"Hi, how are you?" Kuya Zephyr asked the kid.Tumingin sa kaniya 'yong bata. Sampung taong gulang lang ito. Bagong pasyente siya ni Kuya Zephyr, ngayon pa lang magsisimula ang session niya.The kid forced a smile and didn't answer. Sabay kaming napatingin ni Kuya Zephyr sa magulang ng bata. Wala akong alam sa ganito kaya naman sabi ni Kuya Zephyr ay panoorin ko na lang muna siya ng isang linggo at tuturuan niya ako."Mr and Mrs. Fresco, I hope you don't see me as rude person, but I do request you to go out of the room for a moment? I think little Fresco right here doesn't want you two hear his answers," Kuya Zephyr prompted."Kailangan ba talaga na lumabas kami?" Mrs. Fresco asked.Tumango si Kuya Zephyr. "Yes, Mrs. Fresco. It is the only way para magsalita si little Fresco."Humalukipkip si Mrs. Fresco. "Paano 'yan? We want to hear his answers."Nagkibit-balikat si Kuya Zephyr. "I won't be able to make him do that if you'll stay here.""Para saan pa at dinala namin siya rito?" naiini
Tumayo si Javion at hinawakan ang pulo-pulsuhan ko, kaya napatanga ako sa kaniya. "Let's go."Kumunot ang noo ko. "Hindi ko pa nagagalaw 'yong sopas ko.""What's with you, bud?" Kuya Zephyr asked."Taking her away from you," Javion answered.Inagaw ko ang kamay ko sa kaniya kaya lumipat ang matalim niyang tingin sa'kin. "Why are you so stubborn like a fucking grade one student, Zabawa?" I scoffed. "Wow ako pa talaga. Sa ating dalawa, ikaw ang parang grade one. Remember that.""Dude, really, what's wrong with you?" Nagtatakang tanong ni Kuya Zephyr."Stop acting like you don't know the reason why I'm being like this, Kozlowski. You know it better than anyone else," may diin sa mga salita na sambit ni Javion.Napalitan ng nakakalokong tingin ang inosenteng mukha ni Kuya Zephyr kanina. "You know me too well, bud, nevertheless, you have to calm down. Kumakain pa si Serene, let her finish her food.""I'll cook you macaroni soup, tastier and healthier than that," Javion offered.Umiling ak
Saturday means rest day. Nagising ako dahil sa sinag ng araw mula sa bintana. Dahan-dahan ako nagmulat ng mata at nag-inat ng mga braso at binti bago bumangon.Kumunot ang noo ko nang makita ko si Javion sa may kusina at umiinom ito ng kape habang nagbabasa ng dyaryo. Kumunot ang noo ko at napatingin sa wall clock bago ibinalik ang pagtingin kay Javion."Nine AM na ah... bakit nandito pa 'yon?" tanong ko sa sarili ko.Umiling ako at saka tumayo at tinupi ang kumot na ginamit ko. Dalawang linggo na rin ang nakakalipas simula nung pangyayari sa sasakyan niya. Hindi na niya ako kinausap o kaya naman ay sinira ang araw ko sa mga nagdaan na 'yon."Wala kang pasok?" bungad na tanong ko nang makapasok ako sa kusina para uminom ng tubig."Wala," he answered without looking away from the newspaper.Tumango ako. "Nga pala, gagamit ako ng banyo sa kuwarto mo.""Okay."Umalis na ako ng kusina at dumeretso sa kuwarto niya para maligo. After a few minutes, hindi na ako nagpatumpik-tumpik pa at lumab
His last sentence left me confused. Hindi ako nakapagtanong dahil biglang bumaba si William para tulungan si Alexsei.There's probably something going on, but masyado na ako maraming iniisip para isipin pa 'yon. Napaigtad ako dahil sa pagbukas ng pintuan ng bahay. Mabilis pa sa alas kuwatro akong humiga at nagtulog-tulugan. Why am I even doing that? Wala naman siyang pakialam sa'kin."I know you're awake. Anong sinabi sa'yo ni Alexsei?" Bumuntong hininga ako at saka bumangon at tinatamad na sinalubong ang mga titig ni Javion."Why? May dapat ba akong hindi malaman?" balik tanong ko.Umupo siya sa kaharap kong sofa at dumiquatro. "Nothing, I'm just curious."I scoffed. "Wow, now you're curious. Are you afraid that they might say something that I could use against you?"Umiling siya. "Nah, not at all."Inirapan ko siya at muling humiga sa sofa. "Hindi naman pala, so why bother talking to me?""Don't worry, you're the least person that I want to talk to." Tumayo siya at namulsa. "Dinner
Nakarating na ako sa bahay at akmang lalabas na ako ng kotse ko nang makarinig ako ng mga boses. Boses ng isang babae at ang boses ni Javion na palabas ng bahay namin. 'Yong babae sa yacht?"Regina, leave," matigas na sambit ni Javion."Si Kuya Javion naman. Huwag mo nga akong tawagin sa pangalan na 'yan," the woman uttered.Kumunot ang noo ko. Kuya?"Why do you want to use mom's name instead of yours? Reina is mom's name and Regina is your name," naiinis na sambit ni Javion."Regina sounds old, Kuya at saka mas bata pakinggan ang Reina. Pumayag naman si Mom eh. Maiba tayo, let me spend the night here! For sure papayag naman si Ate Serene eh!" pagmamaktol nung babae.Wait, what? Ate Serene?Now that I stared at her, she looked like Javion."Wala pa nga siya, paano kita maipagpapaalam, Regina?" Javion asked."She's here, hindi mo naman sasakyan 'yong pulang Mercedes-Benz 'di ba?"Para akong binu
"Kuya—""Just make sure na sa susunod na balik mo, you'll call me beforehand, Regina," aniya Javion."Promise, Kuya. I already have Ate Serene's number, kaya madali na lang sa'kin 'yon," nakangiti na sambit ng kapatid.I laughed. "Huwag mo na akong tawaging 'ate', magkasing edad lang naman tayo."Napagalaman kong twenty-four years old lang din itong si Regina at school mates pa kami dahil sa Folklore University din siya nag-aaral. Accountancy ang course niya."No way, Ate Serene. Asawa ka ni Kuya kaya dapat lang na 'ate' ang itawag ko sa'yo," nakangusong wika niya."Hindi ba magmukha akong matanda?" natatawang tanong ko."Nah, Ate Serene. Calling you 'ate' won't make you look like an elder. It's respect towards you, okay, Ate Serene?" malambing na sambit niya.Ngumiti ako at saka tumango. "Mukhang wala naman akong laban sa'yo, Regina.""Wala talaga, ate. Anyway, I have to go. See you again sa inyong dalawa!"Tumango ako at saka kumaway. Pagkaalis na pagkaalis ng sasakyan ni Regina, na
"What are you doing?" tanong ni Javion nang makalabas siya ng banyo. Tumayo siya sa gilid ng higaan at saka sinilip ang iPad ko. "What's that?""Wala naman, naglalaro lang pampaantok," I answered without glancing at him."I see, anong oras pasok mo bukas?" Isinabit niya ang tuwalya sa sandalan ng upuan bago siya humiga sa tabi ko at ginawang unan ang mga braso niya at saka tumitig sa kisame. "Susunod ako sa oras mo."Napatingin ako sa kaniya. "Bakit?" He looked at me. "I just want to, can't I?""Pwede naman, kaya lang hindi ba abala sa'yo?" Umiling siya. "Nope, I will not insist if it will bother me."Napatango-tango ako at saka itinuon ulit ang atensyon sa iPad. "Seven AM pa rin naman ang pasok ko.""Great. Matulog ka na," he replied.Ngumiti ako. "Hindi pa ako inaantok, pero ikaw matulog ka na."Umupo siya at saka sumandal sa headboard at kinuha mula sa mga hita ko 'yong iPad kaya napatanga ako sa kaniya. "Final round na ako," kalmado pero gulat na sambit ko.Iyan na lang ang tan
Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko at napadaing nang maramdaman ko ang hapdi na dumaloy mula sa tagiliran ko. I hissed when I felt the cotton touch my wound. Hindi ako nawalan ng malay pero sobrang sakit kasi kaya nakapikit ako."Sorry, does it hurt that much?" Kuya Zephyr asked worriedly. "Nangangatog ako for some unknown reason."I softly chuckled, but stopped nang maramdaman kong sumakit 'yong sugat. "Damn, ang sakit talaga.""I don't like cursing my patients, but damn that woman for hurting you," naiinis na sambit ni Kuya Zephyr. "Pero alam mo, kailangan talaga tahiin 'to."Mabilis akong umiling. "Ayoko nga sabi eh.""Why? Kailangan nga itong tahiin. Bakit ayaw mo makinig sa doktor?" he asked."Wala, ayoko lang," sambit ko.Napangiwi siya. "Nangangatog ako, mali kasi 'tong ginagawa ko. Dapat talaga tahiin 'to.""Sabi ko kasi ako na lang eh," sambit ko at saka akmang kukunin sa kamay niya ang betadine at cotton buds nang ilayo niya ang kamay niya sa'kin."Nah, I'll do it. Kun
JAVION"Javion fucking Axfor, bahala ka diyan, kanina pa kita ginigising," I heard Serene cussed at kasunod non ang pagsara ng pintuan.I immediately got up and went to the study table near me. Kinuha ko ang cellphone ko at saka tinawagan ang number ni Jethro. Kaagad naman itong sinagot ni mokong."Ano? Hindi ka pa ba pupunta rito? Itatapon ko lahat 'to," iritableng bungad niya.I heaved a heavy sigh. "Kung alam mo lang kung ilang beses bumalik dito si Serene para gisingin ako.""So, that's our problem now? Get your ass up here or we'll destroy what we prepared," Alexsei threatened from the other line.Kinuha ko ang velvet box sa drawer at saka tinitigan iyon. "Ano pa bang kulang diyan?""Gag—""Benjamin speaking, ako na ang kakausap sa'yo. Mukhang mumurahin ka na naman ni Jethro," wika ni Benjamin mula sa kabilang linya. "Everything are set, Javion. Kailangan lang namin ng mga mata mo para tignan mo kung okay na ba ang set up and then William and your clothes are waiting.""Alright,
"I have carefully reviewed the evidence presented in this case and have reached a verdict," the judge started.Nagsimulang kumabog ang dibdib ko. Napatingin ako sa aking relong pambisig. "After six hours, the judge has finally decided," usal ni Zephyr kaya napatingin ako sa kaniya.I gave me a feign smile. "Kinakabahan ako, buti pa ikaw kalmado."Zephyr chuckled softly and shook his head in amusement. "Fun fact about those two lawyers... Izaiah and Benjamin never fail to win a trial."Napakurap-kurap ako at saka dahan-dahang ibinaling ang tingin sa judge nang magsalita ito. "After reviewing all the evidence and considering the testimony of the witnesses, the court finds the defendant, Keizel Paterson, guilty of kidnapping, robbery, fraud, slander, and breach of contract. The defendant is hereby sentenced to life imprisonment without the possibility of parole. This concludes the trial. The court is adjourned." Kinuha niya ang kaniyang gavel at ipinokpok iyon ng isang beses sa sound bl
SERENENatapos ang meeting namin kasama si Salvatore. I was tensed and scared when I saw him pero ng tumagal-tagal ang pag-uusap namin ay unti-unti na rin akong nagiging kalmado at kumportable dahil na rin siguro kasama ko si Yohan at tinanong namin si Salvatore kung pwede namin i-record ang buong pinagusapan namin and he casually agreed.I really felt safe because Yohan graduated criminology and second course niya ang business management kaya naman ng mag-hire ako ng sekretarya at nakita niyang mas mataas pa ang sahod na inaalok ko kaisa sa pagiging pulis niya, he grabbed the opportunity and work for me.He was a licensed police officer kaya may kakayahan siyang magdala ng baril kahit saan basta dala nito lagi ang lisensya niya."Okay ka na ba?" nag-aalalang tanong ni Yohan nang pagbuksan niya ako ng pintuan.I smiled at him and nodded. "Yes, okay lang ako." Sumakay na ako at isinara ang pinto. Umikot si Yohan para sumakay sa driver seat at ipinaandar paalis ang kotse ko. Nagtama a
Ipinarada ni Javion ang sasakyan niya sa tapat nf bahay nila Serene bago ito bumaba at pinagbuksan ng pintuan ang dalaga. He immediately offered his hand. Marahang natawa at napa-iling si Serene dahil sa inakto ni Javion. Tinanggap niya ang kamay nito at saka lumabas ng kotse. Binawi niya kaagad ang kaniyang kamay nang makaramdam siya ng kuryente dahil doon. She placed her hands on her back and she smiled. "Thank you for sending me home in one piece," pagpapasalamat ni Serene.Javion chuckled. "It's always my pleasure to send you home... safe and sound.""Utot mo, lagi mo kaya ako iniiwan sa ere kapag magkasama tayo dati, lalo na kapag tinawagan ka ni Heaven," sarkastikong sambit ni Serene.Kumunot ang noo ni Javion dahil napa-isip siya sa tinuran ni Serene at nang mapagtanto niya iyon ay natawa siya. "You're jealous? Kaya pala ayaw mo kausapin si pretty Heaven dati."Serene squinted her eyes as she gazed at Javion. "Is she really that pretty in your eyes? Para tawagin mo siyang 'pr
"After how many years! We finally gathered again!" masayang sambit ni Izaiah at itinaas ang kaniyang baso na may lamang scotch. "Shall we toast?"Everyone lifted their glasses and clinked them together in a toast. Umupo na sila at nagkani-kaniyang lagay ulit ng alak sa baso."Bakit biglang nanlibre si Javion?" Alexsei asked, rolling up his sleeves. "Did the sun rise from the west?"Javion frowned. "If I don't treat, you'll call me stingy, but if I do, you'll say it's impossible. What if we just chip in together instead?"Neiro chuckled and said, "I forced him. Mas mura nga namang magbayad ng bill sa bar, instead of paying my service fees, 'di ba?"Javion affirmed with a nod, remarking, "It's a good thing that you're aware na mahal ang service fee mo. Wala kaya siya sa presyo."Alexsei laughed. "Makareklamo ka naman akala mo hindi mo afford 'yong serbisyo niya. Barya mo lang naman 'yon."Ethan made an approving sound with his tongue. "Can't argue with that. I mean, he'd rather invest mo
THIRD PERSON"Mr. Salvatore, right?" Javion asked as he offered his hand for a handshake.Salvatore stands up and accepts his hand. "Yes, you're doctor Javion?"The other smiled and nodded. "Thanks for accepting my invitation." Bumalik si Salvatore mula sa pagkakaupo and Javion did the same thing. Salvatore clasped his hands together. "Where's my daughter?" he asked directly. "She's only the reason why I agreed to meet you."The corner of Javion's lips raised as he stared at him. "She's currently with my secretary." Javion rested his back and crossed his arms. "As Keizel's ex-acquaintance, you should know better that in this world, there's always a trade-off. Am I right?"Salvator swallowed his own saliva. Alam niyang mahirap kalaban si Javion at kahit na kasama sa plano niya ang makipagtulungan dito, hindi pa rin niya maiwasang makaramdam ng kaba. Javion softly chortled. "Do not tremble, Mr. Salvatore. Should you opt to align with me, rest assured, your not-so pristine reputation s
Lunch. This might be the lunch that I really anticipated so much after three years. I finally get a chance to eat with Zephyr and Javion after three consecutive years but what really melts my heart is that Heaven—'yong pinagseselosan ko lang noon—is finally one of my friends and syempre kasama ko rin ang anak ko. Sayang nga lang wala si Yohan at Kazimir, it would be one hundred times better if they were here."What are your favorite foods, baby?" Javion softly asked as he assisted Saira to eat her food. "Do you like vegetables?"Saira nodded her head cutely. "I love veggies! lalo na po 'yong tomato."Tumango-tango si Javion at saka sinubuan si Saira. "How about dishes? May paborito ka bang ulam?"She slowly tapped her chin as she swallowed her food. "I like fish, daddy. Lalo na po 'yong milkfish sinigang ni papa."Naningkit ang mga mata ni Javion at saka ito tumingin sa'kin. "Ipinaghihimay ba siya ni Kazimir? It was very rare for children to like bangus."Mahina akong natawa. "Oo, ipin
"Okay na kayo ni Zephyr?" Doc Heaven asked as she placed the tray down on the table and took her seat. "That man asked me multiple times to call you, baka kapag ako raw ang tumawag sa sa'yo ay sagutin mo.""Tumawag ka ba?" tanong ko at saka ko kinuha ang isang baso na may lamang mainit na kape at humigop doon. "Pagkagising ko kasi sa ospital na pinaglipatan ko, hindi ko na ulit nakita 'yong luma kong cellphone."Tumango-tango siya. "Oo, tinatawagan kita pero laging unattended and now I know why it is unattended." Inilabas niya ang cellphone niya at may mga pinindot siya doon. "Actually... kahit alam kong unattended ang phone mo, I still sent these photos to you. Look at it." Inilapag niya ang cellphone niya sa harapan ko.Kumunot ang noo ko ng hindi ko makita ng maayos ang larawan na nandoon kaya kinuha ko ang cellphone ni Doc Heaven at kaagad na nawala ang pagkakunot ng aking noo nang makita ko ng malinaw ang larawan na iyon."Swipe it, from right to left. I've been sending you messag
"Mommy, can I go with you to work?" tanong ni Saira ng hindi ito tumitingin sa'kin.Tinignan ko ang repleksyon niya sa aking full body mirror. Kasalukuyan kasing nakatayo ako sa harapan non at inaayos ang aking blusa.Tumango ako at ngumiti. "Sure, baby. My employees there are friendly and kind like the people from Switzerland."Nag-angat ng tingin si Saira mula sa paglalaro ng kaniyang ipad at saka ito ngumiti. "Really, mommy? I want to go there.""Alright, tapusin ko lang ito then let's change your clothes," I replied.Umupo ako sa dulo ng higaan para magsuot ng medyas. "Saira, do you remember what happened yesterday?""Ano po 'yon?" nagtatakang tanong niya kaya hinarap ko siya.I crossed my arms in front of my chest as I straightened my back. "You saw your daddy with another little girl right?"Nawala ang ngiti sa kaniyang labi at saka siya dahan-dahang tumango. "Yes, mommy. Is she daddy's anak?"Marahan akong umiling at saka hinaplos ang matambok na pisngi ni Saira. "No, baby. Hin