagayan nito. Ramdam niyang hirap na hirap na ito at pinipilit lang maging masigla kapag kausap siya. Minsan tuloy ay gusto na niyang sabihin ditto na okay na siya. Na kaya na niyang tanggapin ang kung anumang kahihinatnan nito dahil hindi na niya kayang makita pa itong nahihirapan. Ngunit gusto pa niya itong lumaban. Alam niyang makapangyarihan ang utak ng tao. Mas lalong makapangyarihan ang Diyos kaya ang gusto niya ay lumaban pa ito hangga’t kaya nito. Hindi sa pagiging selfish, ngunit alam niyang kapag ginusto ng utak nito, kakayanin rin ng katawan nito. Kaya hangga’
“ANIKA, mabuti naman at napatawag ka? Kumusta ka na?” “I’m okay. My God, hindi ko alam na muntik ka na palang mapatay ng babaeng iyon!” Sabi ni Anika kay Gabriel nang magvideo call ito sa kanya. “Wala ito, malayo sa bituka!” Sabi niya ditto, “How about you? Kumusta ka na? Babalik kami nina Olivia dyan, may mga documents lang akong aayusin ditto. Susurpresahin namin si Tonet. Saka na naming ipapaalam sa kanya na babalik kaming lahat dyan para masamahan ka namin. . .” “Hindi pa nga gaanong magaling ang sugat mo, magpalakas ka na muna. Saka bakit trabaho kagad ang inaasikaso mo?” “Habang nagpapa
“ANAK, nang dahil sa akin nalagay ka sa ganitong sitwasyon,” Halata ang guilt sa mukha ng Mama ni Gabriel nang tingnan siya, “Hindi ko siguro mapapatawad ang sarili ko kung may nangyaring masama saiyo. Thank God, walang natamaang vital parts sa katawan mo kahit na nga ang daming saksak na tinamo mo,” sabi nitong biglang napatiim bagang, “Baliw talaga ang Arlyn na iyon. I can’t believe ako pa mismo ang nagtulak saiyo na pakasalan ang babaeng iyon!” Kita niya ang pagsisisi sa mga mata nito habang nagsasalita. “Nangyari na ito, Ma. Ang tanging magagawa na lang natin ay magtulungan para masentensyahan sila ni Ninong Jaypee nang habambuhay na pagkabilanggo.” Aniya sa ina. “Salamat at sa
“ANAK. . .” Umiiyak na niyakap ni Arlyn ang kanyang anak saka tumingin sa kanyang ina, “Salamat at pinagbigyan ninyo ang kahilingan ko.” Aniya ditto. “Kung ako lang ang masusunod, ayoko na sanang makita ka pa,” Galit na sabi nito sa kanya, “Pero naisip kong karapatan pa rin naman ng anak mo na makilala ka. H-hindi ko lang alam kapag nagkaisip na siya k-kung ikatutuwa niyang malaman ang dahilan kung bakit ka narito sa bilangguan. Hindi ka na nahiya sa mga kalokohang ginawa mo!” “Kaya nagawa ninyo akong tikisin?” Punong-puno ng hinanakit na tanong niya ditto. Tiningnan siya nito ng masama, “Anong gusto mong gawin namin? Yang katigasan ng ulo moa ng nagdala saiyo sa kapahamakan.
“ANONG GINAGAWA MO DITO?” Walang kaemo-emosyon na tanong ni Arlyn kay Olivia nang dalawin siya nito. “Gusto ko lang makasiguradong nasa bilangguan ka nan gang talaga at hindi na makakatakas pa!” Sagot nito sa kanya. Ngumiti siya, “Who knows, baka bukas makatakas ulit ko?” Nang-aasar na sabi niya rito. “Iyon ang hinding-hindi na mangyayari. I’ll make sure makukulong ka na ng habang buhay dito.” Tiningnan niya ito ng masama, “Kung meron mang dapat mabulok sa bilangguan, ikaw iyon dahil inagaw mo ang asawa ko. Ninakaw moa ng karapatan ng anak ko!” Napa
NAPAKISLOT si Arlyn nang matanawan si Olivia papalabas ng airport kasama ng anak nito at ng Yaya. Sa unahan at sa likuran ng mga ito ay mga body guards. Napaismid siya saka inihanda ang sarili. Susugurin niya si Olivia. Iyon lamang ang tanging paraan para mawala na ito sa buhay niya. Huminga siya ng malalim. Wala ng atrasan ito. Kailangan niya itong mapatay. Susugod na siya nang makita niya si Gabriel na bumaba ng sasakyan at tila sabik na sabik na sinalubong ang mag-ina. Parang biniyak ang dibdib niya nang halikan at yakapin nito nang mahigpit si Olivia. Kitang-kita niya sa anyo ni Gabriel ang excitement at ang katuwaan habang kasama si Olivia. Kaila