"Hello, Serene!"
Napatingin ako sa tumawag sa'kin at agad na ngumiti at saka naglakad palapit dito ng hindi pinapansin si Javion."Hello, Doc Zephyr," nakangiting bati ko at saka ako tumingin sa iba pang kaibigan ni Javion.My eyes widened when my eyes met Kuya Ethan's. Close na pinsan iyon ni Kazimir kaya naman kilala ko siya at naalala ko pa noon na siya lagi ang nagbabantay sa'min sa tuwing maglalaro kami ni Kazimir sa playground.The older smiled and went towards me. Hindi na ako nagulat ng gawaran niya ako ng halik sa noo. It's normal in Germany, 'yong paghalik sa pisngi ng kaibigang lalaki sa babae pero mas hindi awkward kapag sa noo kaya naman ayon na ang nagawian namin ni Kuya Ethan."Long time no see, little girl," bati ni Kuya Ethan ng humiwalay siya sa'kin. His accent didn't change at all, British pa rin.I laughed. "Well, I believe I am not a little girl anymore, Kuya.""Damn, bro."Sabay kaming napatingin ni Kuya Ethan sa lalaking nagsalita. Ito 'yong lalaking tumawag kay Doc Zephyr nung na sa seminar kami."You just kissed her in front of her fiance's eyes," the guy continued. He sounded awesome probably because of his British accent.It's Doc Zephyr who replied. "It's an arranged marriage, bud. Javion won't take it seriously at saka we all know that Ethan never kiss someone just like that. Since he kissed her, that only means one thing... Serene is someone who's important to Ethan and let's respect that."The guy in pilot uniform chuckled. "Naiinggit lang 'yan si Dawson, hindi kasi uso sa Australia 'yong ganoong way of greeting."The guy in police uniform laughed together with the other. "Halatang babaero si Izaiah. Lawyer ka pa naman, dude. Act like one."The guy named Izaiah rolled his eyes. "Kung mayroon mang babaero sa'ting dalawa, ikaw 'yon. You're a fucking lieutenant pero kung sino-sino kinakasama mo sa club.""That's defamation, my man," natatawang aniya ng pulis.Natuon ang atensyon ko sa isang lalaking tumayo. He was wearing a set of fitted navy blue amerikana and a genuine smile were pasted on his lips. Nilahad niya ang kamay niya sa'kin."William Gonzales, one of Javion's lunatic friends," he introduced his self. "It's nice meeting you, soon-to-be Mrs. Axfor."Tinanggap ko 'yong kamay niyang nakalahad at saka ngumiti. "Serene na lang po itawag mo sa'kin. It's nice to meet you too, Sir William."William chuckled. "Cut with the formality, Serene. Kaibigan naman ako ni Javion and since you'll be his wife that's basically means I'll be your friend too."Parang may humaplos sa puso ko dahil sa sinabi ni William. "Thank you.""I've seen you before, katabi ka ni Zephyr nung seminar sa Axfor Medical Center, right?" anang lalaki na tinawag na Izaiah ng pulis kanina.Tumango ako. "Yep, I remembered you."He smiled and offered his hand for a handshake. "Izaiah Dawson, a lawyer. Kapag sinaktan ka ni Javion, tell me and I'll process the lawsuit for you... free of charge."I laughed and accepted his hand. "Cut with the formality na rin ba?"Izaiah nodded. "Yep, magiging kaibigan mo na rin kami dahil ikakasal ka na kay Javion, but that doesn't mean na kapag natapos na kontrata niyo ay friends over na rin tayo."The guy with a pilot uniform spoke. "Once you enter friendship with us, it'll be for a lifetime." He fixed his cap and offered his hand for a handshake too. "Benjamin Laxamana, by the way. A pilot."The guy in police uniform raised his hand and bowed his head a little. "I'm Neiro Watanabe, a police lieutenant general."Napatingin ako sa lalaking nakamasid lang sa amin at may suot itong headphones. Mukhang siya ang pinakatahimik sa kanilang lahat. Tinanguan niya ako. "Jethro Lee, a fifty Michelin star chef."The woman smiled at me when I glanced at her. "I'm Heaven Gālvez, I'm a pediatrician."I smiled. "It was so nice to meet you everyone. Thank you for accepting me for your friend."Benjamin chuckled. "Oh no, it's actually thank you because you accepted Javion as your husband despite him being rude and heartless pero mabait naman talaga 'yan."Tumango si Izaiah. "That's right. May bipolar kasi 'yan kaya ganiyan ugali niya."Javion glared at him. "That's defamation, you know."Napatingin ako kay Doc Zephyr nang akbayan niya ako. "Are you okay?"I smiled and nodded my head. "Yes, I'm good.""Hindi ka ba nilalamig sa suot mo?" It's William who asked.Tinanggal ni Kuya Ethan ang jacket niya pati ang braso ni Doc Zephyr na nakaakbay sa'kin at saka ipinatong sa balikat ko 'yong jacket niya para takpan ang likod ko."There, much better," aniya Kuya Ethan.Papasalamatan ko sana si Kuya Ethan ng may humila ng jacket mula sa balikat ko at ibinalik iyon kay Kuya Ethan. Hindi makapaniwalang napatitig ako kay Javion habang ang mga kaibigan naman niya ay naririnig kong tumatawa."What do you think you're doing?" nagtatakang tanong ko.Madilim ang mukha nito at nakatiim ang bagang niya. Is he mad or something?"Leave, Zabawa."Kumunot ang noo ko. "Ha? What do you mean?""Leave. Go back to your friends." He looked away. "I don't like seeing you here."I scoffed. "Ipapaalala ko lang sa'yo, Javion. This is our event, not only yours at saka nakikipag-usap pa ako kay Doc Zephyr at Kuya Ethan. I'll leave when I want to and you're not the boss of me, remember that."He glared at me. "Leave while I'm asking nicely.""Oh? Ayan na ba ang bagong paraan ng 'asking nicely' ngayon? Well, news flash; it doesn't look like nice to me," naiinis na sambit ko."Let's go," he uttered as he grabbed my hand and pulled me away."Nice, we just pissed him off." Narinig kong natatawang sambit ni Doc Zephyr."He deserved to feel that," Kuya Ethan replied."Let me go," may diin na bulong ko."Not until you intuit the reason why you shouldn't mess with me."Lalong kumunot ang noo ko sa sinagot niya. Naguguluhan man ako, sumunod lang ako kung saan ako dadalhin ni Javion. My heart is actually beating so darn fast dahil hawak ni Javion ang kamay ko. Damn, his hands were so soft and warm!Pumunta kami sa kuwarto kung saan ako inayusan kanina at akmang magsasalita na ako para tanungin siya when he pinned me on the door. His body and face were just a few inches away from mine. His eyes were dark and his jaws were tightened. One thing for sure, he's mad and I don't know why."Ahm... w-what—""Do you know what are the types of people I hate the most, Zabawa?" His voice were cold as an ice and it's scaring the shit out of me.Mabilis akong umiling. "H-hindi.""Well, since you'll be my wife after tomorrow, I'll tell you the types of people I dislike." He licked his lips.Napalunok naman ako ng maraming beses. Shit, nanghihina 'yong mga tuhod ko! Nanunuot pa sa ilong ko ang panlalaki niyang pabango at ang mabango niyang hininga. Oh please do help me keep my sanity, natetempt akong ilapit 'yong mukha ko. Those red thin kissable lips, I wonder how does it feel on my lips."Don't look on my lips, Zabawa. You're not helping," naiinis na sambit nito kaya agad akong nag-angat ng tingin.Napansin pala nito ang pagtitig ko sa labi niya. Nakakahiya naman, bakit kasi harap-harapan kong ginawa 'yon?!Tumango ako at pasimpleng huminga ng malalim. "H-hindi ba p-pwede mag-usap na malayo k-ka sa'kin? T-this is uncomfortable.""I hate people who disobey me, the people who pretend to be nice, people who dictate what I should or should not do, and lastly, those people who judge me even before knowing me," he replied instead. "And I can't believe that lahat ng iyon ay na sa'yo. Why are you disobeying me? Why do you pretend to be nice? Why are you dictating the things I should and I shouldn't do? And why the fuck do you judge me like you already knew who I really am?"Alam kong bumulatay ang sakit sa mukha ko. Hindi naman kasi ako masasaktan kung totoo lahat iyon. Oo nga at naja-judge ko siya pero hindi naman ako nagpapanggap na 'nice' sa kaniya. He's my idol, of course I should be nice with him, but it seems like opposite ang nakikita niya."Think what you want to think, Javion. Nangja-judge ka rin naman ah? At saka aren't you the one who pretends nice? Disobeying..." I scoffed. "Bakit naman ako susunod sa'yo? You're not the boss of me, Javion. Gagawin ko kung anong gusto ko kahit na contrast pa iyan sa gusto mo. I never dictated anything to you, ikaw nga ang nagdi-dictate kung ano dapat ko gawin eh. You're turning the table upside down, Javion. Lahat ng sinabi mo, ikaw ang gumagawa ng mga 'yon at hindi ako."Buong pwersa ko siyang tinulak at saka lumabas ng silid. Great! engagement party pa lang nag-aaway na kami, paano pa kaya kapag kinasal na kami? Bukas na ang kasal pero dito lang sa cruise ship iyon dahil parehas kaming hindi sumang-ayon na sa simbahan. Bakit kami manunumpa sa harap ng Diyos kung hindi namin mahal ang isa't isa or should we say, hindi naman niya ako gusto.************The engagement party ended well at hindi na kami nag-usap ni Javion pagkatapos ng nangyaring paguusap sa silid na 'yon. I was avoiding him, baka hindi ko matimpla ang sarili ko at masampal ko siya. I am currently here at the cruise ship's deck at nakatitig lang sa tahimik na dagat.Madilim na pero may liwanag pa rin naman dahil sa dami ng bituin sa kalangitan. Maselan ako sa lamig pero suot ko pa rin ang gown na backless habang sinasalubong ang malamig na simoy ng hangin. Well. namanhid na siguro ako, wala naman ng mas lalamig pa sa pakikitungo ni Javion sa'kin."Hey," narinig kong boses ng babae.Habit na siguro ang pagiging chismosa ko kaya hinanap ko kaagad kung nasaan iyon. Napatitig ako sa gawing kaliwa ko. Malayo sila pero sakto lang para hindi nila ako makita at marinig ko ang boses nila. Na sa may pacurba kasi ako ng deck nakatayo."What?" Javion asked to the woman.Ibang babae iyon, hindi 'yong Heaven na paborito niya."Namiss kita."I blinked multiple times. May girlfriend ba ito? Kaya ganoon na lang niya kaayaw sa'kin?"Do I looked like I missed you?" sarkastikong tanong ni Javion."Oo, 'di ba nag-text ka pa nga sa'kin na puntahan kita rito? Hindi bagay sa'yo magtampo at saka duh, I'm studying, hindi ako naglalaro doon," the woman replied.Javion let out a deep sigh and hugged the woman back. "Yeah, I missed you."Dude, para akong binuhusan ng malamig na tubig. So I was right after all. Magmumukha akong kabit nito at iniisip ko pa lang na mangyayari sa'kin 'yon, kinamumuhian ko na ang sarili ko. Nagmamartsa akong umalis doon sa kinatatayuan ko at hindi ko alam kung bakit ngayon pa sumapi si katangahan sa'kin, napatid ako at napaupo sa sahig. Gumawa iyon ng malakas na tunog dahil gawa sa kahoy ang inaapakan kong deck.I hissed in pain as I carefully massage my lower back. Tumama kasi iyon sa baitang na mayroon doon. Hagdan pababa na pala 'yong dadaanan ko, although dalawang hakbang lang kaya lang kasi naka-heels at backless pa ang damit ko kaya panigurado akong may sugat iyon dahil nararamdaman ko ang hapdi kada dampi ng palad ko. Lintek talaga."Oh my gosh, what happened to you?" nag-aalalang tanong ng isang babae.Napaangat ako ng tingin. Siya 'yong babaeng kausap ni Javion. Mukhang nauna itong makarating dahil naririnig ko ang mga yapak ng isa pang tao na paparating. The woman offered her hand to me."Let me help you," aniya.Akmang hahawakan ko na ang kamay niya ng marinig ko ang boses ni Javion and that made me change my mind too. Ang kapal naman ng mukha ko humingi ng tulong sa babaeng masasaktan ko kapag kinasal kami ni Javion."Don't move for a minute," Javion uttered."Are you crazy? Hahayaan mo lang siya rito?" Hindi makapaniwalang wika nung babae."I did tell her not to move, but that doesn't mean I'm leaving her here, Reina. Hindi ba medical din ang inaaral mo? Haven't they taught you that you can't move your body immediately after falling? because there's a possibility that the bones might dislocate kapag binigla mong igalaw," naiinis na paliwanag ni Javion.The woman's mouth formed an 'O'. "Sabi ko nga eh."Nanigas ako ng bigla akong buhatin ni Javion. Nanlalaki ang mga matang napatitig ako sa kaniya pero hindi niya ako pinansin kapagkuwan ay nagsalita ito."Let's talk tomorrow, Reina. Huwag kang aalis, may kasalanan ka pa sa'kin," aniya Javion at nagsimula na maglakad."Copy, my dearest! Enjoy the night with your fiance!"Is it just me or kinikilig talaga 'yong babae when she shouted the last phrase? And how did she knew?"Change your clothes," aniya Javion ng maibaba niya ako sa higaan.Hindi makapaniwalang napatingin ako sa kaniya. "Paano? Eh hindi nga ako makagalaw ng maayos."He gave me a deadpan look. "What are you trying to say? Should I help you change then?""Oo? Sino pa ba?" Sarkastikong sagot ko. "Or you can call Kazimir for me, siya lang naman ang kaibigan kong naiwan dito."His jaw tightened. "Don't mention that man's name when you're with me, it's pissing me off."I scoffed. "Kazimir... Javion... hindi hamak na mas maganda pakinggan ang pangalang Kazimir.""Shut it at saka bakit magpapatulong ka sa kaniya? He's not your fiance," he replied.Umirap ako. "Eh tinatanong mo ako kung sa'yo ba ako magpapatulong eh.""At least I asked."Lumapit siya sa maleta ko kung saan nakalagay ang mga damit ko. He pulled the set of pajamas from it bago lumapit sa'kin at nilapag ang damit sa bedside table. He stretched his hand
"Earth to Serene."Napatingin ako sa kamay ni Kazimir na kinakawayan ako at saka ako tumingin sa mukha niya. He looked irritated."You looked irritated. Ano nangyari?" I asked.Kazimir gave me a deadpan look. "You're wool-gathering, Honey.""Oh." Napapikit ako ng mariin at hinilot ko ang sintido ko. "May iniisip lang.""Excited ka na siguro sa honeymoon niyo ni Javion," aniya Anna.Iminulat ko ang mga mata ko at hindi makapaniwalang napatitig kay Anna. "Ano na naman naiisip mo?" tanong ko.She gave me this quirky smile. "Well, normal naman na iyon sa mga bagong kasal, 'di ba? Ang honeymoon?""It wasn't normal if they are just married because of business purposes," Kazimir answered.Nameywang si Anna at saka hinarap si Kazimir. "For your information, they kissed and humabol pa si Javion ng isa when he moved away," she noted. "Now, do tell me that it's impossible for them to have a honeymoon at saka duh, lalaki si Javion and Serene is a woman who can easily attract guys by walking in fr
"Dinner is served!" Sigaw ni Javion mula sa dining section.Hindi ako tumayo at nanatiling nanood sa telebisyon na nandoon. Hindi pa naman ako ginugutom at saka tinatamad akong gumalaw dahil kumukirot ang likuran ko.Hindi ko na ulit narinig ang pagtawag ni Javion kaya naman nakahinga ako ng maluwag at ipinagpatuloy ang panonood. Mabilis lang dumaan ang oras at ng maramdaman kong kumulo ang tiyan ko, tumingin ako sa relong pambisig."Eleven na pala," wika ko sa sarili ko. "Ano kaya niluto niya?"Tumayo ako at tinungo ang dining section. I looked around, but there's nothing there. Ni-isang plato ay wala, mukhang naglinis si Javion pagkatapos niya kumain kanina. Tinignan ko ang refrigerator na nandoon, kumuha ako ng isang orange at saka binalatan iyon habang naglalakad ako pabalik sa salas."Inubos niya siguro lahat ng pagkain, buti na lang may orange sa refrigerator," pagkausap ko sa sarilid ko."Mangangasim sikmura mo diyan."Sumubo ako ng tatlong piraso bago ko binalingan ang pinagmu
"How's your married life?" Kazimir asked.Kasalukuyang na sa may cafe kami. Malapit lang ito sa Dominion Subdivision. Sinunod ko ang sabi ni Javion dahil tama nga naman siya, hindi lang naman ako ang nakatira doon kaya bilang respeto sa kaniya, inaya ko si Kazimir dito.Humalukipkip ako at saka sumandal. "Okay naman, nothing exciting really happened."Nagtatakang napatingin sa 'kin si Kazimir. "Really? Nagulat nga ako napaaga ang uwi niyo, 'di ba one month dapat kayo sa yate? What happened?""Napagtanto niya siguro na magsasayang lang kami ng oras doon?" I laughed. "Joke, pinamadali na niya matapos 'yong bahay, tapos ayon umuwi na kami. Kaya lang naman daw kami magii-stay doon dahil one month ang binigay sa kaniya ng mga taong gagawa ng bahay."Napatango-tango si Kazimir at saka siya mahinang tumawa. "I see. Nasaan siya ngayon? Buti pinayagan ka?""Na sa hospital. Hindi naman daw siya uuwi at saka wala namang pakialam 'yon kahit hindi ako umuwi," I answered nonchalantly."That guy is
"Marami ka bang pasyente ngayon?" I asked habang tinitignan ang patients' records na pinahawak sa'kin ni Doc Zephyr.He placed his hands in his coat's pockets before he nodded his head. "Yes, especially students who are in need of my company.""Ano 'yon? Kinakausap mo lang sila?"Umiling siya. "Nope, I intend to listen more, than talk. Mas kailangan kasi ng mga pasyente ko ang isang listener kaisa adviser."Napatango-tango ako. "Sabi ng chief nurse may kasama raw kaming senior nurse." Tumingin ako sa paligid namin, baka kasi nahuli lang ang senior nurse na kasama ni Doc Zephyr. "Pero parang wala naman?"Doc Zephyr stopped walking kaya pati ako napahinto at saka nagtatakang napatitig sa kaniya. Hinarap niya ako at saka ngumiti at humalukipkip. "If I were going to be honest, I don't like having someone to face my patients with me.""Ha? Bakit naman? Hindi ba mas magiging maayos ang pasyente mo kapag marami ang nakikinig sa kaniya?"
The heart transplant operation went very well, kahit na halos sampung oras din akong nakatayo at minsan ay sinusubukan ko ang pag-assist sa mga senior nurses na nandoon bilang pageensayo sa propesiyon ko.Pabagsak akong umupo sa pang isahang sofa sa may opisina ni Javion. Dito ko raw siya hintayin dahil kakausapin niya muna ang mga miyembro ng pamilya ng pasyente namin kanina. Tinanggal ko ang suot kong surgical cap at saka ko isinandal ang ulo ko sa arm rest ng sofa at ipinikit ang mga mata ko.Grabe 'yong ngalay ng buong katawan ko, dumadagdag pa ang malaking pasa na sa likuran ko na hanggang ngayon ay hindi pa rin magaling. I watched Javion really well too. Sobrang galing niya, sobrang kalmado at smooth lang nang flow ng operasyon kaya dagdag points tuloy siya sa'kin."Let's go home. It's way past your duty time already."Napabusangot ako. Kakaupo lang nung tao oh!"Bakit bumalik ka na kaagad?" Inaantok na tanong ko."So that we can go home," he answered.Napadilat ako at napatitig
"Hindi kita masasabay. May dadaanan ako, baka ma-late ka, kasalanan ko pa," aniya Javion habang pababa ng hagdan. "My back fucking hurts, kapag hindi ako nakapag-opera ng pasyente ko, it's on you."He was pissed off. I know that. Buong pwersa ko kasi siyang tinulak kanina, kaya lang hindi siya sa higaan bumagsak, kung hindi ay sa sahig at tumama ang likod niya doon. He probably expected that I'll kneel down and ask for forgiveness, but I did the opposite."Kasalanan mo naman kung bakit ka nalaglag sa sahig," naiinis na bulong ko. "Don't worry, on the way na si Kazimir.""Why not drive your own car? Hindi ka ba nahihiyang magpasuyo sa lalaki na 'yon?" nagtatagis ang bagang na tanong niya.Inirapan ko siya. "News flash, wala rito ang sasakyan ko. Hinayupak ka kasi, sinabi mo pala kay Ojciec na hindi ko na kailangan ang sasakyan ko kaya wala sa garahe."He scoffed. "What is the purpose of the taxi? Isn't that for transportation too?"I gave him a sarcastic smile. "Bakit hindi ikaw ang ma
"Hi, how are you?" Kuya Zephyr asked the kid.Tumingin sa kaniya 'yong bata. Sampung taong gulang lang ito. Bagong pasyente siya ni Kuya Zephyr, ngayon pa lang magsisimula ang session niya.The kid forced a smile and didn't answer. Sabay kaming napatingin ni Kuya Zephyr sa magulang ng bata. Wala akong alam sa ganito kaya naman sabi ni Kuya Zephyr ay panoorin ko na lang muna siya ng isang linggo at tuturuan niya ako."Mr and Mrs. Fresco, I hope you don't see me as rude person, but I do request you to go out of the room for a moment? I think little Fresco right here doesn't want you two hear his answers," Kuya Zephyr prompted."Kailangan ba talaga na lumabas kami?" Mrs. Fresco asked.Tumango si Kuya Zephyr. "Yes, Mrs. Fresco. It is the only way para magsalita si little Fresco."Humalukipkip si Mrs. Fresco. "Paano 'yan? We want to hear his answers."Nagkibit-balikat si Kuya Zephyr. "I won't be able to make him do that if you'll stay here.""Para saan pa at dinala namin siya rito?" naiini
JAVION"Javion fucking Axfor, bahala ka diyan, kanina pa kita ginigising," I heard Serene cussed at kasunod non ang pagsara ng pintuan.I immediately got up and went to the study table near me. Kinuha ko ang cellphone ko at saka tinawagan ang number ni Jethro. Kaagad naman itong sinagot ni mokong."Ano? Hindi ka pa ba pupunta rito? Itatapon ko lahat 'to," iritableng bungad niya.I heaved a heavy sigh. "Kung alam mo lang kung ilang beses bumalik dito si Serene para gisingin ako.""So, that's our problem now? Get your ass up here or we'll destroy what we prepared," Alexsei threatened from the other line.Kinuha ko ang velvet box sa drawer at saka tinitigan iyon. "Ano pa bang kulang diyan?""Gag—""Benjamin speaking, ako na ang kakausap sa'yo. Mukhang mumurahin ka na naman ni Jethro," wika ni Benjamin mula sa kabilang linya. "Everything are set, Javion. Kailangan lang namin ng mga mata mo para tignan mo kung okay na ba ang set up and then William and your clothes are waiting.""Alright,
"I have carefully reviewed the evidence presented in this case and have reached a verdict," the judge started.Nagsimulang kumabog ang dibdib ko. Napatingin ako sa aking relong pambisig. "After six hours, the judge has finally decided," usal ni Zephyr kaya napatingin ako sa kaniya.I gave me a feign smile. "Kinakabahan ako, buti pa ikaw kalmado."Zephyr chuckled softly and shook his head in amusement. "Fun fact about those two lawyers... Izaiah and Benjamin never fail to win a trial."Napakurap-kurap ako at saka dahan-dahang ibinaling ang tingin sa judge nang magsalita ito. "After reviewing all the evidence and considering the testimony of the witnesses, the court finds the defendant, Keizel Paterson, guilty of kidnapping, robbery, fraud, slander, and breach of contract. The defendant is hereby sentenced to life imprisonment without the possibility of parole. This concludes the trial. The court is adjourned." Kinuha niya ang kaniyang gavel at ipinokpok iyon ng isang beses sa sound bl
SERENENatapos ang meeting namin kasama si Salvatore. I was tensed and scared when I saw him pero ng tumagal-tagal ang pag-uusap namin ay unti-unti na rin akong nagiging kalmado at kumportable dahil na rin siguro kasama ko si Yohan at tinanong namin si Salvatore kung pwede namin i-record ang buong pinagusapan namin and he casually agreed.I really felt safe because Yohan graduated criminology and second course niya ang business management kaya naman ng mag-hire ako ng sekretarya at nakita niyang mas mataas pa ang sahod na inaalok ko kaisa sa pagiging pulis niya, he grabbed the opportunity and work for me.He was a licensed police officer kaya may kakayahan siyang magdala ng baril kahit saan basta dala nito lagi ang lisensya niya."Okay ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Yohan nang pagbuksan niya ako ng pintuan.I smiled at him and nodded. "Yes, okay lang ako." Sumakay na ako at isinara ang pinto. Umikot si Yohan para sumakay sa driver seat at ipinaandar paalis ang kotse ko. Nagtama a
Ipinarada ni Javion ang sasakyan niya sa tapat nf bahay nila Serene bago ito bumaba at pinagbuksan ng pintuan ang dalaga. He immediately offered his hand. Marahang natawa at napa-iling si Serene dahil sa inakto ni Javion. Tinanggap niya ang kamay nito at saka lumabas ng kotse. Binawi niya kaagad ang kaniyang kamay nang makaramdam siya ng kuryente dahil doon. She placed her hands on her back and she smiled. "Thank you for sending me home in one piece," pagpapasalamat ni Serene.Javion chuckled. "It's always my pleasure to send you home... safe and sound.""Utot mo, lagi mo kaya ako iniiwan sa ere kapag magkasama tayo dati, lalo na kapag tinawagan ka ni Heaven," sarkastikong sambit ni Serene.Kumunot ang noo ni Javion dahil napa-isip siya sa tinuran ni Serene at nang mapagtanto niya iyon ay natawa siya. "You're jealous? Kaya pala ayaw mo kausapin si pretty Heaven dati."Serene squinted her eyes as she gazed at Javion. "Is she really that pretty in your eyes? Para tawagin mo siyang 'pr
"After how many years! We finally gathered again!" masayang sambit ni Izaiah at itinaas ang kaniyang baso na may lamang scotch. "Shall we toast?"Everyone lifted their glasses and clinked them together in a toast. Umupo na sila at nagkani-kaniyang lagay ulit ng alak sa baso."Bakit biglang nanlibre si Javion?" Alexsei asked, rolling up his sleeves. "Did the sun rise from the west?"Javion frowned. "If I don't treat, you'll call me stingy, but if I do, you'll say it's impossible. What if we just chip in together instead?"Neiro chuckled and said, "I forced him. Mas mura nga namang magbayad ng bill sa bar, instead of paying my service fees, 'di ba?"Javion affirmed with a nod, remarking, "It's a good thing that you're aware na mahal ang service fee mo. Wala kaya siya sa presyo."Alexsei laughed. "Makareklamo ka naman akala mo hindi mo afford 'yong serbisyo niya. Barya mo lang naman 'yon."Ethan made an approving sound with his tongue. "Can't argue with that. I mean, he'd rather invest mo
THIRD PERSON"Mr. Salvatore, right?" Javion asked as he offered his hand for a handshake.Salvatore stands up and accepts his hand. "Yes, you're doctor Javion?"The other smiled and nodded. "Thanks for accepting my invitation." Bumalik si Salvatore mula sa pagkakaupo and Javion did the same thing. Salvatore clasped his hands together. "Where's my daughter?" he asked directly. "She's only the reason why I agreed to meet you."The corner of Javion's lips raised as he stared at him. "She's currently with my secretary." Javion rested his back and crossed his arms. "As Keizel's ex-acquaintance, you should know better that in this world, there's always a trade-off. Am I right?"Salvator swallowed his own saliva. Alam niyang mahirap kalaban si Javion at kahit na kasama sa plano niya ang makipagtulungan dito, hindi pa rin niya maiwasang makaramdam ng kaba. Javion softly chortled. "Do not tremble, Mr. Salvatore. Should you opt to align with me, rest assured, your not-so pristine reputation s
Lunch. This might be the lunch that I really anticipated so much after three years. I finally get a chance to eat with Zephyr and Javion after three consecutive years but what really melts my heart is that Heaven—'yong pinagseselosan ko lang noon—is finally one of my friends and syempre kasama ko rin ang anak ko. Sayang nga lang wala si Yohan at Kazimir, it would be one hundred times better if they were here."What are your favorite foods, baby?" Javion softly asked as he assisted Saira to eat her food. "Do you like vegetables?"Saira nodded her head cutely. "I love veggies! lalo na po 'yong tomato."Tumango-tango si Javion at saka sinubuan si Saira. "How about dishes? May paborito ka bang ulam?"She slowly tapped her chin as she swallowed her food. "I like fish, daddy. Lalo na po 'yong milkfish sinigang ni papa."Naningkit ang mga mata ni Javion at saka ito tumingin sa'kin. "Ipinaghihimay ba siya ni Kazimir? It was very rare for children to like bangus."Mahina akong natawa. "Oo, ipin
"Okay na kayo ni Zephyr?" Doc Heaven asked as she placed the tray down on the table and took her seat. "That man asked me multiple times to call you, baka kapag ako raw ang tumawag sa sa'yo ay sagutin mo.""Tumawag ka ba?" tanong ko at saka ko kinuha ang isang baso na may lamang mainit na kape at humigop doon. "Pagkagising ko kasi sa ospital na pinaglipatan ko, hindi ko na ulit nakita 'yong luma kong cellphone."Tumango-tango siya. "Oo, tinatawagan kita pero laging unattended and now I know why it is unattended." Inilabas niya ang cellphone niya at may mga pinindot siya doon. "Actually... kahit alam kong unattended ang phone mo, I still sent these photos to you. Look at it." Inilapag niya ang cellphone niya sa harapan ko.Kumunot ang noo ko ng hindi ko makita ng maayos ang larawan na nandoon kaya kinuha ko ang cellphone ni Doc Heaven at kaagad na nawala ang pagkakunot ng aking noo nang makita ko ng malinaw ang larawan na iyon."Swipe it, from right to left. I've been sending you messag
"Mommy, can I go with you to work?" tanong ni Saira ng hindi ito tumitingin sa'kin.Tinignan ko ang repleksyon niya sa aking full body mirror. Kasalukuyan kasing nakatayo ako sa harapan non at inaayos ang aking blusa.Tumango ako at ngumiti. "Sure, baby. My employees there are friendly and kind like the people from Switzerland."Nag-angat ng tingin si Saira mula sa paglalaro ng kaniyang ipad at saka ito ngumiti. "Really, mommy? I want to go there.""Alright, tapusin ko lang ito then let's change your clothes," I replied.Umupo ako sa dulo ng higaan para magsuot ng medyas. "Saira, do you remember what happened yesterday?""Ano po 'yon?" nagtatakang tanong niya kaya hinarap ko siya.I crossed my arms in front of my chest as I straightened my back. "You saw your daddy with another little girl right?"Nawala ang ngiti sa kaniyang labi at saka siya dahan-dahang tumango. "Yes, mommy. Is she daddy's anak?"Marahan akong umiling at saka hinaplos ang matambok na pisngi ni Saira. "No, baby. Hin