Chapter 3

PAGKATAPOS nilang mag mag haponan ay inihatid siya nang kaibigan sa kuwartong tutuloyan nito habang pansamantala siyang makikitira sa bahay nito. "Ito ang magiging kuwarto mo pasensya na medyo may nakakalat alam mo naman hehe" parang nahihiya pang sabi nito sabay pulot sa mga nakakalat na bagay sa kuwarto. Napapangiti siyang pinag mamasdan ang kaibigan na minanadali ang pagdampot sa mga bagay na nakakalat sa silid. Dapat nga ay siya ang mahiya dito dahil nakikituloy lamang siya sapat na sa kaniya ang payagan siya nitong mamalagi muna sa tahanan nito.

"Ano kaba Rj ayos na saakin ito" Nakangiting wika niya sa kaharap na iginala ang mata sa kabuoan nang silid. Malawak ang kuwartong ipinagamit nito sa kaniya kasing laki rin yata nang kuwarto niya. Sumulyap siya sa kaharap na iginala din ang tingin sa sulok nang kuwarto "pasalamat nga ako at hindi sa bodega mo ako pinatuloy" Biro niya na ikinatawa naman nang binata pero maya't maya lang ay matiim siya nitong tinitigan at kunot na kunot ang not "Parang ang sama ko naman yatang best friend non kung don kita patutulogin" anito na siyang ikinatawa naman niya "Hindi, seryoso. Subrang thank you talaga Rj ah? you're really a good best friend hayaan mo babawi din ako sa'yo" Wika niya dito

"Pag nalusotan ko na tong problema na'to bibigyan kita nang ticket trip to Maldives diba gusto mong pumonta don?" Pumapalakpak pang aniya dito habang malapad ang pagkakangiti. pabiro naman siyang inismiran nang kaibigang binata na napahalukipkip pa ito. "Ayan kana naman sa mga linyahan mo na yan eh, dati nga nong elementary pa tayo nong lagi kitang pinagtatanggol sa mga nambubully sayo sabi mo noon babawi ka rin sakin you even told me na ililibre mo ako nang paborito kung cheese cake pero hindi mo naman tinupad" Sumbat nito na parang desmayado at napapailing pa. Natawa naman siya nang maalala yon. "Naku, pasensya na alam mo namang mga bata pa tayo non ei"

"Tapos ngayon sinasabi mo na bibigyan mo ako nang ticket trip to Maldives kapag na tapos yang problemang tinatakbohan mo? Papaasahin mo na naman niyan ako panigurado" sinamaan niya ito nang tingin "Woi, hindi ah totoo na to"

"Talaga lang ha?" pang aalaska pa nito sa dalaga "Oo nga"

"Sos ei baka prank mo na naman yan ei" Pabirong sabi nito na binuntotan pa nang tawa. Sinamaan naman ito nang tingin nang dalaga "Kung ayaw mong maniwala edi wag. Hayaan mo babawi din ako sayo sa pagpapatuloy mo sa'kin dito" Nakasimangot na ani niya sa binatang nag pipigil lamang na huwag mapa bunghalit nang tawa. Hinawakan niya ito sa balikat pero tinabig lamang nito iyon.

"Oo na sige na napakapikonin mo parin talaga. Matulog kana I know you're tired. If you need something don't hesitate to call me I'm just downstairs" Anito sa dalaga na ikinatango lang nang dalaga.

"Thank you"

"My pleasure tot" natatawang wika nito na ikinakunot nang noo nang dalaga "Anong tot?" takang tanong nito na ikinatawa naman nang huli. "Tot...payatot duh"

"Che! lumabas kana nga!" inis na taboy niya sa binata na tinawanan lamang siya "Alright tot. i-lock mo pinto" Sambit nito pero sinaradohan niya na ito nang pinto "Ang bastos mo nag sasalita pa ako" Narinig niyang palatak nito pero inignora niya lamang iyon. Binitbit niya ang dalang maleta at itinabi iyon sa gilid nang malambot na kama. Pagkatapos ay pasalampak siyang nahiga saka mariing ipinikit niya ang mga mata. Biglang pumasok sa isip niya kung kumusta na nga kaya sa mansion.

Alam na siguro nang mga magulang niya na nag layas siya. Idinilat niyang muli ang mga mata. Napapabuntong hininga si Khealie pagkatapos ay umayos siya nang pagkaka higa. Bahala na bukas, isasantabi niya na muna ang problema niyang iyon bahala na lamang ang panginoon sa kung anong kapalaran ang kahihinatnan niya bukas at sa mga susunod pang araw.

KINAUMAGAHAN sa mansion nang mga Castillo ay nagkakagulo ang mga magulang nang dalaga sa paghahanap kung nasaan na ngaba ito. hinalughog na nang mga ito ang buong sulok nang bahay ngunit hindi nila mahagilap ang dalaga sa pakiwari'y marahil ngay nag layas ito. Dahil sa isiping iyon ay uminit ang ulo nang ina nang dalaga dahil sa ginawang iyon nang kanilang anak ay isa iyong napakalaking kahihiyan para sa kanila lalo pat kinausap na nila ang mga magulang nang lalaking mapapangasawa sana nang kanilang anak. Pero dahil sa pag alis nito nang walang pasabi ay malaking problema ang kinakaharap nila ngayon, kung saan ngaba mahahanap ang anak.

"Letseng babaeng yon, wala talagang maitulong. Ni gumawa nang tamang bagay hindi pa magawa. Puro sakit sa ulo lang ang naidudulot at ngayon nakuha pang mag layas!" Pagalit nitong sigaw. Nakaupo naman sa pang isahang sofa ang asawang si Andres na problemadong hinihilot ang sentido. Samantalang walang imikan naman ang lahat nang mga katulong na naroon at nakahanay sa gilid maliban kay Melda na kanina pa napapalunok at balisang-balisa. hindi ito mapakali.

"Kayo!" biglang sigaw nito at dinuro silang lahat. Hindi makatingin dito nang deretso ang katulong na si Melda. Nakayuko lang ang ibang katulong na naroon. "Wala ba ni isa sa inyo ang nakakita kay khealie na umalis ha?!" malakas na sigaw nito na ibinato pa sa gilid ang Champaign glass na nakalagay sa round table. Napaigtad naman sa gulat ang mga kasambahay.

Nang walang may sumagot ay nilapitan niya ang mga ito at isa-isang kinilatis. Hindi naman napigilan nang isang kawaksi na si Melda ang mapalunok at pag pawisan dahil sa kaba. Mas lalo pang tumindi ang kaba niya nang tumigil ang amo sa mismong harapan niya.

"You!" biglaang sigaw nito na ikinataranta niya kaya naman gulat siyang nag angat nang tingin sa amo na halata ang galit sa mukha nito "Have you seen khealie? diba ikaw parati ang naglalagay nang mga basura sa labas nang gate, may posiblity na nakita mong umalis yung babae na 'yon" hindi ito umimik at sunod sunod lamang na napalunok ang mahigit kwarenta anyos na si Melda Hindi nito alam kung ano ang isasagot sa kaniyang amo. Hindi niya puwedeng sabihin na nakita niyang umalis ang anak nang amo kung sasabihin man niya hindi niya rin naman maituturo dito kung nasaan ito ngayon at isa pa ay nangako siya sa batang iyon na hindi siya mag susumbong kahit ikapahamak niya pa iyon.

"Answer me! dahil kinakausap kita" Bulyaw nito napaigtad naman si Melda dahil sa gulat nang ginawa nitong pag sigaw sa mismong mukha niya. "H-hindi ho ma'am. Hindi ko ho nakita na l-lumabas si khealie" nagkakanda utal-utal pang sagot nito habang nakayuko lang at hindi makuhang tumingin nang deretso sa amo mahirap na at baka malaman nitong nag sisinungaling lamang siya.

"Are you sure?" paniniguradong tanong nito na tila ayaw maniwala sa sinasabi niyang hindi niya nga talaga nakita ang dalaga na umalis. Dahan-dahan namang nag angat nang tingin ang kawaksi at nakita niya ang nanunuyang tingin nang amo habang nakataas pa ang isang kilay nito at nakahalukipkip bahagya siyang napayukong muli at napapailing-iling dito bilang sagot.

"Then where did khealie go? Alangan namang bigla-bigla nalang siyang mawawala ng gano'n-ganon nalang? nag laho na parang bula? Ano yun magic huh?" Paninirmon pa nito bago tumalikod nakahinga naman nang maluwag si Melda pati narin ang ibang mga katulong na naroon.

"We have to do something to find khealie ilang oras na lang ay kasal na nila hindi pwedeng malaman nang mga Santiago na nawawala ang bride dahil pag nangyari yun babawiin nila ang perang in-invest sa kompanya tiyak na sa lupa ang bagsak natin" nakatiim bagang na sambit ni Andres sa asawa na nakatayo sa tabi nito at problemadong problemado.

"Yon na nga ei. The question is...where do we find her?" Tanong ni Amanda sa asawa na sandaling napaisip at pagkatapos ay makahulogang tumingin dito. "Alam ko na" Sambit nito na parang nabuhayan nang loob at agad na tumayo mula sa pagkakaupo sa sofa.

"Anong alam mo na? May ideya ka naba kong nasaan ang magaling nating anak?" kunot noo namang tanong ni Amanda sa asawa habang nakapamaywang pa. Matiim na tinitigan siya nang asawa bago sagotin ang tanong nito. "Saan pa ba pupunta ang babaeng 'yon kundi sa bahay nang kaibigan niya? Mag bihis kana't pupunta tayo do'n" Pinal na sambit nito bago tumalikod at nag lakad paakyat sa hagdan.