Xamira POVWala na akong ibang mapupuntahan. Kaya sumama ako sa kanila, umaasa akong kahit papaano ay may patutunguhan ang araw ko. Habang naglalakad kami, nagpakilala sila isa-isa sa akin. Ang morenong lalaki ay si Kalix, ang lider ng grupo ng mga mangingisda. Si Buchukoy naman ang madaldal at makulit. Si Buknoy, na may matangos na ilong, ang joker sa grupo. At ang nag-iisang babae sa kanila, si Tisay, na tinawanan lang ako nang tanungin ko kung siya ba ang girlfriend ni Kalix. “Tibo ako, bhe. Hindi ko bet si Kalix, yuck!” aniya na ikinatawa ng lahat.Napag-alaman ko na hindi raw ito ang unang beses na nangyari na may ninakawan ang Pitchi, Nunoy at Budidang na iyon. Karamihan daw sa kinukuhan nilang maleta ay ‘yung alam nilang mayaman talaga.Ang sabi pa nila, tanging ang tatlo lang na iyon ang nakakarating sa mga city kasi kayang-kaya nilang bumili ng ticket. Naalala ko, halos fifty thousand ang ticket papunta rito kaya para sa kanila ay mahal na talaga iyon, pero sa akin, wala lang
Kalix POVTumawag nang maglilinis ng kubo si Aling Purita para makatulog na agad si Miss Xamira doon. Mabilis lang ang nangyari kasi halos limang lalaki ang nagtulong-tulong na malinis ang kubo sa ganoong kadali lang.Habang naglilinis sila, kausap naman nila nanay at tatay si Xamira. Sinabi ni nanay na gusto niyang samahan si Xamira na bumili ng mga gamit sa kubo niya sa maliit na palengke dito sa Isla Lalia. Pumayag naman si Xamira kaya lang wala raw siyang pera. Natuwa lang ako nang marinig na maghahanap muna siya ng trabaho para makabili ng mga gamit niya.Hindi alam ni Miss Xamira na kapag dito sa Isla Lalia ay may alahas, mayaman ka na agad.Pagkatapos malinis ng bahay-kubo, sinamahan ko si Miss Xamira na pumasok sa loob. Gaya nang nasa isip ko, halos malinis at maluwag, walang gamit. Pero may lamesa sa sala, may mahabang upuan sa dining area at sa kuwarto ay may papag.“Para makatulog ka, ikukuha kita ng sapin sa amin, marami naman extra sina nanay at tatay,” alok ko sa kaniya.
Xamira POVNagising ako na medyo magaan na ang pakiramdam. Hindi ko akalaing makakatulog ako nang mahimbing sa maliit na kubo sa tabi ng bahay nila Kalix. Malamig ang hangin kahit sarado ang bintana at presko ang pakiramdam ko kahit na matigas pa rin ang higaan ko, pero sobrang appreciate naman ang pagbigay ng sapin at unan nila Kalix sa akin.Ngayon, para akong niyayakap ng isla Lalia, binibigyan ako ng pagkakataong magsimula ulit. Bad trip nga lang ‘yung trip nung mga magnanakaw sa barko.Paglabas ko, naamoy ko agad ang halimuyak ng mga bagong biyak na buko. Sa tapat ng kubo nila Kalix, nakita ko si Mang Felix na abala sa pagbubukas ng mga buko gamit ang isang matalim na itak. Bawat bagsak ng itak sa matigas na bao, bumubukas ang laman ng buko, tumatagas ang sabaw nito pababa sa isang malaking balde.“Magandang umaga po, Mang Felix.” Bati ko sa kaniya sabay ngiti.Napatingin siya sa akin at ngumiti. “Magandang umaga rin, hija. Ang aga mong nagising.”Sakto namang lumabas si Aling Ka
Xamira POVNagising ako na medyo magaan na ang pakiramdam. Hindi ko akalaing makakatulog ako nang mahimbing sa maliit na kubo sa tabi ng bahay nila Kalix. Malamig ang hangin kahit sarado ang bintana at presko ang pakiramdam ko kahit na matigas pa rin ang higaan ko, pero sobrang appreciate naman ang pagbigay ng sapin at unan nila Kalix sa akin.Ngayon, para akong niyayakap ng isla Lalia, binibigyan ako ng pagkakataong magsimula ulit. Bad trip nga lang ‘yung trip nung mga magnanakaw sa barko.Paglabas ko, naamoy ko agad ang halimuyak ng mga bagong biyak na buko. Sa tapat ng kubo nila Kalix, nakita ko si Mang Felix na abala sa pagbubukas ng mga buko gamit ang isang matalim na itak. Bawat bagsak ng itak sa matigas na bao, bumubukas ang laman ng buko, tumatagas ang sabaw nito pababa sa isang malaking balde.“Magandang umaga po, Mang Felix.” Bati ko sa kaniya sabay ngiti.Napatingin siya sa akin at ngumiti. “Magandang umaga rin, hija. Ang aga mong nagising.”Sakto namang lumabas si Aling Ka
Tahlia POVMaagang-maaga pa lang nang araw na iyon ay ginising na ako ng malalakas na katok sa pinto ng kuwarto ko. Nakakainis kasi kasarapan pa ng tulog ko, puyat ako kagabi dahil tinapos ko ang pinapanuod kong fantasy series."Tahlia! Hoy, Tahlia, bumangon ka na nga diyan! Kakain na tayo," tawag ni Mama mula sa labas ng kuwarto koNapabuntong-hininga ako at agad na bumangon mula sa kama.“Opo, ayan na, gising na!” sagot ko habang napapairap.Naghilamos at nag-toothbrush muna ako sa banyo ko bago tuluyang bumaba.Pagkababa ko, nakita kong nasa dining area na si Papa, nakaupo sa head seat ng mahabang mesa, habang si Mama naman ay naghahain ng pagkain kasama ang mga kasambahay namin."Good morning, sweetheart," bati ni Papa habang iniinom ang kape niya."Good morning," sagot ko at saka na naupo sa tabi ni Mama.Habang kumakain kami, nagpalitan ng tingin si Mama at Papa bago nagsalita si Mama."Tahlia, pinapatawag tayo ng Lola Flordelisa mo. May mahalaga raw siyang announcement," sabi n
Zain POVMainit ang sikat ng araw, pero hindi iyon alintana ng mga tao sa loob ng bilyaran. Nagsisigawan ang ilan, nagsisipagtawanan at ang iba naman ay seryosong nakatuon sa laro nila. Tulad ng dati, nandito ako sa gilid, nag-aabang kung sino ang mag-uutos sa akin."Zain, pabili nga ng yelo at tatlong bote ng alak sa tindahan sa kanto."Kahit hindi ko pa natitingnan kung sino ang nagsabi, agad ko nang inabot ang perang iniabot sa akin. Kabisado ko na ang trabaho ko rito—utusan, tagabili, taga-abot ng sigarilyo at kung minsan, taga-score din kapag abala ang referee ng laro. Hindi kalakihan ang kita, pero mas mabuti na ito kaysa wala.Mabilis akong tumakbo palabas at tinungo ang tindahan. Nang mabili ko na ang yelo at alak, dali-dali akong bumalik sa bilyaran. Inabot ko na ang pinabibinili nung nag-utos sa akin at hindi na nag-abala pang ibalik ang sukli dahil ganoon naman talaga na nung una palang. Sa ganitong paraan ako kumikita—ang mga baryang natitira ay sa akin na napupunta.Pagba
Tahlia POVHalos isang linggo na akong nakabantay kay Axton sa ospital. Halos hindi na ako natutulog, hindi rin ako makakain nang maayos. Araw at gabi, inaabangan ko ang bawat galaw niya habang hinihintay ang kahit anong senyales na magigising siya mula sa coma.At ngayon, eto na ang araw na pinakahihintay ko.Unti-unting gumalaw ang mga daliri niya, kasabay ng mahinang paggalaw ng mata niya sa ilalim ng talukap nito. Napasubsob ako sa kamay niya, hindi ko mapigilang humagulgol sa sobrang tuwa."Axton…!" tinawag ko siya nang mahina habang mangiyak-ngiyak.Dahan-dahan siyang dumilat, kita ko ang pagkalito sa kanyang mata bago ito napuno ng pagod at lungkot."Tahlia…" mahina niyang tawag sa akin at doon tuluyang bumagsak ang luha ko.Dali-dali kong tinawag ang doktor at mga nurse. Lahat kami sa kwarto—ako, ang mga magulang niya at ang mga doktor—ay punong-puno ng pag-asa. Happy na kami kasi gising na siya. Halos lahat ay nakangiti niya pero kailangan niyang ma-test para malaman kung an
Tahlia POVBinuksan ko ang pinto ng condo ko at agad na pumasok si Zain, tinitingnan niya agad ang buong paligid na parang ngayon lang siya nakapasok sa ganitong klaseng lugar. Malinis, moderno at mahal ang bawat sulok nito kaya hindi na ako magtataka kung bakit parang manghang-mangha siya sa condo ko."Sit," utos ko at saka itinuro ang sofa. "We need to talk."Umupo siya, pero halata ang kaba sa katawan niya. Hindi ko alam kung kinakabahan siya dahil sa akin o dahil hindi pa rin siya makapaniwala na nandito siya ngayon.Kinuha ko ang isang folder sa mesa at ipinatong iyon sa harap niya. Kanina, habang nasa biyahe ako, inutusan ko ang secretary ko na igayak agad ang contract sa loob ng ten minutes kaya nakahanda na agad ang contract. "I need a groom."Napakunot ang noo niya. "Oo nga, nasabi mo na nga kanina sa highway.""Pilosopo,"bulong ko. I crossed my arms. "I need a husband. Not a real one—just a fake one."Nagtaas siya ng kilay. "Okay po," maikli niyang sagot. Lasing pa talaga a
Xamira POVNagising ako na medyo magaan na ang pakiramdam. Hindi ko akalaing makakatulog ako nang mahimbing sa maliit na kubo sa tabi ng bahay nila Kalix. Malamig ang hangin kahit sarado ang bintana at presko ang pakiramdam ko kahit na matigas pa rin ang higaan ko, pero sobrang appreciate naman ang pagbigay ng sapin at unan nila Kalix sa akin.Ngayon, para akong niyayakap ng isla Lalia, binibigyan ako ng pagkakataong magsimula ulit. Bad trip nga lang ‘yung trip nung mga magnanakaw sa barko.Paglabas ko, naamoy ko agad ang halimuyak ng mga bagong biyak na buko. Sa tapat ng kubo nila Kalix, nakita ko si Mang Felix na abala sa pagbubukas ng mga buko gamit ang isang matalim na itak. Bawat bagsak ng itak sa matigas na bao, bumubukas ang laman ng buko, tumatagas ang sabaw nito pababa sa isang malaking balde.“Magandang umaga po, Mang Felix.” Bati ko sa kaniya sabay ngiti.Napatingin siya sa akin at ngumiti. “Magandang umaga rin, hija. Ang aga mong nagising.”Sakto namang lumabas si Aling Ka
Xamira POVNagising ako na medyo magaan na ang pakiramdam. Hindi ko akalaing makakatulog ako nang mahimbing sa maliit na kubo sa tabi ng bahay nila Kalix. Malamig ang hangin kahit sarado ang bintana at presko ang pakiramdam ko kahit na matigas pa rin ang higaan ko, pero sobrang appreciate naman ang pagbigay ng sapin at unan nila Kalix sa akin.Ngayon, para akong niyayakap ng isla Lalia, binibigyan ako ng pagkakataong magsimula ulit. Bad trip nga lang ‘yung trip nung mga magnanakaw sa barko.Paglabas ko, naamoy ko agad ang halimuyak ng mga bagong biyak na buko. Sa tapat ng kubo nila Kalix, nakita ko si Mang Felix na abala sa pagbubukas ng mga buko gamit ang isang matalim na itak. Bawat bagsak ng itak sa matigas na bao, bumubukas ang laman ng buko, tumatagas ang sabaw nito pababa sa isang malaking balde.“Magandang umaga po, Mang Felix.” Bati ko sa kaniya sabay ngiti.Napatingin siya sa akin at ngumiti. “Magandang umaga rin, hija. Ang aga mong nagising.”Sakto namang lumabas si Aling Ka
Kalix POVTumawag nang maglilinis ng kubo si Aling Purita para makatulog na agad si Miss Xamira doon. Mabilis lang ang nangyari kasi halos limang lalaki ang nagtulong-tulong na malinis ang kubo sa ganoong kadali lang.Habang naglilinis sila, kausap naman nila nanay at tatay si Xamira. Sinabi ni nanay na gusto niyang samahan si Xamira na bumili ng mga gamit sa kubo niya sa maliit na palengke dito sa Isla Lalia. Pumayag naman si Xamira kaya lang wala raw siyang pera. Natuwa lang ako nang marinig na maghahanap muna siya ng trabaho para makabili ng mga gamit niya.Hindi alam ni Miss Xamira na kapag dito sa Isla Lalia ay may alahas, mayaman ka na agad.Pagkatapos malinis ng bahay-kubo, sinamahan ko si Miss Xamira na pumasok sa loob. Gaya nang nasa isip ko, halos malinis at maluwag, walang gamit. Pero may lamesa sa sala, may mahabang upuan sa dining area at sa kuwarto ay may papag.“Para makatulog ka, ikukuha kita ng sapin sa amin, marami naman extra sina nanay at tatay,” alok ko sa kaniya.
Xamira POVWala na akong ibang mapupuntahan. Kaya sumama ako sa kanila, umaasa akong kahit papaano ay may patutunguhan ang araw ko. Habang naglalakad kami, nagpakilala sila isa-isa sa akin. Ang morenong lalaki ay si Kalix, ang lider ng grupo ng mga mangingisda. Si Buchukoy naman ang madaldal at makulit. Si Buknoy, na may matangos na ilong, ang joker sa grupo. At ang nag-iisang babae sa kanila, si Tisay, na tinawanan lang ako nang tanungin ko kung siya ba ang girlfriend ni Kalix. “Tibo ako, bhe. Hindi ko bet si Kalix, yuck!” aniya na ikinatawa ng lahat.Napag-alaman ko na hindi raw ito ang unang beses na nangyari na may ninakawan ang Pitchi, Nunoy at Budidang na iyon. Karamihan daw sa kinukuhan nilang maleta ay ‘yung alam nilang mayaman talaga.Ang sabi pa nila, tanging ang tatlo lang na iyon ang nakakarating sa mga city kasi kayang-kaya nilang bumili ng ticket. Naalala ko, halos fifty thousand ang ticket papunta rito kaya para sa kanila ay mahal na talaga iyon, pero sa akin, wala lang
Xamira POVPagmulat ng mga mata ko, agad akong napabangon. Parang may mali kasi. Pakiramdam ko ay may kulang. Tumingin ako sa paligid. Napakunot-noo ako nang mapansin kong wala ang maleta ko.Oh, shit, hindi ito puwede!Napasinghap ako, habang unti-unti na akong kinakabahan. Naisip ko, nandoon lahat ng damit ko, ang ilan sa mahahalagang gamit ko.Agad akong bumangon at nilibot ko ulit ng tingin ang buong paligid. Ang tanging natira sa akin ay ang suot kong kwintas, relo, hikaw, singsing at ang cellphone na nasa bulsa ko. Ang iba? Wala na talaga, tangina.Dali-dali akong lumabas ng kuwarto ko. Sakto namang abala na ang lahat sa pagbaba. Nasa Isla Lalia na pala kasi kami. Nakita ko ang ilan sa mga pasahero na nagmamadaling bumababa, ang iba ay may bitbit pang bagahe. Habang ako naman ay nakatayo lang sa may gilid, namumutla na talaga sa kaba. Paano kung hindi ko na talaga mahanap ang maleta ko?Nilapitan ko ang ilang nakasalubong ko at nagtanong. “Excuse me po, may nakita po ba kayong m
Kalix POV Malamig pa ang simoy ng hangin nang lumabas kami ng kubo. Nasa likuran ko sina Buknoy, Buchukoy at Tisay, lahat ay handa na para sa araw ng pangingisda namin, marami kasi sa mga kapitbahay namin ay naghihintay na sa mga ilalako at ipapaninda naming mga isda.“Nay, tay, mauna na ho kami,” paalam ko sa mga magulang ko.Tumango lang sila pareho habang abala sa ginagawa nilang mga bukayo na tinitinda naman ni nanay sa kapitbahay.“Sanay ay maraming huli ngayon,” sabi ni Buchukoy.“Marami ‘yan, kailan ba tayo nakahuli ng kakaunti lang,” sagot naman ni Buknoy.Bitbit namin ang lambat, pang-akit ng isda at ilang baong pagkain para sa maghapon sa laot. Ang Isla Lalia ay isang simpleng lugar kung saan ang dagat ang bumubuhay sa amin. At ngayong umaga, panahon na naman para punuin ang timba ng mga huli naming isda.Habang naglalakad kami patungo sa bangka namin, napatigil kami nang makita namin sina Pitchi, Nunoy at Budidang na nagmamadali sa daan. Pare-pareho silang may bitbit na ma
Xamira POVLuhaan akong nakaupo sa gilid ng malaking barko habang pinagmamasdan ang malawak na dagat na tila walang katapusan. Malamig at malakas ang hangin, kaya naman halos ang buong buhok ko ay nililipad at pumapalo pa sa mukha.Huminga ako ng malalim. Ito na iyon. Wala nang balikan.Hindi ko alam kung dapat akong matakot o dapat akong makaramdam ng saya, pero sa ngayon, ang nararamdaman ko lang ay pagod na pagod na ako. Pagod na sa buhay, pagod sa mga tao, pagod na sa pagiging ako—o sa kung sino man ang inaasahan nilang maging ako.Papunta na ako ngayon sa Isla Lalia. Ang Isla Lalia ay isang maliit at simpleng isla na malayo sa Lux City. Ang isla na iyon ang magiging bagong tahanan ko. Isang isla na walang magagarang bahay, walang marangyang sasakyan, walang mga pekeng tao na ang habol lang sa akin ay ang pera ko. Sa Isla Lalia, walang Tahlia na palaging kinukumpara sa akin, walang Mama at Papa na palaging sinasabi kung gaano ako kawalang silbi at higit sa lahat, walang Lola Flord
Tahlia POVIsang araw matapos ilibing ni Lola Flordelisa, parang palaging tahimik ang bahay. Walang makulit na matandang tanong nang tanong, walang makulit na matandang hinahabol namin para tumakas at maglayas. Nasanay na kami na sa araw-araw na ginawa ng diyos, may makulit na matandang pahirapan pakainin ng almusal, tanghalian at hapunan. Sanay na kami na sa araw-araw, pahirapan paliguan si Lola Flordelisa.Nakaka-miss mag-alaga, nakaka-miss siyang kausap, nakaka-miss patahanin kapag umiiyak siya, basta lahat ng tungkol kay Lola Flordelisa ay nakaka-miss.Kagabi, nakakagulat kasi panay ang iyak ni Zahlia. Sabi tuloy ng mama ni Zain, baka nilalaro na ni Lola Flordelisa. Kagabi rin, pareho kami ni Zain na nakaramdam na parang may malamig na humawak sa ulo at paa namin. Hindi naman kami natakot, natuwa pa kami kasi alam naming dinalaw kami ni Lola Flordelisa.Kahit nga sina Boyong at Calia, parang pinagparamdaman ni Lola Flordelisa. Kagabi raw kasi ay parang may malamig na hangin na hum
Tahlia POVPagdating namin sa mansiyon, dapat ay masaya—dapat ay puro tawanan at excitement dahil kasama na namin si Baby Zahlia. Pero isang malamig na katahimikan ang bumalot sa paligid, tila isang hangin ng pangungulila ang bumati sa amin. Hindi ko pa man lubusang nai-angat ang mukha ko, ramdam ko na agad ang kalungkutan na bumalot sa buong katawan ko.Doon, sa gitna ng malaking sala, nakahimlay na si Lola Flordelisa sa loob ng isang mamahaling kabaong. Puno ng magagandang puting bulaklak ang paligid niya at mga kandilang parang dahang-dahang sumasayaw sa mahihinang ihip ng hangin.Isang mabigat na patak ng luha ang bumagsak mula sa aking mga mata, kasabay ng pagyakap ko kay Zain.“Lola…” sabi ko na halos pabulong. Kinuha ni mama ang hawak kong si Baby Zahlia.Hindi ko alam kung paano ko ipoproseso ang lahat. Kahapon lang, habang nasa ospital ako, puno ng sakit at paghihirap ang nararamadaman ko, ngunit heto ako ngayon, ibang klaseng sakit ulit ang bumalot sa akin. Mas masakit pa sa