Share

บทที่ 38

last update Last Updated: 2025-04-09 15:13:06

เพลงขวัญถึงกับอึ้งกิมกี่ จะพูดจะบอกอะไรไปแสงจันทร์หรือคนที่นี่จะเชื่อเธอไหม ว่านั่นคือความรู้ที่ผิดมากถึงมากที่สุด นี่มันยุคไหนสมัยไหนกันแล้ว ทำไมถึงมีคนที่ไม่รู้เรื่องยาเสพติดพวกนี้อีก 

แต่พอมองดูบ้านที่อยู่ตามป่าตามเขา เดินทางไม่สะดวก ไร้ซึ่งสัญญาณโทรศัพท์ใดๆ ด้วยแล้ว เพลงขวัญก็พลอยจะเข้าใจได้ไม่ยากว่าทำไมคนที่นี่ถึงไม่รู้ ถ้าไม่เจอกับตัวเธอคงเถียงชนิดหัวชนฝาแน่นอน ก่อนจะหันซ้ายหันขวามองหาอชิ ทันทีที่เห็นเขา เพลงขวัญก็ปลีกตัวจากแสงจันทร์มาหา 

“คุณ...” อชิมองซ้ายมองขวา ก่อนจะรีบก้าวเข้ามายืนข้างๆ เพลงขวัญ

“อะไร” คนกำลังตั้งอกตั้งใจกรีดผลฝิ่นเอ่ยถาม แต่สายตานั้นกลับไม่ได้หันไปมอง เพราะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ

“ฉันว่าคนที่นี่ไม่รู้โทษของฝิ่นกับกัญชานั่น”

“คุณรู้มาจากไหน” คราวนี้อชิถึงกับวางมือแล้วหันมาคุยกับเพลงขวัญจริงๆ จังๆ 

“ฉันแอบไปคุยกับพี่แสงจันทร์มาตะกี้ พี่แสงจันทร์ยังบอกอีกว่าคนในเมืองต้องการยางฝิ่นเพื่อเอาไปทำยา&rdq
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Related chapters

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 39

    กระทั่งหมดวัน ทั้งสองคนก็กลับมานั่งมองหน้ากันปริบๆ ที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน หิวก็หิวแต่กลับกินกันไม่ค่อยลง คงเพราะอึนกับกลิ่นเหม็นเขียวของผลฝิ่นที่ดมกันมาตั้งแต่เช้า และเพิ่งจะได้หยุดมือก็ตอนใกล้ตะวันตกดินเพลงขวัญขึ้นไปอาบน้ำก่อน เสร็จก็เป็นคิวของอชิบ้าง แต่เพราะยืนสลับนั่งกรีดผลฝิ่นกลางแดดที่ร้อนระอุมาทั้งวัน จึงส่งผลให้ผิวตรงใบหน้าและตามแขนตามขาของเพลงขวัญที่ไม่มีอะไรปกป้องจากแสงแดดเผาจนผิวขาวๆ กลายเป็นผิวสีแทน ตามเนื้อตามตัวของเธอจึงแดงไปหมด และดูเหมือนเจ้าตัวจะแสบเพราะทำหน้ายู่ตลอดเวลา“รอตรงนี้ก่อนนะคุณ”“อ้าว! นั่นคุณจะไปไหน” เมื่อจู่ๆ อชิก็ลุกขึ้นแล้วบอกเหมือนจะไปไหน นั่นทำให้เพลงขวัญรีบถาม“เดี๋ยวผมมา”“เร็วๆ ด้วย ฉันหิวข้าวแล้ว” เพลงขวัญตะโกนตามหลัง นั่นเพราะตอนนี้ท้องเริ่มร้องแล้วนั่นเอง พอหายอึนจากกลิ่นเหม็นเขียวของผลฝิ่น ความหิวก็วิ่งเข้าหาอย่างเร็วอชิรีบเดินจ้ำมายังหมู่บ้านเป้าหมายคือบ้านของย่าใหญ่ ซึ่งวันนี้เขาถือว่าโชคดีที่ได้เจอเจ้าของบ้านเข้า ไม่งั้นคงได้เดินตามหากันให้ทั่

    Last Updated : 2025-04-10
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 40

    “เป็นอะไรหรือเปล่า”“ฉันฝันร้าย” น้ำเสียงสั่นๆ ของเธอเอ่ยตอบ แต่จะให้อธิบายความฝันที่เกิดขึ้นเธอก็ยังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก รู้แค่ว่าเธอนั้นฝัน ฝันว่าเจอแม่ในป่า แม่ตะโกนหาเธอจนแทบหมดเสียง ทั้งๆ ที่เธอก็ยืนอยู่ตรงหน้าแม้แท้ๆ แต่แม่กลับมองไม่เห็น และเธอก็คว้าแม่มากอดหรือพูดกับแม่ไม่ได้เช่นกัน“ก็แค่ฝัน ไม่มีอะไรหรอก”“อื้อ”“นอนต่อเถอะ”“คุณ” จังหวะที่อชิจะหมุนตัวเพื่อกลับไปนอนที่เดิม จู่ๆ เพลงขวัญก็คว้าแขนชายหนุ่มไว้ นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ในหัวหวนนึกถึงฉากในละครหรือแม้แต่ในซีรีส์เวลานางเอกฝันร้ายแล้วกลัวจนนอนต่อไม่ได้ เธอก็จะขอร้องให้พระเอกมานอนเป็นเพื่อน ต้องใช่แน่ เขามั่นใจว่าเพลงขวัญต้องเอ่ยแบบนั้น“อะไรกันคุณ ก็แค่ฝัน...” อชิคล้ายจะออกตัว เพราะถ้าเพลงขวัญพูดออกมาอย่างที่เขาคิดไว้ จะได้ไม่ดูน่าเกลียด แต่ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเอ่ยจบประโยค เพลงขวัญก็ชิงเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน

    Last Updated : 2025-04-11
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 41

    “สายรายงานข่าวมาครับ”“ว่าไงบ้างพูดมาเลย”“คืนเกิดเหตุ มีคนพบรถหกล้อจอดอยู่ริมถนน ซึ่งจอดค้างไว้นานพอสมควร เที่ยงคืนกว่าๆ ถึงขับออกไป”ประโยคที่ได้ยิน มันทำให้ก่อสกุลยิ้มออกมา นั่นเพราะนี่คือข่าวดีพอๆ กับการพบสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายจากเครื่องของเพลงขวัญก็ว่าได้“แล้วมุ่งหน้าไปทางไหน รู้มั้ย”“ไม่ทราบครับ แต่รถคันดังกล่าวผมว่าน่าสงสัยนะผู้กอง”“อืม...แต่เดี๋ยวผมจะลาราชการสักสามสี่วันนะจ่า”“ผู้กองจะขึ้นไปตามข่าวที่ตากหรือครับ”“ใช่...งานนี้ไม่ลุยเองไม่ได้จริงๆ หนึ่งก็เพื่อนสองก็เมียเพื่อน”“แต่ผมว่าน่าจะมีสามนะครับ”“สามอะไร” แม้จะทำเป็นสงสัย แต่ในแววตาก็แฝงอะไรบางอย่างอยู่“ก็คุณผู้หญิงคนเมื่อครู่นี้ไง ผมว่า...” ยังไม่ทันที่จ่าสมานจะเอ่ยจบประโยค คนร้อนตัวก็รีบแก้ต่างให้ตัวเอง

    Last Updated : 2025-04-12
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 42

    “ฉันพูดดีๆ แล้วนะคุณผู้กอง” น้ำเสียงของนรากรฟังดูห้วนขึ้น“ยังไงก็ไม่ได้จริงๆ ครับ” หัวเด็ดตีนขาด ก่อสกุลก็ยอมให้นรากรไปด้วยไม่ได้จริงๆ แต่จู่ๆ นายตำรวจหนุ่มก็ตาโตเป็นไข่ห่าน เมื่อนรากรที่เวลานี้เลือดขึ้นหน้าคว้ามือของเขาแล้วนำไปวางบนหน้าอกของตัวเธอเองเห็นแบบนั้นนายตำรวจหนุ่มก็หมายจะดึงมือกลับ แต่ก็ถูกนรากรยื้อไว้ ทำให้เวลานี้ฝ่ามืออุ่นๆ ของเขายังคงค้างอยู่บนหน้าอกอวบหยุ่น ที่สัมผัสจังหวะการเต้นของหัวใจนรากรได้ชัดเจนตึ้กๆๆ ตั้กๆๆ“ถ้าคุณยังไม่ยอมให้ฉันไปด้วย ฉันจะตะโกนให้คนรู้ว่าคุณกำลังลวนลามฉัน” นรากรพยายามคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติ ใบหน้าร้อนผ่าวๆ ราวกับคนเป็นไข้ นั่นเพราะเวลานี้เธอประหม่าจนแข้งขาสั่นไปหมด เกิดมาก็ไม่เคยให้ผู้ชายที่ไหนแตะเนื้อต้องตัว แต่เพื่อเพลงขวัญเธอยอม“คุณก้อย”“หนึ่ง สอง สะ...” จังหวะที่นรากรจะเอ่ยคำว่าสาม นายตำรวจหนุ่มก็รีบพูดขึ้น“โอเคๆ ผมยอมแล้ว”

    Last Updated : 2025-04-13
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 43

    จากนั้นก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้ามาใส่ชุดลำลองสบายๆ ไม่ถึงสิบนาทีนายตำรวจหนุ่มก็แบกกระเป๋าเดินทางลงมาจากชั้นบน โดยนรากรที่เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วนั่งรออยู่บนโซฟารับแขก“ไปครับ ผมพร้อมแล้ว”“ผู้กองจะไม่ปิดบ้านก่อนเหรอ” เมื่อเห็นก่อสกุลเดินออกจากบ้านมาแบบไม่มีท่าทีจะปิดบ้าน ใส่กุญแจอะไรให้เรียบร้อย นรากรก็เอ่ยถามขึ้น จะว่าไปตอนมาชายหนุ่มก็ไม่ได้ไขกุญแจอะไรนี่นา“อ้อ...ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวคนที่บ้านผมก็คงกลับมา”“ไปกับฉันแบบนี้ คนที่บ้านผู้กองคงไม่เข้าใจผิดใช่มั้ย” นรากรเข้าใจความหมายของคำว่าคนที่บ้านที่นายตำรวจหนุ่มเอ่ยผิดเสียแล้ว เพราะเธอเข้าใจว่านั่นคือภรรยาของเขา“ผมว่าไม่”“ตามใจ” เอ่ยจบนรากรก็เดินออกไปจากบ้านก่อนคนแรกตามด้วยก่อสกุล จากนั้นรถกระบะสี่ประตูคันใหญ่ก็ค่อยๆ เคลื่อนตัว มุ่งหน้าสู่จังหวัดตากทันทีและเพื่อจะทำลายความเงียบ นรากรจึงเอ่ยขึ้น นั่นเพราะเธอมีอะไรสงสัยอยู่หลายต่อหลายข้อ บางทีนายตำรวจหนุ

    Last Updated : 2025-04-14
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 44

    เพราะนั่นหมายถึงเธอกับสามารถไม่ได้มีอะไรกันเลย เธอจะลงแดงตายอยู่แล้ว เพราะอ่อยยังไงเขาก็บอกไม่ว่าง ไม่มีอารมณ์ จนเธออยากไปมีอารมณ์กับคนอื่นให้มันรู้แล้วรู้รอด“งั้นผมขอยืมเครื่องเพชรแม่ไปจำนำหน่อยสิ เอาชุดเล็กๆ ก็พอ”“เอ้! แกนี่ สรุปจะเอาให้ได้ใช่มั้ย”“โธ่...แม่ มันจะได้คืนมาอยู่แล้ว รับรองรอบนี้ไม่พลาด” ทัตเทพเข้าไปสวมกอดแม่อย่างประจบ สลับหอมแก้มขวาทีซ้ายที“ไม่พลาดอะไร เงินแกจมอยู่ในบ่อนไปเท่าไหร่แล้ว”“ไม่เท่าไหร่หรอก รับรองว่าผมจะเอามาคืนให้แม่ทุกบาททุกสตางค์...สัญญา”“อื้อ...รอตรงนี้ เดี๋ยวฉันขึ้นไปเอาเครื่องเพชรให้” แม้จะไม่พอใจ แต่ทุกครั้งที่ทัตเทพขอสายปอมักจะใจอ่อนให้ลูกชายคนนี้เสมอ“พี่เทพ”“อะไร” ทัตเทพหันมามองน้องสาวที่นั่งอยู่ไม่ไกล“เข้าบ่อนมันสนุกเหรอ” สายป่านเอ่ยถามขึ้น นั่นเพราะเวลานี้เธอเบื่อที่จะนั่งๆ น

    Last Updated : 2025-04-15
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 45

    นรากรนั่งจิบกาแฟอยู่ตรงพื้นที่ส่วนทานอาหาร ที่ถูกออกแบบเป็นระเบียงยื่นลงไปในสระบัวสายตานั้นทอดมองออกไปยังทุ่งกว้างตรงหน้า เธอกับก่อสกุลมาถึงที่ตากเมื่อช่วงกลางดึก แต่กว่าจะหาที่พักได้ก็ลุ้นแทบแย่ ที่นี่ตอนกลางคืนดูวังเวงน่ากลัวบอกไม่ถูก แต่พอเช้ามากลับสวยจนคาดไม่ถึงขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ก่อสกุลก็เดินมานั่งข้างๆ อันที่จริงเขาตื่นนานแล้ว แต่ออกไปคุยกับชาวบ้านในพื้นที่มา“คุณหายไปไหนมาตั้งนาน”“ออกไปคุยกับคนในพื้นที่มาครับ”“สืบข่าวเหรอ” นรากรกระซิบถาม นั่นทำให้นายตำรวจหนุ่มยิ้มที่เธอรู้ทัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เฉไฉทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้“ไปคุยครับ ไม่ได้ไปสืบข่าวอะไรเลย”“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย เออ...ผู้กองตอนนี้เราอยู่ห่างจากจุดที่พบสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายของไหมมากมั้ย”“ไม่มากครับ” เอ่ยจบก็มองตรงไปยังเขาลูกใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันใจร้อนจะแย่

    Last Updated : 2025-04-16
  • Finding Love พบรัก   บทที่ 46

    “ไปทำอะไรคะ”“ผมมีเพื่อนทำงานที่นั่น จะไปส่งข่าวและขอให้เขาช่วยอีกแรง”“อ้อ...ค่ะ” นรากรเอ่ยรับ เธอรู้สึกตัวเองคิดไม่ผิดที่มาพร้อมก่อสกุลจากนั้นนายตำรวจหนุ่มพร้อมเพื่อนเดินทางอย่างนรากรก็ตรงไปยังจังหวัดแม่ฮ่องสอนทันที ทั้งคู่แวะทำธุระส่วนตัวและทานอาหารง่ายๆ ระหว่างทาง เสร็จก็มุ่งหน้าไปยังจุดหมายต่อเมื่อมาถึง นรากรก็ได้พบนายตำรวจอีกคนหนึ่งที่เป็นตำรวจท้องที่ ซึ่งก่อสกุลแนะนำว่าเขาคือเพื่อนตำรวจร่วมรุ่น ที่คบหาเป็นเพื่อนกันมานาน นรากรฝากฝังตำรวจคนนั้นเรื่องคดีเพลงขวัญ ซึ่งเขาก็รับปากว่าจะตามข่าวให้มากที่สุดเมื่อคุยธุระกันเสร็จ ทั้งสองฝ่ายก็แยกย้าย“เป็นอะไรคุณ”“ฉันเป็นห่วงไหม ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง”“ผมเองก็เป็นห่วงอชิมากเหมือนกัน แต่ถ้าหากสองคนนั้นถูกจับไปด้วยกันจริงๆ ผมมั่นใจว่าอชิจะดูแลเพื่อนคุณได้”“อื้อ” นรากรเอ่ยรับสั้นๆ จากนั้นทั้งคู่ก็ขับรถหาที่พัก&nb

    Last Updated : 2025-04-17

Latest chapter

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 46

    “ไปทำอะไรคะ”“ผมมีเพื่อนทำงานที่นั่น จะไปส่งข่าวและขอให้เขาช่วยอีกแรง”“อ้อ...ค่ะ” นรากรเอ่ยรับ เธอรู้สึกตัวเองคิดไม่ผิดที่มาพร้อมก่อสกุลจากนั้นนายตำรวจหนุ่มพร้อมเพื่อนเดินทางอย่างนรากรก็ตรงไปยังจังหวัดแม่ฮ่องสอนทันที ทั้งคู่แวะทำธุระส่วนตัวและทานอาหารง่ายๆ ระหว่างทาง เสร็จก็มุ่งหน้าไปยังจุดหมายต่อเมื่อมาถึง นรากรก็ได้พบนายตำรวจอีกคนหนึ่งที่เป็นตำรวจท้องที่ ซึ่งก่อสกุลแนะนำว่าเขาคือเพื่อนตำรวจร่วมรุ่น ที่คบหาเป็นเพื่อนกันมานาน นรากรฝากฝังตำรวจคนนั้นเรื่องคดีเพลงขวัญ ซึ่งเขาก็รับปากว่าจะตามข่าวให้มากที่สุดเมื่อคุยธุระกันเสร็จ ทั้งสองฝ่ายก็แยกย้าย“เป็นอะไรคุณ”“ฉันเป็นห่วงไหม ป่านนี้ไม่รู้จะเป็นยังไงบ้าง”“ผมเองก็เป็นห่วงอชิมากเหมือนกัน แต่ถ้าหากสองคนนั้นถูกจับไปด้วยกันจริงๆ ผมมั่นใจว่าอชิจะดูแลเพื่อนคุณได้”“อื้อ” นรากรเอ่ยรับสั้นๆ จากนั้นทั้งคู่ก็ขับรถหาที่พัก&nb

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 45

    นรากรนั่งจิบกาแฟอยู่ตรงพื้นที่ส่วนทานอาหาร ที่ถูกออกแบบเป็นระเบียงยื่นลงไปในสระบัวสายตานั้นทอดมองออกไปยังทุ่งกว้างตรงหน้า เธอกับก่อสกุลมาถึงที่ตากเมื่อช่วงกลางดึก แต่กว่าจะหาที่พักได้ก็ลุ้นแทบแย่ ที่นี่ตอนกลางคืนดูวังเวงน่ากลัวบอกไม่ถูก แต่พอเช้ามากลับสวยจนคาดไม่ถึงขณะที่กำลังคิดอะไรเพลินๆ ก่อสกุลก็เดินมานั่งข้างๆ อันที่จริงเขาตื่นนานแล้ว แต่ออกไปคุยกับชาวบ้านในพื้นที่มา“คุณหายไปไหนมาตั้งนาน”“ออกไปคุยกับคนในพื้นที่มาครับ”“สืบข่าวเหรอ” นรากรกระซิบถาม นั่นทำให้นายตำรวจหนุ่มยิ้มที่เธอรู้ทัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็เฉไฉทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้“ไปคุยครับ ไม่ได้ไปสืบข่าวอะไรเลย”“ก็ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย เออ...ผู้กองตอนนี้เราอยู่ห่างจากจุดที่พบสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายของไหมมากมั้ย”“ไม่มากครับ” เอ่ยจบก็มองตรงไปยังเขาลูกใหญ่ที่ตั้งตระหง่านอยู่ตรงหน้า“งั้นเราไปกันเถอะ ฉันใจร้อนจะแย่

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 44

    เพราะนั่นหมายถึงเธอกับสามารถไม่ได้มีอะไรกันเลย เธอจะลงแดงตายอยู่แล้ว เพราะอ่อยยังไงเขาก็บอกไม่ว่าง ไม่มีอารมณ์ จนเธออยากไปมีอารมณ์กับคนอื่นให้มันรู้แล้วรู้รอด“งั้นผมขอยืมเครื่องเพชรแม่ไปจำนำหน่อยสิ เอาชุดเล็กๆ ก็พอ”“เอ้! แกนี่ สรุปจะเอาให้ได้ใช่มั้ย”“โธ่...แม่ มันจะได้คืนมาอยู่แล้ว รับรองรอบนี้ไม่พลาด” ทัตเทพเข้าไปสวมกอดแม่อย่างประจบ สลับหอมแก้มขวาทีซ้ายที“ไม่พลาดอะไร เงินแกจมอยู่ในบ่อนไปเท่าไหร่แล้ว”“ไม่เท่าไหร่หรอก รับรองว่าผมจะเอามาคืนให้แม่ทุกบาททุกสตางค์...สัญญา”“อื้อ...รอตรงนี้ เดี๋ยวฉันขึ้นไปเอาเครื่องเพชรให้” แม้จะไม่พอใจ แต่ทุกครั้งที่ทัตเทพขอสายปอมักจะใจอ่อนให้ลูกชายคนนี้เสมอ“พี่เทพ”“อะไร” ทัตเทพหันมามองน้องสาวที่นั่งอยู่ไม่ไกล“เข้าบ่อนมันสนุกเหรอ” สายป่านเอ่ยถามขึ้น นั่นเพราะเวลานี้เธอเบื่อที่จะนั่งๆ น

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 43

    จากนั้นก็จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้ามาใส่ชุดลำลองสบายๆ ไม่ถึงสิบนาทีนายตำรวจหนุ่มก็แบกกระเป๋าเดินทางลงมาจากชั้นบน โดยนรากรที่เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วนั่งรออยู่บนโซฟารับแขก“ไปครับ ผมพร้อมแล้ว”“ผู้กองจะไม่ปิดบ้านก่อนเหรอ” เมื่อเห็นก่อสกุลเดินออกจากบ้านมาแบบไม่มีท่าทีจะปิดบ้าน ใส่กุญแจอะไรให้เรียบร้อย นรากรก็เอ่ยถามขึ้น จะว่าไปตอนมาชายหนุ่มก็ไม่ได้ไขกุญแจอะไรนี่นา“อ้อ...ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวคนที่บ้านผมก็คงกลับมา”“ไปกับฉันแบบนี้ คนที่บ้านผู้กองคงไม่เข้าใจผิดใช่มั้ย” นรากรเข้าใจความหมายของคำว่าคนที่บ้านที่นายตำรวจหนุ่มเอ่ยผิดเสียแล้ว เพราะเธอเข้าใจว่านั่นคือภรรยาของเขา“ผมว่าไม่”“ตามใจ” เอ่ยจบนรากรก็เดินออกไปจากบ้านก่อนคนแรกตามด้วยก่อสกุล จากนั้นรถกระบะสี่ประตูคันใหญ่ก็ค่อยๆ เคลื่อนตัว มุ่งหน้าสู่จังหวัดตากทันทีและเพื่อจะทำลายความเงียบ นรากรจึงเอ่ยขึ้น นั่นเพราะเธอมีอะไรสงสัยอยู่หลายต่อหลายข้อ บางทีนายตำรวจหนุ

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 42

    “ฉันพูดดีๆ แล้วนะคุณผู้กอง” น้ำเสียงของนรากรฟังดูห้วนขึ้น“ยังไงก็ไม่ได้จริงๆ ครับ” หัวเด็ดตีนขาด ก่อสกุลก็ยอมให้นรากรไปด้วยไม่ได้จริงๆ แต่จู่ๆ นายตำรวจหนุ่มก็ตาโตเป็นไข่ห่าน เมื่อนรากรที่เวลานี้เลือดขึ้นหน้าคว้ามือของเขาแล้วนำไปวางบนหน้าอกของตัวเธอเองเห็นแบบนั้นนายตำรวจหนุ่มก็หมายจะดึงมือกลับ แต่ก็ถูกนรากรยื้อไว้ ทำให้เวลานี้ฝ่ามืออุ่นๆ ของเขายังคงค้างอยู่บนหน้าอกอวบหยุ่น ที่สัมผัสจังหวะการเต้นของหัวใจนรากรได้ชัดเจนตึ้กๆๆ ตั้กๆๆ“ถ้าคุณยังไม่ยอมให้ฉันไปด้วย ฉันจะตะโกนให้คนรู้ว่าคุณกำลังลวนลามฉัน” นรากรพยายามคุมน้ำเสียงให้เป็นปกติ ใบหน้าร้อนผ่าวๆ ราวกับคนเป็นไข้ นั่นเพราะเวลานี้เธอประหม่าจนแข้งขาสั่นไปหมด เกิดมาก็ไม่เคยให้ผู้ชายที่ไหนแตะเนื้อต้องตัว แต่เพื่อเพลงขวัญเธอยอม“คุณก้อย”“หนึ่ง สอง สะ...” จังหวะที่นรากรจะเอ่ยคำว่าสาม นายตำรวจหนุ่มก็รีบพูดขึ้น“โอเคๆ ผมยอมแล้ว”

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 41

    “สายรายงานข่าวมาครับ”“ว่าไงบ้างพูดมาเลย”“คืนเกิดเหตุ มีคนพบรถหกล้อจอดอยู่ริมถนน ซึ่งจอดค้างไว้นานพอสมควร เที่ยงคืนกว่าๆ ถึงขับออกไป”ประโยคที่ได้ยิน มันทำให้ก่อสกุลยิ้มออกมา นั่นเพราะนี่คือข่าวดีพอๆ กับการพบสัญญาณโทรศัพท์ครั้งสุดท้ายจากเครื่องของเพลงขวัญก็ว่าได้“แล้วมุ่งหน้าไปทางไหน รู้มั้ย”“ไม่ทราบครับ แต่รถคันดังกล่าวผมว่าน่าสงสัยนะผู้กอง”“อืม...แต่เดี๋ยวผมจะลาราชการสักสามสี่วันนะจ่า”“ผู้กองจะขึ้นไปตามข่าวที่ตากหรือครับ”“ใช่...งานนี้ไม่ลุยเองไม่ได้จริงๆ หนึ่งก็เพื่อนสองก็เมียเพื่อน”“แต่ผมว่าน่าจะมีสามนะครับ”“สามอะไร” แม้จะทำเป็นสงสัย แต่ในแววตาก็แฝงอะไรบางอย่างอยู่“ก็คุณผู้หญิงคนเมื่อครู่นี้ไง ผมว่า...” ยังไม่ทันที่จ่าสมานจะเอ่ยจบประโยค คนร้อนตัวก็รีบแก้ต่างให้ตัวเอง

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 40

    “เป็นอะไรหรือเปล่า”“ฉันฝันร้าย” น้ำเสียงสั่นๆ ของเธอเอ่ยตอบ แต่จะให้อธิบายความฝันที่เกิดขึ้นเธอก็ยังคงจับต้นชนปลายไม่ถูก รู้แค่ว่าเธอนั้นฝัน ฝันว่าเจอแม่ในป่า แม่ตะโกนหาเธอจนแทบหมดเสียง ทั้งๆ ที่เธอก็ยืนอยู่ตรงหน้าแม้แท้ๆ แต่แม่กลับมองไม่เห็น และเธอก็คว้าแม่มากอดหรือพูดกับแม่ไม่ได้เช่นกัน“ก็แค่ฝัน ไม่มีอะไรหรอก”“อื้อ”“นอนต่อเถอะ”“คุณ” จังหวะที่อชิจะหมุนตัวเพื่อกลับไปนอนที่เดิม จู่ๆ เพลงขวัญก็คว้าแขนชายหนุ่มไว้ นั่นทำให้ชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์ออกมา ในหัวหวนนึกถึงฉากในละครหรือแม้แต่ในซีรีส์เวลานางเอกฝันร้ายแล้วกลัวจนนอนต่อไม่ได้ เธอก็จะขอร้องให้พระเอกมานอนเป็นเพื่อน ต้องใช่แน่ เขามั่นใจว่าเพลงขวัญต้องเอ่ยแบบนั้น“อะไรกันคุณ ก็แค่ฝัน...” อชิคล้ายจะออกตัว เพราะถ้าเพลงขวัญพูดออกมาอย่างที่เขาคิดไว้ จะได้ไม่ดูน่าเกลียด แต่ยังไม่ทันที่ชายหนุ่มจะเอ่ยจบประโยค เพลงขวัญก็ชิงเอ่ยแทรกขึ้นมาเสียก่อน

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 39

    กระทั่งหมดวัน ทั้งสองคนก็กลับมานั่งมองหน้ากันปริบๆ ที่แคร่ไม้ไผ่หน้าบ้าน หิวก็หิวแต่กลับกินกันไม่ค่อยลง คงเพราะอึนกับกลิ่นเหม็นเขียวของผลฝิ่นที่ดมกันมาตั้งแต่เช้า และเพิ่งจะได้หยุดมือก็ตอนใกล้ตะวันตกดินเพลงขวัญขึ้นไปอาบน้ำก่อน เสร็จก็เป็นคิวของอชิบ้าง แต่เพราะยืนสลับนั่งกรีดผลฝิ่นกลางแดดที่ร้อนระอุมาทั้งวัน จึงส่งผลให้ผิวตรงใบหน้าและตามแขนตามขาของเพลงขวัญที่ไม่มีอะไรปกป้องจากแสงแดดเผาจนผิวขาวๆ กลายเป็นผิวสีแทน ตามเนื้อตามตัวของเธอจึงแดงไปหมด และดูเหมือนเจ้าตัวจะแสบเพราะทำหน้ายู่ตลอดเวลา“รอตรงนี้ก่อนนะคุณ”“อ้าว! นั่นคุณจะไปไหน” เมื่อจู่ๆ อชิก็ลุกขึ้นแล้วบอกเหมือนจะไปไหน นั่นทำให้เพลงขวัญรีบถาม“เดี๋ยวผมมา”“เร็วๆ ด้วย ฉันหิวข้าวแล้ว” เพลงขวัญตะโกนตามหลัง นั่นเพราะตอนนี้ท้องเริ่มร้องแล้วนั่นเอง พอหายอึนจากกลิ่นเหม็นเขียวของผลฝิ่น ความหิวก็วิ่งเข้าหาอย่างเร็วอชิรีบเดินจ้ำมายังหมู่บ้านเป้าหมายคือบ้านของย่าใหญ่ ซึ่งวันนี้เขาถือว่าโชคดีที่ได้เจอเจ้าของบ้านเข้า ไม่งั้นคงได้เดินตามหากันให้ทั่

  • Finding Love พบรัก   บทที่ 38

    เพลงขวัญถึงกับอึ้งกิมกี่ จะพูดจะบอกอะไรไปแสงจันทร์หรือคนที่นี่จะเชื่อเธอไหม ว่านั่นคือความรู้ที่ผิดมากถึงมากที่สุด นี่มันยุคไหนสมัยไหนกันแล้ว ทำไมถึงมีคนที่ไม่รู้เรื่องยาเสพติดพวกนี้อีกแต่พอมองดูบ้านที่อยู่ตามป่าตามเขา เดินทางไม่สะดวก ไร้ซึ่งสัญญาณโทรศัพท์ใดๆ ด้วยแล้ว เพลงขวัญก็พลอยจะเข้าใจได้ไม่ยากว่าทำไมคนที่นี่ถึงไม่รู้ ถ้าไม่เจอกับตัวเธอคงเถียงชนิดหัวชนฝาแน่นอน ก่อนจะหันซ้ายหันขวามองหาอชิ ทันทีที่เห็นเขา เพลงขวัญก็ปลีกตัวจากแสงจันทร์มาหา“คุณ...” อชิมองซ้ายมองขวา ก่อนจะรีบก้าวเข้ามายืนข้างๆ เพลงขวัญ“อะไร” คนกำลังตั้งอกตั้งใจกรีดผลฝิ่นเอ่ยถาม แต่สายตานั้นกลับไม่ได้หันไปมอง เพราะจดจ่ออยู่กับสิ่งที่ทำ“ฉันว่าคนที่นี่ไม่รู้โทษของฝิ่นกับกัญชานั่น”“คุณรู้มาจากไหน” คราวนี้อชิถึงกับวางมือแล้วหันมาคุยกับเพลงขวัญจริงๆ จังๆ“ฉันแอบไปคุยกับพี่แสงจันทร์มาตะกี้ พี่แสงจันทร์ยังบอกอีกว่าคนในเมืองต้องการยางฝิ่นเพื่อเอาไปทำยา&rdq

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status