"Daphne's father is a plunderer and her mother's a murderer," pahayag sa akin ng roommate kong si Lila habang nagbabasa ng maga news and comments sa social media.
Lalong sumakit ang ulo ko. Hindi na ulit tumawag sa akin si Via mula nang i-cancel ko ang mga tawag niya. Hindi rin siya sumasagot sa text o sa chat. I hurt her and Canary hurt her. Sigurado akong galit na galit siya ngayon.
Kalat na sa buong university ang balita sa tatay na iyon ni Via. Marami na ang nadadawit sa issue. Nauungkat na rin ang mga kasamaan ng mga nasa posisyon ngayon at dating administrasyon.
But what shocked me most is the news about her Mom. Sila pala ang may-ari ng ospital kung saan naka-admit noon ang mama ni Canary. Kaya pala mabilis kaming nakakahagilap ng impormasyon. And that hospital is on fire because a patient's file is circulating online. Literal na pinagpipiyestahan ang balitang iyon.
The hospital's former patient had tuberculosis. Since his family could no longer pay the bills, it was rumored that he was forcefully killed. Ganoon daw ang gawain ng ospital para hindi na malugi sa mga pasyenteng hindi na kayang magbayad. Marami ang sumasang-ayon at nagpapatunay na totoo iyon dahil bigla na lang namamatay ang mga pasyente nila.
Kumalat ang balitang iyon nang sumabog ang issue tungkol sa Daddy niya. At dahil Mommy niya ang nagma-manage ng ospital, lahat ay tinatawag siyang murderer kahit pa hindi pa napapatunayan at hindi siya ang direktang kumikitil ng buhay.
Nagsabay-sabay ang masamang balita na hindi inaasahan. Nag-aalala ako kay Via pero marami rin akong iniisip. Hindi ako makauwi ulit sa amin para makausap si Mommy. Hindi ko naman siya makausap ng sa tawag lang. I want it to be in person.
I have so many questions in my mind. Nawawala ako sa focus. Hindi ko makita ang mga koneksyon sa mga nalalaman ko. Hindi ako nakatulog kagabi kaiisip sa mga narinig ko kay Leif at Canary.
How on earth that those in the picture would be Canary and my Dad? Pinagtatakpan niya ba ang babaeng 'yon? But what would she gain from stalking my life? For stealing a copy of my picture? Wala namang kakaiba na nangyari sa akin. Wala naman siyang masamang ginawa.
But why would she request to partner me with her? Palabas lang ba lahat na kunwari wala siyang oras na makipag-usap sa akin? But that didn't support what happened. Her Mom really died and she really needed money.
"Alice, daig mo pa si Via Daphne kakabuntong-hininga mo. May problema ka ba?" usisa ni Lila habang patuloy ang pakiki-chismis sa F******k.
Umiling ako. "Malalaman mo ba kapag baliw ka na?"
Siya naman ang umiling. "Hindi mo malalaman pero malalaman ng iba."
Inirapan ko siya. Napabuntong-hininga ako ulit. Kinuha ko ang picture namin ni Daddy. Kung ano-ano na ang tumatakbo sa isip ko. Hindi ako makaramdam ng antok kakaisip. In-open ko ulit ang sinend na picture ni Lake.
If this was written before Canary and I met, bakit katulad ng penmanship ko ang sulat na 'yon? Nanaginip ba ako noon? Nabaliw? Nagka-amnesia? Ako ba ang nagsulat no'n? Hindi naman siguro ako lolokohin ni Lake.
Sandali... magkapatid ba kami ni Canary?
Parang gumapang ang kaba sa buong katawan ko sa mga naisip ko na iyon. Hindi. Imposible. Isa lang ang batang babae sa picture, at ako 'yon.
"Alice?" untag sa akin ni Lila. "Okay ka lang?"
"H-ha? Oo. Ano ka ba," sagot ko. Ibinaba ko ang cellphone ko sa kama. Kailangan kong mag-isip nang matino. Mas mabuti siguro kung isa-isahin ko ang mga nalaman ko. Napasabunot ako sa sarili ko at kinuha ko ulit ang picture namin ni Daddy.
Biglang hinablot ni Lila sa kamay ko ang picture namin ng Daddy ko at tiningnan iyon. She stared at it for almost a minute.
"Is this for project or something? Pina-print mo ba 'to?" tanong niya habang sinisipat. "Where did you get this? It looks old though."
Umiling ako. Babawiin ko sana ang picture pero inilayo niya sa akin iyon. Pumunta siya sa drawer niya at may hinanap na libro. Nakaupo pa rin ako sa kama ko habang pinagmamasdan siya.
"Sabi ko na eh. He's gwapo pala talaga in his younger days," pahayag ni Lila habang nakangiti.
Tila may pumitik sa ulo ko nang marinig iyon kay Lila. Ano na naman ang dapat kong malaman?
"Umabot na sa family ang pagnanais mo kay Leif, ha? Ibang level ka na. Bakit ka may picture ni President Alexander Soldevilla? And who is this baby here? It doesn't look like Leif."
Hindi ako mapakali habang hinihintay si Leif sa loob ng coffee shop. Ngayon na lang ulit kami magkikita, mula nang magkasagutan kami ni Canary sa lobby.Tuliro ang isip ko. Lalo akong hindi nakatulog. Hindi ko alam kung sino ang dapat kong kausapin. Hindi na ako makapag-isip nang matino. Sa totoo lang ay nawawalan na rin ako ng gana kumain.Wala akong mapagsabihan ng mga tumatakbo sa isip ko. Wala akong mapili na puwedeng pagkatiwalaan. Hindi ko masabi kay Lila na ako ang nasa picture. Ilang beses kong pina-confirm sa kanya kung totoo ba ang sinasabi niya.If that is the case, then Leif is my brother? Pero kung totoo ang sinabi niya na si Canary ang nasa picture, sila ang magkapatid? Iyon ba ang dahilan kung bakit bigla silang naging close?
Tahimik ang loob ng sasakyan habang nilalakbay namin ang daan papunta sa bahay namin. Walang makapagsalita sa amin ni Leif. He is probably thinking the facts I told him. We decided to meet my Mom because I know she's the only person who really knows the truth, aside from Leif's Dad.Leif telling me that he likes me, hit the rock bottom of my emotion. I've been feeling the same. Dahil ba iyon sa lukso ng dugo? Ngayon ko lang din na-realize na mas nakakabaliw ang katotohanang iyon. I've been admiring him since day one, and I'm sure it is not something brotherly."Does your Dad already know about Canary?" basag ko sa katahimikan. Dahil kung alam na iyon ng dating presidente, siguradong may kalinawan na ngayon ang lahat."I know he's been meeting someone secretly five years after my Mom di
"Mommy," halos pabulong kong tawag. Nagmamadali akong bumaba ng sasakyan, hindi ko na hinintay pa si Leif.Binuksan ko ang pintuan. They were sitting on the couch. Magkatabi si Canary at ang Daddy ni Leif, while Mom is on the opposite side. Napalingon sila sa akin nang magsalita ako, maliban kay Canary.Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kanila. I could sense the tension inside the house. I feel like my chest is going to explode anytime soon. Nanlalamig ang mga kamay ko. Ni ayaw kong makita ang mukha ni Canary."What are you doing here?" Mr. Soldevilla asked. Kasunod ko na si Leif. I looked at him. He doesn't look apologetic but rathet he looks so mad and confused."How about you? What are you doing here?" baliktanong ni Leif. Naka
Governor Gabriel Lopez, governor of Cebu, is charged guilty with the crime of plunder under Republic Act 7080.Former President Alexander Soldevilla is on fire following the case of Mr. Lopez, as one of the men behind the collapse of the Lung Hospital in Batangas two decades ago.Dr. Marina Lopez' hospital, FilCare Medical Center, is under investigation for numerous unexplained death of unfortunate patients.Arturo University suddenly removes scholarship programs.Governor Gabriel Lopez's only child dies at eighteen, found hanging from the ceiling of rented apartment."I can't believe this is happening!" Lila exclaimed. Hindi siya mapakali
"Waiting for someone?"Napalingon ako sa tanong na iyon. Wala naman akong katabi at wala namang ibang tao sa labas ng I.T room kundi kaming dalawa. Mag-a-alas siyete na rin kasi ng gabi."There's only one guy and one girl inside the I.T room. What do you think they might be doing?" medyo iritable niyang tanong. He didn't even spend a glance on me. Base sa suot niya, hindi siya dito nag-aaral. He is from another well-known university na malapit lang din dito. May bitbit siyang baseball bat na kanina niya pa tinutuktok sa sahig.Sandali, nakipag-away ba siya? May karumihan ang uniform niya. Noon ko napansin na may band aid na nakatapal sa kanang pisngi niya."Yes, I was in a little mess a while ago," he said. He finally looked at me and smiled. "Hindi ka ba marunong magsalita? It's been what? An hour ago since you sit there. Bagong girlfriend ka ba ni Leif?"I almost choke hearing what he said. Bagong girlfriend? Ni Leif? He meant, Leif Sodevilla? Na
"Just give me the questionnaire. Ibabalik ko rin sa 'yo bukas na may sagot na. I don't have much time for an interview," ani Canary. Gusto kong magngitngit sa inis. Halos isang oras akong naghintay sa kanya sa cafeteria at iyan ang mga salitang ibinungad niya sa akin. Ngayon ko lang siya ulit natagpuan at kinailangan ko pang makiusap sa kaklase niya na kitain ako dito. "Our thesis requires an interview," kalmado kong sagot habang nakaupo at hawak ang papel at recorder. Nakatayo siya sa harapan ko habang may bitbit na mga folders. "Fake it," sagot niya. "What?" iritable kong tanong. "Just make a fake interview. I don't care how you'll do it but fake it. Marami akong ginagawa. I can't sit here for an interview. Ilang minuto na ang nasasayang sa oras ko," seryoso niyang sagot habang diretsong nakatingin sa akin. Napapikit ako sa inis. "Do you think gusto kong mag-aksaya ng oras para kausapin ka? If not for the grades, I will not-"
"Job?" kunwari ay nawiwirduhan kong tanong. Nanlaki ang mga mata ni Via. Napahawak siya sa bibig niya. Batay sa ekspresyon niya ay nabigla siya sa pagtatanong sa akin. "O-of course!" bawi ko. Kailangan makakalap ako ng impormasyon tungkol kay Canary. If Via is mum about the things I witnessed a while ago, kailangan ko iyon malaman kung bakit. Tahimik pa rin si Via. I saw her clearing her throat. "Depende sa ipapagawa ang rate ko. You see, unlike you, scholar ako dito. I have a family to feed," palusot ko sa kanya. I just prayed with the lies I made. Hindi ako pinabayaan kailanman ng mommy ko kahit pa hindi ganoon kayaman ang pamilya namin. Nagliwanag ang awra ni Via. "Really? How much then? May project kasi ako sa anatomy. Bukas na ipapasa. Hindi niya kasi tinanggap 'yang project na 'yan kasi may gagawin daw siya mamayang gabi. She told me to give her five thousand if I really need it tomorrow." Ako naman ang nagulat. "What?! Five thou
Wala man lang bahid ng pagkabigla ang mukha ni Canary nang ako ang madatnan niya sa likod ng labas ng university. Bakanteng lote ito na madalas ay ginagawang parking area ng mga bisita ng Arturo University na walang free parking pass sa loob. It was like she is expecting to see me here. May hawak siyang folder, na sa tingin ko ay para sa akin. "I knew you were just playing on me. Pay me and I will forget about this," kalmado niyang pahayag. "Tapos ko na rin ang questionnaire para sa thesis mo. Andiyan na rin ang walang kuwentang assignment na pinasagutan mo." Inabot niya sa akin ang folder. Marahan ko iyong binuklat at ini-scan. I didn't feel offended at all. Gawa-gawa ko lang ang assignment na iyon. "This is the only way I can talk to you. I will fake the interview just like what you said but I need one more thing from you." Canary crossed her arms. Her aura was shouting black and gold. She is like a monster dressed like a beautiful cold girl. "I don
Governor Gabriel Lopez, governor of Cebu, is charged guilty with the crime of plunder under Republic Act 7080.Former President Alexander Soldevilla is on fire following the case of Mr. Lopez, as one of the men behind the collapse of the Lung Hospital in Batangas two decades ago.Dr. Marina Lopez' hospital, FilCare Medical Center, is under investigation for numerous unexplained death of unfortunate patients.Arturo University suddenly removes scholarship programs.Governor Gabriel Lopez's only child dies at eighteen, found hanging from the ceiling of rented apartment."I can't believe this is happening!" Lila exclaimed. Hindi siya mapakali
"Mommy," halos pabulong kong tawag. Nagmamadali akong bumaba ng sasakyan, hindi ko na hinintay pa si Leif.Binuksan ko ang pintuan. They were sitting on the couch. Magkatabi si Canary at ang Daddy ni Leif, while Mom is on the opposite side. Napalingon sila sa akin nang magsalita ako, maliban kay Canary.Dahan-dahan akong naglakad palapit sa kanila. I could sense the tension inside the house. I feel like my chest is going to explode anytime soon. Nanlalamig ang mga kamay ko. Ni ayaw kong makita ang mukha ni Canary."What are you doing here?" Mr. Soldevilla asked. Kasunod ko na si Leif. I looked at him. He doesn't look apologetic but rathet he looks so mad and confused."How about you? What are you doing here?" baliktanong ni Leif. Naka
Tahimik ang loob ng sasakyan habang nilalakbay namin ang daan papunta sa bahay namin. Walang makapagsalita sa amin ni Leif. He is probably thinking the facts I told him. We decided to meet my Mom because I know she's the only person who really knows the truth, aside from Leif's Dad.Leif telling me that he likes me, hit the rock bottom of my emotion. I've been feeling the same. Dahil ba iyon sa lukso ng dugo? Ngayon ko lang din na-realize na mas nakakabaliw ang katotohanang iyon. I've been admiring him since day one, and I'm sure it is not something brotherly."Does your Dad already know about Canary?" basag ko sa katahimikan. Dahil kung alam na iyon ng dating presidente, siguradong may kalinawan na ngayon ang lahat."I know he's been meeting someone secretly five years after my Mom di
Hindi ako mapakali habang hinihintay si Leif sa loob ng coffee shop. Ngayon na lang ulit kami magkikita, mula nang magkasagutan kami ni Canary sa lobby.Tuliro ang isip ko. Lalo akong hindi nakatulog. Hindi ko alam kung sino ang dapat kong kausapin. Hindi na ako makapag-isip nang matino. Sa totoo lang ay nawawalan na rin ako ng gana kumain.Wala akong mapagsabihan ng mga tumatakbo sa isip ko. Wala akong mapili na puwedeng pagkatiwalaan. Hindi ko masabi kay Lila na ako ang nasa picture. Ilang beses kong pina-confirm sa kanya kung totoo ba ang sinasabi niya.If that is the case, then Leif is my brother? Pero kung totoo ang sinabi niya na si Canary ang nasa picture, sila ang magkapatid? Iyon ba ang dahilan kung bakit bigla silang naging close?
"Daphne's father is a plunderer and her mother's a murderer," pahayag sa akin ng roommate kong si Lila habang nagbabasa ng maga news and comments sa social media.Lalong sumakit ang ulo ko. Hindi na ulit tumawag sa akin si Via mula nang i-cancel ko ang mga tawag niya. Hindi rin siya sumasagot sa text o sa chat. I hurt her and Canary hurt her. Sigurado akong galit na galit siya ngayon.Kalat na sa buong university ang balita sa tatay na iyon ni Via. Marami na ang nadadawit sa issue. Nauungkat na rin ang mga kasamaan ng mga nasa posisyon ngayon at dating administrasyon.But what shocked me most is the news about her Mom. Sila pala ang may-ari ng ospital kung saan naka-admit noon ang mama ni Canary. Kaya pala mabilis kaming nakakahagilap ng impormasyon. And that hospital is on fire becaus
Pagkatapos kong puntahan ang Psychology professor namin last sem ay tinext ko si Via kung nakita niya ba ang hinahanap ko. She called me and told me she's absent today because something happened.Nag-ikot ako sa mga parte ng university na madalas niyang tamabayan.Naabutan ko si Canary sa student lobby na abala sa pagsusulat. Nag-angat siya ng tingin nang marinig niya ang takong ng sapatos ko pero agad din siyang tumungo at ipinagpatuloy ang ginagawa niya."Naiwan mo sa cafeteria," pahayag ko at inilapit sa mukha niya ang notebook na naiwan niya sa cafeteria.Hindi naman siya nagulat. Tiningnan niya ako at inabot ang notebook. Ilalagay na sana niya iyon sa bag niya nang tila natigilan siya habang pinagmamasdan ito.
I can't control my legs from shaking while my mind is going up and down. Umuwi ako ng weekend nang hindi nagpapaalam kay Mommy. This is the first time I did this. Sembreak lang ako umuuwi pero dahil sa mga iniisip ko ay hindi ko na kayang patagalin pa ang mga tanong sa isip ko. Mom has not arrived yet. Nasa kusina ako mula pa nang dumating ako kaninang lunch time. Ang sabi niya kahapon ay may pupuntahan siya at ngayon ang uwi niya. Si Canary.... Bakit mayroon siyang picture na katulad ng sa 'kin? Did she sneak in my locker? Stalking my life? Before I could meet her? And why the hell she has a paper with my name na may penmanship na katulad na katulad ng sa akin? Parang umiikot a
"How's your project going?" tanong ni Via sa akin.Kakatapos lang ng prelims kaya hindi kami masyadong nagkikita. Pareparehas kaming busy. Binigyan naman kami ng deadline ni Canary. Tapos na naman kami ni Leif, aayusin na lang niya.Sa totoo lang ay parang slam book ang pinasagutan ni Canary, yun nga lang ay related lahat sa view ng tao tungkol sa recognition at reward."Inaayos na lang. Kamusta ang exam?" balik tanong ko. Malalim ang mga mata niya pero mukha namang nakakahinga pa siya ng ayos.Ngumiti si Via. Pagkatapos ay unti unting tumawa. "Guess what? Ang dami kong sure na tamang sagot! The trick Canary suggested worked!"Ngayon ko lang napansin na hindi nga siya amoy vanilla. S
"The final question is, how do you know you deserve to be rewarded and how do you know you deserve the recognition," pahayag ni Leif.Ito na ang huli naming pagkikita. Sa limang araw na magkausap kami ay naging komportable na ako kasama siya. Alam kong marami ang nagtataas ng kilay sa amin pero hinahayaan ko na lang. Ang sabi naman ni Leif ay walang problema.Marami akong nalaman sa kanya at sa pamilya niya, lalo na sa Daddy niya na dating presidente. He is someone you can be proud of. At nakikita kong may mga bumabatikos man sa tatay niya noon ay nananatiling mataas ang pagtingin niya dito.The funniest part for the last four days was when he ordered food for the two of us. Um-order siya ng fried chicken, at hindi ako nahiyang sabihin na allergic ako doon. Nagulat siya dahil parehas d