1

"Waiting for someone?"

Napalingon ako sa tanong na iyon. Wala naman akong katabi at wala namang ibang tao sa labas ng I.T room kundi kaming dalawa. Mag-a-alas siyete na rin kasi ng gabi.

"There's only one guy and one girl inside the I.T room. What do you think they might be doing?" medyo iritable niyang tanong. He didn't even spend a glance on me. Base sa suot niya, hindi siya dito nag-aaral. He is from another well-known university na malapit lang din dito. May bitbit siyang baseball bat na kanina niya pa tinutuktok sa sahig.

Sandali, nakipag-away ba siya? May karumihan ang uniform niya. Noon ko napansin na may band aid na nakatapal sa kanang pisngi niya.

"Yes, I was in a little mess a while ago," he said. He finally looked at me and smiled. "Hindi ka ba marunong magsalita? It's been what? An hour ago since you sit there. Bagong girlfriend ka ba ni Leif?"

I almost choke hearing what he said. Bagong girlfriend? Ni Leif? He meant, Leif Sodevilla? Nasa loob din ba siya ng I.T room? I am not prepared. I am here for a girl named Canary Morales. And I am starting to lose patience kung hindi lang dahil sa requirement sa thesis.

"No," I answered after clearing my throat. Masyadong marumi ang utak niya. Imposibleng gumawa ng himala ang mga nasa loob. At mas lalong imposibleng maging girlfriend ako ni Leif.

I had no idea about Canary but Leif Soldevilla, is just a typical handsome and intelligent college student admired by many. Kung tutuusin, wala naman masyadong espesyal. Naglipana sa university ang mga katulad niya na tila isang prinsipeng lumabas galing fairy tale.

What made him even more special is he is the only son of the previous president of the country. Only son, and of President Alexander Soldevilla. Kung hindi lang sana natapos ang termino niya ay siya pa rin malamang ang presidente. He was a public servant every country needs. Bahagyang umayos ang bansa noong siya ang namumuno.

That day. I could still remember that day Leif let me rode his car, when it was raining hard. Parang eksena sa pelikula ang nangyari. Isang buwan pa lamang ako noon dito sa university, wala pa ako halos kakilala. May bagyo noon at tinangay ng hangin ang payong ko. Hinatid niya ako hanggang sa dorm. I was declining the offer dahil malapit lang naman, but he insisted.

I guess he does not remember me anymore. He is kind to everybody. Hindi siya 'yong tipong mataas ang ere, though you'll feel a little intimidated because he is a guy who looks good at everything. And that was our first and last encounter. Hindi na ulit iyon nasundan.

"Are you Canary's sister? Wala bang pangit sa pamilya ninyo?" gulat na tanong ng lalake. Binitiwan niya ang baseball bat at mabilis na lumapit sa akin. "I'm Lake Suarez. I play baseball. Hindi ako galing sa trouble. Nadapa lang ako kanina. I'm a good guy."

Mabilis akong napailing. "No. Hindi ko siya kapatid. May kailangan lang ako sa kanya kaya ko siya hinihintay. Do you have her number?" usisa ko. Hinanap ko siya sa F******k pero mukhang naka-private ang account niya.

Napakamot sa batok si Lake, lalong lumapad ang ngiti niya. "It's been forever since I asked for her number." Tumingin-tingin siya sa paligid bago muling nagsalita na halos pabulong. "Are you one of her clients?"

Napakunot-noo ako. Kliyente?

Bago pa ako makasagot sa kanya ay sabay kaming napalingon nang bumukas na ang pintuan ng I.T room. Leif appeared holding a pile of paper. He is wearing his black backpack and is like ready to leave.

"What's the matter?" Leif asked Lake. Nakita ko ang bahagyang pagtalim ng tingin niya, bago niya ako tinapunan ng tingin.

"Kailangan ko rumesbak," Lake answered. Tiningnan niya ako at nginitian bago nagpatuloy sa pagsasalita. "Five versus one kami kanina. Hindi pa ako tinuluyan. Mahihinang nilalang."

I knew it. Galing siya sa bugbugan.

"Then why are you asking for help? Marami pa akong gagawin. I'm a good guy," Leif said and started walking away.

Lake laughed. Pinigilan niya itong umalis. Tumingin na naman siya sa akin habang natatawa. "You believe he's a good guy? He's a huge scam," aniya habang nakaturo kay Leif.

"And you are an amazing hoe with unlimited money but limited brain," a girl butted in. May dala siyang folder at iniabot niya iyon kay Lake. "Payment first."

Mabilis na nagbago ang aura ni Lake. Nangningning ang mga mata niya. Kung kanina ay mukhang sasabak siya sa giyera, ngayon ay para siyang maamong tupa na kumuha ng pera sa wallet niya at iniabot sa babae. "This is all yours, my princess. I'm all yours."

She snatched the money and put it inside her small backpack. Inayos niya ang bangs niya bago muling nagsalita. "'Til our next transaction, hoe."

She left without even letting Lake answer a word or two. Nangingiti lang si Lake habang tinatanaw ito maglakad palayo.

"Wala pang isang minuto 'yon ah! Hindi man lang nakipag-usap nang matagal!" Lake whined and put the folder inside his bag without even checking it.

Before I could notice, wala na rin si Leif sa paligid. Nakaalis na rin ito nang hindi ko naramdaman. I was too focused with their scene I forgot I was waiting for Canary. Mabilis akong sumilip sa I.T room pero madilim na ito at wala nang tao.

"Lumabas na ba si Canary?" nagpa-panic kong tanong kay Lake.

Napakunot-noo siya. "What? She just dumped me in front of you, right?"

Namilog ang mga mata ko sa gulat. "What!" Mabilis kong kinuha ang cellphone ko at tiningnan ang picture ni Canary. "Wala naman siyang bangs!"

Lake smirked. Kinuha niya ang baseball bat at masayang inihampas sa hangin. "Ngayon lang siya nag-bangs. Maybe because she knew I will be seeing her today." At ngumiti siya ng nakakaloko, na parang nananaginip.

Napangiwi ako sa self-confidence na taglay niya. Ibinalik ko ang cellphone ko sa bulsa. Kailangan kong mahabol si Canary. When I realized what Lake said a while ago, binalikan ko siya.

"Sabi mo kanina, kung kliyente niya ba ako. She gave you a folder and you paid her. May secret business ba siya?" usisa ko. Mas mabuti sigurong may kaunti akong alam tungkol sa kanya.

"Hindi ka pa nagpapakilala sa akin, ang dami mo nang tanong," ani Lake. Tiningnan niya ang kabuuan ko. "Hindi ka ba talaga girlfriend ni Leif? May nakarating kasi sa aking balita na may dine-date siya ngayon."

Pinanlakihan ko siya ng mga mata. "Hindi ka ba aware na anak siya ng dating presidente? And this university never allow such malicious rumor. Baka hindi ka na makapasok dito," pagbabanta ko sa kanya. If there is one thing I can be proud of about Arturo University, it is the security and safety of the students here. Dahil ninety percent ng estudyante dito ay galing sa mayayamang pamilya, may kanya-kanya silang buhay. Hindi uso dito ang tsismisan. Kung magkaroon man ay mabilis na naaaksyunan ng administrasyon. I think this is the reason why many politicians send their children here to study.

Muling tumawa si Lake. "I just want to confirm. Sabay kasi sila ng duty ni Canary dito sa I.T office kaya. . ."

"Kaya nag-iisip ka nang marumi at masama? Sigurado akong hindi ka niya boyfriend. So wala kang right, in any way," I said as I crossed my arms.

"Didn't you hear it? She called me 'amazing'."

Tumango ako. "Amazing hoe."

"A little positive adjective from her still feels heaven. Marami kasi akong admirers sa university kaya akala niya marami akong babae," kibit-balikat na paliwanag ni Lake. "Magka-ano ano ba kayo ni Canary?"

"May thesis ako and she was referred to me by our psychology professor. He said she's a bright student. I need to interview a scholar here and she's the most perfect person for that," sagot ko sa kanya. I am an accounting student and Canary is taking up psychology.

"Wait, does that mean you'll know more about Canary?" Tila nagningning ang mga mata niya.

Marahan akong tumango. "I guess so. Wala naman siyang choice. Isa pa, nasabihan na raw siya ng professor namin so she can't say no to me."

Bigla akong inakbayan ni Lake nang mahigpit. "From now on, treat me as your bestfriend! And I will also give you free pass sa university namin. You can even eat in our cafeteria, all expenses paid."

Nawiwirduhan ako sa sinabi niya pero gusto kong mamangha sa ino-offer niya. I could imagine myself freely entering Ochado University. Nandoon pa naman ang pinakamalaking library sa buong Cavite. Mayaman siguro ang pamilya ng lalakeng ito. "In exchange of what?"

"Kahit number lang niya, habang buhay kong tatanawing utang na loob sa 'yo 'yon," seryosong sagot ni Lake. "Type mo ba si Leif?"

Inalis ko ang braso niya sa pag-aakbay niya sa akin. Noon ko napagmasdan ang mukha niya. Why did I not notice I was talking to a handsome guy? A doe eyed, moreno guy. He may look like a bad boy but I could feel he is nice. Matatanggal ang alinlangan mong kausapin siya oras na ngumiti na siya. At mukhang sanay siya sa bugbugan.

"Wala akong interes kay Leif," sagot ko sa kanya. If there is one thing I want to know, that is if he received my gift for saving me from the rain before. Iniwan ko lang kasi iyon sa locker niya. Wala na kasi akong narinig sa kanya noon. But why should I expect? I am just a random student na inalayan niya ng kabaitan, bilang isang mabuting anak ng dating presidente.

"Since bestfriend mo na ako, may I know your name? Kanina ka pa hindi nagpapakilala. Nakakahalata na ako."

Napatawa ako sa sinabi niya. "Alice. Alice Dominguez."

Kumunot ang noo niya. "Your name sounds familiar."

Tinaasan ko siya ng isang kilay. "Alam mo, 'yang mga ganyang banat, diyan maaasar si Canary."

Napatawa si Lake. "I like you," puri niya na walang malisya. I kinda feel comfortable talking to him, honestly.

Nginisian ko siya. "Free pass, okay?"

Kinindatan niya ako. "Deal."