HABANG sinusundan ang papalayong bulto na iyon, ang dami nang naglalaro sa isipan ni Halina. Mga katanungang sa tingin niya na kapag nasagot at nag-positive ay ikakalugmok niya. But why? Ano ba ang rason? Ganoon ba katindi ang kasalanan niya? Ilang beses na ini-untog ni Halina ang ulo sa manibela, tumigil lang siya nang marinig ang katok sa bintana ng kanyang sasakyan. Enforcer pala. Nagtanong ito kung may problema. Mabuti at hindi na ito nagtanong ng marami. Hanggang sa makarating ng opisina ay malalim ang iniisip niya. Hindi pumapasok sa isipan niya ang mga sinasabi ni Fanny. Ni hindi nga niya namalayan na umalis na ito. Wala siyang ginawa sa upuan niya kung hindi ang paikut-ikutin iyon. Tumigil lang siya nang makaramdam nang pagkahilo. Bigla niyang nakapa ang tiyan niya. Hindi pa nga pala siya nagpapa-check up. Gusto niya sanang kasama si Goddy sa unang check up, pero mukhang hindi na mangyayari. Unti-unti nang nababalot ang sarili niya nang takot. Takot na mag-isa niyang bubuh
HINDI alam ni Halina kung gaano siya katagal sa loob ng sasakyan. Bumalik lang siya sa sarili nang may mag-park sa kabilang side. Tumingin siya sa gate ng apartment ni Goddy. Nagsisimula nang umulan din noon, pero wala siyang lakas na paandarin ang sasakyan. Hindi na rin niya alam kung tutuloy pa siya. Natatakot siya. What if nandoon si Pia?Nagpasyang umalis na lang si Halina. May dala siyang pagkain na pandalawahan kaya sa bahay ni Owen siya nagpunta.Hindi niya alam kung saan pupunta ngayon kaya sa kaibigan niya na lang. Saka medyo matagal na rin mula nang huli silang mag-usap. Bitbit ang pagkain na binili niya kanina nang pindutin niya ang doorbell ng apartment ni Omar. Gulat na gulat ito nang makita siya. Mukhang nagising niya ito. “Himala,” anitong nakangiti nang kunin nito sa kanya ang dala niya.“Hindi ba pwedeng ma-miss ka?”“‘Di nga?”“Bahala ka nga kung ayaw mong maniwala!” Actually, ni hindi sumagi sa isipan niya si Omar dahil kay Goddy. Full ang schedule niya that time
MABUTI na lang at dumating si Violet, nadagdagan ang kadaldalan ni Halina. Hindi siya madaldal pero kailangan, para takpan ang nararamdaman niya ngayon. Marunong din naman siyang mamlastic.“Oo nga pala. Bakit pala umuwi ka nakaraan agad?” tanong sa kanya ni Pia nang mapunta ang usapan. Noong um-attend siya ng birthday ng anak ni Violet ang tinutukoy nito.“Sumama lang ang pakiramdam niya. Pero okay naman na siya, nakainom naman agad siya ng gamot. Right?” Si Violet.“Yes. Dahil lang sa kinain ko a day before ang party kaya sumama ang pakiramdam ko,” aniya. Ngumiti siya kay Pia. “Anyway, nakita ko ang asawa mo. Naka-motorsiklo siya. ‘Di ba?”“Uy, nakita mo?” Si Violet. “Hindi siya tumuloy kasi sa loob. Sinundo lang si Pia sa labas. Sayang at hindi ko nakita.” Tumingin ang katabi kay Goddy. “Si Goddy, noh?” tanong ni Violet, sa binata ang tingin.Tumingin siya kay Goddy at ngumiti, pero nag-iwas nang tingin ang binata sa kanya. Hindi siguro nito alam ang sasabihin.“Naka-motor ngayon si
HINDI man lang nag-abalang buksan ni Halina ang ilaw ng kanyang condo nang makapasok. Hindi na siya nakaabot kahit man lang sa sala. Sumandal siya sa dahon ng pintuan at hinayaang dumausdos ang sarili hanggang sa mapasalampak. Kasabay din niyon ang paghagulhol niya.Kanina pa niya pinipigilan iyon. Hindi niya hinayaan na umiyak siya sa sasakyan dahil sa ipinagbubuntis niya. Paano kung maaksidente siya? Sobra ang galit niya sa ama ng anak ngayon pero walang kasalanan ang batang nasa sinapupunan niya. Kaya kailangan niyang maging matatag kanina. Walang sinuman ang pwedeng makakita ng kanyang kahinaan ngayon.Hindi alam ni Halina kung gaano siya katagal doon, napatayo lang siya nang marinig ang pagtunog ng doorbell. May sumusubok din na gamitin ang passcode, pero hindi mabuksan dahil naka-double lock sa loob. She knew. Si Goddy ang nasa labas kaya tumayo siya at pumunta sa silid at hinayaan ang tao sa labas na malapit nang magwala. Iginala niya ang paningin sa loob ng silid. Kahit saan
“Mahal, kain na.”Hindi siya nagmulat. Wala siyang nararamdamang gutom sa ngayon. Maiintindihan naman siguro ng anak niya. Saka may kumain naman sila kanina nang mag-stop over sila.“Mahal.” Naramdaman ni Halina ang halik ni Goddy sa balikat niya subalit nagtulug-tulugan siya. Tumigil naman ito. Sa pag-aakalang lumabas na si Goddy, kumilos siya at humarap. Bigla niyang binalik sa dating posisyon nang mapagtantong nasa loob pa pala ang binata. Siguro binuksan at sinara lang nito ang pintuan kanina. Sumiksik siya sa sulok nang sumampa rin si Goddy. Pero hindi rin nagtagal ay hinapit siya ng binata palapit dito. Niyakap rin siya nito nang mahigpit. Napapikit si Halina nang halikan siya nito sa pisngi. Sa tingin niya, bahagyang nakasilip ito sa kanya. “Talk,” aniya. “Simulan mo na.”Nagpakawala ito nang buntong-hininga. “Alam kong huli na pero sorry talaga, Mahal. Isa lang ang alam kong totoo sa lahat, kung gaano kita kamahal. At dahil sa pagmamahal na iyon, binago ang pananaw ko. Ang
“GODDY,” anas ni Halina nang makita ang higpit na pagkakahawak nito sa kamay niya. Hinatid siya nito sa labas ng gate at parang ayaw siyang bitawan nito. Si Gayle naman nakatanaw sa kanila. Hindi siya magaling magbasa pero lungkot ang nakita niya sa mukha nito, gaya ni Goddy. “A-aalis na ako.” Kasunod niyon ang pagkagat niya ng labi para pigilan ang sarili na maging emosyonal sa harapan ni Goddy. Matagal bago siya nito binitawan. Ngumiti ito nang alangan sa kanya. Hindi niya napigilang haplusin ang mukha nito. Nasasaktan man siya sa desisyon niya pero ito ang dapat. Lalo pa sa pinakita kanina ni Pia, natatakot siya para sa anak. Bali-baliktarin man ang lahat, siya ang may mali. Kabit pa rin siya dahil legal ang kasal nila. Napa-imbestigahan na niya at legal ang kasal ng dalawa. Hindi lang ginagamit ni Pia ang apelyido ni Goddy sa hindi niya alam na kadahilanan. At kung iisipin niya ang mga sinabi ni Mang Ruben, may laman. Baka nga may kinalaman ito sa nangyari sa ama ni Goddy. K
SINUNDAN ni Halina nang tingin ang second hand ng magarang wall clock nila sa room. Pagtingin niya sa relong pambisig niya, mga twenty seconds na lang bago mag-dismiss ang professor nila sa subject na Data Structures. Kasalukuyang kumukuha si Halina ng Computer Science ngayon dito sa unibersidad malapit sa kanila. Wala namang question ang magulang niya sa kursong kinukuha nila. Sabi ng Daddy niya, natutunan naman ang pag-manage ng business kaya hindi kailangang business course ang kunin niya. Kaya Computer Science agad ang kinuha niya.Actually, may rason kung bakit ito ang kinuha niyang kurso. Hindi naman ano ang dapat na itanong sa kanya. Sino. Sino ba ang dahilan kung bakit CS ang kinuha niyang kurso. Dahil lang naman sa lalaking nakilala niya noong 4th year high school siya. Iyon kasi ang kurso na gusto nito ayon sa babaeng kausap nito. At hindi niya akalaing makikita rito ang lalaking iyon. Kaya masaya lagi ang araw niya sa unibersidad na ito.“Tic…” Sumilay ang magandang ngiti
MABILIS ang kilos ng personal driver ni Halina pagkahinto ng sasakyan sa parking lot ng A&K Couture para ipinagbukas siya ng pinto ng sasakyan. Agad na yumuko ang dalawang guard na dumaan sa kanya nang makababa siya, subalit wala siyang reaksyon. Parang wala lang ang mga ito. Normal na iyon sa mga tauhan niya kaya wala siyang narinig mula sa mga ito.Mula nang mag-take over siya sa kumpanya ng ina, ganoon na siya kalamig sa mga tauhan niya, kaya walang bago sa pakikitungo. Kahit noong magtapos siya ng kolehiyo ay malamig na siya sa mga tao— lalo na sa mga mahihirap, sa hindi niya ka-level. Hindi siya nakikipag usap sa mga ito.Bago pa siya makarating sa elevator ay inunahan siya ng driver niya para pumindot ng button. Seryosong pumasok siya at pumuwesto sa pinaka gitna, ang driver niya, hindi sumakay. Ayaw niyang may kasabay sa elevator. Saka may naghihintay na sa kanya sa taas, si Fanny— ang secretary niya.“Good morning, Miss Halina.” Sabay kuha sa kanya ng clutch bag niya. “Naka-
“GODDY,” anas ni Halina nang makita ang higpit na pagkakahawak nito sa kamay niya. Hinatid siya nito sa labas ng gate at parang ayaw siyang bitawan nito. Si Gayle naman nakatanaw sa kanila. Hindi siya magaling magbasa pero lungkot ang nakita niya sa mukha nito, gaya ni Goddy. “A-aalis na ako.” Kasunod niyon ang pagkagat niya ng labi para pigilan ang sarili na maging emosyonal sa harapan ni Goddy. Matagal bago siya nito binitawan. Ngumiti ito nang alangan sa kanya. Hindi niya napigilang haplusin ang mukha nito. Nasasaktan man siya sa desisyon niya pero ito ang dapat. Lalo pa sa pinakita kanina ni Pia, natatakot siya para sa anak. Bali-baliktarin man ang lahat, siya ang may mali. Kabit pa rin siya dahil legal ang kasal nila. Napa-imbestigahan na niya at legal ang kasal ng dalawa. Hindi lang ginagamit ni Pia ang apelyido ni Goddy sa hindi niya alam na kadahilanan. At kung iisipin niya ang mga sinabi ni Mang Ruben, may laman. Baka nga may kinalaman ito sa nangyari sa ama ni Goddy. K
“Mahal, kain na.”Hindi siya nagmulat. Wala siyang nararamdamang gutom sa ngayon. Maiintindihan naman siguro ng anak niya. Saka may kumain naman sila kanina nang mag-stop over sila.“Mahal.” Naramdaman ni Halina ang halik ni Goddy sa balikat niya subalit nagtulug-tulugan siya. Tumigil naman ito. Sa pag-aakalang lumabas na si Goddy, kumilos siya at humarap. Bigla niyang binalik sa dating posisyon nang mapagtantong nasa loob pa pala ang binata. Siguro binuksan at sinara lang nito ang pintuan kanina. Sumiksik siya sa sulok nang sumampa rin si Goddy. Pero hindi rin nagtagal ay hinapit siya ng binata palapit dito. Niyakap rin siya nito nang mahigpit. Napapikit si Halina nang halikan siya nito sa pisngi. Sa tingin niya, bahagyang nakasilip ito sa kanya. “Talk,” aniya. “Simulan mo na.”Nagpakawala ito nang buntong-hininga. “Alam kong huli na pero sorry talaga, Mahal. Isa lang ang alam kong totoo sa lahat, kung gaano kita kamahal. At dahil sa pagmamahal na iyon, binago ang pananaw ko. Ang
HINDI man lang nag-abalang buksan ni Halina ang ilaw ng kanyang condo nang makapasok. Hindi na siya nakaabot kahit man lang sa sala. Sumandal siya sa dahon ng pintuan at hinayaang dumausdos ang sarili hanggang sa mapasalampak. Kasabay din niyon ang paghagulhol niya.Kanina pa niya pinipigilan iyon. Hindi niya hinayaan na umiyak siya sa sasakyan dahil sa ipinagbubuntis niya. Paano kung maaksidente siya? Sobra ang galit niya sa ama ng anak ngayon pero walang kasalanan ang batang nasa sinapupunan niya. Kaya kailangan niyang maging matatag kanina. Walang sinuman ang pwedeng makakita ng kanyang kahinaan ngayon.Hindi alam ni Halina kung gaano siya katagal doon, napatayo lang siya nang marinig ang pagtunog ng doorbell. May sumusubok din na gamitin ang passcode, pero hindi mabuksan dahil naka-double lock sa loob. She knew. Si Goddy ang nasa labas kaya tumayo siya at pumunta sa silid at hinayaan ang tao sa labas na malapit nang magwala. Iginala niya ang paningin sa loob ng silid. Kahit saan
MABUTI na lang at dumating si Violet, nadagdagan ang kadaldalan ni Halina. Hindi siya madaldal pero kailangan, para takpan ang nararamdaman niya ngayon. Marunong din naman siyang mamlastic.“Oo nga pala. Bakit pala umuwi ka nakaraan agad?” tanong sa kanya ni Pia nang mapunta ang usapan. Noong um-attend siya ng birthday ng anak ni Violet ang tinutukoy nito.“Sumama lang ang pakiramdam niya. Pero okay naman na siya, nakainom naman agad siya ng gamot. Right?” Si Violet.“Yes. Dahil lang sa kinain ko a day before ang party kaya sumama ang pakiramdam ko,” aniya. Ngumiti siya kay Pia. “Anyway, nakita ko ang asawa mo. Naka-motorsiklo siya. ‘Di ba?”“Uy, nakita mo?” Si Violet. “Hindi siya tumuloy kasi sa loob. Sinundo lang si Pia sa labas. Sayang at hindi ko nakita.” Tumingin ang katabi kay Goddy. “Si Goddy, noh?” tanong ni Violet, sa binata ang tingin.Tumingin siya kay Goddy at ngumiti, pero nag-iwas nang tingin ang binata sa kanya. Hindi siguro nito alam ang sasabihin.“Naka-motor ngayon si
HINDI alam ni Halina kung gaano siya katagal sa loob ng sasakyan. Bumalik lang siya sa sarili nang may mag-park sa kabilang side. Tumingin siya sa gate ng apartment ni Goddy. Nagsisimula nang umulan din noon, pero wala siyang lakas na paandarin ang sasakyan. Hindi na rin niya alam kung tutuloy pa siya. Natatakot siya. What if nandoon si Pia?Nagpasyang umalis na lang si Halina. May dala siyang pagkain na pandalawahan kaya sa bahay ni Owen siya nagpunta.Hindi niya alam kung saan pupunta ngayon kaya sa kaibigan niya na lang. Saka medyo matagal na rin mula nang huli silang mag-usap. Bitbit ang pagkain na binili niya kanina nang pindutin niya ang doorbell ng apartment ni Omar. Gulat na gulat ito nang makita siya. Mukhang nagising niya ito. “Himala,” anitong nakangiti nang kunin nito sa kanya ang dala niya.“Hindi ba pwedeng ma-miss ka?”“‘Di nga?”“Bahala ka nga kung ayaw mong maniwala!” Actually, ni hindi sumagi sa isipan niya si Omar dahil kay Goddy. Full ang schedule niya that time
HABANG sinusundan ang papalayong bulto na iyon, ang dami nang naglalaro sa isipan ni Halina. Mga katanungang sa tingin niya na kapag nasagot at nag-positive ay ikakalugmok niya. But why? Ano ba ang rason? Ganoon ba katindi ang kasalanan niya? Ilang beses na ini-untog ni Halina ang ulo sa manibela, tumigil lang siya nang marinig ang katok sa bintana ng kanyang sasakyan. Enforcer pala. Nagtanong ito kung may problema. Mabuti at hindi na ito nagtanong ng marami. Hanggang sa makarating ng opisina ay malalim ang iniisip niya. Hindi pumapasok sa isipan niya ang mga sinasabi ni Fanny. Ni hindi nga niya namalayan na umalis na ito. Wala siyang ginawa sa upuan niya kung hindi ang paikut-ikutin iyon. Tumigil lang siya nang makaramdam nang pagkahilo. Bigla niyang nakapa ang tiyan niya. Hindi pa nga pala siya nagpapa-check up. Gusto niya sanang kasama si Goddy sa unang check up, pero mukhang hindi na mangyayari. Unti-unti nang nababalot ang sarili niya nang takot. Takot na mag-isa niyang bubuh
“M-MAHAL…”Halata ang pagkabigla ni Goddy nang pagbuksan siya ng pinto. Pero kahit na ganoon, basta na lang niyang niyakap ito nang mahigpit.“I-I love you, Goddy,” anas niya.“May problema ba, mahal?” tanong nito imbes na sagutin siya.Nag-angat siya nang tingin. “I said, I love you,” ulit niya.“I love you too,” anito sa wakas.Alam niyang medyo may pag-alinglangan pero nasabi pa rin nito kaya masaya siya kahit na papaano.“Then marry me tonight. Please? May kakilala akong judge na pwedeng magkasal sa atin.”“P-pero nag-usap na tayo rito. Hind pa ako handa. Saka kailangang ayusin ko pa ang problema ko bago mag-settle down.”“Ano pa bang problema ang meron ka, Goddy? Kung pera ’yan, kaya kitang buhayin— kahit ang pamilya mo. Ang kapatid mo, ipapadala ko sa US para makalakad ulit siya. At si Mang Ruben? Mag-hire ako ng magaling na doctor para gumaling siya. Kaya ano pa ang problemang tinutukoy mo? Kung pera, marami ako niyan, Goddy.”May lifeline ako. Kahit na hindi ako magtrabaho, ma
SOUNDS na nagmumula stereo ng sasakyang ang tanging maririnig lang ng mga sandaling iyon. Gaya ng plano ni Halina, hindi siya pumasok, umattend siya ng birthday party ng anak ni Violet. Nagdala na lang siya ng sasakyan dahil baka abutin ng gabi siya. Mahirap yata ang sasakyan palabas ng subdivision.Pagkatapos na ipakita ang invitation na sinend sa kanya ni Violet sa email, pinapasok naman siya agad ng guard. Binigyan pa siya ng papel nito kung saan naroon ang sketch ng bahay ng sadya.Marami nang naka-park sa loob kaya sa labas siya ng malaking bahay nag-park. Pero hindi pa man siya nakakalabas ng sasakyan nang matanaw ang babaeng pababa ng taxi. Walang iba kung hindi si Pia.Napahilot siya sa sintido niya. Nawala sa isipan niyang itanong kung dadalo ba ito. Kung alam lang niya, hindi na sana siya pumunta.Pumasok na naman niya sa isipan ang nangyari kagabi matapos na makita si Pia.Bumigat ang dibdib niya dahil sa sagot ng nobyo kagabi. Hindi naman talaga siya nagmamadali na magpaka
“SABIHIN mo nga ang totoo, Kalei. Bakit nga ba nailipat si Goddy sa A&K?” seryosong tanong niya sa kapatid nang maupo ito.Saglit itong natigilan, pero hindi inaalis ang tingin sa kanya. “Dahil isa siya sa napili. ‘Di ba, nasabi ko na sa ’yo na wala akong alam kung bakit siya inilipat?”“Uulitin ko ang tanong, Kalei. Bakit siya ang inilipat?!” bahagyang nang tumaas ang boses niya rito kaya napalunok na ang kapatid.“H-Halina…”Napapikit siya. “Isa pang tanong. Bakit—”“Fine! Ako na ang dahilan kung bakit nailipat siya. Pero problema ba ’yon ngayon? Akala ko ba kayo na?”“Paano mo siya napapapayag na magtrabaho sa akin?”“Actually, hindi naman ako nahirapan na mapapayag si Goddy.”“Hindi ka nahirapan dahil natakot siya sa banta mo? Ganoon ba?”Kumunot ang noo niya. “What are you talking about? Anong banta? Never akong nagbanta sa kanya, Halina. The moment na natanggap niya ang notice, pumayag agad siya. And then, kinausap ko siya, kung pwede, um, makipagbati sa ’yo. That’s all. Dahil gu