Kabanata 24"That's a good start, Maia. Ipagpatuloy mo iyan. Paniguradong matutuwa sila Daddy," ani Ate Ruby.Habang nag-aalmusal kasi kaming tatlo nila Ate Ruby at Rafael ay naibalita ni Rafael sa kapatid ko ang magandang resulta ng recitation ko.Ngumiti ako. "You think so?" I muttered."Of course," aniya at ngiti rin.Binaling niya ang tingin kay Rafael. "Thank you for teaching Maia, Raf.""Wala iyon. Mabilis…naman siyang turuan," sambit ni Rafael at sinulyapan ako.Tinaasan ko siya ng kilay. After what happened yesterday, hindi na maalis sa alaala ko ang nangyari. Pakiramdam ko tuloy lahat ng sasabihin niya may kung anong meaning!Oh my god, Maia! Polluted na ata ang utak mo!Ate Ruby glanced at me. Kaya naman napaupo ako ng matuwid."Did you already tell our parents about it?" tanong niya.Umiling ako. "You should," she urged.Iyon nga ang ginawa ko.Ang nalalabing oras ko sa umaga bago ang klase ko mamayang hapon ay ginamit ko para tawagan saglit sila Mommy at Dad."That's gr
Kabanata 25Umuwi na sila Daddy at Mommy. Sa hapag ay marami itong mga kwento tungkol sa pinunta nila sa Palawan.Nagpatuloy pa rin ang study session namin ni Rafael. Ang pinagkaiba nga lang ay hindi na kami magkatabi. Magkaharap na lang kami. He's really serious about us not getting so close especially when we are alone. Naging mabilis ang mga araw. Hanggang sa nasanay na lang ako sa set-up namin. There are also times that he brings me food. "Ano 'to?" tanong ko noong nakaraan nang bigyan niya ako ng isang tupperware. Sa araw na iyon ay siya ang naghatid sa akin sa school."Pagkain. Baon mo. Niluto ko 'yan."Tumaas ang isang kilay ko at binagsak ang tingin sa tupperware. Ngumuso ako para hindi umalpas ang ngiti.Simula no'n ay palagi siyang may pabaon sa akin. Minsan dahil madalas na hindi siya ang naghahatid sa akin, napapansin kong nasa loob na ng bag ko ang tupperware. Kaya ang ending, hindi na ako nakakabili sa canteen ng school.His food was delicious and well, healthy. Malak
Kabanata 26Habang nagliligpit ako matapos ang study session namin ay napansin ko ang paninitig ni Rafael.Tinaasan ko siya ng kilay dahil parang may gusto siyang sabihin."Why?" I asked. "May sasabihin ka?"He sighed."Babalik na ako sa apartment ko," balita niya.I blinked a bit and stared at him. "Noong dito ako tumira at naayos na ang problema sa apartment may tumira roon pansamantala. Nasabihan ako ng may-ari ng upahan na umalis na ang tumira roon kaya pwede na akong bumalik."I slowly nodded my head. I'm not sure if that's a great idea. Sasabihin ko rin sana ngayon ang plano ko na itigil na namin ang study session namin para maibuhos niya ang sarili sa pagre-review kaso…mukhang hindi magandang sabihin iyon ngayon.Hinagilap ni Rafael ang kamay ko. His hand claimed mine. Pinanood ko kung paano tinabunan ng malaki at malapad niyang kamay ang akin. "Magkikita pa rin tayo," aniya.I know. Sa study session na balak ko ring tapusin na. Gusto ko sanang isatinig.Akala ko ay iyon a
Kabanata 27Rafael:Where are you? I'm at the review center.Binasa ko ng paulit-ulit ang chat niyang iyon. Kanina pa iyon. About 4 hours ago. Ngayon ko lang nabasa.Instead of replying, I checked his feed. There, I saw a couple of pictures. Kaka-upload lang nito. Naka-tag si Rafael sa post ni Kara Gonzales kaya nakita ko.Wala sa sariling binusisi ko ang mga pictures na magkakasama silang magkakaibigan sa isang tingin kong review center hanggang sa natigil ako sa isang litrato. It was a picture of Kara and Rafael together. Nag selfie si Kara habang katabi si Rafael na nagbabasa ng libro. Sa sumunod na picture ay nakatingin na si Rafael sa camera. "Maia…" tawag ni Elisa sa akin dahil dumadami na ang customer.Tiim bagang na isinilid ko ang phone at tinulungan na ang kagrupo sa pagbebenta.After the scene earlier, I noticed how my mood changed. Lumilipad ang utak ko sa mga nalaman at sa nakita ngayong pictures nila Kara at Rafael. Sa sobrang lalim ng iniisip ko, hindi ko na napansin
Kabanata 28 (Part 1)My friends comforted me.Alalang-alala sila sa akin. Pero hindi nila ako pinilit sabihin ang rason ng pag-iyak ko.Wala rin naman akong balak sabihin.Kinabuksan ay pumasok akong wala sa sarili. Hindi ko chinarge ang phone ko pagkauwi hanggang ngayon dahil ayokong makita ang pangalan ni Rafael doon.Ang buong akala naming magkakaklase ay walang papasok na propesor ngayong araw dahil katatapos lang ng COB Days pero mali kami dahil pumasok ang isa naming guro at nagpa-exam.Nalaman din agad namin ang score namin.And I…didn't do well. Pangalawa ako sa pinakamababang score.Hindi na ako nagulat dahil buong araw na wala ako sa wisyo kaya hinulaan ko lang ang exam. Masyadong lumilipad ang utak ko.And now…this is the result.Inakbayan ako ni Macy."Okay ka lang?" tanong niya. Tumango ako. She's referring to what happened yesterday.Natulala ako sa papel na may score ko. Kapag nalaman ito nila Dad, siguradong mapapagalitan ako.Macy noticed that I'm staring at my score
Kabanata 28 (Part 2)"Wala na tayong dapat pag-usapan. Pwede ba? I don't want to hear any of your lies! Kaya tumabi ka na!"Hindi siya umalis sa harap ko at nanatiling nakaharang."Rafael!" galit kong untag sa kaniya dahil ayaw niya pa ring tumabi. He remained standing there, locking me. Still preventing me from leaving."Hindi ako nagsisinungaling, Maia. We can call Hugo now para makumpirma mo. Kara's not sleeping in our boarding house. May sarili silang boarding house. Why the heck will I allow her to stay in ours?"Malamig kong tinitigan siya. "Malay ko! Baka kasi gawain niyo na dati pa?"His forehead creased. He groaned in frustration when he realized what I meant."That's not true. Magkaibigan lang kami ni Kara. Walang namamagitan sa amin. We are just there to review. Kung ano man ang mga narinig mo tungkol sa amin, huwag mong paniwalaan iyon dahil hindi naman iyon totoo," paliwanag niya.Humakbang siya palapit at halos mangatog ang tuhod ko nang masuyo niyang hinagilap ang siko
Warning: SPG / Mature ContentKabanata 29 (Part 1)Pumara si Rafael ng tricycle. Hindi daw niya dala ang motorbike niya kaya magta-tricycle na lang kami. I don't mind though.Umuulan pa rin pero hindi na gano'n kalakas hindi tulad kanina.Pinauna akong pinapasok ni Rafael sa tricycle. Hindi nakaligtas sa mata ko ang pagaalalay ng kamay niya para hindi tumama ang ulo ko sa tricycle.Umusog ako para magkaroon siya ng espasyo. Halos hindi kami magkasya. He's so huge. He's claiming so much space.Habang bumbyahe kami, naramdaman ko ang kamay ni Rafael na kinuha ang akin.Pinanood ko kung paano niya tinabunan ang kamay ko gamit ang kaniya.Tinalunton ng mata ko ang malaki niyang kamay. It feels heavy and rough. Ibang-iba sa kamay kong maliit at malambot. Ang ugat sa kaniyang kamay ay kitang-kita lalo na nang mas hinigpitan niya ang hawak sa kamay ko. He rested our intertwined hands on his lap. Ngumuso ako at nilingon siya.Nanatili ang tingin niya sa harap. Seryosong-seryoso. I smiled. P
Warning: SPG / Mature ContentKabanata 29 (Part 2)I moaned when he started giving me wet kisses on my neck. It tickles me a bit. Habang hinahalikan niya ang leeg ko, naramdaman kong bumaba ang mainit na kamay niya sa aking hita at dahan-dahang pinaghiwalay ito. He found a way between my legs. He stood there, kissing my neck hungrily."Rafael!" I moaned his name in an unfamiliar voice. Maging ako ay nagulat sa boses kong iyon."Fuck!" he muttered against my neck.His lips went back to my lips. His tongue invaded my mouth in a very dominant way. I kissed him back, mirroring what he's doing to me. Natuto ako agad. He groaned when he noticed that. His lips traced the line of my jaw. Pumikit ako at halos sabunutan na siya. Nawawala na ng bait."Ah!" impit na ungol ko.Ang kamay niya ay naramdaman kong pumailalim na sa aking suot. I felt his bare hands on my skin. My skin burned with his warm touch. He caressed my waist so maliciously until it went up. Slowly, he cupped my boobs and I l