Kabanata 31"These are the pointers to review. Sa Monday ang exam niyo. You have the weekend to review these."Umupo si Rafael matapos isulat sa board ang pointers to review at magpaliwanag.Kinopya ko ang nakasulat sa board at humikab. I sighed. Medyo pagod pa rin ako dahil sa…nangyari kahapon. Masyadong maraming nangyari kaya pagkauwi ko at sa kalagitnaan ng tawag kay Rafael kagabi ay nakatulog na agad ako. Habang nagsusulat ay kinalabit ako ni Macy."Anong meron?" tanong nito sa akin.Kumunot ang noo ko. Hindi iyon nakuha."Ako lang ba o talagang nakatitig sa'yo si Sir Rafael?" Nang nilingon ko ang nakaupong si Rafael ay nadatnan ko nga siyang nakatitig sa akin habang pinaglalaruan ang isang ballpen sa kamay niya.Magulo ang kaniyang buhok. Expressive ngunit mabigat ang kaniyang mga mata habang nakatanaw sa akin.Humilig siya sa upuan habang hindi inaalis ang titig sa akin. He folded his arms across his chest, revealing his firm arms.Nang hindi makaya ang titigan namin ay nag-iw
Kabanata 32Alas syete daw ang dating ng bisita kaya sinabihan ako ni Ate Ruby na magpahinga saglit at magbihis ng maayos.I wonder if the visitor is a business partner or what? Masyado kasing big deal ang pagdating nito. Hindi na ako nagtanong kung sino dahil pakiramdam ko hindi ko naman kilala.I wore a simple green a-line dress for dinner. Nilugay ko ang mahaba kong buhok. I stood in front of my body mirror.I'm contemplating whether to put makeup on or not. It's just a dinner. Naglagay na lang ako ng lipstick. Isang tapik sa pisngi ko, namula na ito na parang naglagay ako ng blush on. Tinawag na ako ng kasambahay pagpatak ng alas sais kaya lumabas na ako at bumaba na. Nadatnan ko na sila Daddy sa may entrada ng aming bahay. May binabati sila. Tuluyan na akong nakababa sa hagdan nang maaninag kung sino ang bisita. A familiar tall man wearing a navy blue band collar shirt and white slacks enveloped my eyes. Namilog ang mata ko nang mapagtantong ang isang kaibigan ko iyon! It's Tr
Kabanata 33Agad na inusisa kami nila Dad at Mom tungkol sa lakad namin kahapon ni Tristan. They were both happy watching us yesterday when we had dinner."What are your plans today, hijo?" Dad asked Tristan while we were having breakfast earlier."Aasikasuhin ko po ang mga papels na kailangan para sa meeting bukas, Tito.""Oh? Ayaw mo bang maglibot muli kayo ni Maia? Katulad kahapon?" There's something in my Mom's tone that made me stop eating. Ngumiti ng magalang si Tristan at bahagyang nilingon ako saglit."Maybe next time, Tita? Narinig kong may exam pala bukas si Maia kaya magrereview siya buong araw ngayon kaya mas mabuting sa susunod na lang po kami maglibot. Natuwa naman po ako sa lakad namin kahapon sa South Falls. May ibang araw pa naman."Napatangu-tango si Daddy dito. Saglit na bumaling ang tingin ni Mom sa akin at nginitian si Tristan."Oh, right! Exam. Sure, hijo. Tama ka naman. May iba pa namang araw. And I'm sure this is not your last visit here with us?" Mom muttered
Kabanata 34Pagkapasok ko ay pinasadahan ko ng tingin ang mesa dito sa kusina. Nang i-angat ko ang tingin kay Ate Rosa na may kausap na tatlong babae ay nakatunog na ako.“Sige. Ito ang bilhin ninyo. Mamayang alas tres ay dadating na ang ibang tutulong sa pagluluto. Tutulong din kayo roon.”“Opo,” sagot ng tatlong babaeng kausap ni Ate Rosa. Nagpaalam na ang mga ito at umalis na.“Oh, Maia, nariyan ka pala,” puna ni Ate Rosa nang makita ako.Bumalik siya sa ginagawang paghihiwa ng carrots. “Ano pong meron?” tanong ko kahit may ideya na ako kung bakit abala ang lahat.“Naghahanda sa selebrasyon para mamaya, Maia. Utos ng magulang mo.” Halos magliwanag ang mukha ko sa narinig.Ikukumpirma ko pa nga sana kung para ba sa birthday ko iyon ngunit may pumasok na driver sa kusina kaya napunta roon ang atensyon ni Ate Rosa. Binati muna ako ng driver bago niya sinabi ang sadya niya sa kasambahay.“Rosa, ilang mga upuan at mesa raw ba ang kailangan para maitawag na kay Berting?” Sa huli, nagp
Kabanata 35Umupo ako sa stool matapos kong hainan ang sarili. Nagsimula akong kumain. Kanin at ulam na ang kinakain ko ngayon imbes na kape at tinapay.I glanced at the wall clock. It's already 10:30 am. I woke up late today. Probably because of all the emotions I had last night. Na hanggang ngayon ay hindi pa rin humuhupa. Hiniling ko na sana pagkagising ko ay magiging ayos na ako pero hindi. Gano'n pa rin.It feels like the pain and sadness gets so deep in my heart and penetrates my soul. And that a good sleep and loud cry are not enough to make it disappear. It was only one night. It took only one night to change everything. Sa isang iglap, para akong bumalik muli sa umpisa. Habang kumakain ako ay pumasok si Ate Rosa sa kusina. Bahagya pa siyang nagulat nang madatnan ako."Oh? Nandiyan ka na pala," aniya. She's all smiles. She's in a good mood. Ibang-iba sa akin.Tipid na tumango ako. "Pumasok na po sila?" Tukoy ko kila Dad.Nagtungo siya sa sink para ibaba ang hawak na baso."Oo
Kabanata 36 (Part 1)After I changed into my pajamas, I saw Rafael’s name on my phone. He's calling.Kumunot ang noo ko at sinagot ang tawag.“Hello?” sagot ko at umupo sa kama.“Maia…” his deep voice almost tickles me. Ilang araw kong hindi narinig ang boses niya dahil panay ang chat lang namin kaya…nakakapanibago.“I heard you...went out with Tristan earlier?” he asked.Bahagya akong nagulat na nalaman niya iyon. I wonder who told him that? Pero hindi ko na tinanong.“Yes.”“Anong ginawa niyo?” Nilingon ko ang bintana ng kwarto ko at tinanaw ang langit sa kabila nang umiindayog na kurtina dahil sa hangin.Lumalamig na dahil ilang araw na lang ay mag-Di-Disyembre na.“Kumain lang kami sa labas,” sagot ko. “Hindi mo nabanggit sa akin na lalabas pala kayo.”Kumunot ang noo ko. He sound critical. I don't like it.“I forgot. Biglaan lang din kasi,” dahilan ko.Hindi siya umimik. I heard him sighed over the phone instead. It’s like something is bothering him.“I don't have class in the u
Kabanata 36 (Part 2)“Alright. It's settled, then. We're allowing you to meet Edna Jimenez abroad this coming December and enter Art School soon. But I want you to finish this sem first,” Dad said with finality.“T-Talaga po, Dad?” I asked excitedly.Ngumiti si Mommy sa akin habang si Dad ay tumango at uminom sa kaniyang kopita.Parang pinihit ang puso ko pero sa pagkakataong ito, dahil sa saya nang makita sa mata nila ang pagsang-ayon.“I'm happy for you, Maia!” nakangiting saad sa akin ni Ate Ruby.Ngumiti ako. Tumatalon ang puso ko ngayon sa sobrang tuwa. Finally! They let me pursue what I really want! “T-Thank you, Dad and Mom,” ani ko sa kanila. Nilingon ko rin ang katabi ko. “Thank you, Tristan.”Ngumiti siya ng marahan.“Anything for you, Maia,” he muttered softly.Matapos ang saglit pang usapan, they called it a night. Hinatid namin si Tristan sa labas pero nasiraan ang sasakyan niya at tipsy na rin siya kaya naman nagdesisyon sila Dad na ihahatid na lang si Tristan pabalik s
Kabanata 37 (Part 1)Maga ang mata ko kakaiyak kagabi. I slept late last night, that's why I woke up late today. It's already past 10. Tumulak na sila Dad sa trabaho noong tulog pa lang ako.Tristan:Goodmorning! Pagkauwi ko kagabi, nakatulog agad ako. Naparami ata ang inom ko. Did you get home safely?Nag-reply naman ako sa kaniya. Ibababa ko na sana ang phone ko pero may nakita akong message galing kay Rafael. Mukhang kanina pa iyon.Manang pours my cereal with milk as I read Rafael's message.Rafael:Let's talk later.I gritted my teeth and chose not to reply. Instead, I placed my phone on the table and gazed at the bowl in front of me.I don't want to talk to him. It would only make things harder between us. Breaking up with him last night was not planned, but it felt right. Dahil bukod sa gusto kong abutin ang pangarap ko, I don't want to continue our relationship while holding grudges against him.Dahil ang totoo, galit pa rin ako…sa nangyari noong kaarawan ko. Galit pa rin ako