Chapter 9

"Earth to Serene."

Napatingin ako sa kamay ni Kazimir na kinakawayan ako at saka ako tumingin sa mukha niya. He looked irritated.

"You looked irritated. Ano nangyari?" I asked.

Kazimir gave me a deadpan look. "You're wool-gathering, Honey."

"Oh." Napapikit ako ng mariin at hinilot ko ang sintido ko. "May iniisip lang."

"Excited ka na siguro sa honeymoon niyo ni Javion," aniya Anna.

Iminulat ko ang mga mata ko at hindi makapaniwalang napatitig kay Anna.

"Ano na naman naiisip mo?" tanong ko.

She gave me this quirky smile. "Well, normal naman na iyon sa mga bagong kasal, 'di ba? Ang honeymoon?"

"It wasn't normal if they are just married because of business purposes," Kazimir answered.

Nameywang si Anna at saka hinarap si Kazimir. "For your information, they kissed and humabol pa si Javion ng isa when he moved away," she noted. "Now, do tell me that it's impossible for them to have a honeymoon at saka duh, lalaki si Javion and Serene is a woman who can easily attract guys by walking in front of them. Nababakla nga ako kay Serene minsan."

Umiling ako. "Baliw. Hindi mo kilala si Javion. There's no way he and I will do that much."

"Sige, magkano pusta mo, Serene?" paghahamon ni Anna.

"I'll bet my nintendo switch on it," confident na sagot ko.

Tumaas ang sulok ng mga labi ni Anna as she offer her hand. "I'll bet my playstation five then, deal?"

Tumango ako at natatawang tinanggap ang kamay ni Anna. "Deal."

"Saan pala kayo after dito—Javion."

I froze as I stared at Anna. Hindi ko pa nakikita si Javion pero ramdam ko ang presensiya niya. Nakatayo siya sa may likuran ko dahil doon nakatitig si Anna at Kazimir.

"We'll have our one month honeymoon in one of Benparlax Cruise Ship's yachts," Javion answered.

"Wow," tinapunan ako ng makahulugang titig ni Anna. "One month honeymoon. I'll be waiting for my nintendo switch, my dearest bestie."

Magsasalita na sana ako ng maramdaman ko ang paghawak ni Javion sa magkabilang balikat ko at marahang pagpisil niya doon. "If you two don't mind, hihiramin ko muna ang asawa ko."

Anna smiled. "Sure sure, have a lovey-dovey moment together."

"Let's go," Javion whispered. "I'll wait for you in your room."

Tumango ako kaya naman umalis na si Javion. Inirapan ko si Anna na kinikilig ngayon at tumatawa. "Waiting ako sa inaanak ko, Serene."

"Baliw ka," wika ko. "I'll be right back."

"Take your time," aniya Kazimir.

"Take all the time that you needed," sambit naman ni Anna at saka ako kinindatan.

Napailing na lang ako at saka tinungo ang kuwartong tinutulugan ko. Ilang beses pa ako huminga ng malalim at pinakalma ang puso kong sobrang bilis ng tibok bago ko pihitin ang door knob at pumasok sa loob. There's Javion, sitting on the edge of the bed with his legs crossed and he's staring at me.

Mukhang importante 'yong paguusapan namin ah. Binasa ko ang pang-ibabang labi ko at saka tumikhim. "Anong kailangan mo?"

"Lock the door," he answered.

I locked the door.

"Remove your gown."

Nanigas ako at nanlalaki ang mga matang napatitig kay Javion. "P-p-pardon?"

Tumayo siya at saka naglakad papalapit sa'kin. "I have to check your back."

Pinihit niya ako patalikod sa kaniya at saka niya ibinaba ang zipper ng gown ko dahil para manigas ako sa kinatatayuan ko.

"What the fuck—"

He cut me off. "Stay still, don't move,"

Sinunod ko siya. Mas lalong bumilis ang tibok ng puso ko nang maramdaman kong hinawakan niya ang likod ko at marahang diniinan iyon kaya naman napaigik ako.

"Masakit," wika ko.

"The bruise is huge. Wala ba tumulong magsuot sa'yo ng gown kanina?" diniinan niya ulit iyon kaya napakapit ako sa door knob.

"Para namang baliw 'to, masakit nga sabi eh!" naiinis na sabi ko.

"I'm checking it, baka may natamaang buto. Just bear with it for a moment," he replied. "Magpalit ka ng damit, something loose."

"Wala akong dalang damit na ganoon, puro fitted 'yong nandyan," sagot ko at saka siya hinarap. "Bruise lang naman 'yan."

"I know, but I can't disregard it specially it's a part of my job," he answered. "May t-shirt ako dyan sa maleta ko, kumuha ka. May paguusapan pa tayo."

Kumunot ang noo ko. "Nandito maleta mo? Bakit?"

"We're married now, that's why."

Ngiting aso ang binigay ko sa kaniya bago kumuha ng damit sa itim na maleta at nagpalit. Buti na lang may suot akong short kaya naging mabilis lang ang pagpalit ko.

Ang bango ng damit niya! Amoy mayaman at ang manly!

Ipinilig ko ang ulo ko at saka humarap kay Javion na nakaupo patalikod sa'kin. Umupo ako sa sofa kung saan siya nakaharap at saka ko siya tinaasan ng kilay.

Humalukipkip ako. "Question. Totoo ba 'yong honeymoon na sinasabi mo kanina?"

Tumaas ang sulok ng labi niya. "I'm not a type of guy who lies about those things, Zabawa."

Napanganga ako at hindi makapaniwalang napatitig sa kaniya. "Gago? Seryoso ka? What about my classes and duties? Duh, I'm a student, Javion."

Nagkibit-balikat siya at saka humalukipkip. "We both sacrificed, Zabawa. I have a lot of patients to cure and here I am, spending my one month with you."

"Wow, so it was my fault? Hindi ko kailangan ng honeymoon na 'yan." Sumandal ako. "Mag-request ka ng refund. For your information, kung ayaw mo ako kasama sa one month na 'yon, the feeling is fucking mutual."

"Hey, don't cuss in front of me. Four years ang tanda ko sa'yo, remember that."

Tinaasan ko siya ng kilay as I scoffed. "We're married at saka hindi mo na nga ako pinagamit ng 'po' at 'opo' kasi sabi mo four years lang naman ang tanda mo sa'kin."

"Still! You can't cuss in front of me," naiinis na sambit nito.

"Gago, bakit ako makikinig sa'yo?"

Tumiim ang bagang niya. "I told you already to stop cussing in front of me."

Inirapan ko siya. "Naiinis na 'ko sa'yo, para kang gago."

"Stop it."

"G-A-G-O—"

Napatigil ako ng ilapat ni Javion ang mga labi niya sa labi ko. I froze, pati paghinga ko ay tumigil dahil sa ginawa niya. My mind is telling me to push him pero wala akong lakas para gawin iyon. I was caught off guard.

He finally moved away. "One cuss, one kiss. Remember that."

He lightly patted my cheek. "I'll see you later."

Umalis na siya ng kuwarto at ito ako nagpakawala ng isang malalim na hininga at saka ko nasapo ang dibdib ko.

"Kumalma ka please. Grabe na 'yong bilis mo."

What's happening?

************

"Uuwi na talaga kayo?" Malungkot na tanong ko kay Kazimir at Anna.

Tumango si Anna at saka ako niyakap. "Yes, I'll see you in a month then, bestie."

Humiwalay siya sa'kin at saka ako nginitian. "Enjoy your honeymoon."

I frowned. "I will not."

Hinaplos naman ni Kazimir ang buhok ko. "Gusto mo sumama sa'kin? Iuuwi kita sa condominium mo."

"Please, Kazimir," sambit ko.

"I did let you bid your goodbyes, Zabawa," wika ni Javion na nakatayo sa tabi ko. "You're really begging him to send you home in front of me?"

I tsked. "Bakit kasi may honeymoon?"

Javion shrugged his shoulders. "Beats me. Exciting siguro 'yon."

Narinig kong tumawa si Anna. Baliw talaga 'to.

Kazimir spoke. "It would be exciting if you truly love each other."

"Well, who says I don't love her?" Javion replied.

"Ako," I answered. "There's no way you're going to love someone you have just met."

Javion scoffed. "Don't speak like you knew everything, Zabawa."

"Anyway, aalis na ako, Serene. Enjoy your honeymoon, alright?" aniya Anna.

Pilit akong ngumiti at tumango. "Ingat, text-text na lang. Mamimiss kita."

We hugged each other and then I faced Kazimir at ito naman ang niyakap ko. "Akala ko makakapag-bonding na tayo."

Kazimir chuckled. "Pagbalik mo, magba-bonding tayo."

Nagliwanag ang mukha ko at saka ako nag-angat ng tingin. "Really?!"

Kazimir nodded his head. "Yes. I'll see you after a month, honey."

"See you! Ingat kayo lagi, okay?"

"We will!" Anna and Kazimir waved their hands as they walked away.

Tuluyan na silang nawala sa paningin ko kaya naman pati ang ngiti sa labi ko ay nawala na rin.

Javion spoke. "Boyfriend mo 'yon 'di ba?"

"How I wished he was para hindi ko na kailangan magpakasal sa'yo," wala sa sariling sagot ko.

"Well, unfortunately, you two aren't destined to be together," he replied. "Let's get inside. Dadaong na ang yacht."

I let out a deep sigh and followed Javion inside the yacht. Umupo ako sa sofa na nandoon at saka tumitig sa kawalan. Hindi ko nga napansin na nandoon din pala si Javion at abala ito sa pagbabasa ng magazine.

"There's only one master bedroom here," he uttered.

"Makaka-survive naman ako kahit sa sofa ako matulog, don't worry," I replied.

"Suit yourself."

Napailing na lang ako. What do I expect? Of course, wala siyang pakialam.

"I'll do the cooking and you'll do the remaining house chores."

Kumunot ang noo ko at saka tumingin sa kaniya. "What kind of house chores?"

Sinalubong niya ang mga titig ko. "The cleaning."

"Hindi kasama doon ang paglalaba ko ng damit mo 'di ba? Because I'm telling you, hindi ako marunong," pagpapaliwanag ko.

Ibinalik niya ang tingin sa magazine. "Don't worry, I don't like someone to wash my clothes either. Labhan mo ang damit mo at lalabhan ko ang damit ko."

Tumango ako. "That's better."

"About the foods, kung ano ang niluto ko, ayon na 'yong pagkain, huwag ka na maghanap ng iba," may diin na wika niya.

"Yeah sure. Wala pa naman akong nadidiscover na pagkain na allergic ako," I replied.

"Good to know."

Bumuntong hininga ako at saka ipinikit ang mga mata ko. Mukhang ito na 'yong worst one month of my life ah... or not?