"How’s school, Dreik? Are you enjoying it?" Tanong ni Arden sa anak habang nag-aalmusal sila ng sabay-sabay na mag-anak. "Yes, dude. I have a best buddy already, and his name is Kiro." May pananabik naman na sagot ni Dreik sa ama. Simula nang magkakilala sila ni Kiro noon unang araw ng pasukan at nalaman nila na magkaklase sila ay hindi na sila mapaghiwalay na dalawa. Naaawa si Dreik sa bagong kaibigan niya na mukhang may problema sa pamilya, lalo na sa sarili nito na ina. Madalas na nagkukuwento si Kiro ng tungkol sa ama nito, ngunit pagdating sa ina ay walang masabi dahil malimit lamang na inaasa raw siya sa katulong o kaya sa kan'yang lola. "It’s good that you have found a friend already, dude." sagot pa ni Arden sa anak. Masaya naman na nakamasid si Reiko sa mag-ama habang nagkukuwentuhan ang dalawa. She is at peace with whatever is happening in their small family. At wala na talaga siya na mahihiling pa na iba dahil kontento na siya sa kung ano ang mayro’n siya basta't kasama
He saw her. Kenji saw the woman he had been longing to see. At hindi niya inaasahan na sa eskuwelahan pa ni Kiro sila magtatagpo muli. He doesn’t know the reason why she is there. Naghatid ba siya ng pamangkin? Anak ng kaibigan? Ayaw isipin ni Kenji na ang dahilan ni Reiko para pumunta sa eskuwelahan ay dahil naghatid ng anak nito si Reiko. Hindi pa handa si Kenji sa katotohanan na maaari na mayroon na rin si Reiko na sariling pamilya. He is still being as selfish as he can be. He was still hoping that it would still be him and Reiko until the end. Nang araw na magkita sila ay nais niya na kausapin si Reiko. Nais niya na mabigyan ng pagkakataon upang masagot ni Reiko ang lahat ng katanungan na gumugulo sa kan’yang isipan sa mahabang panahon. Nais niya na maliwanagan ang mga tanong na walang kasagutan na hanggang ngayon ay dala-dala niya sa kan’yang puso at isipan. Ngunit nangungusap ang mga mata ni Reiko sa kan’ya. She was pleading with him not to talk to her. She was begging with
"What did you say, Kenji?" Hindi makapaniwala na tanong ni Gray sa kaibigan niya na si Kenji. "Anak mo o anak ni Reiko? Or did I hear you correctly, anak mo kay Reiko?" At tangi na pagtaas at baba lamang ng kan’yang ulo ang nagawa ni Kenji na kasagutan sa mga tanong na iyon ni Gray sa kan’ya, dahil ang lahat ng sagot sa tanong na iyon ay pawang oo. Oo na anak niya, oo na anak ni Reiko, at oo na anak niya kay Reiko. At iyon ang patuloy na isinisigaw ng kan’yang isipan kahit hindi niya alam ang katotohanan. Ang batang iyon ay ang eksakto na replika niya noon maliit pa siya. At ang pangalan na binigkas ng bata ay isang kompirmasyon na anak siya ni Reiko Cordova. Dreik Cordova is none other than his son, and he is so sure of that. "Kenji, hindi naman siguro na si Reiko lang ang may apelyido na Cordova sa buong mundo. For all you know, maaari na si Reina, anak ni Reina ang bata na iyon. At huwag mo sasabihin sa akin na may nangyari rin sa inyo ni Reina para angkinin mo na sa’yo ang bat
Namamayani ang takot sa puso ni Reiko, dahil ilan araw na rin na pabalik-balik sa coffee shop si Kenji, at alam na alam niya ang dahilan nang pagpunta nito roon. Kaya naman pilit niya na tinataguan ang lalaki, at pati si Dreik ay pilit niya na iniiwas kay Kenji Jarvis. Ayaw niya na gawin ang mga bagay na iyon, pero wala siyang ibang pagpipilian sa ngayon. Napabuga na lamang siya ng isang malalim na buntong hininga at napasandal sa kan’yang kinauupuan. Sigurado siya na hindi titigil si Kenji sa pag-alam ng mga katotohanan tungkol sa kanila. Kitang-kita niya sa mga mata nito ang mga katanungan. Mga tanong na hindi pa niya kaya na bigyan ng mga kasagutan sa ngayon. At sa kan’yang malalim na pag-iisip na iyon, hindi niya maiwasan na magbalik-tanaw sa nakaraan. Sa mga pangyayari sa kan’yang buhay na pilit niya na itinago at kinalimutan. ---- Isang buwan matapos nila na magpakalayo-layo ni Arden para magsimula ng bagong buhay, patuloy na hindi makawala si Reiko sa mga alaala ni Kenji.
Nagmamadali si Reiko nang ihatid niya si Dreik sa eskuwelahan nito. Arden is on an out-of-town trip, kaya muli ay siya ang naghatid sa anak nila. And she is not so keen about being here at this moment, lalo na at malaki ang tsansa na magkita sila rito ni Kenji. "Bye, mom. I’ll see you later." Pagpapaalam pa ni Dreik sa kan’ya matapos na humalik sa kan'yang pisngi ang anak. Masuyo na ngiti at yakap ang isinukli niya sa bata at saka muli na nagbilin. "Be good, Dreik. Wait for me later. I love you, baby." "Bye, mom." Isang kaway pa sa kan'ya ang iniwan ni Dreik saka mabilis na pumasok ang bata sa loob. Nang masigurado na nakapasok na ang anak niya sa loob ay nagmamadali na rin na naglakad si Reiko patungo sa parking area. Palinga-linga pa siya upang masiguro na hindi sila magtatagpo ng lalaki na iniiwasan niya. Kumakabog ang dibdib niya habang patuloy siya na naglalakad ng mabilis palabas. "Let’s talk." Mga kamay na nakahawak sa kan’yang braso ang pumigil sa paglalakad ni Reiko. And
Pumayag si Reiko na magkausap sila ni Kenji dahil alam niya na hindi titigil ang lalaki sa pag-alam sa mga katotohanan tungkol sa anak niya. At ayaw na ni Reiko na mas maging magulo pa ang buhay ni Dreik kapag nagkaalaman na sila ng tungkol sa lahat. Kaya naman sa isang restawran malayo sa eskuwelahan at sa shop ni Reiko ang sumunod na eksena sa kanilang dalawa. Mataray ang ekspresyon ni Reiko habang si Kenji naman ay nananatili na blangko ang itsura. Wala sa kanila ang nais na magsimula sa usapan at pareho lamang sila na matiim na nakatingin sa bawat isa. At ang katahimikan na iyon ay lalo lamang na nagbibigay ng pagkagulo kay Reiko, kaya naman siya na ang nagsimula sa paghaharap na iyon. "Wala akong plano na makipagtitigan sa’yo, Kenji. You wanted to talk, so talk now." Galit ang tinig niya dahil kailangan niya na unahan ang ano man na galit ni Kenji para sa kan'ya ngayon. "I am waiting for an explanation, Reiko. Between the two of us, it is you who have a lot to explain." Simple
"What, Kenji? Anak mo? Anak mo rin ang anak ni Reiko? And to make matters worse, magkasing-edad si Kiro at ang sinasabi mo na anak mo sa dating kabit mo? Fuck! That means you got them both pregnant at the same time? Shit! Can your life be any more complicated than this?" Hindi maipaliwanag ni Gray kung ano ang mararamdaman niya para sa kaibigan niya na mayroon na naman na mabigat na kinakaharap sa ngayon. Kenji has a child with Reiko. It was actually not a question for him when he saw the child, but then again, having that confirmation now changes everything. Ano ang mangyayari sa magulo na nito na pamilya kung may isa pa na gulo na dumating? Sigurado naman siya na hindi mapapayagan lalo ng asawa ni Kenji na magkaroon ng bastardo ang asawa niya. "You heard me loud and clear, Gray. Dreik is really my child. Anak namin siya ni Reiko." Gusto na maiyak ni Kenji sa katotohanan na iyon. Kanina pa pigil na pigil ang mga luha na nais niya na pakawalan. Kanina pa, simula ng tahasan na sabih
Matapos ang pag-uusap na iyon nina Kenji at Gray ay isang tao lamang ang naisip ni Kenji na makakatulong sa mga problema na kinakaharap niya ngayon. He wasn't known for running around and asking for help, but at this point, that person was Kenji's last hope for Dreik to discover his presence and know the truth about their relationship. Buhat sa condo ni Gray ay nagmamadali siya na pumunta sa bahay ng kan’yang mga magulang. He needs to talk to his mother. Cassandra is his only option, dahil malaki ang utang na loob ni Reiko sa kan’yang ina. At hindi man aminin ng ina ni Kenji sa kan’ya, ay sigurado siya na may kinalaman din si Cassandra sa naging pag-alis ng dati niya na nobya. Pinaharurot niya ang sasakyan at hindi alintana ang maaari na panganib sa ginagawa niya. Isa lamang ang nasa isipan niya, at iyon ay ang maka-usap ang kan’yang ina at maipaalam ang sitwasyon niya ngayon. Ayaw niya na lumaki na isang bastardo niya lamang si Dreik. He has plans to not just give Dreik his surname
Maraming, maraming salamat po sa lahat ng tumangkilik sa istorya nina Reiko at Kenji. Natapos na po ang kuwento ng pag-iibigan nila at sana po ay nagustuhan ninyo. Sobrang thank you po sa lahat ng patuloy na sumusuporta sa mga stories ko. This means so much to me. Sana po ay suportahan ninyo rin po ang iba ko pa na kuwento sa GN: Completed Stories: The Invisible Love of Billlionaire (Taglish) Married to the Runaway Bride (Taglish) My Back-Up Boyfriend is a Mafia Boss (English) Ongoing Stories: The Rise of the Fallen Ex-Wife (Taglish) Entangled to the Hidden Mafia (Taglish) The Dragster's Mafia Heiress (English) The Runaways' Second Chance Mate (English)
Aligaga siya habang naghihintay ng abiso sa kan'ya. Hindi niya alam kung ano ang mararamdaman niya sa mga oras na iyon. She had been waiting for this day to come, and now that it is here, she doesn't really know if this is still what she wants. She doesn't really know if there is still something or someone out there for her when she goes out. Tatlong taon mahigit din na nakulong si Ica. Matapos siya na tuluyan na pabayaan ng kan’yang mga magulang at talikuran ng dating asawa niya, natutunan na niya ang mamuhay na mag-isa sa piitan. Hindi na nga niya inisip pa na mabibigyan pa siya ng pagkakataon na makalabas muli buhat sa mundo na ito, pero isang anghel ang dumating at binigyan siya ng isa pa na pagkakataon na ayusin muli ang buhay niya. Mahigit isang linggo na ang nakakaraan nang sadyain siya ni Reiko sa kulungan. That visit was unexpected, but it was something that they both needed to find closure on everything that happened between them. —-- "Ano ang ginagawa mo rito?" Iyon agad
"Dad, do you think she’ll like this?" Nag-aalinlangan na tanong ng anak sa kan’yang ama habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang cake na nasa harapan niya. Malalim ang pag-iisip na ginagawa niya kung ano ba ang nararapat niya na piliin. "She will definitely like anything that you choose for her, son." Paninigurado naman ng ama niya sa kan’ya. "Are you sure? I’m not certain if this is her favorite or not." "More than the cake, it is your presence that will clearly matter for her, Kiro." Nakangiti na tugon ni Arden sa kan’yang anak. "Okay, let’s buy this one then." Sabay turo nito sa korteng puso na cake sa staff ng shop na iyon na agad naman na tumugon sa kan’ya at inayos ang order niya. Napapa-iling na lamang si Arden habang binabayaran ang kinuha na cake ng anak niya. Hindi niya alam kung matatawa ba siya o mag-aalala sa nakikita na pagka-aligaga sa kan’yang anak. He is not really sure because he is feeling the exact same way as Kiro is feeling at this exact moment. Pareho
"Hey, you’re in deep thought." Ang boses na iyon ng asawa ko ang nagpaputol sa akin sa pag-aalala ng amin nakaraan at nagpabalik sa akin sa kasalukuyan. Nakangiti siya habang papalapit sa akin, pero ang mga mata niya ay napupuno ng mga katanungan. "What are you thinking? May problema ba? May masakit ba sa'yo?" Hindi ko maiwasan ang mapangiti dahil sa nakikita ko na pag-aalala niya para sa akin. Everything is still as surreal for me as it can be. We may have been married already, but the butterflies in my stomach that she always makes me feel are still indescribable and unfathomable. Kalalaki ko na tao pero hindi ko maiwasan ang pagsirko-sirko ng puso ko sa asawa ko, lalo na kapag nakikita ko ang sobra rin na pagmamahal niya para sa akin. What we have is different from my past relationships. She is way different from all the other women that I’ve come across. And what we have will always be something that I'll treasure. "Pinapakilig mo na naman ako, misis ko. Alam mo naman na hindi
The set-up was going well for both of us. Hindi ko inakala, pero maayos naman ang naging usapan namin ni Reiko kung ano ang mangyayari sa kontrata. At gaya nang sinabi ko kay Reina, iyon din ang sinabi ko sa kan'ya. Ang lahat ng ito ay pagpapanggap lamang. Hindi namin kailangan na maging intimate sa isa't-isa. Wala akong plano na sirain ang relasyon namin ng asawa ko. Ginagawa ko lamang ito para mabawi siya sa pagkahumaling niya sa matalik na kaibigan niya. Matapos ang unang paghaharap namin nina Ica, I knew that I was back in the game. Alam ko na tama ang naging plano na ito ni Gray para muli ko na makuha ang pagmamahal ng asawa ko. Ayaw ni Ica sa kompetisyon, at nakita ko ang pagkabahala niya nang makita niya kami na magkasama ni Reiko sa restawran. And just as we have expected, Ica cannot bear the threats she sees in Reiko, and it is all the more fulfilling to see that in just a matter of days, I know this plan will succeed. And it should be, dahil hindi maaari na tumagal pa ang
I couldn’t keep the smile off my face as I watched the two most important people in my life enjoy our time together. It’s been a month since Reiko and I got married, and being married to her is the most wonderful feeling I have ever felt. I never thought I could still have the chance to find my happy ending in love. I never even believed that there was still somebody out there for me after Ica, but indeed, the right person will come at the right time. Habang pinagmamasdan ko ang mag-ina ko habang nagtatampisaw sila sa tabing-dagat, hindi ko naman mapigilan ang sarili ko na balikan ang aming nakaraan. Ang hindi ko inakala na pagmamahal na mararamdaman ko sa babae na pilosopa na naabutan namin ni Gray sa bahay ni Reina noon ay siya pala na makakasama ko sa habang-buhay ngayon. And who would have thought that I would even end up marrying the woman who got on my nerves the first time I saw her? Totoo nga siguro ang kasabihan na "the more you hate, the more you love", dahil ang pagmamaha
Paulit-ulit ko na sinasabi sa sarili ko, that for months I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have, or at least that’s what I have thought so and made myself believe. But guess what? I was so wrong to say that. Paulit-ulit ko na binabalikan ang balita na iyon na nasa feed ng social media account ko. Pilit ako na ngumingiti kahit na ang totoo ay durog na durog ang puso ko. Gusto ko na maging lubos na masaya para sa kan’ya, pero hindi ko pa rin magawa hanggang ngayon. Kahit na ano pa ang pagsisinungaling at pagtatago ang gawin ko, hindi maikakaila na hanggang ngayon ay nasasaktan pa rin ako. At mas masakit na malaman na hinding-hindi na talaga siya magiging akin kailanman. Tuluyan na siya na naagaw sa akin ni Kenji Jarvis, at sa balita na iyon, muli na gumuho ang mundo ko. Kenji and Reiko had gotten married. Kahit na noon pa man nang magkapatawaran kami ay alam ko na rito rin hahantong ang lahat sa kanila. Pero sa kabila noon ay hindi pa rin ak
For months, I was already okay. I had been okay with the life that Kiro and I managed to have. Nang umalis kami sa Maynila ay nagpasya ako na magpunta kami na mag-ama sa Canada upang muli na makapagsimula at ayusin ang buhay namin. Mabuti na lamang din at hindi naging mahirap ang paglipat ko sa branch ng kumpanya namin dito sa ibang bansa. And it was as if everything had fallen into place for the first time. But the decision to leave the country was the hardest decision that I had to take. It was necessary for me to leave to be able to start anew with my and Kiro’s lives. Kinailangan ko na umalis at lumayo upang tuluyan ako na makakalimot sa lahat ng mga hindi maganda na nangyari sa amin sa Pilipinas, at para makabangon ako buhat sa lahat ng sakit at mga pagkakamali sa buhay ko. And in my desire to genuinely fix everything before we move on with our lives, a day before we left, nagpasya ako na dalahin si Kiro sa kan’yang ina sa kulungan upang pormal nang makapagpaalam. Hindi man nag
"Are you ready for me, cupcake?" Nang-aakit na tanong sa akin ng asawa ko habang dahan-dahan siya na papunta sa akin sa may kama. "Handa ka na ba, Misis Jarvis, sa magdamagan na mangyayari sa atin ngayon honeymoon natin?" "Paki-ulit mo nga ang sinabi mo." Utos ko sa kan’ya habang pilit na pinipigil ang ngiti na nais na kumawala sa akin. Pinagtaas-baba niya ang kilay niya habang nakakagat-labi pa, tinapunan niya ang kabuuan ko ng malalagkit na tingin saka inulit ang sinabi niya kanina na, "Handa ka na ba sa honeymoon natin? Handa ka na ba na mapuyat at mapagod?" Napasimangot ako habang umiiling-iling pa sa kan'ya, kaya naman nagsalubong ang kilay niya sa akin. "Hindi iyan ang pinapa-ulit ko. Ulitin mo ang sinabi mo kanina, ‘yun isa." Bahagya siya na natigilan sa paglapit, saka na naman na nangunot ang noo niya sa akin. Panandalian siya na nag-isip, then he smiled sweetly at me as he seductively tried to reach me again. "Are you ready for me, Mrs. Jarvis?" And a genuine smile swept