Nabanggit ni Ysabela na papupuntahin nito si Yvonne, pero hindi siya mapakali.Is it more comfortable for her to have Yvonne than her husband? Himutok niya.Nang makababa ng sasakyan ay madilim na ang kaniyang anyo.Sinalubong siya agad ni Christoff at ng isa pang lalaki. Sigurado siya iyon ang mga bagong hire na tauhan ni Christoff.“He's already inside, Sir.” Imporma ni Christoff.“Breathing?” Malamig niyang tanong.“Barely.” Mababa ang boses na sagot ng lalaki.“Not bad, I'd like to see him suffer for long.”Inilibot niya ang tingin, lumang bodega iyon ng pamilya ni Archie. Marami ang nakatambak na lumang gamit at hindi na gaanong pinupuntahan ng mga tao.Dati iyong bagsakan ng mga supplies, pero simula nang malugi ang negosyo ng pamilya ni Archie, inabandona na iyon.Alam niyang hindi na iyon ipapaayos ng kaniyang kaibigan dahil madalas din na rito dinadala ang mga taong may atraso sa lalaki para turuan ng leksyon.Wala sa sariling napalingon siya nang marinig ang tunog ng sasakya
Kung hindi pa dahil sa pagring ng kaniyang cellphone ay hindi pa magigising si Ysabela.Ilang beses niyang ikinurap ang mga mata, madilim ang buong paligid. Hindi niya namalayan na nakatulog na siya sa sofa.Dala marahil ng pagod ay hindi niya inaasahan na makakatulog sa sofa. Gamit ang kaliwang kamay, kinapa niya ang gilid ng sofa para hanapin ang cellphone at tiningnan kung sino ang tumatawag.Mabilis na nasilaw ang kaniyang mga mata dala ng liwanag galing sa screen nito. Numero lang ang nakalagay doon kaya naman sinagot na lamang niya iyon at inilagay sa tainga.Nakaharap siya sa backrest ng sofa at nakasiksik doon, rinig niyang bukas pa ang television at mukhang nakatulugan niya iyon. Pero wala siyang lakas para pumihit paharap.Kaya nanatili siya sa ganoong puwesto.“Hello?”Ilang segundo rin bago nagsalita ang nasa kabilang linya.“Did I bother your sleep?” Tanong nito.Kumunot ang kaniyang noo.“Huh?”“You sound like you're from sleep.” Medyo natatawa nitong sabi.Muli niyang
“Are you jealous, Ysabela?” Tanong muli nito.Napailing siya at kung hindi pa napigilan ay baka natawa na kay Greig.God, forgive me. How could this man be so insensitive with his words?Dati ay wala naman talaga siyang pinagseselosan na babae kay Greig. Walang naging eskandalo sa pagsasama nila.Pero simula nang bumalik si Natasha, wala na siyang ibang naramdaman kung hindi ang paghihirap ng damdamin.Nagagalit siya ngayon kay Greig, bakit itatanong iyon ng lalaki?Matagal-tagal na rin niyang pilit na itinatago ang totoong nararamdaman. Sa paulit-ulit na pagpili ni Greig kay Natasha, alam na niya kung saan ang lugar niya.Umiling siya ulit, ngunit walang lumalabas na salita sa kaniyang bibig.Tumayo siya at balak na sanang iwan ang lalaki ngunit hinawakan nito ang kaliwa niyang kamay.“Are you, Ysabela?” Mariin nitong tanong.Binawi niya ang kamay kay Greig at mapait na natawa sa lalaki.“What do you think, Greig?” Hamon niya.Hinding-hindi niya aaminin sa lalaki na nakakaramdam siya
“What's the matter, Greig?” Tanong ni Patrick nang mapansin ang pagiging tahimik niya.Nasa tapat ang mga kaibigan kasama ang apat na babae.Dala-dalawa ang babae ni Patrick, ganoon din si Archie na madalas bugahan ng usok ang mukha ng babaeng nasa kanan habang h*n*h*likan nito ang leeg ng lalaki.Hindi naman siya apektado sa eksenang nagaganap sa harap niya dahil sanay siyang ganiyan si Archie sa mga babae.Ngunit hindi nito mapansin ang babaeng nasa kaliwa na kanina pa hinahaplos ang hita ni Archie.Kumuha siya ng bagong inumin at nagsindi ng sigarilyo.Mag-isa siya sa mahabang sofa habang nakatingin sa mga taong nagsasayaw sa ibaba. Nasa ikalawang palapag sila ng club kaya halos tanaw niya ang lahat ng nangyayari sa ibaba.Marami ang tao at marami rin ang mga babaeng nakakalat, pero hindi pa rin mawala ang isip niya sa mukha ni Ysabela.“Something's bothering you. Si Natasha ba?” Tanong ulit ni Patrick habang nagsasalin ng inumin.Nilingon niya ang lalaki, hindi niya magawang sagut
“Ayos na ba ang pakiramdam mo, Ysabela?” Nag-aalang tanong ni Manang Lora.Pinunasan niya ang bibig pagkatapos magmumog.Ipinilig niya ang ulo at pinakiramdaman ang sarili. Ang dali-dali niyang mahilo sa amoy ng bawang.Hinawakan niya ang tiyan at nailing sa sarili.“Ayos na po ako, Manang.” Sagot niya sa mababang boses.Pinadala ni Gretchen ang babae para tumulong sa kaniya ngayong gabi. Noon una, ayaw niya sanang tanggapin ang kasambahay dahil nakakahiya, pero ayaw nitong bumalik sa mansyon dahil siguradong sisisantehin ito ni Señor Gregory, o ni Gretchen mismo.Naawa naman siya sa babae. Ibinilin niyang pwede naman itong umalis pagkatapos siyang paghandaan ng pagkain at tulungan sa magagaan na gawain. Lalo pa't isa lang ang kuwarto sa kaniyang apartment, hindi niya kayang patulugin ang babae sa kaniyang sofa.“Nahilo lang ako kanina.” Dagdag niya nang makita ang pag-aalala sa mukha nito.Huminga ito ng malalim.“Hindi ba natin tatawagan si Sir Greig, Ysabela?” Tanong nito.Mariin s
Dumilim ang emosyon sa mga mata ni Greig. Tila bumaba ang temperatura ng silid sa lamig ng tingin nito.Hindi niya gustong makipagbangayan sa lalaki. Ayos lang sa kaniya kung sa sala na lamang siya matutulog, mas mabuti na iyon kaysa magkasama sila sa isang kama.Tinalikuran niya ito at naglakad papunta sa pinto pero bago niya pa mahawakan ang seradura nito ay nahawakan na ni Greig ang kaniyang bewang at iniangat siya sa sahig.Napatili siya kasabay ng pagkapit sa braso nito gamit ang kaliwang kamay.“Greig!” Gulat niyang sigaw.“You're not sleeping in the couch.” Malamig nitong saad.“Ibaba mo ‘ko!”Sinunod naman siya nito, ibinaba siya ng lalaki sa kama pero kinapos siya agad ng hininga nang hilahin siya nito pahiga at kubabawan.Parang ilang segundo rin na naputol ang kaniyang paghinga dahil sa ginawa nito.“You told me you're already tired, why don't we rest?”Nasa tapat niya ang mukha nito. Namumungay pa rin ang mga mata nito dahil sa pagod, at marahil dahil sa alak.Sasagot na d
Magaan ang kaniyang katawan nang magising siya. Sa unang pagkakataon, parang ang himbing ng kaniyang tulog kagabi.Nang buksan niya ang mga mata, wala na si Greig sa kaniyang tabi. Hindi niya alam kung kailan ito umalis o kung saan ito natulog.Masyadong naging mahimbing ang kaniyang pagkakatulog kagabi para malaman pa ang nangyayari sa kaniyang paligid.Dahan-dahan siyang bumangon at inilibot ang tingin.Maliit lang ang kaniyang apartment. Sapat para sa isa hanggang dalawang tao.Hindi kagaya ng villa ni Greig, malawak iyon at maraming kuwarto ang bahay. Kahit bente katao pa ang tumira.Hinding-hindi masasanay ang lalaki sa maliit na espasyo. Siguro nang makatulog siya umalis ito agad.Pinuntahan siguro si Natasha? Mapait na bulong ng kaniyang isip.Huminga siya ng malalim, ayaw niyang sirain ang kaniyang umaga.Ano naman kung wala na si Greig? Dapat lang naman.Bumangon siya at inayos ang kama. Papasok na dapat siya sa banyo para gawin ang morning routine nang pumasok si Greig.Nati
Kumatok si Manang Lora sa kaniyang kuwarto kaya pinagbuksan niya ito. Halata ang pangamba sa mga mata nito kaya nagtaka siya.“May bisita ka Ysabela.” Mababa ang boses na saad nito.Mabilis na bumaling ang tingin niya sa may pinto at nakita ang tinutukoy nitong bisita.Kumunot ang kaniyang noo.Ngumiti naman si Natasha at pumasok sa bahay kahit hindi naman niya inimbitahan. Marahan nitong inilibot ang tingin sa sala bago siya muling balingan ng tingin.“How's your wound, Ysabela?” Masuyo nitong tanong.Umasim ang kaniyang sikmura. Kahit anong pagpapanggap nitong maging maamo, alam na niya ang tunay na kulay nito.Tumuloy si Natasha sa kaniyang sofa at naglapag ng lunchbox sa maliit na mesa.Hindi niya inaasahan na pupuntahan siya ng babae sa kaniyang apartment. Paano nito nalaman kung saan siya nakatira?Sinabi ni Greig?“What are you doing here?” Malamig niyang tanong sa babae.Ngumiti it ng matamis.“I was just worried about you, Ysabela. You look pitiful when we went in the hospita
There was confusion. Then fear.Ngunit mabilis na kumurap ang babae kaya nawala iyon. Ang pagkalito at takot na saglit niyang nasulyapan ay napalitan ng lungkot at pagsisisi.Humakbang ito palapit kaya naman nahigit ni Archie ang kaniyang hininga.She's definitely the woman I've been dreaming of. Bulong niya sa sarili.Sigurado siya na ang babaeng ito ay si Yvonne. Dahil kung hindi si Yvonne ang nasa harap niya, bakit bumibilis ang tibok ng kaniyang puso?Bakit nabubuhol ang kaniyang dila?Bakit nagiging mababaw ang kaniyang paghinga?"Hon." Mahina nitong sambit.Umawang ang kaniyang labi at tuluyang nawalan ng hangin ang kaniyang baga.Isang hakbang pa'y inaasahan na niyang titigil ito sa harap niya ngunit nabasag lamang ang kaniyang pagpapantasya nang humakbang pa ito at nilagpasan siya nang tuluyan na para lamang siyang isang hangin."Hon." Tawag muli ng babae.Nang lingunin niya ito para sundan ng tingin, nakita niyang sinalubong ng babae si Rizzo Galvez na nagmamadaling lumapit.
Maraming tao sa loob ng ospital. Maliban sa mayroong pila ng check-up para sa mga buntis sa may entrance ay kapansin-pansin din na paroo't parito ang mga pasyente, nurse at mga doktor sa koridor.Hindi makapagtanong si Mexan sa hospital staff dahil abalang-abala ang lahat. Kaya naman dumiretso ang kaniyang assistant sa nurse station para ipagtanong kung saan ang pediatric ward."Sa kaliwa, Sir." Sagot ng attending nurse sabay turo sa pasilyo."Mayroong elevator sa dulo, sa second floor sa kanan na koridor ang pediatric ward. Pinakadulo naman ng koridor ang private pediatric ward." Imporma nito.Nang marinig niya ang sinabi ng nurse, hindi na niya hinintay na ulitin pa ni Mexan ang impormasyon. Naglakad na siya patungo sa direksyon na itinuro nito.Nakahabol naman agad sa kaniya ang assitant nang nasa elevator na siya.Nang sumarado na ang elevator ay saka naman niya tiningnan ang oras sa suot na relo.It's already 9:45 in the morning. Bulong ng kaniyang isip.Alas dyes ay may meeting
Naiwan siyang nakatulala nang umalis si Lindsy.Ang sugat na matagal nang nakakubli ay tila inalisan ng harang. Nalantad iyon ay humapdi dahil sa mga matatalim na salita ng babae. Ngayon niya napagtanto na mas malalim pala ang sugat kumpara sa kaniyang iniisip. O baka mas lumalim iyon dahil hinayaan niyang nakakubli?Maybe she was right. Bulong niya.Maybe I've been so guilty for the past years that I no longer care about money. It means nothing to me. Humugot siya ng malalim na hininga at nang mapuno ng hangin ang kaniyang baga ay sumikip naman ang kaniyang dibdib.Noon pa man, alam na niya na nagkakaroon lamang ng halaga ang pera kapag nagagamit niya iyon sa may kabuluhang bagay.Kagaya na lamang nang magpagawa siya ng mausoleum.Milyones ang inilabas niyang pera para lamang maging maganda ang libingan ni Yvonne. Binayaran niya rin ang ilang pulitiko at mambabatas para lamang mabigyan siya ng legal na permiso na hukayin ang labi ng babae at ilipat iyon sa mausoleum na kaniyang pina
The hurt was visible in Lindsy's eyes, but Archie didn't show regret at all.Nang malaman niya ang ginawa ni Lindsy kay Yves, tuluyan niyang napagdesisyunan na tapusin na lamang ang relasyon nilang dalawa ni Lindsy.It's not like we're still in a relationship, but I was considering the idea to offer her friendship. But after what she did, I don't think I want to stay friends with her. Bulong ng kaniyang isip.Sa naunang tatlong taon ay lihim niya pa rin na tinutulungan ang mga Alcazar sa abot ng kaniyang makakaya. Hindi niya nakalimutan na may utang na loob siya kay Fernando Alcazar, ngunit hindi niya rin hinayaan na dahil sa utang na loob na iyon ay itutuloy niya pa rin ang pagpapakasal kay Lindsy.Simula nang malaman ng mga kakompetinsya nila sa industriya na hindi niya itinuloy ang kasal, naging easy target na lamang ng mga malalaking kompanya ang mga Alcazar at pilit na pinabagsak ang mga negosyo nito dahil nagiging banta sa pag-angat ng ibang negosyo't korporasyon.Noong mga pana
"It was photoshopped!" Sigaw niya dahil sa takot. Napaahon siya sa kaniyang upuan at dahan-dahan na umiling. Tumitig naman sa kaniya si Archie, hindi kumbinsido sa kaniyang sinabi. Mas lalo siyang natakot na baka may alam si Archie sa mga ginagawa niya noong nakaraang mga taon. "A-archie." "Dr. Asuzion was a former psychiatric doctor in the mental institution where Mrs. Santiago was entrusted, right?" Mas lalong lumamig ang tingin ni Archie sa babae. Napaatras muli si Lindsy, kinakabahan ng husto sa madilim na mga mata ng binata. "You had an affair with him despite the fact that he's already married and had two children, right? In return with your sexual services, you asked him for information about Mrs. Santiago. You even asked him to slowly take away her mental capacity to recover from the trauma." He said firmly. Muling napaatras si Lindsy. Gusto na niyang tumakbo palayo ngunit hindi niya magawa. Natatakot siya ng husto. "N-no, that's not true!" Mariin niyang tanggi. Sh*t!
Pumasok si Lindsy sa kompanya. Nakataas ang noo at tinatanggap lahat ng pagbati ng mga empleyado."Good morning, Miss Alcazar." Bati ng mga empleyadong nasa cubicle nang mapadaan siya.Ginawaran niya lamang ng isang tingin ang mga empleyado at hindi na bumati pabalik.Okay, let's say that Archie is doing something behind our back. Maybe he already bought a big share of stocks, but we still have the forty-percent share. That means, we're still one of the major stock holder in the company.Habang naglalakad sa hallway ay pinanatag niya ang kaniyang loob sa kaisipan na kahit hindi na sila ang may pinakamalaking share ay isa pa rin sila sa major stock holder. Hindi siya maaaring alisin na lang ni Archie sa kompanya at hindi rin magbabago ang tingin sa kaniya ng mga empleyado.Nasa mataas na posisyon pa rin siya.Isa pa, kung pareho silang major stock holder, hindi ba't ibigsabihin lang nito ay pareho silang magtratrabaho sa kompanya para mas mapalago ito?She will finally have a chance to
It was harder than I thought. Bulong ni Lindsy sa kaniyang sarili. Ngayon na ang kaniyang ama na mismo ang nagsasabi sa kaniya na humingi ng tulong kay Archie ay nanghihina na agad ang kaniyang sistema. Sure, I want him back. I badly needed him. But I don't want to look like a hungry ex, begging for his mercy and compassion. Kontra ng kaniyang isip. Nagtagis ang kaniyang bagang. Nakita niyang sumusulyap sa kaniya ang driver ng sasakyan kaya sinamaan niya ito ng tingin sa repleksyon ng rearview mirror. "What are you staring at?" Galit niyang tanong. Agad naman nag-iwas ng tingin ang driver at kabadong sumagot. "S-sorry, Ma'am. K-kanina pa po kasi kayo tahimik. M-mukha pong hindi maganda ang umaga niyo. Nag-aalala lang po ako." Nagtaas siya ng kilay at mas lalo lamang nairita. This nosy driver is making an excuse pa ha? Nagtagis na naman ang kaniyang bagang. "Hindi ko kailangan ng pag-aalala mo. Kaya sa susunod, stop glancing at me over the mirror. Okay? Fucos on driving! Napak
Nang sumunod na umaga, nasa terrace silang dalawa ni Fernando para kumain nang almusal. Dahil magiging hassle pa kung bababa sa dining area ang matandang Alcazar, napagpasyahan niyang sa terrace ng kuwarto nito sila kumain.Ngayon ang unang umaga nila sa Pilipinas, kaya gusto nito na makasabay siyang kumain ng almusal. Magkatapat silang dalawa sa bilugang mesa na puno ng pagkain. Ang kaniyang mga mata ay nakapokus lamang sa pagkain Lindsy at ang kaniyang bibig ay hindi maibuka ng maayos.Wala siyang ganang kumain. Kung hindi lamang dahil sa request nito na sabay silang kumain ay baka umalis na lamang siya at dumiretso na sa kompanya.Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa excited pa rin siyang makita si Archie o dahil sa gusto na niyang malaman kung ano ang mangyayari sa kompanya.Nag-angat siya ng tingin at nasulyapan ang kaniyang ama. Maingay itong kumain at madalas na murahin ang personal nurse nito na siyang nagsusubo ng pagkain nito.Simula nang atakehin sa puso si Fernando, kala
Nagsalubong ang kaniyang kilay at saglit siyang natahimik. Is that even a threat? Tanong niya sa sarili. Maybe. Maybe it is a threat. Napaayos siya ng upo at pinakatitigan si attorney Dela Paz. She felt threatened deep inside. Simula nang magkalabuan na sila ni Archie, natakot ang kaniyang Daddy na baka tumilawag ito sa organisasyon at bigla na lamang iwanan ang posisyon sa kompanya. Baka hindi na ito magtrabaho sa kanila at iwanan na lamang sila. Sure, they can still thrive without Archie. Kaya nilang pamahalaan ang mga negosyo na wala ito, pero alam nila sa kanilang sarili na malaking bagay pa rin kung mawawala si Archie. He has a good leadership skills. Magaling ito sa pamamahala ng kompanya at matalino sa paggamit ng pera. Dahil kay Archie, mas naging mabilis ang pasok ng pera sa kanilang bank account. Triple ang kanilang kinikita buwan-buwan, kaya hindi pa man nag-iisang taon ay may sapat na silang pera masunod ang kanilang mga luho. Ni-hindi na kailangan na magtrabaho ni F