Warning: SPG / Mature ContentKabanata 29 (Part 1)Pumara si Rafael ng tricycle. Hindi daw niya dala ang motorbike niya kaya magta-tricycle na lang kami. I don't mind though.Umuulan pa rin pero hindi na gano'n kalakas hindi tulad kanina.Pinauna akong pinapasok ni Rafael sa tricycle. Hindi nakaligtas sa mata ko ang pagaalalay ng kamay niya para hindi tumama ang ulo ko sa tricycle.Umusog ako para magkaroon siya ng espasyo. Halos hindi kami magkasya. He's so huge. He's claiming so much space.Habang bumbyahe kami, naramdaman ko ang kamay ni Rafael na kinuha ang akin.Pinanood ko kung paano niya tinabunan ang kamay ko gamit ang kaniya.Tinalunton ng mata ko ang malaki niyang kamay. It feels heavy and rough. Ibang-iba sa kamay kong maliit at malambot. Ang ugat sa kaniyang kamay ay kitang-kita lalo na nang mas hinigpitan niya ang hawak sa kamay ko. He rested our intertwined hands on his lap. Ngumuso ako at nilingon siya.Nanatili ang tingin niya sa harap. Seryosong-seryoso. I smiled. P
Warning: SPG / Mature ContentKabanata 29 (Part 2)I moaned when he started giving me wet kisses on my neck. It tickles me a bit. Habang hinahalikan niya ang leeg ko, naramdaman kong bumaba ang mainit na kamay niya sa aking hita at dahan-dahang pinaghiwalay ito. He found a way between my legs. He stood there, kissing my neck hungrily."Rafael!" I moaned his name in an unfamiliar voice. Maging ako ay nagulat sa boses kong iyon."Fuck!" he muttered against my neck.His lips went back to my lips. His tongue invaded my mouth in a very dominant way. I kissed him back, mirroring what he's doing to me. Natuto ako agad. He groaned when he noticed that. His lips traced the line of my jaw. Pumikit ako at halos sabunutan na siya. Nawawala na ng bait."Ah!" impit na ungol ko.Ang kamay niya ay naramdaman kong pumailalim na sa aking suot. I felt his bare hands on my skin. My skin burned with his warm touch. He caressed my waist so maliciously until it went up. Slowly, he cupped my boobs and I l
Warning: SPG / Mature ContentKabanata 30Iniwas ko ang labi sa kaniya. Tutok sa sakit na nararamdaman.He tried to kiss me again. Ngunit binabaling ko lang sa kabila ang ulo ko para matigil siya.He kissed my cheek. But I couldn't focus on that. Mas abala ako sa sakit.Ang hapdi!"Shh, baby. Tone down your voice. Baka marinig tayo sa labas," napapaos niyang bulong.Gusto ko siyang sabunutan! Nakakainis! He pushed himself again slowly. Naalerto ako."Rafael! Teka! Ang hapdi," iyak at reklamo ko.He stopped and kissed my lips and cheeks. Ang isang kamay niya ay nakahawak na sa likod ng aking tuhod para maiparte ako lalo. Dinungaw ko ang magkadugtong na baba namin. Nanlamig ako dahil hindi pa kalahati ang napapasok niya, naiiyak na ako sa sakit.Ang laki niya!"Maia…" tawag ni Rafael at masuyong inangat ang chin ko para mapatingin sa kaniya. Kitang kita ko kung gaano kalasing ang mga mata niya. But he's suppressing something. "Trust me. Okay? The pain will go away," he muttered slowly
Kabanata 31"These are the pointers to review. Sa Monday ang exam niyo. You have the weekend to review these."Umupo si Rafael matapos isulat sa board ang pointers to review at magpaliwanag.Kinopya ko ang nakasulat sa board at humikab. I sighed. Medyo pagod pa rin ako dahil sa…nangyari kahapon. Masyadong maraming nangyari kaya pagkauwi ko at sa kalagitnaan ng tawag kay Rafael kagabi ay nakatulog na agad ako. Habang nagsusulat ay kinalabit ako ni Macy."Anong meron?" tanong nito sa akin.Kumunot ang noo ko. Hindi iyon nakuha."Ako lang ba o talagang nakatitig sa'yo si Sir Rafael?" Nang nilingon ko ang nakaupong si Rafael ay nadatnan ko nga siyang nakatitig sa akin habang pinaglalaruan ang isang ballpen sa kamay niya.Magulo ang kaniyang buhok. Expressive ngunit mabigat ang kaniyang mga mata habang nakatanaw sa akin.Humilig siya sa upuan habang hindi inaalis ang titig sa akin. He folded his arms across his chest, revealing his firm arms.Nang hindi makaya ang titigan namin ay nag-iw
Kabanata 32Alas syete daw ang dating ng bisita kaya sinabihan ako ni Ate Ruby na magpahinga saglit at magbihis ng maayos.I wonder if the visitor is a business partner or what? Masyado kasing big deal ang pagdating nito. Hindi na ako nagtanong kung sino dahil pakiramdam ko hindi ko naman kilala.I wore a simple green a-line dress for dinner. Nilugay ko ang mahaba kong buhok. I stood in front of my body mirror.I'm contemplating whether to put makeup on or not. It's just a dinner. Naglagay na lang ako ng lipstick. Isang tapik sa pisngi ko, namula na ito na parang naglagay ako ng blush on. Tinawag na ako ng kasambahay pagpatak ng alas sais kaya lumabas na ako at bumaba na. Nadatnan ko na sila Daddy sa may entrada ng aming bahay. May binabati sila. Tuluyan na akong nakababa sa hagdan nang maaninag kung sino ang bisita. A familiar tall man wearing a navy blue band collar shirt and white slacks enveloped my eyes. Namilog ang mata ko nang mapagtantong ang isang kaibigan ko iyon! It's Tr
Kabanata 33Agad na inusisa kami nila Dad at Mom tungkol sa lakad namin kahapon ni Tristan. They were both happy watching us yesterday when we had dinner."What are your plans today, hijo?" Dad asked Tristan while we were having breakfast earlier."Aasikasuhin ko po ang mga papels na kailangan para sa meeting bukas, Tito.""Oh? Ayaw mo bang maglibot muli kayo ni Maia? Katulad kahapon?" There's something in my Mom's tone that made me stop eating. Ngumiti ng magalang si Tristan at bahagyang nilingon ako saglit."Maybe next time, Tita? Narinig kong may exam pala bukas si Maia kaya magrereview siya buong araw ngayon kaya mas mabuting sa susunod na lang po kami maglibot. Natuwa naman po ako sa lakad namin kahapon sa South Falls. May ibang araw pa naman."Napatangu-tango si Daddy dito. Saglit na bumaling ang tingin ni Mom sa akin at nginitian si Tristan."Oh, right! Exam. Sure, hijo. Tama ka naman. May iba pa namang araw. And I'm sure this is not your last visit here with us?" Mom muttered
Kabanata 34Pagkapasok ko ay pinasadahan ko ng tingin ang mesa dito sa kusina. Nang i-angat ko ang tingin kay Ate Rosa na may kausap na tatlong babae ay nakatunog na ako.“Sige. Ito ang bilhin ninyo. Mamayang alas tres ay dadating na ang ibang tutulong sa pagluluto. Tutulong din kayo roon.”“Opo,” sagot ng tatlong babaeng kausap ni Ate Rosa. Nagpaalam na ang mga ito at umalis na.“Oh, Maia, nariyan ka pala,” puna ni Ate Rosa nang makita ako.Bumalik siya sa ginagawang paghihiwa ng carrots. “Ano pong meron?” tanong ko kahit may ideya na ako kung bakit abala ang lahat.“Naghahanda sa selebrasyon para mamaya, Maia. Utos ng magulang mo.” Halos magliwanag ang mukha ko sa narinig.Ikukumpirma ko pa nga sana kung para ba sa birthday ko iyon ngunit may pumasok na driver sa kusina kaya napunta roon ang atensyon ni Ate Rosa. Binati muna ako ng driver bago niya sinabi ang sadya niya sa kasambahay.“Rosa, ilang mga upuan at mesa raw ba ang kailangan para maitawag na kay Berting?” Sa huli, nagp
Kabanata 35Umupo ako sa stool matapos kong hainan ang sarili. Nagsimula akong kumain. Kanin at ulam na ang kinakain ko ngayon imbes na kape at tinapay.I glanced at the wall clock. It's already 10:30 am. I woke up late today. Probably because of all the emotions I had last night. Na hanggang ngayon ay hindi pa rin humuhupa. Hiniling ko na sana pagkagising ko ay magiging ayos na ako pero hindi. Gano'n pa rin.It feels like the pain and sadness gets so deep in my heart and penetrates my soul. And that a good sleep and loud cry are not enough to make it disappear. It was only one night. It took only one night to change everything. Sa isang iglap, para akong bumalik muli sa umpisa. Habang kumakain ako ay pumasok si Ate Rosa sa kusina. Bahagya pa siyang nagulat nang madatnan ako."Oh? Nandiyan ka na pala," aniya. She's all smiles. She's in a good mood. Ibang-iba sa akin.Tipid na tumango ako. "Pumasok na po sila?" Tukoy ko kila Dad.Nagtungo siya sa sink para ibaba ang hawak na baso."Oo
Kabanata 48 "...and marry me." Umawang ang labi ko at mabilis na nag-angat ng tingin sa kaniya. Laglag ang pangang tiningnan ko siya. "What?!" Ngayon, hindi ko na napigilan, tumaas na ang tono ko. I get it, okay. I need his help. But really? In this way? Umigting ang panga niya nang nakita ang bayolenteng reaksyon ko. He pursed his lips. Gamit ang dalawang kamay niya sa mesa ay tinulak niya ang sarili para makaahon. Hinila niya ang upuan at preskong umupo na roon na para bang hindi siya nagbitaw ng nakakalokong salita. "Did I hear it right? You want me to marry you?" ulit ko dahil baka nagkamali lang ako ng rinig. He sat there and looked at me. His face is now all serious. He is watching how surprised and bothered I am. "Yes," he replied firmly. Huminga ako ng malalim. I can't help but scoff at that idea. Anong kalokohan ito? Maiintindihan ko ang una niyang kondisyon dahil totoong malaking tulong iyon sa kumpanya. Pero ito? Ano? Gusto niya ako? Imposible iyon
Kabanata 47 Kaya sa huli, late ako ng lagpas isang oras sa meeting. When I entered the restaurant, giniya ako sa tamang table. Pero nagulat ako nang makitang walang Rafael na nakaupo sa assigned table. Sa halip, sa tabing table nito, naroon si Rafael na may kasamang dalawang matanda. Rafael gazed at me when he saw my presence. “This way, Ma’am,” ani ng server at hinila ang upuan para sa akin. Nagtataka man ay umupo ako. Lokohan ba ito? Bakit nasa kabilang table si Rafael? Akala ko ba meeting namin ito? Tinaasan ko siya ng kilay nang nanatili ang titig niya sa akin. He just sighed and gave his attention to the two gentlemen he's with. They look familiar though. At dahil nasa katabing mesa lang sila, naririnig ko ang pinag-uusapan nila. "Well, you are at age, Engineer Valiente. Dapat bumubuo ka na ng pamilya. Or maybe you have a girlfriend now?" the old man chuckled. "Maybe Engineer want to keep it private? Well, it's also nice if you announce it. Be proud. People will look
Kabanata 46 Nagising ako na nasa isang hindi pamilyar na kwarto ako. Sa una ay kumunot ang noo ko at inisip na baka guni-guni ko lang. Pero nang suyudin ko ang paligid, mabilis na napabalikwas ako ng upo nang tuluyang magregister sa akin na hindi nga talaga pamilyar ang lugar na ito. Ginala ko ang tingin. This…is definitely not my room! Nasaan ako? I tried to recall what happened last night. The last scene I could remember was me dancing on the dancefloor and walking out of it and bumping into a…man. “Shit!” Halos sabunutan ko ang buhok. What did I do?! Mabilis na umalis ako sa malambot na puting kama at saka ko nakita ang suot kong parehas pa rin naman sa suot ko kagabi. What the hell happened? Nasa…condo ba ako ng lalaking kasama ko kagabi? Halo-halo na ang mga tanong sa isip ko. Pero wala na akong oras pa para sagutin ang bawat tanong na iyon. All I need to do first is to escape from this place! Dali-daling inayos ko ang suot. I wore my sandals lying on the floor and
Kabanata 45 Three days have passed by since our last interaction and I am still not doing anything to reach out to Rafael again. Nang nakibalita si Ate Ruby ay wala akong naibigay na sagot. Pumasok kami ni Kola sa isang restaurant malapit sa building ng head office ng LA MESA para maglunch. "Sige na kasi! Hindi iyong puro ka trabaho. Mag unwind ka rin. Kahit hindi ka magtatagal sa bar, promise!" patuloy na kumbinsi sa akin ni Kola sa tabi ko. She's been telling me to attend her party at the bar. Ayoko dahil abala ako. “I'm busy, Kola,” ani ko. “Come on! Minsan lang naman ‘to. Pagbigyan mo na ‘ko.” Ngunit natigil ako sa paghakbang kaya napatigil rin siya. As soon as we entered the restaurant, I saw Rafael three tables away, eating alone. "Oh? Bakit?" Umarko ang kilay ko. Bakit napadpad ang lalaking ito dito? Ang layo ng firm niya rito, ah. Nag-iwas ako ng tingin nang nagtama saglit ang titig namin. "I'm craving salmon," saad ko kay Kola bago pa kami daluhan nan
Kabanata 44 “Wala pa rin?” tanong ko, nakikibalita. Umiling si Rio sa harap ko. I checked my email again. Ilang beses ko na chineck pero wala pa rin! Ang last reply ay katulad nang nauna. Hindi daw ma-e-entertain ang meeting na nire-request ko. I sighed, trying to calm myself. “Abala siguro ata si Engineer Valiente,” saad ni Rio. “Why? Does he work 24 hours?” I shot back, medyo mainit ang tono. Tumikhim naman siya. Nakakairita na. Mag-iisang Linggo na pero wala pa ring progress sa plano ko. Hindi rin naman epektibo ang pagsadya ko sa kaniya sa kaniyang firm. “Kukuha ako ng impormasyon, Miss,” sa halip na suwesyon ni Rio. Kumunot ang noo ko. “Impormasyon?” tanong ko, napatingin sa sekretarya. “Naisip ko na baka sobrang abala si Engineer Valiente. Kaya naisip kong maghanap ng impormasyon sa mga lakad niya sa mga susunod na mga araw. Doon baka makatyempo ka at makausap siya,” aniya. Napatuwid ako ng upo. Oo nga naman. Bakit nga ba hindi ko naisip iyon? “You’re right. Do that
Kabanata 43 "He...what?" Ilang araw kong hinintay ang balita kung may na-set na bang date for the meeting, tapos eto? Eto ang malalaman ko? Binasa ko ang pinakitang email sa akin ng aking secretary at halos pumutok ang ugat ko sa aking ulo. "I tried to book a meeting a couple of times for 3 consecutive days, Miss. But his secretary replied the same way. It said it wouldn't be entertained as Mr. Valiente was busy with other important things." Nagtagis ang ngipin ko. I... can't believe he said that! For some reason, I feel offended. Oo, marahil iba na siya ngayon. But I didn't know that this would go this far. "It didn't say that it would be scheduled the other days. Instead, it said that...it won't be entertained?" I said in a very heavy way as I read the reply Rafael's secretary sent to our invitation for a meeting. Ayaw niyang mangyari ang meeting? What does that mean? Huminga ako ng malalim at kumalma. I feel like I wasted my three days waiting for the meeting to happen. I
Kabanata 42 Hinilot ko ang sentinido ko habang nakaupo sa isang sofa. That scene with Mr. De Vera drains me. Masyado ba akong harsh? What if my plan won't go well and ending, kailangan kong lapitan ang matanda? Damn it. "You okay?" Nag-angat ako ng tingin at nakita si Ate Ruby na nakatayo sa harap ko. Her flowy purple dress moved elegantly as she moved. She placed a glass of water on the table between us. "Drink," she motioned and sat on the sofa in front of me. "I have no time for a little chit-chat, Ate Ruby," I said, impatient. Tipid na ngumiti si Ate Ruby at nilingon ang gilid niya. Sinundan ko ng tingin iyon at nakita ang asawa nitong kababalik lang galing sa paghatid sa pamangkin ko sa kwarto. Naghalukipkip ito habang sinasandal ang gilid ng katawan sa pader. Pinagmamasdan kami. Zacarias Vega did not age a bit. He looked so ripped. Matangkad at maganda ang katawan. Kaunti lang ang interaksyon namin noon sa Escala. Mabibilang lang sa daliri. Isa roon iyong n
Kabanata 41 “So…you two met?” Kumunot ang noo ko kay Kola. Iyon agad ang bungad niya nang magkita kami ngayon para maglunch sa isang restaurant malapit sa building namin. I sighed. Late na nga siya at kararating lang, iyon pa ang bungad niya. “Thanks," I said to the waiter who just finished placing all our orders on our table. Hinintay ko munang makaalis ang waiter bago binalingan ang kaibigan. “Alam mo na invited siya sa party?” nanliliit ang tingin na tanong ko sa kaniya at uminom sa aking baso ng tubig. Bahagyang kumunot ang noo niya. “Yeah? I saw Valiente's name on the guest list.” Nagcheck ba ako ng guest list? Hindi ko matandaan. Siguro dahil pinagawa ko lang kay Rio. What’s only important to me is to know whether any of the big names were in the party. Ni hindi sumagi sa isip ko na magtatagpo ang landas namin ni Rafael sa party na iyon. “And you didn't tell me?” iritadong saad ko kay Kola. She looked at me confused. “I thought you already knew?” Kumunot ang noo ko.
Kabanata 40 Anong ginagawa niya rito? That question was running in my head while I approached the group. I’ve never expected that I will see him again. Not today. Not at this party. "Ah, there you are, hija," Mr. Aleno said, his eyes twinkling with warmth when I finally reached them. He extended his hand, and we exchanged a firm handshake. "Happy birthday, Mr. Aleno," I greeted. He smiled warmly. "Thank you," he replied. "I was worried you wouldn't make it because you're probably busy. Buti ay nakarating ka. Are you enjoying the party, hija?" "Of course, I don't want to miss your birthday, Mr. Aleno. And yes, I am enjoying the party." Mr. Aleno chuckled, his eyes crinkling at the corners. "That's good to hear.” But his face turned into worry. “If only your mother and father were here, I'm sure they would have enjoyed it too. They like parties like this. Is your father still sick?" I nodded. "My Dad was recovering from the stroke. He's in Escala with Mom, ka