Matabang ang titig at iiling-iling na lumabas ako ng silid. Wala ako sa wisyo para makipagtalo sa kanya. Para na akong mababaliw kung ano at alin ang dapat na unahining isipin. Sobrang guilty na nga ako sa mga nagawa ko tapos dadagdagan niya pa? Gusto niya bang mawala ako sa tamang katinuan? Hindi ba siya nag-iisip ng mangyayari?“Saan ka pupunta? Ayaw mo rin akong kausapin?Diyan ka magaling, ang talikuran ako! Bumalik ka dito! Isa, kinakausap pa kita Zacchaeus!”Padabog na isinara ko ang pintuan. Mula sa labas ay dinig na dinig ko pa ang boses niya sa loob. Inilabas ko ang cellphone sa bulsa habang ilang ulit na ginulo ang buhok. Tinawagan na si Vaughn. Kailangan ko ng makakausap pero hindi si Lailani. “Ano, Chaeus? Ginawa iyon sa'yo ni Lailani?” halos mapaangat pa ang puwet niya sa upuan habang nakikinig sa aking sinasabi. “Pambihira naman!”“Yes, Dude. Ang buong akala ko ay ayos na kami. Maayos naman kaming naghiwalay. Okay ang lahat sa amin. Tinapos namin ang relasyon sa maayos
HILARY EL FUENTE POVMalalaki ang mga hakbang na lumabas ako ng pintuan. Kamuntik-muntikan pa akong madapa nang biglang matisod ng dahil sa kakalingon ko upang tingnan kung malapit na sa akin si Chaeus. Mabuti na lang at agad nakahawak ako sa gilid ng aming pintuan. Kung hindi, mababangasan ako. Kasi naman ang Tukmol na iyon, lakas-loob na sabihin ba namang ihahatid niya ako. Ayoko ngang magpahatid. At saka, ikakasal na siya. Panindigan na lang niya ang comeback nila. Tigilan niya na lang ako tutal ay tapos na kami. Saka bakit niya ako ihahatid? Bati na ba kami? Imposible iyon. Imposibleng magkabati pa kami. Walang lovers na naging magkaibigan after ng break up. Kaya kahit ako ay hindi na umaasa. Malakas na akong napairit ng bigla niyang haklitin ang isa kong braso. Sa kakaisip ko ay hindi ko namalayang nakalapit na. OA ko siyang nilingon. Pinandilatan na ng aking mga mata. "Ano ba? Bitawan mo nga ako!" hila ko ng braso ngunit mas lalo niya lang iyong hinigpitan."Ihahatid na kit
Hindi ako mapakali nang gabing iyon lalo na nang malamang wala rin sa bahay sina Daddy at Azalea. Panay ang silip ko sa labas ng bintana matapos kumain ng dinner. Tuloy pa rin ang pagbuhos ng ulan na walang kapaguran. Mas lumalim ang pag-aalala ko. Kung anu-anong negative thoughts ang bumabalot sa aking isipan. Ipinilig ko ang ulo. Pilit na ibinaling ang atensyon sa ibang bagay pero bumabalik pa rin talaga sa matinding pag-aalala kung nasaan na si Chaeus. "Nakakainis na naman siya. Saan pa ba kasi siya pumunta? Pagabi na. Kay Lailani ba?" Sumama na ang panlasa ko nang maisip na baka nga nasa piling na ito ngayon ni Lailani. And only God knows kung ano ang ginagawa ng dalawa. Isabay pa na sobrang lamig ng panahon. "Sana man lang ay nagsabi siya para alam ko di ba? Hindi iyong pinapag-alala niya ako. Teka nga, bakit ko ba siya inaalala? Matanda na iyon."Badtrip na kinamot ko ang ulo. Bumabangon na ang matinding inis ko. Dapat ay hindi ako nag-alala and I am minding my own business!
Kanina pa namatay ang tawag niya pero hindi pa rin ako dalawin ng antok. Nakahiga na rin ako. Hindi mawala sa isip ang paulit-ulit kong tanong na pupuntahan ko ba siya? Then what? Ano naman ang pag-uusapan namin? Lasing na siya. Baka pagpunta ko pa doon ay tulog na rin siya. Paano pa kami makakapag-usap? Sayang lang ang effort ko kung mapupunta iyon sa wala di ba?"Eh paano kung pagpunta mo naman doon ay hindi na siya lasing? I mean, nahulasan na siya? Saka paano kung hinihintay ka niya talagang pumunta?" malakas na tanong ko pa sa sarili. Galing iyon sa kabilang bahagi ng isipan ko. Humarap na ako sa kabilang dereksyon para pagnilayan pang mabuti ang magiging plano."Nakakainis naman kasi!" tadyak ko na sa ere ng mga paa dahilan para matanggal ang kumot. "Kung kailan gabing-gabi na saka pa tumawag." Mabilis akong bumangon. Tinungo ang wardrobe at kumuha na ng damit. Maigi pa ang pumunta na lang ako keysa naman magdamag din naman akong gising. At least nag-effort akong pumunta. Wal
Hinainan niya ako ng lasagna at vegetable salad. Hindi na ako nagreklamo. May dala rin noon si Azalea kanina pero hindi ko rin naman tinikman. Kinain ko iyon. Inubos ang inilagay niya sa plato ko kahit na busog pa ako. Nagpagod akong pumunta dito kaya dapat na ubusin ko rin ang inihain niya. Habang kumakain ay nakaupo lang siya sa harap ko. Titig na titig siya sa akin na para bang hindi siya makapaniwala na nasa harapan niya ako. Sa totoo lang ay naiilang na ako. Parang hindi na ako sanay sa mga titig niya. Nakakalunod iyon. Para akong puputulan ng hininga. Ngunit saglit lang iyon. Hindi rin nagtagal ay muli akong nasanay at agad na napalagay sa nakakapasong presence niya. Gusto ko sanang sabihan siyang magpalit ng damit, kaso baka bigla ko namang ma-offend. Hindi rin naman big deal iyon. Nasa bahay siya eh. "Ano iyong ginawa mo kanina para utuin ako? Umiiyak ka ba talaga at lasing o drama mo lang iyon para makuha mo ang buong atensyon ko?" Umirap pa ako. Mukhang napaglaruan ako ng
Doon ako sa bahay niya natulog ng gabing iyon. Binawi namin ang mga sandali na magkaaway at hindi kami nagpapansinan. Halos ay ilang oras lang ang tulog namin. Magkayakap na nag-usap. Pinagkuwentuhan rin namin ang mga nangyari. Feeling ko bawing-bawi na kami rito ni Chaeus. Kinabukasan pagising ko ay humahangos na pumasok si Chaeus sa kwarto na nagsabing kukuha lang ng tubig sa ibaba. Ini-lock niya ang pintuan ng kwarto. Namumutla at takot na takot. Mabilis akong bumangon. Hindi ko na alam kung saan pa hahanapin ang mga saplot sa katawan. Nakahubad pa rin kasi ako ng mga sandaling iyon. "Anong meron sa ibaba, Chaeus?" may nginig ang boses na tanong ko, alam kong may mali dito. "Si Mommy at ang Daddy mo..." hindi niya iyon magawang tapusin na nakabitin lang sa ere. Nanlaki na ang mga mata ko."A-Anong nangyari sa kanila?"Jusko, huwag naman sanang bad news iyon!Lumunok muna siya ng laway bago sumagot. "Nasa ibaba sila, kasama ang ilan sa mga maid." turo niya pa sa labas ng pintu
"Oh Hilary, isang Linggo lang kaming mawawala. Baka naman magpasaway ka pa sa Kuya Chaeus mo dito at bigyan mo pa rin siya ng sakit ng ulo?" paalala ni Daddy habang matamang nakatingin. Tapos na ang Pasko at napagpasyahan nila ni Azalea na ngayon gawin ang yearly vacation nila. Taon-taon nilang ginagawa iyon. Kasama nga nila sana ako pero mas pinili kong huwag na lang. Gusto ko ang manatili sa bansa at makasama si Chaeus. Syempre ay wala naman silang alam. "Hindi, Daddy.""Siguraduhin mo lang, Hilary. Malalagot ka sa akin pagbalik namin at maraming reklamo si Chaeus." Makahulugan ko ng sinulyapan si Chaeus na kung umasta ngayon ay para talaga siyang kapatid ko. "Chaeus, ikaw na ang bahala diyan sa kay Hilary. Huwag mong hayaang gumala kung saan-saan." sabat naman ni Azalea n asa postura ay ready na.May pa balabal pa siyang nakapulupot sa leeg. "Oo nga Chaeus, hangga't maaari ay huwag mo siyang payagang pumunta ng club." dagdag pa ni Daddy na buong-buo na ang tiwala sa Tukmol. "
Hinang-hinang napaupo na ako sa harap ng ER. Hindi alam kung alin ang uunahing isipin. Sarili ko ba o ang kalagayan ng aking ama. Si Dad iyon. Siya na lang ang natitira sa buhay ko. Abot-abot na ang kaba ko. Paranf lalabas na ang puso ko sa aking lalamunan. Naninikip na rin iyon. Feeling ko anumang oras ay aatakehin ako sa pag-aalala. Nang hindi ko na nakayanan ay malakas na akong umatungal ng iyak. Isinubsob ko na ang mukha sa palad na agad namang nabasa ng mainit kong mga luha. Hindi alintana ang katabi. Wala akong panahon sa kanya. Hindi dapat siya ang inuuna. Kahit gusto ko, hindi ko magawang lingunin si Chaeus na duguan pa rin ang mukha. "Sorry na, Daddy..." mahina kong usal na tuloy pa rin ang pagbaha ng mga luha, "Sorry na po..." Sising-sisi ako. Dapat hindi na ako nakipagbalikan noong naghiwalay kami dahil kay Lailani. Dapat doon pa lang ay tumigil na ako. Sana tinikis ko na lang ang sarili, nanindigang tapusin ang relasyon. "I am really sorry D-Dad dahil masama akong anak.
HILARY EL FUENTE POV Minabuting gugulin ko na lang sa pamamasyal sa mga lugar na na-miss kong puntahan sa bansa ang isang Linggong ibinigay na palugit sa akin ni Daddy. Kilala ko siya. Kapag sinabi niya, kailangang sundin ko 'yun kahit labag pa sa kalooban ko. Naging routine na namin ni Zaria ang maagang pag-alis ng bahay at gabi na halos umuwi. Hinayaan lang naman kami ni Azalea na gawin ang bagay na iyon. Hindi ito nakialam at komontra. Palagi niya lang akong tinatanong kung may kailangan ba kaming mag-ina, o kung nag-enjoy daw ba kami sa gala. “Sobra, Mommy, na-miss ko talaga ang Pilipinas.” “Mabuti naman kung ganun, tama iyan anak, sulitin niyong mag-ina ang bakasyon nito dito.” Nakipagkita rin ako sa mga kaibigan ko, tanging si Glyzel ang hindi ko nakita dahil kasalukuyang wala ito sa bansa. Sa kabila ng mga busy schedules nina Shanael at Josefa ay nagawa ko silang bulabugin na hindi rin inaasahan ang biglang desisyon na pag-uwi ng bansa.“Nasaan ang pasalubong?” si Josefa na
ZACCHAEUS PARKENSON POVHindi ako mapalagay habang nasa trabaho. Patuloy na umuukilkil sa aking isipan ang ddahilan ng madalas na pinag-awayan namin ni Hilary. Hindi niya ako tinatabihan matulog at sa anak namin siya sumisiping magmula ng araw na iyon. Hinayaan ko lang siya. Binigyan ng space dahil baka iyon ang kailangan niya upang makapag-isip nang matino. Pasasaan ba at magiging kalmado rin siya at hihintayin ko na lang ang araw na iyon. Mabilis lang naman mawala ang mood niya. Sa araw na ito, mamaya pag-uwi ko ng bahay ay plano ko na siyang kausapin dahil mas lumalawig pa ang galit niya na hindi ko na gusto ang ginagawang pagtatagal. Baka mamaya sa halip na mawala ang galit niya ay mas nadadagdagan pa iyon kung kaya naman ako na ang magpapakumbaba. Ako na ang mag-a-adjust. Lilinawin ko na wala na si Lailani, ang babaeng pinagseselosan niyan nang malala. Subalit, bago iyon ay kailangan kong pumunta ng school ng aming anak upang kumpirmahin kung totoo nga ba ang ikinakagalit ng akin
Natuloy ang biyahe namin nang walang naging anumang aberya. Itinaon namin ni Zaria na nasa trabaho si Chaeus nang umalis kami nang sa ganun ay walang maging sagabal. Malamang pag-uwi ni Chaeus ng bahay at nalaman niyang wala na kaming mag-ina ay mararamdaman niyang seryoso ako sa aking plano at hindi lang iyon pagpababanta upang takutin siya. Dapat siyang maturuan ng aral. Kasalanan niya. Ano ang akala niya sa akin maduduwag? Hindi ko kayang gawin ang pagbabanta kong pag-uwi? Ibahin niya ako. Sabi nga ng iba, kapag nasusugatan ay lalong mas tumatapang.“Mama, hindi ba talaga natin tatawagan si Papa para sabihing aalis tayo? Baka mabaliw iyon sa kakahanap sa atin mamaya after ng work niya dahil hindi niya alam kung saan tayo pumunta. Hindi ka ba naaawa sa kanya?” sunod-sunod na tanong ni Zaria na wala akong planong sagutin kahit na isa, “Bakit po ba kayo nag-aaway na dalawa? Maghihiwalay na ba kayo? Paano naman po ako, Mama? Huwag kayong maghiwalay…”“Will you shut your mouth, Zaria?!”
Walang imik na humigpit ang yakap niya sa akin. Hinalikan niya ako sa noo. Puno ng pagmamahal na pinunasan niya ng manggas ng suot na polo ang mga luha kong nakabalot sa mga matang sobrang hapdi na sa pamamaga. Habang biyahe kasi ay umiiyak na ako. Nag-freaked out na ako. Mabuti nga at hindi ako naaksidente sa bilis ng pagpapatakbo ko upang makarating agad dito. “Kailangan mong kumalma, Hilary. Paano natin mare-resolba ang problema natin kung ganito ka-tense ang katawan mo?” puno ng pag-aalalanv tanong niya sa akin, “Hindi na lang ako papasok sa trabaho ngayon. Hindi kita pwedeng iwan sa ganitong sitwasyon. Hindi rin ako makakapagtrabaho ng ayos kung ganito ka. Wala ka pa namang kasama kung aalis ako.”Ilang oras pa ang lumipas bago ako tuluyang kumalma at tumigil sa pag-iyak. Hindi niya ako binitawan. Pinaramdam niya sa akin na kahit na posibleng na-resurrect ang ex-fiance niya, nungkang ito ang pipiliin niya. Tahasang pinapadama niya sa akin ngayon na ako na. Kami na ni Zaria ang b
Kagaya ng inaasahan ay sinulit ng mag-ama ang muling pagkikita. Bumawi si Chaeus sa amin pagsapit ng weekend. Sobrang sinulit din namin ang mga araw na iyon. Walang pagsidlan ng saya ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon dahil feeling ko ay sobrang halaga naming dalawa ni Zaria kay Chaeus. Saya na hindi ko alam na mayroon rin palang kapalit. Babawiin iyon at papalitan nang mas mabigat na problema na hindi ko alam paano lagpasan.“Chaeus, niloloko mo ba ako?!” pagwawala ko na agad pagpasok pa lang ng pintuan ng bahay naman, kagagaling ko lang ng school at inihatid ko si Zaria. May nadiskubre kasi ako na hindi ko na dapat pang nakita. “Ang sabi mo sa akin ay…” hindi ko magawang maituloy pa iyon.“Baby, ano na naman bang pinagsasabi mo at ikinakainit ng ulo mo?” tugon ni Chaeus sa pabirong tono na kakalabas pa lang ng kusina, inaayos niya ang suot na necktie sa leeg. “Ang aga-aga na naman niyang pagiging moody mo ha? Ano na naman bang problema natin, ha?” Kakatapos lang niyang ku
Hanggang makalulan kami sa sasakyan ay kinukulit pa rin ako ni Zaria kung ano ang dahilan at sinundo ko siya. Pilit niya akong pinapaamin kung bakit daw ba ako biglang nanundo sa kanya eh gayong wala naman iyon sa napag-usapan namin kanina. Kilala niya ako na hinahayaan ko lang siyang gumala at maging malaya hanggang anong oras niya gusto'hin. Wala rin naman akong limitadong oras na binibigay sa kanya lalo na kapag weekend kinabukasan noon at isa pa ay hindi rin ako mahigpit pagdating sa kanya. Hindi ko ginaya ang mga panenermon noon at paghawak sa leeg na naranasan ko kay Daddy. Ayokong maging iyon ay maranasan ng anak. Tama na ‘yong ako lang. "Mama? Hindi mo ako sasagutin? Bakit nga po? Sabihin mo na sa akin. Nararamdaman kong may kakaiba sa mga ikinikilos mo. Remember, connected tayo? Di ba ang sinabi naman po nila sa'yo kanina ay ihahatid kami sa mga bahay namin after the party? Hindi ba po? Bakit sinundo mo ako? What is your reason, Mama?" tunog maldita nitong tanong, ‘di na gu
Nang kumalma ang aking paghinga ay tumagilid akong humarap sa banda ni Chaeus. Iniyakap ko ang braso sa kanyang tiyan. Isiniksik ko pa ang mukha ko sa gilid ng kanyang kili-kili. Hindi ko alintana ang nanlalagkit niyang katawan bunga ng dami ng pawis na inilabas kanina. Hinaplos niya ang ulo ko ng marahan. Ilang minuto akong pumikit. Ninamnam ang bawat sandaling 'yun. "Chaeus, may gusto sana akong itanong sa'yo." kapagdaka ay sambit ko.Naramdaman ko ang ginawa niyang pagbaling ng tingin sa akin. Hindi pa rin ako dumilat doon."Hmmn, tungkol saan iyon, Baby?" Kapwa hubad pa ang katawan namin sa ilalim ng kumot. Sanay na ako sa tanawing ito. Kung noong una ay nakakahiya, ngayon ay balewala na lang. "Nakita mo na ba sa personal ang teacher ni Zaria?" "Teacher ni Zaria? Hindi pa, Baby. Bakit mo naman natanong ang tungkol sa kanya?" Tumagilid siya sa akin at niyakap ako. Hindi pa siya nakuntento, muli niyang inabot ang labi ko. Wala na akong choice kundi ang idilat ang mga mata para
Ilang gabi akong hindi pinatulog ng sampalok candy na 'yun. Sa tuwing naiisip ko ay napupuno ako ng guilt at nananaginip din ng masasama. Syempre, feeling ko ay ang laki ng kasalanan ko kay Zaria at hindi ko tahasang maamin ang lahat. Nakaka-stress. Gusto kong e-open na rin sana ito kay Chaeus subalit kada tatangkain kong sabihin ang about dito ay palagi na lang 'yung nauudlot. Parang sinasadya ng panahong pigilan ako."Hindi ka ba talaga marunong gumawa, Glyzel?"Nakailang ulit na akong tanong kahit pa nauna na niyang sinabi na hindi nga siya marunong nito."Hindi nga Hilary, ano ka ba? Bingi ka ba girl?" masungit na umikot ang mata nito sa ere, medyo natawa ako sa katarayan niya. "Bakit ba? Naglilihi ka na sa pangalawa? Utusan mo kaya si Chaeus!" Nasamid na ako nang banggitin nito ang asawa ko. Hindi naman dahil natatakam ako kung kaya ako naghahanap. Kung sasabihin ko naman ang totoo, malamang ay pagtatawanan ako ng mga bruhang 'to. Sabihin na napaka-isip bata ko pa rin kahit ilan
Ang buong akala ko ay hindi na makakarating pa 'yun kay Zaria. Subalit, after school niya the following day ay 'yun agad ang hinanap niya sa akin pag-uwi namin ng bahay."Ma, ang sabi ni Teacher Leana may pinapabigay daw siya sa'yo sa akin? Asan na po?" sahod nito ng dalawa niyang palad. Kunwa'y nangunot ang noo ko. Dito naman ako magaling ang umarte. Hindi ko kayang aminin sa kanya na tinapon ko. Baka ikagalit 'yun sa akin ng bata. At saka anong alibi ang sasabihin ko? Wala."Pinapabigay?"Iniiwas ko na ang tingin sa kanya. Dumeretso ako sa kusin pero bumuntot siya. Binuksan ko ang ref at kumuha doon ng tubig upang ma-preskuhan. Hinintay niya munang maubos ko ang laman ng baso at humarap, bago siya muling nagsalita."Opo, Mama. Pinapabigay niya po sa akin. Di po ba may meeting kahapon? Tamarind candy po."Shit naman! Bakit kailangan pang banggitin ng teacher niya 'yun sa kanya? Pambihira naman, oo!Natutop ko na ang bibig. Nag-isip ako kung ano ang magandang alibi. Ipinakita ko sa a