She saw her. That was Reiko Cordova that she saw earlier. And he was so sure of what he saw. Ang babae na matagal na nila na hinahanap ay ang siya rin na babae na nakita niya sa paliparan kanina lamang. Napahilot siya sa kan’yang sentido dahil sa ngayon ay hindi na niya malaman kung ano ang tama na gawin niya. Kanina lamang ay desidido siya na lapitan si Reiko at kausapin, but he was stopped in his tracks. He stopped when Kenji arrived at the scene. "Gray, what’s wrong with you? Ano ba talaga ang problema mo at nagkakaganyan ka? At bakit ba nagmamadali ka riyan na maglakad ngayon? Kanina lang ay para kang tanga na na-estatwa ro’n sa kinatatayuan mo, tapos ngayon ay hindi ka na naman mapakali at nagmamadali ka. Sino na naman ba sa mga ex-girlfriend mo ang nakita mo rito sa airport kaya bigla na para ka na naman na praning diyan?" Tatawa-tawa pa si Kenji habang sinusundan at patuloy na inaasar ang nagmamadali na kaibigan na si Gray. Wala naman kibo ang kaibigan niya at diretso na na
It was nearly dawn, but Kenji hadn't even slept for a bit. Patuloy siya na nakadilat at nakatulala habang nakatingala sa kisame. Kanina ay hinatid siya ni Gray rito sa bahay niya. Ang sikreto na bahay niya na para lamang sa kanila ni Kiro. He bought this a couple of years ago. He prepared this house, dahil nais niya na rito makapamuhay ng tahimik ang anak niya kapa hindi na nila kinaya na magtiis pa kay Ica. Bumangon siya at naupo na lamang sa kama. Kanina pa siya paikot-ikot pero hindi siya dalawin ng antok. Iisang tao lamang ang laman ng kan'yang isip sa ngayon. Si Reiko Cordova lamang. Maisip niya lamang ang babae ay dumadagundong na ang puso niya sa kaba. She still has that effect on him. She always does. Sa pagkagulat niya sa nalaman na iyon ay hindi na rin niya nagawa pa na sunduin pa si Kiro sa bahay ng mga magulang niya. He needed time to think. He needed time to prepare himself for what was about to happen. Wala ng mga iba pa na detalye na ibinigay si Gray sa kan’ya maliban
Pagkatok sa pintuan ng opisina ni Reiko ang nagpatigil sa kan’ya sa kan’yang ginagawa. Nagtaas siya ng kan’yang ulo kasabay sa pagbukas ng pinto at pgsilip ni Elaine roon. "Ms. Reiko, nagpadala po ang investors ng package para sa'yo." Elaine, her assistant, came in with a box of goodies on hand. Nagtatanong ang mga mata niya, "Bakit daw? Ano iyan?" "Goodies for Dreik. They are very happy with how the shop is performing. Congratulations, Ms. Reiks. The shop is doing well, and you are managing everything well. Happy investors, happy us." Nakangiti pa na sagot ng dalaga kay Reiko habang inaayos ang package sa may gilid ng lamesa niya. Everything is going well for Reiko and her family at this point. And when she says her family, it is with Dreik and Arden. It had been roughly a month since they arrived, and after that scene where she unexpectedly saw Gray at the airport, she had managed to keep a low-key life despite the success of her business. At ipinag papasalamat niya na naputol na
"Who told you to decide about this without consulting me first, Kenji? Ako ang ina ni Kiro, but you continue to keep me in the dark about my child. What is it with you? Why do you always have to do something like this? Sa tingin mo ba ay papayag ako na makuha mo ang anak ko sa akin? You’re using my son against me!" Umagang-umaga ay sigawan ng mag-asawa ang maririnig sa buong kabahayan. Well, techincally, sigaw ni Ica ang umaalingawngaw sa bahay nila ni Kenji. "Will you shut the fuck up?" Buong pagtitimpi na sagot pa ni Kenji sa asawa niya. "Ang aga-aga, ang ingay-ingay mo. What the hell is wrong with you?" "What’s wrong with me? You even have the audacity to ask what is wrong with me when everything you do is wrong. Ano ba talaga ang gusto mo na patunayan sa akin, Kenji? Bakit mo patuloy na nilalayo sa akin ang anak ko?!" "Fucking shit, Ica! I don’t have time for this. I don't have time for your drama again. First day of class ni Kiro, at may flight pa ako na hahabulin pagkatapos ko
"How’s school, Dreik? Are you enjoying it?" Tanong ni Arden sa anak habang nag-aalmusal sila ng sabay-sabay na mag-anak. "Yes, dude. I have a best buddy already, and his name is Kiro." May pananabik naman na sagot ni Dreik sa ama. Simula nang magkakilala sila ni Kiro noon unang araw ng pasukan at nalaman nila na magkaklase sila ay hindi na sila mapaghiwalay na dalawa. Naaawa si Dreik sa bagong kaibigan niya na mukhang may problema sa pamilya, lalo na sa sarili nito na ina. Madalas na nagkukuwento si Kiro ng tungkol sa ama nito, ngunit pagdating sa ina ay walang masabi dahil malimit lamang na inaasa raw siya sa katulong o kaya sa kan'yang lola. "It’s good that you have found a friend already, dude." sagot pa ni Arden sa anak. Masaya naman na nakamasid si Reiko sa mag-ama habang nagkukuwentuhan ang dalawa. She is at peace with whatever is happening in their small family. At wala na talaga siya na mahihiling pa na iba dahil kontento na siya sa kung ano ang mayro’n siya basta't kasama
He saw her. Kenji saw the woman he had been longing to see. At hindi niya inaasahan na sa eskuwelahan pa ni Kiro sila magtatagpo muli. He doesn’t know the reason why she is there. Naghatid ba siya ng pamangkin? Anak ng kaibigan? Ayaw isipin ni Kenji na ang dahilan ni Reiko para pumunta sa eskuwelahan ay dahil naghatid ng anak nito si Reiko. Hindi pa handa si Kenji sa katotohanan na maaari na mayroon na rin si Reiko na sariling pamilya. He is still being as selfish as he can be. He was still hoping that it would still be him and Reiko until the end. Nang araw na magkita sila ay nais niya na kausapin si Reiko. Nais niya na mabigyan ng pagkakataon upang masagot ni Reiko ang lahat ng katanungan na gumugulo sa kan’yang isipan sa mahabang panahon. Nais niya na maliwanagan ang mga tanong na walang kasagutan na hanggang ngayon ay dala-dala niya sa kan’yang puso at isipan. Ngunit nangungusap ang mga mata ni Reiko sa kan’ya. She was pleading with him not to talk to her. She was begging with
"What did you say, Kenji?" Hindi makapaniwala na tanong ni Gray sa kaibigan niya na si Kenji. "Anak mo o anak ni Reiko? Or did I hear you correctly, anak mo kay Reiko?" At tangi na pagtaas at baba lamang ng kan’yang ulo ang nagawa ni Kenji na kasagutan sa mga tanong na iyon ni Gray sa kan’ya, dahil ang lahat ng sagot sa tanong na iyon ay pawang oo. Oo na anak niya, oo na anak ni Reiko, at oo na anak niya kay Reiko. At iyon ang patuloy na isinisigaw ng kan’yang isipan kahit hindi niya alam ang katotohanan. Ang batang iyon ay ang eksakto na replika niya noon maliit pa siya. At ang pangalan na binigkas ng bata ay isang kompirmasyon na anak siya ni Reiko Cordova. Dreik Cordova is none other than his son, and he is so sure of that. "Kenji, hindi naman siguro na si Reiko lang ang may apelyido na Cordova sa buong mundo. For all you know, maaari na si Reina, anak ni Reina ang bata na iyon. At huwag mo sasabihin sa akin na may nangyari rin sa inyo ni Reina para angkinin mo na sa’yo ang bat
Namamayani ang takot sa puso ni Reiko, dahil ilan araw na rin na pabalik-balik sa coffee shop si Kenji, at alam na alam niya ang dahilan nang pagpunta nito roon. Kaya naman pilit niya na tinataguan ang lalaki, at pati si Dreik ay pilit niya na iniiwas kay Kenji Jarvis. Ayaw niya na gawin ang mga bagay na iyon, pero wala siyang ibang pagpipilian sa ngayon. Napabuga na lamang siya ng isang malalim na buntong hininga at napasandal sa kan’yang kinauupuan. Sigurado siya na hindi titigil si Kenji sa pag-alam ng mga katotohanan tungkol sa kanila. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang mga katanungan. Mga tanong na hindi pa niya kaya na bigyan ng mga kasagutan sa ngayon. At sa kan’yang malalim na pag-iisip na iyon, hindi niya maiwasan na magbalik-tanaw sa nakaraan. Sa mga pangyayari sa kan’yang buhay na pilit niya na itinago at kinalimutan. ---- Isang buwan matapos nila na magpakalayo-layo ni Arden para magsimula ng bagong buhay, patuloy na hindi makawala si Reiko sa mga alaala ni Kenji.
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept