Bella's POV "Saan tayo pupunta, Damian?" Tanong ko sa kanya nang makasakay na kami sa kotse niya. "We will eat, Muffin. Parehas tayong hindi nakapagdinner." Sagot nito sa akin at nagdrive na. Gusto ko sana siyang kausapin tungkol sa nangyari kanina pero pinigilan ko ang sarili ko. Siguro ay bukas ko na siya kakausapin tungkol sa nangyari kanina. "Saan tayo kakain?" "Mmm. Somewhere you'll like." Sagot nito sa akin at ngumingiting sumulyap sa akin. Hindi ko na makita ang galit sa itsura niya. Kahit ang mga mata nito ay hindi na katulad kanina na para bang mananaksak sa talim kung tumitig sa pamilya ni Francine. Kalmado na siya ngayon. "Maaga pa naman. Pwede tayong magtake out nalang at umuwi sa condo." Wika ko. "I know a place. Magugustuhan mo roon. Let's take this as our date, Muffin." Aniya. Napangiti ako sa sinabi niya. 1 week na kaming magkarelasyon at ito ang unang date namin as a couple. "Ang daming tao. Anong mayroon dito?" Tanong ko nang makarating na kami sa
Damian's POV "Damian, hello? Nandito ako." Napatingin ako sa harap ko. Damn! I forgot that I'm with Audrey right now. "I'm sorry. What is it again?" Ani ko at sinulyapan ang phone ko. I was busy looking at my phone, specifically, I was busy looking at my Muffin's pictures. She's really beautiful. God! I love her smile. I also love her face when I'm on top of her in my bed. Mas lalo akong napangisi sa naisip ko. "This fucking Damian is fucking insane!" Naiinis na wika ni Audrey. I laughed. "Do I look like that just now?" I really can't help myself from smiling. Our car fun was really FUN. It was thrilling, exciting and addicting. We need to do that often. "Para kang tanga, alam mo ba 'yon?" tumaas ang kilay nito, "you're just like Alejandro." Napairap ito. "I heard from del Valle that he is hiding a woman." Sambit ko. Pagkatapos mamatay ng dati niyang asawa ay hindi na ito sumubok na magmahal ng ibang babae. He loved his wife more than anything. Ngayon ay paran
Bella's POV After the restaurant incident ay hindi na namin napag-usapan ni Damian ang tungkol doon. It's been a week na at parang nakalimutan na nga namin ang nangyari roon. Francine is one of the famous models. I was not aware that kase hindi naman ako mahilig sa ganoon. May mangilan-ngilan akong kilala pero hindi siya kasama roon. Alam ko lang na isa siyang model pero hindi ko alam na sobrang sikat pala nito. Naalala ko pa ang sinabi ng Mommy niya na isa siya sa top highest paid models. While I was scrolling in my social media, nakita kong may ilo-launch na bagong product ang brand ng skin care na gusto ko. It was a serum body lotion with perfume. May bago rin silang kinuhang endorser. I was curious kung sino ang endorser nila and mas curious ako sa bagong product nila. Hinanap ko ang live streaming ng brand ng skin care at nang mahanap ko na ito ay nanood ako. Nagulat ako sa nakita ko. Ang bagong endorser nila is none other than Francine Soriano, ang ex-fiancée ng boyfriend
Bella's POV "I don't like you for my kuya." Natigilan ako sa sinabi ng kapatid ni Damian. How should I react? Hindi naman ako pwedeng magalit sa kanya dahil hindi niya ako gusto para sa Kuya niya. Kung ako ang nasa posisyon niya, base sa estado nila sa buhay at sa ugali niya, baka ay ganoon din ang magiging reaksyon ko. Hindi ko pa naman siya lubusang kilala pero base sa nakita ko nang gabing 'yon sa restaurant, may pagkaprangka ito at palaban. Hindi ko man lang ito nakitaan ng kahinaan. Kahit si Francine ay nakita kong natakot ito kapatid ni Damian. She's staring at me seriously. I bit my lower lip. Wala naman akong magagawa kung ayaw niya sa akin. Hindi rin naman niya ako kilala, or baka napa-imbistigahan na ako nito. "N-naiintindihan ko." Mahinang sabi ko. Tipid akong ngumiti sa kanya. Hindi ko alam kung ano pa ang sasabihin ko sa kanya. Pwede ko naman siyang kausapin. Pwede kong subukan na kunin ang loob niya, pero hindi ba para naman akong trying hard noon? Gusto ko m
Bella's POV Nasa isang mall kami ngayon ni Deinna kasama ang security ni Damian at assistant ni Deinna. Hindi ko alam na isang sikat na modelo rin pala si Deinna. Kaya pala parang pamilyar siya sa akin pero hindi ko matandaan kung saan ko siya nakita. "Look at this dress, Ate. It's beautiful," aniya at pinakita sa akin ang isang pulang dress, "bagay 'to sa 'yo." Dugtong nito at tinapat sa katawan ko ang dress. Napatingin naman ako roon. Maganda nga ang dress na tinutukoy niya. Maganda ang pagkakatahi at ang tela nito. "Siguro?" Nahihiyang wika ko. "Kay, hold this for me, please." Anito at binigay sa assistant niya ang dress na hawak ni Deinna. "Miss Deinna, nandito po pala kayo." Wika ng isang babae. She is smiling from ear to ear. Sinilip ko ang security ni Damian. Nagkalat sila sa labas ng store, ang iba ay nakabantay sa pinto habang ang iba naman ay pasimpleng nagmamasid sa paligid. Hindi mo mahahalatang security ang iba sa kanila dahil hindi naman sila naka uniform.
Bella's POV Papunta na kami ngayon sa bahay nila Damian at habang nasa kotse kami ni Damian ay hindi ako mapakali. Ito na ang pangalawang pagkakataon na magme-meet kami ng parents ni Damian. Ngayon ay talagang matutuloy na ang naudlot naming dinner sana nang nakaraan. I am feeling nervous. Somehow ay nakita ko na ang ugali ng parents ni Damian. I just wish na maganda ang kalalabasan ng dinner namin mamaya. "Relax, Muffin." Ani Damian. Hawak-hawak nito ang kamay ko. I think nararamdaman niyang kinakabahan ako. Nanlalamig din ang kamay ko. "I am trying. Kinakabahan lang talaga ako." Kalmadong sabi ko. I heard him chuckled, "hindi ka roon kakainin ng buhay." Ani Damian. I know, pero, kinakabahan talaga ako. Ilang beses na akong sinabihan ni Damian na hindi ko kailangang kabahan sa parents niya but I can't help it. Parents niya 'yon, sino ba naman ang hindi kakabahan? As for Deinna, we are good. Palagi niya akong pinupuntahan sa condo ni Damian. Doon na kami nagba-bonding.
Bella's POVNgayon ang unang monthsary namin ni Damian at hindi ko alam kung ano ang ireregalo ko sa kanya. This is my first relationship na seryoso ako at mahal ko ang karelasyon ko kaya wala pa ako masyadong alam kung paano ang maghandle ng isang relasyon. I just go with the flow. Ang importante sa akin ay napapakita at napaparamdam ko kay Damian kung gaano siya ka importane sa akin at kung gaano ko siya kamahal."I was really looking forward to this day, Muffin. This is our first month as a couple," he smiled at me, bahagyang nakadagan ang katawan niya sa akin, tanging kumot lang ang nakatakip sa katawan ko, "I want to spend more months and years with you. I love you so much," aniya at hinalikan ang labi ko, "happy first monthsary, Muffin." Bulong nito sa akin after me kissed me."Happy first monthsary, Damian. Mahal na mahal kita." Wika ko at hinaplos ang mukha niya gamit ang thumb ko."I want to celebrate our first monthsary later but I have an emergency meeting with the boards.
Bella's POV Nang una ay marahan at puno ng pagmamahal ang paghalik sa akin ni Damian hanggang sa naging agresibo na ito. Mahigpit ang pagkayakap ko sa leeg ni Damian nang bumaba ang halik niya sa leeg ko. Napa-arko ang likod ko at napasabunot ako sa buhok niya. He is kissing and sucking my neck, tiyak akong mag-iiwan 'yon ng pulang marka. Ang kamay nito ay bumaba sa puwet ko, he is squeezing it and later on he spanked it. "Hmm." I moaned while my mouth is close. He is giving me small kisses on my neck, "you just made our night spicier, Muffin." Bulong nito. Nag-ipon ako ng maraming lakas ng loob bago ko ito gawin. I have never done this to anyone, well, he is my first boyfriend that I love. Adrian was an exception. Hindi ko siya minahal."I just know you'll love this." Mahinang sagot ko sa kanya.Mahina itong naglalakad habang inaangkin ang labi ko kaya napaatras ako. Nang tumigil na ito sa paglalakad ay dahan-dahan niyang hinubad ang see through bra ko revealing my breasts.Pun
Ysa's POV "Papa?" Tawag ko sa kanya. He smiled at me nang makita niya ako. Tinaas niya ang kamay niya kaya lumapit ako kaagad para hawakan ito. Umupo ako sa gilid ng kama niya. "Alam mo na?" Tanong nito. Tumango ako kay Papa. Pinisil nito ang kamay ko. "You know I will do everything for you, right?" "Oo naman, Papa." Nakangiting wika ko. "I know I was wrong. I was selfish for keeping your true identity. Patawarin mo ako, Anak. Natakot lang akong may masamang mangyari sa'yo ulit. You almost died and it was a miracle that you survived that accident," panimula ni Papa, bumuga ito ng malalim na hangin bago nagsalita ulit, "I was in Manila for a business trip. I went to my old friends house malapit kung saan naganap ang aksidenti. Nasa gilid kami ng kalsada noon para magpahinga muna nang makita kita. Duguan ka at parang wala sa sarili. Naglalakad ka lang. I asked you kung saan ka nanggaling at kung ano ang nangayari sa'yo. I only heard you calling Damian. Tinulungan kita at s
Ysa's POV Nakarinig ako ng katok sa pinto kaya nilapag ko muna ang librong binabasa ko sa mesa. Binuksan ko ang pinto at nakita kong nakatayo sa harap ng pinto si Damian. His expression is serious but I can see tension in his eyes. "Can we talk privately?" Kalmadong wika nito. Napatango naman ako sa kanya at mas binuksan pa ang pinto ko para makapasok siya sa kuwarto ko. Hindi ko alam kung ano ang pag-uusapan naming dalawa. Siguro ay tungkol ito kay Papa or baka sa mga maiiwan ni Papa. He knows that my father will not live long. Baka nag-usap na rin sila ni Papa tungkol doon. Nang naisara ko na ang pinto ay nakita ko si Damian na nakatingin sa picture namin ni Papa na nakalagay sa maliit na mesa ko katabi ng kama. Seryoso niya itong tinitingnan. Tumikhim ako kaya napatingin siya sa akin. "You look both happy in that picture." Komento nito. I glanced at my picture with my father. Bahagya akong napangiti. "Hmm. Yes. That was taken last year," sagot ko sa kanya, "please si
Ysa's POV Nasa parking lot na kami ng airport ngayon dahil hinihintay namin ang pagdating ni Damian. Alas dyes pa ng umaga ang hearing ng kaso. Maya-maya pa ay tinawagan na ni Damian si Manong Juan para sabihing naghihintay na ito sa harap ng gate kaya pina-andar na ni Manong Juan ang kotse. Nakita ko na si Damian. Nakasuot ito ng grey suit niya at may hawak siyang luggage. Napatikhim ako at umayos ng upo. It's been 2 weeks since I last saw him. Palagi ko pa rin siyang napapanaginipan. I don't know why pero sa panaginip ko ay parang matagal ko na siyang kilala. He was always smiling at me and he was always calling me "Muffin". "Good morning, Attorney! Kamusta ka na?" Tanong ni Manong nang makalabas ito at sa kotse. Nakababa ang bintana ng kotse kaya narinig kong nagsalita si Manong. Damian glanced at me. Tipid naman akong ngumiti sa kanya. "I'm fine, Manong. How are you?" Magalang na sabi ni Damian. "Nako! Okay pa sa okay, Attorney!" Natatawang sagot ni Manong at binuksan
Ysa's POV Nasa malapad na hardin ako. Punong-puno ito ng mga bulaklak. Napangiti ako ng may mga dumapong paro-paro sa kamay ko. Tinaas ko ng bahagya ang kamay ko at mas marami pang lumapit sa akin na mga paro-paro. "Wow!" Namamanghang wika ko. Humangin at nilipad ang buhok ko. Napatingin ako sa lalaking nakatayo ilang dipa lang mula sa akin. Natatakpan ng malaking camera ang mukha nito. "1, 2, 3, smile!" Masiglang wika nito. Kaagad akong napangiti habang nakatingin sa camera. Ilang shots ang ginawa niya bago unti-unting binaba ang hawak na camera. Hinihintay kong maibaba na niya ng tuluyan ang camera niya para makita ko ang mukha niya. He sounded familiar to me. Nang maibaba na niya ang camera ay ngumiti ito sa akin. His face is blurry but I know he is smiling. "You're so beautiful, Muffin." Malambing na wika nito at lumapit sa akin. Hinawakan nito ang kamay ko at hinalikan. His touch is quite familiar to me. Kumunot ang noo ko. Napatingin ako sa kamay niyang nakahawak
Ysa's POV Unti-unti ng dumarating ang mga bisita. Ang iba ay may dala pang mga prutas at gulay para kay Papa. Tuwang-tuwa naman si Papa sa mga trabahante niya. Kilala si Papa rito sa amin na masayahin at palakaibigan. Hindi siya matapobre at madaling lapitan. Kaya natutuwa ako na maraming nagmamahal kay Papa. Nandito lang ako sa hindi kalayuan at nakatanaw kay Papa na nakikipag-usap sa mga tao. Malakas itong tumatawa habang kausap niya ang mga trabahante niya. "Maraming nagmamahal sa Papa mo. Look at him, giliw na giliw sa kanya ang mga trabahante niya." Ani Damian at tumabi sa akin. Napatango ako, "he is friendly. Lahat nga yata ng tao rito ay kaibigan niya." Sagot ko sa kanya. "Kailan kayo babalik ng hospital?" Tanong ni Damian. "Hindi na. Alam na ni Papa na hindi na siya magagamot pa. Ayaw niya na ring gumastos pa ng malaki sa hospital. Itong bahay nalang namin, ang rancho at palayan nalang ang naiwan sa amin. Ayaw niyang pati ito ay mabenta niya kahit alam naman niyang
Ysa's POV Ano ito? Nasaan ako? Nagtataka kong tiningnan ang paligid. Hindi ito pamilyar sa akin pero parang may kakaiba sa lugar na 'to. Tinitigan ko ang picture frame sa gilid ng kama, naaaninag ko ang itsura ko pero hindi ko makita ang itsura ng katabi ko sa larawan. Kinuha ko ang picture frame para titigan kung sino ang kasama ko pero bigla ko itong nabitawan kaya nabasag ito. Kumabog ng malakas ang puso ko. Napatingin ako sa basag na picture frame at sa hindi malamang dahilan ay sumikip ang dibdib ko. Para akong kinakapos sa paghinga. "Oh, my gosh!" Bulalas ko ng magising ako. Hinihingal akong napabangon sa kama. Nanunuyo ang lalamunan ko kaya napainom ako ng tubig. Dinama ko ang kanang dibdib ko kung nasaan ang puso ko. I exhaled deeply. Ang lakas pa rin ng kabog ng dibdib ko. Ilang beses na akong na nanaginip na may kasama akong lalaki na hindi ko naman mamukhaan. Simula ng dumating si Damian sa bahay namin ay palaging 'yon ang panaginip ko. Ang akala ko ay mawawala la
Ysa's POV Pauwi na ako galing sa rancho ng makita ko si Manong Juan kasama si Damian. Nakasunod sila sa kalabaw na hila-hila ang karo na may lamang kahoy. "Oh, Ysa. Pauwi ka pa lang?" Tanong ni Manong sa akin. Napatingin naman sa akin si Damian. Tipid akong ngumiti sa kanya at binalingan ng tingin si Manong habang naglalakad kami. "Opo. Hindi ko napansin ang oras." Sagot ko sa kanya. Mag-aalas kuwatro na kase. Usually ay bago mag alas tres ay nasa bahay na ako. Hinubad ko ang suot kong longsleeves at tinali sa bewang ko, nakasuot nalang ako ng sleeveless top ko. Ang init pa rin kahit mag-aalas kuwatro na. "Sinama ko si Attorney. Nangahoy kami." Ani Manong. Mahina namang napatawa si Damian. Parang may naaalala itong nakakatawang nangyari. "And I almost killed myself." Naiiling na wika nito. Nagulat naman ako sa sinabi nito. May halong pag-aalala ang pagtingin ko sa kanya. "Why? Anong nangyari sa 'yo?" Tanong ko. "Well, sumakay ako sa kalabaw. Bigla siyang tumakbo
Ysa's POV "Anak?" Tawag sa akin ni Papa. Ngumiti ako kaagad kay Papa at lumapit. Nasa rancho ako ngayon at nagpapakain ng mga kabayo. "Papa, bakit ka nandito?" Ani ko. Kahit na may sakit si Papa, he always make sure na maayos ang pamamalakad sa rancho at farm niya. Pinipilit nitong maging masigla para hindi halata na may sakit siya. "Nakakabagot sa bahay, Anak. Tsaka exercise na rin," ngumiti ito sa akin. Tiningnan ko kung may kasama siya-- "Nasa labas si Attorney." May halong tukso ang boses nito. "H-ha?" Malapad na ngumiti si Papa, "sinama ko na si Attorney. Ang sabi sa akin ni Juan ay iniwan niya raw dito kahapon si Attorney." "A-ah, opo. Nagkakera kami kahapon. Magaling pala siya." Bahagya akong napangiti. My Father smiled at me teasingly. Tumaas ang kilay ko sa kanya. Napailing naman ito. Ilang araw palang dito si Atty. Damian sa amin pero may kakaiba akong nararamdaman sa kanya. Para bang kilala ko ito. Ang gaan ng loob ko sa kanya. Nang una ko siyang ma
TITLE: Married to the Ruthless Mafia Boss (not yet final) "Levi, kailangan mo ng maghanap ng mapapangasawa mo." Humithit ng sigarilyo si Levi at bumuga ng usok. He doesn't care about policies but this one, he can't ignore this. Kinukulit siya ng kanyang Tatay at ng ibang Elders na mag-asawa na. As a Mafia Boss and a leader to his organization, he can't remain unmarried. He needs an heir to succeed his throne. That's the policy of their organization. Since he was a child, he was taught to be ruthless because he will inherit his Father's title, the Mafia Boss. He can't be soft hearted. Kaya hindi siya marunong magmahal dahil hindi siya lumaki sa pagmamahal. Lumaki siya sa karahasan. His Father doesn't love his Mother. Nakita niya kung paano i-trato ng Tatay niya ang kanyang Nanay. His Mother didn't care about him. All she wants is money. Wala ng iba pa. Ngayon ay kailangan niya nang maghanap ng babaeng mapapangasawa. "Wala akong balak mag-asawa." Matigas na wika ni Levi.