Bella's POV Papunta na kami ngayon sa bahay nila Damian at habang nasa kotse kami ni Damian ay hindi ako mapakali. Ito na ang pangalawang pagkakataon na magme-meet kami ng parents ni Damian. Ngayon ay talagang matutuloy na ang naudlot naming dinner sana nang nakaraan. I am feeling nervous. Somehow ay nakita ko na ang ugali ng parents ni Damian. I just wish na maganda ang kalalabasan ng dinner namin mamaya. "Relax, Muffin." Ani Damian. Hawak-hawak nito ang kamay ko. I think nararamdaman niyang kinakabahan ako. Nanlalamig din ang kamay ko. "I am trying. Kinakabahan lang talaga ako." Kalmadong sabi ko. I heard him chuckled, "hindi ka roon kakainin ng buhay." Ani Damian. I know, pero, kinakabahan talaga ako. Ilang beses na akong sinabihan ni Damian na hindi ko kailangang kabahan sa parents niya but I can't help it. Parents niya 'yon, sino ba naman ang hindi kakabahan? As for Deinna, we are good. Palagi niya akong pinupuntahan sa condo ni Damian. Doon na kami nagba-bonding.
Bella's POVNgayon ang unang monthsary namin ni Damian at hindi ko alam kung ano ang ireregalo ko sa kanya. This is my first relationship na seryoso ako at mahal ko ang karelasyon ko kaya wala pa ako masyadong alam kung paano ang maghandle ng isang relasyon. I just go with the flow. Ang importante sa akin ay napapakita at napaparamdam ko kay Damian kung gaano siya ka importane sa akin at kung gaano ko siya kamahal."I was really looking forward to this day, Muffin. This is our first month as a couple," he smiled at me, bahagyang nakadagan ang katawan niya sa akin, tanging kumot lang ang nakatakip sa katawan ko, "I want to spend more months and years with you. I love you so much," aniya at hinalikan ang labi ko, "happy first monthsary, Muffin." Bulong nito sa akin after me kissed me."Happy first monthsary, Damian. Mahal na mahal kita." Wika ko at hinaplos ang mukha niya gamit ang thumb ko."I want to celebrate our first monthsary later but I have an emergency meeting with the boards.
Bella's POV Nang una ay marahan at puno ng pagmamahal ang paghalik sa akin ni Damian hanggang sa naging agresibo na ito. Mahigpit ang pagkayakap ko sa leeg ni Damian nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. Napa-arko ang likod ko at napasabunot ako sa buhok niya. He is kissing and sucking my neck, tiyak akong mag-iiwan 'yon ng pulang marka. Ang kamay nito ay bumaba sa puwet ko, he is squeezing it and later on he spanked it. "Hmm." I moaned while my mouth is close. He is giving me small kisses on my neck, "you just made our night spicier, Muffin." Bulong nito. Nag-ipon ako ng maraming lakas ng loob bago ko ito gawin. I have never done this to anyone, well, he is my first boyfriend that I love. Adrian was an exception. Hindi ko siya minahal."I just know you'll love this." Mahinang sagot ko sa kanya.Mahina itong naglalakad habang inaangkin ang labi ko kaya napaatras ako. Nang tumigil na ito sa paglalakad ay dahan-dahan niyang hinubad ang see through bra ko revealing my breasts.Pun
Bella's POV "Hi, Muffin! I didn't know you're coming." Gulat na sabi ni Damian. Tumayo ito mula sa pagkakaupo sa swivel chair niya at mabilis na lumapit sa akin at niyakap ako ng mahigpit. Akala mo naman hindi kami sabay na nag-almusal kaninang umaga sa condo niya kung makayakap siya ng mahigpit sa akin. I smiled at him, "surprise!" Wika ko. Ngayon lang ako ulit nakabalik dito sa opisina ni Damian. Dinalhan ko siya ng lunch dahil hindi ito nagla-lunch minsan kapag sobrang busy niya sa trabaho. I called Jane 2 hours before ako pumunta rito kung busy ba si Damian at sinabi niyang oo, kaya napagpasyahan kong ipagluto si Damian ng lunch niya. "I am surprised, Muffin. Come here." Aniya at kinuha ang bitbit kong eco bag.. Umupo kami sa couch at nilapag niya sa mesa ang eco bag. "I'm with Azrael. Hindi ko siya tinakasan." Natatawang saad ko. As if I can do that without pulling a trick like I did before noong umalis ako sa condo ni Damian matapos akong kausapin ni Francine. Na
Bella's POV "I didn't expect to meet you again, Bella," nakangiting wika nito, "of all places ay dito pa tayo nagkita ulit." dugtong nito. "You know each other?" Nagtatakang tanong ni Deinna. "Yes, Dear. I met her in my cousins birthday. She was your Kuya's date that night." Sagot nito. "Oh! Kaya naman pala." Ani Deinna. "Hello, Erina. How are you?" Magalang na sabi ko. "I'm fine, Bella. It's really nice to see you again," nakangiting wika nito, "by the way, your co-model is already here," she sighed, "gosh! I didn't know that she's really terrible to work with. She's just sweet if there's camera around her." Inis na sabi nito kay Deinna. "I still have an hour break, right?" Tanong ni Deinna kay Erina. "Yes. Have some fun," ani Erina kay Deinna, binaling nito ang tingin sa akin, "I really wish Damian change his mind. I really want you to wear my creations." Ani Erina bago umalis. Naglakad-lakad pa kami at pinakita sa akin ni Deinna ang garden. "What does Ate Erina m
Bella's POV "Thank you so much, Bella! You did really great as a first timer." Ani Erina. "Yes, Babe. Are you sure that this is your first time?" Wika ni Jason. "Why the hell are you calling her babe?" Napalingon ako sa baritonong boses na narinig ko. By the look of his face, he is not happy. Parang sinasaksak nito ng tingin si Jason. "Damian!" Tawag ko sa kanya at kaagad na lumapit sa kanya. "Did he just called you 'babe', huh?" Inis na tanong nito sa akin. "Calm down, Damian. Huwag kang seloso." Natatawang sabi ni Erina. "This woman is mine, I can't calm down if someone is calling her babe." Nakakunot na wika nito. "O-oh, my gosh! He is Atty. Damian de Dios!" Bulalas ni Jason. Tingin ko ay kumikinang ang nga mata nito habang nakatingin kay Damian. Can't blame him. Damian is really handsome and hot. "Yes, he is," sagot ni Deinna na kakalapit lang sa amin, "hello, Kuya." Ani Deinna at humalik sa pisnge ni Damian. "Damian, he is gay." Bulong ko sa kanya. I hea
Bella's POV We were invited ni Damian sa isang charity event ni Erina. 50% ng proceeds ay mapupunta sa tatlong charity na napili nila ni Erina. It was an orphanage, home for the elders at for abandoned PWD's. Maraming naimbitahan si Erina na kapwa niya designers, ipapa auction nila ang mga magagandang designs nila. I can see a lot of artists and politicians here. Ang parents ni Damian ay nandito rin since they are doing charity works also. "My, my. You are both lovely." Ani Erina ng makita niya kami. He kissed my cheek and hugged me. Napakaganda at sexy nito sa suot niyang deep A-Line V-Neck long gown. "Damian, I'm glad you came." Aniya kay Damian at nagbeso. "You know how my family loves doing charity. We need to give back and help others." Sagot ni Damian. "We know that, Atty. Damian." Ani ng isang lalaki na kasama ni Erina. "Mr. Elliot Mayers, how are you?" Ani Damian. Kakilala niya pala ito. Ngumiti ako kay Mr. Mayers and he smiled at me too. "I am fine, Damian
Continuation.. Bella's POV Hindi na ako pinagbihis ni Damian. He wants to show off the gown I am wearing, well, it's worth 3 Million dollars. He has all the right to show it off. Maraming may gusto itong makuha kanina pero siya ang nagwagi. "Hija, look at you. You are gorgeous with that mermaid swarovski gown," puri sa akin ng Mommy ni Damian, "can't blame my son for spending too much. Bagay na bagay sa 'yo." Dugtong pa nito. "Tita naman." Nahihiya kong sabi. "Mom, it's for charity," depensa nito, "well, it really looks goods on her. I bet the famous Vivi del Fuego is jealous of my girlfriend right now." Ani Damian at nakatingin sa paparating na babae. "Hi, I'm Vivi," pagpapakilala nito at nakipagkamay sa kanya at sa parents ni Damian. I composed myself. Magkaharap lang kami ni Vivi! Oh, my gosh! I can't believe this! "Nice to meet you, Vivi. I'm--" "The famous hot and gorgeous Atty. Damian de Dios." Anito at malagkit na tumingin kay Damian. Bahagyang kumunot ang n
Ysa's POV "Papa?" Tawag ko sa kanya. He smiled at me nang makita niya ako. Tinaas niya ang kamay niya kaya lumapit ako kaagad para hawakan ito. Umupo ako sa gilid ng kama niya. "Alam mo na?" Tanong nito. Tumango ako kay Papa. Pinisil nito ang kamay ko. "You know I will do everything for you, right?" "Oo naman, Papa." Nakangiting wika ko. "I know I was wrong. I was selfish for keeping your true identity. Patawarin mo ako, Anak. Natakot lang akong may masamang mangyari sa'yo ulit. You almost died and it was a miracle that you survived that accident," panimula ni Papa, bumuga ito ng malalim na hangin bago nagsalita ulit, "I was in Manila for a business trip. I went to my old friends house malapit kung saan naganap ang aksidenti. Nasa gilid kami ng kalsada noon para magpahinga muna nang makita kita. Duguan ka at parang wala sa sarili. Naglalakad ka lang. I asked you kung saan ka nanggaling at kung ano ang nangayari sa'yo. I only heard you calling Damian. Tinulungan kita at s
Ysa's POV Nakarinig ako ng katok sa pinto kaya nilapag ko muna ang librong binabasa ko sa mesa. Binuksan ko ang pinto at nakita kong nakatayo sa harap ng pinto si Damian. His expression is serious but I can see tension in his eyes. "Can we talk privately?" Kalmadong wika nito. Napatango naman ako sa kanya at mas binuksan pa ang pinto ko para makapasok siya sa kuwarto ko. Hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan naming dalawa. Siguro ay tungkol ito kay Papa or baka sa mga maiiwan ni Papa. He knows that my father will not live long. Baka nag-usap na rin sila ni Papa tungkol doon. Nang naisara ko na ang pinto ay nakita ko si Damian na nakatingin sa picture namin ni Papa na nakalagay sa maliit na mesa ko katabi ng kama. Seryoso niya itong tinitingnan. Tumikhim ako kaya napatingin siya sa akin. "You look both happy in that picture." Komento nito. I glanced at my picture with my father. Bahagya akong napangiti. "Hmm. Yes. That was taken last year," sagot ko sa kanya, "please si
Ysa's POV Nasa parking lot na kami ng airport ngayon dahil hinihintay namin ang pagdating ni Damian. Alas dyes pa ng umaga ang hearing ng kaso. Maya-maya pa ay tinawagan na ni Damian si Manong Juan para sabihing naghihintay na ito sa harap ng gate kaya pina-andar na ni Manong Juan ang kotse. Nakita ko na si Damian. Nakasuot ito ng grey suit niya at may hawak siyang luggage. Napatikhim ako at umayos ng upo. It's been 2 weeks since I last saw him. Palagi ko pa rin siyang napapanaginipan. I don't know why pero sa panaginip ko ay parang matagal ko na siyang kilala. He was always smiling at me and he was always calling me "Muffin". "Good morning, Attorney! Kamusta ka na?" Tanong ni Manong nang makalabas ito at sa kotse. Nakababa ang bintana ng kotse kaya narinig kong nagsalita si Manong. Damian glanced at me. Tipid naman akong ngumiti sa kanya. "I'm fine, Manong. How are you?" Magalang na sabi ni Damian. "Nako! Okay pa sa okay, Attorney!" Natatawang sagot ni Manong at binuksan
Ysa's POV Nasa malapad na hardin ako. Punong-puno ito ng mga bulaklak. Napangiti ako ng may mga dumapong paro-paro sa kamay ko. Tinaas ko ng bahagya ang kamay ko at mas marami pang lumapit sa akin na mga paro-paro. "Wow!" Namamanghang wika ko. Humangin at nilipad ang buhok ko. Napatingin ako sa lalaking nakatayo ilang dipa lang mula sa akin. Natatakpan ng malaking camera ang mukha nito. "1, 2, 3, smile!" Masiglang wika nito. Kaagad akong napangiti habang nakatingin sa camera. Ilang shots ang ginawa niya bago unti-unting binaba ang hawak na camera. Hinihintay kong maibaba na niya ng tuluyan ang camera niya para makita ko ang mukha niya. He sounded familiar to me. Nang maibaba na niya ang camera ay ngumiti ito sa akin. His face is blurry but I know he is smiling. "You're so beautiful, Muffin." Malambing na wika nito at lumapit sa akin. Hinawakan nito ang kamay ko at hinalikan. His touch is quite familiar to me. Kumunot ang noo ko. Napatingin ako sa kamay niyang nakahawak
Ysa's POV Unti-unti ng dumarating ang mga bisita. Ang iba ay may dala pang mga prutas at gulay para kay Papa. Tuwang-tuwa naman si Papa sa mga trabahante niya. Kilala si Papa rito sa amin na masayahin at palakaibigan. Hindi siya matapobre at madaling lapitan. Kaya natutuwa ako na maraming nagmamahal kay Papa. Nandito lang ako sa hindi kalayuan at nakatanaw kay Papa na nakikipag-usap sa mga tao. Malakas itong tumatawa habang kausap niya ang mga trabahante niya. "Maraming nagmamahal sa Papa mo. Look at him, giliw na giliw sa kanya ang mga trabahante niya." Ani Damian at tumabi sa akin. Napatango ako, "he is friendly. Lahat nga yata ng tao rito ay kaibigan niya." Sagot ko sa kanya. "Kailan kayo babalik ng hospital?" Tanong ni Damian. "Hindi na. Alam na ni Papa na hindi na siya magagamot pa. Ayaw niya na ring gumastos pa ng malaki sa hospital. Itong bahay nalang namin, ang rancho at palayan nalang ang naiwan sa amin. Ayaw niyang pati ito ay mabenta niya kahit alam naman niyang
Ysa's POV Ano ito? Nasaan ako? Nagtataka kong tiningnan ang paligid. Hindi ito pamilyar sa akin pero parang may kakaiba sa lugar na 'to. Tinitigan ko ang picture frame sa gilid ng kama, naaaninag ko ang itsura ko pero hindi ko makita ang itsura ng katabi ko sa larawan. Kinuha ko ang picture frame para titigan kung sino ang kasama ko pero bigla ko itong nabitawan kaya nabasag ito. Kumabog ng malakas ang puso ko. Napatingin ako sa basag na picture frame at sa hindi malamang dahilan ay sumikip ang dibdib ko. Para akong kinakapos sa paghinga. "Oh, my gosh!" Bulalas ko ng magising ako. Hinihingal akong napabangon sa kama. Nanunuyo ang lalamunan ko kaya napainom ako ng tubig. Dinama ko ang kanang dibdib ko kung nasaan ang puso ko. I exhaled deeply. Ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib ko. Ilang beses na akong na nanaginip na may kasama akong lalaki na hindi ko naman mamukhaan. Simula ng dumating si Damian sa bahay namin ay palaging 'yon ang panaginip ko. Ang akala ko ay mawawala la
Ysa's POV Pauwi na ako galing sa rancho ng makita ko si Manong Juan kasama si Damian. Nakasunod sila sa kalabaw na hila-hila ang karo na may lamang kahoy. "Oh, Ysa. Pauwi ka pa lang?" Tanong ni Manong sa akin. Napatingin naman sa akin si Damian. Tipid akong ngumiti sa kanya at binalingan ng tingin si Manong habang naglalakad kami. "Opo. Hindi ko napansin ang oras." Sagot ko sa kanya. Mag-aalas kuwatro na kase. Usually ay bago mag alas tres ay nasa bahay na ako. Hinubad ko ang suot kong longsleeves at tinali sa bewang ko, nakasuot nalang ako ng sleeveless top ko. Ang init pa rin kahit mag-aalas kuwatro na. "Sinama ko si Attorney. Nangahoy kami." Ani Manong. Mahina namang napatawa si Damian. Parang may naaalala itong nakakatawang nangyari. "And I almost killed myself." Naiiling na wika nito. Nagulat naman ako sa sinabi nito. May halong pag-aalala ang pagtingin ko sa kanya. "Why? Anong nangyari sa 'yo?" Tanong ko. "Well, sumakay ako sa kalabaw. Bigla siyang tumakbo
Ysa's POV "Anak?" Tawag sa akin ni Papa. Ngumiti ako kaagad kay Papa at lumapit. Nasa rancho ako ngayon at nagpapakain ng mga kabayo. "Papa, bakit ka nandito?" Ani ko. Kahit na may sakit si Papa, he always make sure na maayos ang pamamalakad sa rancho at farm niya. Pinipilit nitong maging masigla para hindi halata na may sakit siya. "Nakakabagot sa bahay, Anak. Tsaka exercise na rin," ngumiti ito sa akin. Tiningnan ko kung may kasama siya-- "Nasa labas si Attorney." May halong tukso ang boses nito. "H-ha?" Malapad na ngumiti si Papa, "sinama ko na si Attorney. Ang sabi sa akin ni Juan ay iniwan niya raw dito kahapon si Attorney." "A-ah, opo. Nagkakera kami kahapon. Magaling pala siya." Bahagya akong napangiti. My Father smiled at me teasingly. Tumaas ang kilay ko sa kanya. Napailing naman ito. Ilang araw palang dito si Atty. Damian sa amin pero may kakaiba akong nararamdaman sa kanya. Para bang kilala ko ito. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Nang una ko siyang ma
TITLE: Married to the Ruthless Mafia Boss (not yet final) "Levi, kailangan mo ng maghanap ng mapapangasawa mo." Humithit ng sigarilyo si Levi at bumuga ng usok. He doesn't care about policies but this one, he can't ignore this. Kinukulit siya ng kanyang Tatay at ng ibang Elders na mag-asawa na. As a Mafia Boss and a leader to his organization, he can't remain unmarried. He needs an heir to succeed his throne. That's the policy of their organization. Since he was a child, he was taught to be ruthless because he will inherit his Father's title, the Mafia Boss. He can't be soft hearted. Kaya hindi siya marunong magmahal dahil hindi siya lumaki sa pagmamahal. Lumaki siya sa karahasan. His Father doesn't love his Mother. Nakita niya kung paano i-trato ng Tatay niya ang kanyang Nanay. His Mother didn't care about him. All she wants is money. Wala ng iba pa. Ngayon ay kailangan niya nang maghanap ng babaeng mapapangasawa. "Wala akong balak mag-asawa." Matigas na wika ni Levi.