“GAB, kung okay lang sana saiyo, gusto kong makausap si Don Miguel?” Sabi ni Olivia kay Gabriel habang kumakain sila ng almusal, “Hindi naman siguro kaila saiyo na parang tatay na ang turing ko sa kanya. At kahit na sabihin pang pera ang dahilan kung bakit kami nagkaroon ng kaugnayan, malaking bagay pa rin siya sa buhay ko. . .gusto ko lang makitang okay siya?”
“I understand. Tatawagan ko siya mamaya para sabihing gusto mo syang makausap.”
“Salamat.”
Isa-isa na niyang haharapin ang kanyang nakaraan. Gusto niyang simulan ang kanyang buhay nang wala siyang itinatago. Ayaw na niyang mabuhay sa kanyang nakaraan. Naniniwala siyang kung anuman ang naging kamalian at kahinaan niya nuon ay hindi nangangahulugang habang buhay na
Abangan nyo na lang po sa Book 2: Game of Love: Anika Santillan ang tungkol sa masalimuot at punong-puno ng nakakakilig na pag iibigan nina Anika at Tonet.
“TULUNGAN MO ko, di ko na alam kung anong gagawin ko. Gulong-gulo na ang utak ko,” sabi ni Tonet kay Olivia nang tawagan siya nito umagang-umaga. Ni hindi pa nga siya nakaka-tooth brush at hilamos nang tumunog ang kanyang telepono. Sigurado siyang hindi na naman nakatulog si Tonet kaya an gaga nitong tumawag sa kanya. Sigurado rin siyang love life na naman ang problema nito. At tiyak niyang hindi si Rocco iyon. “Babae?” curious na tanong niya dito. “Kelan ba ako nagkaron ng issue sa lalaki?” Napabuntong hininga siya ng malalim. “Magkita tayo sa Glorietta.
“ARE YOU SURE yan ang gusto mong gawin, Anika?” Hindi makapaniwalang tanong ni Gabriel sa babae nang puntahan siya nito sa kanyang opisina, “I mean, ready ka na ba sa magiging consequences ng gagawin mong yan?” “Ngayon lang ako naging ganito kasigurado sa buong buhay ko, Gab,” punong-puno ng katiyakang sabi sa kanya ng dalaga. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin dito pero hindi na niya pinagtatakhan ang sinabi nito sa kanya. Nuon pa naman ay mayroon na siyang hinala sa gender preference nito lamang ay hindi na nila iyon napag-usapan. Lately na lang nang magkita ito ng childhood sweetheart nito na sa pagkakagulat niya ay si Tonet na kinakapatid ni Olivia. Pakiramdam tuloy niya, kahit hindi niya nakilala si Olivia sa
NAGISING si Olivia na punong-puno ng takot. Simula nang makita niya ang kanyang mommy ay nanaginip na naman siyang muli ng mga nakaraan niya. Matagal-tagal na rin siyang hindi nanaginip nang tungkol sa step-father niya. Nilingon niya si Gabriel, mahimbing itong natutulog, bahagya pang nakadantay ang isang hita nito sa mga binti niya. Alam niyang napagod ito nang husto dahil nakailang rounds din sila bago siya nito tinigilan. Kaya ayan, bahagya itong naghihilik ngayon. Pero masarap sa tenga ang mahihina nitong mga hilik. Parang musika na nga iyon sa kanyang pandinig. Ganito nga siguro kapag sobra-sobarang nagmamahal.  
NAPAHAGULHOL sa harapan ni Olivia si Aling Demetria. Matagal rin niyang hinanap si Olivia para humingi dito ng tawad sa pagiging pabaya niyang ina dito. Nuong mga panahong iyon ay magulong-magulo ang utak niya. Dumaraan din siya sa matinding depression at pakiramdam niya ay pabigat lang si Olvia sa buhay niya. Sa totoo lang, nang makilala niya si Anthony Reid, hindi pa siya handang magkaroon ng anak. Pero dahil gusto niyang mapaibig si Anthony Reid dahil alam niyang mayaman ang Australyano ay pumayag na rin siyang mabuntis nito. Buong akala kasi nito ay pakakasalan na siya nito kapag nalaman nitong nagdadalantao na siya. Ang dami niyang pangarap sa buhay. Gus
“AKO si Olivia Reid. . .” “O-Olivia. . .?” Tila hindi makapaniwalang sabi ng matanda sa kanya. Maya-maya ay biglang nagliwanag ang mga mata nito, “M-mukhang mayaman ka na ngayon ah. Nandito ka ba para tulungan ako?” Gusto niya itong sampalin. Gusto niyang sabihin dito ang mga katagang ito: Ang kapal naman ng mukha mong demonyo ka? Sa kademonyohang ginawa mo sakin, umaasa ka pang tutulungan kitang makalaya dito? Dapat saiyo, mabulok dito. Unti-unting pahirapan hanggang pagsisihan moa ng lahat ng kamanyakang ginawa mo! Ang tanda-tanda mo na, hindi ka pa rin nagbabago? Akala ko ako lang ang pinagsamantalahan mo, ang dami na palang hayup ka!
Napakurap si Olivia. Hindi siya makapaniwalang naririnig na muli niya ang salitang iyon kay Gabriel. Tama ba ito o nanaginip lang siya. “I love you, Olivia Reid,” narinig niyang inulit ito ng lalaki nang mapansing ti;a hindi nya naiintindihan ang sinasabi nito sa kanya, “Naririnig mo ba ako?” Nagtatanong ang mga mata nito, waring naghihintay ng isasagot niya.Sinasabi lang kaya ito ni Gabriel sa kanya dala ng awa?Maya-maya ay muli siyang napaiyak.“What’s wrong?” Nagtatakang tanong nito, “Ayaw mo bang marinig sakin yan?”“Sana wala ng bawian ha?” Parang batang sabi niya rito, “Sana sinasabi mo yan hindi dahil naawa ka sakin. . .or dahil gusto mo lang ng sex. . .”“Hanggang ngayon ba pinagdududahan mo pa r
“GABRIEL, are you in love with that woman?” Hindi alam ni Gabriel kung magtatapat sa tiyahin ng tunay niyang nararamdaman para kay Olivia or sasarilinin na lang muna niya ang lahat hangga’t wala pa siyang malinaw na plano. God, mahal niya si Olivia ngunit hindi pa niya sigurado kung kaya na nga ba niyang panindigan ang pag-ibig niyang ito. Alam niyang mahihirapan siyang makumbinsi ang kanyang buong pamilya na tanggapin si Olivia lalong-lalo na ang kanyang Papa. Gusto muna niyang masiguradong handa na siya bago dumating ang panahon na iyon. Gusto niyang maging maayos ang lahat at nasa plano bago niya ito pasukin. Hindi siya kagaya ni Javier na basta na lamang sumu
HINILA ni Gabriel si Olivia at niyakap nang mahigpit, “I love you,” buong pagmamahal na sabi niya rito. Nais niyang madama nito kung gaano niya ito kamahal at kung gaano siya kasayang makasama ito. He can’t imagine his life without this woman. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman niya sa tuwing kasama niya si Olivia, basta ang tiyak lang niya, wala siyang kasing saya sa piling ng babaeng ito. Ngayon lamang siya nagmahal ng ganito sa buong buhay niya. Kahit na kailan, hindi niya ibinigay sa ibang babae ang ganitong klase ng atensyon at pagnanasa. God, kung hindi pa pag-ibig ang tawag dito, hindi na niya alam kung ano ito. “I love you,” gusto
“NIKS. . .” Masayang-masayang niyakap ni Tonet ang kasintahan. Hindi na naman niya mapigilan ang pagpatak ng kanyang mga luha. Akala talaga niya ay hindi na niya ito makikita pa. Nuong huli silang magkasama ay ang hina-hina na nitong tingnan ngunit nagulat siya nang makita niya itong muli, medyo bumalik na sa dati ang porma nito. Kulay rosas na rin ang mga pisngi nito hindi paris nuon na ang putla-putla. “Nung sabihin sakin ni Gabriel na nakapag-book na siya ng ticket para sa inyong lahat, iyak ako ng iyak sa sobrang saya. God, I missed you so much!” Sabi ni Anika sa kanya. “Hmm, mamaya na ang loving-loving. Saan ba me masarap na kainan dito, duon tayo mag-lunch!” Sabat ni Nanay Becca sa dalawa
“SIGURO naman kaya mo na?” Pilyang tanong ni Olivia kay Gabriel habang naka-angkla ang kanyang mga kamay sa leeg nito, may katuwaan sa kanyang mga mata habang nakatitig siya sa guwapong mukha nito. Hinding-hindi niya pagsasawaang titigan ang kanyang si Gabriel. “Hindi ka na ba makapaghintay?” Tanong nito saka hinapit ang kanyang katawan para madama niya ang naghuhumiyaw nitong pagkalalaki. Napangisi siya. Pinisil-pisil ni Gabriel ang puwitan niya, “Namiss koi to,” malambing na sabi nito sa kanya, naghinang ang kanilang mga labi. Dalawang buwan rin ang hinintay nila bago tuluyang gumaling ang mga sugat ni Gabriel. Ngayong nasa maayos na ang lahat
“SIGURADO ka bang kaya ap a?” Makailang ulit na tanong ni Olivia kay Gabriel nang magpilit na itong lumabas ng ospital. Hinapit siya nito, “Mas malakas pa ako sa kalabaw.” Nakangising sagot nito sa kanya. Napanguso siya, “Nakakapagtrabaho ka naman dito habang naka-confine ka, bakit nagmamadali ka naman atang lumabas?” “Alam mo namang hindi ako sanay na nakahilata lang maghapon dito sa hospital bed,” anito, “Besides, I can’t wait to see Arlyn in jail. Kailangan ko nang pairmahan sa kanya ang mga documents.” “Basta, huwag kang masyadong magpapagaod, hindi pa gaanong magaling ang mga sugat mo,” paalala niya dito.
“I LOVE YOU,” paulit ulit na sambit ni Tonet kay Anika nang mag-video call siya. Nagsisikip ang dibdib niya habang nakikita si Anika sa kalagayan nito. Ramdam niyang hirap na hirap na ito at pinipilit lang maging masigla kapag kausap siya. Minsan tuloy ay gusto na niyang sabihin ditto na okay na siya. Na kaya na niyang tanggapin ang kung anumang kahihinatnan nito dahil hindi na niya kayang makita pa itong nahihirapan. Ngunit gusto pa niya itong lumaban. Alam niyang makapangyarihan ang utak ng tao. Mas lalong makapangyarihan ang Diyos kaya ang gusto niya ay lumaban pa ito hangga’t kaya nito. Hindi sa pagiging selfish, ngunit alam niyang kapag ginusto ng utak nito, kakayanin rin ng katawan nito. Kaya hangga’
“ANIKA, mabuti naman at napatawag ka? Kumusta ka na?” “I’m okay. My God, hindi ko alam na muntik ka na palang mapatay ng babaeng iyon!” Sabi ni Anika kay Gabriel nang magvideo call ito sa kanya. “Wala ito, malayo sa bituka!” Sabi niya ditto, “How about you? Kumusta ka na? Babalik kami nina Olivia dyan, may mga documents lang akong aayusin ditto. Susurpresahin namin si Tonet. Saka na naming ipapaalam sa kanya na babalik kaming lahat dyan para masamahan ka namin. . .” “Hindi pa nga gaanong magaling ang sugat mo, magpalakas ka na muna. Saka bakit trabaho kagad ang inaasikaso mo?” “Habang nagpapa
“ANAK, nang dahil sa akin nalagay ka sa ganitong sitwasyon,” Halata ang guilt sa mukha ng Mama ni Gabriel nang tingnan siya, “Hindi ko siguro mapapatawad ang sarili ko kung may nangyaring masama saiyo. Thank God, walang natamaang vital parts sa katawan mo kahit na nga ang daming saksak na tinamo mo,” sabi nitong biglang napatiim bagang, “Baliw talaga ang Arlyn na iyon. I can’t believe ako pa mismo ang nagtulak saiyo na pakasalan ang babaeng iyon!” Kita niya ang pagsisisi sa mga mata nito habang nagsasalita. “Nangyari na ito, Ma. Ang tanging magagawa na lang natin ay magtulungan para masentensyahan sila ni Ninong Jaypee nang habambuhay na pagkabilanggo.” Aniya sa ina. “Salamat at sa
“ANAK. . .” Umiiyak na niyakap ni Arlyn ang kanyang anak saka tumingin sa kanyang ina, “Salamat at pinagbigyan ninyo ang kahilingan ko.” Aniya ditto. “Kung ako lang ang masusunod, ayoko na sanang makita ka pa,” Galit na sabi nito sa kanya, “Pero naisip kong karapatan pa rin naman ng anak mo na makilala ka. H-hindi ko lang alam kapag nagkaisip na siya k-kung ikatutuwa niyang malaman ang dahilan kung bakit ka narito sa bilangguan. Hindi ka na nahiya sa mga kalokohang ginawa mo!” “Kaya nagawa ninyo akong tikisin?” Punong-puno ng hinanakit na tanong niya ditto. Tiningnan siya nito ng masama, “Anong gusto mong gawin namin? Yang katigasan ng ulo moa ng nagdala saiyo sa kapahamakan.
“ANONG GINAGAWA MO DITO?” Walang kaemo-emosyon na tanong ni Arlyn kay Olivia nang dalawin siya nito. “Gusto ko lang makasiguradong nasa bilangguan ka nan gang talaga at hindi na makakatakas pa!” Sagot nito sa kanya. Ngumiti siya, “Who knows, baka bukas makatakas ulit ko?” Nang-aasar na sabi niya rito. “Iyon ang hinding-hindi na mangyayari. I’ll make sure makukulong ka na ng habang buhay dito.” Tiningnan niya ito ng masama, “Kung meron mang dapat mabulok sa bilangguan, ikaw iyon dahil inagaw mo ang asawa ko. Ninakaw moa ng karapatan ng anak ko!” Napa
NAPAKISLOT si Arlyn nang matanawan si Olivia papalabas ng airport kasama ng anak nito at ng Yaya. Sa unahan at sa likuran ng mga ito ay mga body guards. Napaismid siya saka inihanda ang sarili. Susugurin niya si Olivia. Iyon lamang ang tanging paraan para mawala na ito sa buhay niya. Huminga siya ng malalim. Wala ng atrasan ito. Kailangan niya itong mapatay. Susugod na siya nang makita niya si Gabriel na bumaba ng sasakyan at tila sabik na sabik na sinalubong ang mag-ina. Parang biniyak ang dibdib niya nang halikan at yakapin nito nang mahigpit si Olivia. Kitang-kita niya sa anyo ni Gabriel ang excitement at ang katuwaan habang kasama si Olivia. Kaila