Kabanata 22"Group yourselves into five. Accomplish this task and passed the final paper next Monday," wika ng isa naming propesor sa isang subject nang mag Thursday na.Magkakagrupo kami ni Macy, Mark, Anthony at Elisa. Mabuti na lang sila ang kagrupo ko dahil komportable ako sa kanila.Bago kami magtungo sa next class namin kay Sir Norman ay nag-huddle kami para pag-usapan kung kailan kami gagawa."Bukas after class. Pwede kayo?" Elisa asked.Sabay-sabay na pumayag sila. Napatingin sila sa akin nang hindi ako nagsalita."Hindi ka pwede, Maia?" tanong ni Mark."Hindi naman pero magpapaalam pa ako," tanging nasambit ko.Pero tingin ko naman ay papayagan naman ako. Tungkol naman ito sa schoolworks."Sige. Ganito. Pag-usapan natin sa GC kung saan tayo gagawa. Pwede naman sa amin o kaya dito sa school para accessible sa lahat. Basta i-check niyo palagi ang group chat," bilin ni Elisa na leader namin.Tumango kami. Habang naglalakad ako ay binasa ko ang chat sa akin ni Andrei.Andrei Sua
Kabanata 23Nagpalakpakan ang mga kaklase namin matapos naming mag-present. Umupo kaming apat na nakangiti."Good job, guys!" sambit ni Mark.Nag-apiran kami dahil maganda ang naging resulta ng aming group work. We managed to present it so well that our professor did not have any questions anymore.Matapos ang huling klase ay nagyayaan ang grupo namin na pumunta sa coffee shop. Of course I joined them! Sumaglit lang ako dahil alam nilang hindi ako pwedeng magtagal."Let's start?" tanong ni Rafael nang makaupo na siya sa tabi ko. Tumango ako. Binuklat niya ang libro at ako naman ay hinanda ko ang notebook ko."Let's start with this Negotiorum Gestio and Solutio Indebiti," aniya. Tukoy sa dalawang quasi-contract.Tumango ako at nakinig sa kaniya nang mag-explain na siya."Did you understand?" tanong niya matapos ipaliwanag ang concept ng dalawa."Kinda," I said.I bit the end of the ballpen and nodded slowly, not confident. Medyo nakakalito.His eyes went down to my mouth while I'm bi
Kabanata 24"That's a good start, Maia. Ipagpatuloy mo iyan. Paniguradong matutuwa sila Daddy," ani Ate Ruby.Habang nag-aalmusal kasi kaming tatlo nila Ate Ruby at Rafael ay naibalita ni Rafael sa kapatid ko ang magandang resulta ng recitation ko.Ngumiti ako. "You think so?" I muttered."Of course," aniya at ngiti rin.Binaling niya ang tingin kay Rafael. "Thank you for teaching Maia, Raf.""Wala iyon. Mabilis…naman siyang turuan," sambit ni Rafael at sinulyapan ako.Tinaasan ko siya ng kilay. After what happened yesterday, hindi na maalis sa alaala ko ang nangyari. Pakiramdam ko tuloy lahat ng sasabihin niya may kung anong meaning!Oh my god, Maia! Polluted na ata ang utak mo!Ate Ruby glanced at me. Kaya naman napaupo ako ng matuwid."Did you already tell our parents about it?" tanong niya.Umiling ako. "You should," she urged.Iyon nga ang ginawa ko.Ang nalalabing oras ko sa umaga bago ang klase ko mamayang hapon ay ginamit ko para tawagan saglit sila Mommy at Dad."That's gr
Kabanata 25Umuwi na sila Daddy at Mommy. Sa hapag ay marami itong mga kwento tungkol sa pinunta nila sa Palawan.Nagpatuloy pa rin ang study session namin ni Rafael. Ang pinagkaiba nga lang ay hindi na kami magkatabi. Magkaharap na lang kami. He's really serious about us not getting so close especially when we are alone. Naging mabilis ang mga araw. Hanggang sa nasanay na lang ako sa set-up namin. There are also times that he brings me food. "Ano 'to?" tanong ko noong nakaraan nang bigyan niya ako ng isang tupperware. Sa araw na iyon ay siya ang naghatid sa akin sa school."Pagkain. Baon mo. Niluto ko 'yan."Tumaas ang isang kilay ko at binagsak ang tingin sa tupperware. Ngumuso ako para hindi umalpas ang ngiti.Simula no'n ay palagi siyang may pabaon sa akin. Minsan dahil madalas na hindi siya ang naghahatid sa akin, napapansin kong nasa loob na ng bag ko ang tupperware. Kaya ang ending, hindi na ako nakakabili sa canteen ng school.His food was delicious and well, healthy. Malak
Kabanata 26Habang nagliligpit ako matapos ang study session namin ay napansin ko ang paninitig ni Rafael.Tinaasan ko siya ng kilay dahil parang may gusto siyang sabihin."Why?" I asked. "May sasabihin ka?"He sighed."Babalik na ako sa apartment ko," balita niya.I blinked a bit and stared at him. "Noong dito ako tumira at naayos na ang problema sa apartment may tumira roon pansamantala. Nasabihan ako ng may-ari ng upahan na umalis na ang tumira roon kaya pwede na akong bumalik."I slowly nodded my head. I'm not sure if that's a great idea. Sasabihin ko rin sana ngayon ang plano ko na itigil na namin ang study session namin para maibuhos niya ang sarili sa pagre-review kaso…mukhang hindi magandang sabihin iyon ngayon.Hinagilap ni Rafael ang kamay ko. His hand claimed mine. Pinanood ko kung paano tinabunan ng malaki at malapad niyang kamay ang akin. "Magkikita pa rin tayo," aniya.I know. Sa study session na balak ko ring tapusin na. Gusto ko sanang isatinig.Akala ko ay iyon a
Kabanata 27Rafael:Where are you? I'm at the review center.Binasa ko ng paulit-ulit ang chat niyang iyon. Kanina pa iyon. About 4 hours ago. Ngayon ko lang nabasa.Instead of replying, I checked his feed. There, I saw a couple of pictures. Kaka-upload lang nito. Naka-tag si Rafael sa post ni Kara Gonzales kaya nakita ko.Wala sa sariling binusisi ko ang mga pictures na magkakasama silang magkakaibigan sa isang tingin kong review center hanggang sa natigil ako sa isang litrato. It was a picture of Kara and Rafael together. Nag selfie si Kara habang katabi si Rafael na nagbabasa ng libro. Sa sumunod na picture ay nakatingin na si Rafael sa camera. "Maia…" tawag ni Elisa sa akin dahil dumadami na ang customer.Tiim bagang na isinilid ko ang phone at tinulungan na ang kagrupo sa pagbebenta.After the scene earlier, I noticed how my mood changed. Lumilipad ang utak ko sa mga nalaman at sa nakita ngayong pictures nila Kara at Rafael. Sa sobrang lalim ng iniisip ko, hindi ko na napansin
Kabanata 28 (Part 1)My friends comforted me.Alalang-alala sila sa akin. Pero hindi nila ako pinilit sabihin ang rason ng pag-iyak ko.Wala rin naman akong balak sabihin.Kinabuksan ay pumasok akong wala sa sarili. Hindi ko chinarge ang phone ko pagkauwi hanggang ngayon dahil ayokong makita ang pangalan ni Rafael doon.Ang buong akala naming magkakaklase ay walang papasok na propesor ngayong araw dahil katatapos lang ng COB Days pero mali kami dahil pumasok ang isa naming guro at nagpa-exam.Nalaman din agad namin ang score namin.And I…didn't do well. Pangalawa ako sa pinakamababang score.Hindi na ako nagulat dahil buong araw na wala ako sa wisyo kaya hinulaan ko lang ang exam. Masyadong lumilipad ang utak ko.And now…this is the result.Inakbayan ako ni Macy."Okay ka lang?" tanong niya. Tumango ako. She's referring to what happened yesterday.Natulala ako sa papel na may score ko. Kapag nalaman ito nila Dad, siguradong mapapagalitan ako.Macy noticed that I'm staring at my score
Kabanata 28 (Part 2)"Wala na tayong dapat pag-usapan. Pwede ba? I don't want to hear any of your lies! Kaya tumabi ka na!"Hindi siya umalis sa harap ko at nanatiling nakaharang."Rafael!" galit kong untag sa kaniya dahil ayaw niya pa ring tumabi. He remained standing there, locking me. Still preventing me from leaving."Hindi ako nagsisinungaling, Maia. We can call Hugo now para makumpirma mo. Kara's not sleeping in our boarding house. May sarili silang boarding house. Why the heck will I allow her to stay in ours?"Malamig kong tinitigan siya. "Malay ko! Baka kasi gawain niyo na dati pa?"His forehead creased. He groaned in frustration when he realized what I meant."That's not true. Magkaibigan lang kami ni Kara. Walang namamagitan sa amin. We are just there to review. Kung ano man ang mga narinig mo tungkol sa amin, huwag mong paniwalaan iyon dahil hindi naman iyon totoo," paliwanag niya.Humakbang siya palapit at halos mangatog ang tuhod ko nang masuyo niyang hinagilap ang siko