Parang kahapon lang ang lahat. Ganitong-ganito siya, parang magnananakaw na pilit na pumapasok sa isang marangyang mansyon. Ang pagkakaiba lang, kaysa magnakaw ng mga mamahaling gamit, ang kaniyang pakay ay makita at makausap ang isang magandang dilag. Gamit ang mga sanga ng puno ng balimbing, nagpalipat-lipat siya sa bawat malalaking sanga na kayang suportahan ang kaniyang bigat. Hanggang marating niya ang katapat ng tuktok ng pader kung saan kailangan niyang lumipat mula sa sanga patungo sa pader. Sampung pulgada ang kapal ng pader kaya maaari siyang tumapak doon pansamantala at maghanap pagkaraan kung saang parte siya maaaring bumaba para ligtas na makapasok sa loob. Nakita niya ang batong istatuwa ng tigre na. Madalas, tumatapak siya roon para makababa ng ligtas sa pader. Naglakad siya palapit sa ulo ng istatuwa habang binabalanse ang sarili sa makipot na tuktok ng pader. Umupo siya, saka inabot ang ulo ng istatuwa. Nang maramdaman na matibay pa rin iyon at kaya pang suport
Nagtagis ang bagang ni Archie. Walang sinuman ang may karapatan na magbigay ng opinyon kung sino ang nagkasala at kung sino ang hindi nagkasala sa kaniya at sa kaniyang pamilya. Siya lamang ang nakakaalam sa bagay na iyon dahil siya ang dumanas ng kalupitan ng mga tao. “Agatha told me that Yvonne even attempted to jump off from her balcony.” Biglang turan ni Klaus. Kumunot ang kaniyang noo nang marinig ang sinabi ng lalaki. Why would she do that? Tinitigan niya mula sa dilim ang mukha ni Klaus. Seryoso ito at tila alam ang mga sinasabi. Malayo ang tingin ng lalaki na wari bang may inaalalang pangyayari. “Yvonne tried to elope with Archie. Gustong sumama ni Yvonne kay Archie papunta sa ibang bansa kaya tumakas ito, pero hindi natuloy dahil sa may nangyaring hindi maganda. She was gone for two days. Natagpuan na lang siya na walang malay at puno ng sugat at pasa ang buong katawan. Wala siyang maalala, maliban sa ninakaw ang kaniyang gamit ng isang lalaki habang binabaktas niya ang ma
Parang pasan ni Archie ang buong mundo nang pabalik na siya sa kaniyang condo. Mabigat ang kaniyang bawat yapak at madalas siyang magbuntong-hininga.Hindi niya nagawang pumuslit sa loob ng bahay ng mga Santiago dahil nanatili ang mag-pinsang Galvez sa labas at patuloy na nag-usap tungkol sa planong pag-alis ni Klaus at Agatha papuntang Alaska.Wala siyang nagawa, kailangan niyang umalis nang hindi nakikita si Yvonne dahil hindi rin siya makakapasok sa loob nang hindi napapansin ni Klaus o ni Rizzo ang kaniyang presensya.Magkakagulo lamang kung ipipilit niya.Pagdating sa condo, naabutan niyang bukas pa rin ang flat screen tv. Maingay ang speaker nito dahil sa pinapanood na pelikula ni Patrick, pero ang kaniyang kaibigan ay wala nang kamuang-muang. Nakatulog na ito sa paghihintay sa kaniya.Mukhang hindi matutuloy ang plano nila na mag-inuman pagkabalik niya.Nagbaba siya ng tingin sa kaniyang relo. Hatinggabi na. Kaya pala hindi na nakapaghintay si Patrick sa pagbalik niyaDumiretso
Ang usapan nila, sa lumang parke malapit sa kalye Del Real sila magkikita dahil iyon ang pinakamalapit na lugar na maaaring lakarin ni Yvonne mula sa kanilang mansyon.Hindi siya maaaring magpakita sa mga magulang ni Yvonne, lalo pa’t binigyan na siya ng babala ni Adonis Santiago na kung makikipagkita pa siya kay Yvonne ay mapipilitan na itong ilayo ang anak sa kaniya at dalhin sa malayong lugar upang hindi na niya kailanman mahanap.Ang takot na baka tuluyang ilayo sa kaniya ang natitira niyang pag-asa ang nag-udyok din sa kaniya na isama na lang ito sa kaniyang pag-alis.Yvonne is his last hope. She’s the last ray of light.Magsisimula sila ng bagong buhay sa ibang bansa. Magkasama silang bubuo ng payapa at simpleng buhay sa banyagang lugar. Doon, walang makakakilala sa kanila. Walang makakaalam sa masakit na nakaraan niya. Walang huhusga sa kanila. Wala nang makakapaghiwalay sa kanilang dalawa.Muli siyang uminom ng alak. Sumisikip ang kaniyang dibdib habang bumabalik sa kaniyang i
“T*ng*n*. Seryoso na ba?” Mabilis na sumunod si Patrick kay Archie nang maglakad ito papunta sa kusina.Umagang-umaga ay sira na agad ang kaniyang araw. Hindi pa man nasisimulan ay may hindi siya inaasahang matutuklasan ngayong araw.Maaga siyang nagising dahil sa ingay ng doorbell. Ayaw tumigil ng taong nasa labas kaya napilitan siyang bumangon para tingnan kung sino iyon. Isang package mula sa high end clothing company ang dumating.Hindi pa gising si Archie kaya siya na ang humarap sa bellboy na siyang nag-akyat ng delivery sa unit ng lalaki. Siya na rin ang pumirma sa receipt dahil mukhang nagmamadali din ang bellboy paalis.Medyo mabigat at may kalakihan ang puting kahon na binigay ng bellboy. Dahil sa pagiging kuryuso kung ano ang laman nito, nagpasya siyang silipin kung ano iyon.Nang tingnan niya kung ano ang nasa loob ng puting box, napakunot-noo siya sa kaniyang nakita. Isang mamahaling tuxedo ang nasa loob nito. Kasama na rin ang itim na sapatos na kapares ng tuxedo.Ang ma
10:00 o'clock in the morning when Archie finished bathing. Hindi niya halos namalayan na nakatulog pala siya sa bathtub dahil sa puyat kagabi.Mas magaan na ngayon ang kaniyang pakiramdam dahil sa halos isang oras na pag-idlip sa bathtub. Kahit paano, nakabawi na siya ng lakas at tumigil na rin ang pananakit ng kaniyang ulo dahil sa hangover.Nakatapis lamang siya nang lumabas sa paliguan. Mula sa kaniyang dibdib pababa sa kaniyang torso ay wala siyang saplot. Ang tanging nakatakip lamang sa kaniyang katawan ay ang puting tuwalya na tamad na nakapalibot sa kaniyang bewang.Naglakad siya papunta sa kaniyang walk-in closet at naghanap ng maisusuot. Dahil mamayang hapon pa naman ang kasal, balak niyang lumabas muna at bumili ng bagong relo at itim na sapatos.Hindi niya nagustuhan ang ipinadala sa kaniya ni Lindsy. Maliban sa maluwag iyon sa kaniyang paa ay hindi niya rin gusto ang disenyo nito.Itim na pants at puting t-shirt lamang ang kaniyang kinuha. Sa mall na lang siya bibili ng ka
Ngunit wala siyang natanggap ni-isa man sa mga pinadalang email nito. Pagkalapag sa America, naghanap siya agad ng apartment na pwede niyang tirahan. Hindi na niya naisip na tingnan ang email at messages sa kaniya. Mahirap rin ang internet connection sa America lalo pa at hindi compatible ang sim na dala niya at wala pa siyang access sa internet data ng bansa. Apat na araw pagkatapos niyang makarating sa America ay nasundan naman siya ng mga taong tumutugis sa kaniya. Nadakip siya pagkatapos ng pagtatago ng ilang araw. Halos isang buwan na tinorture siya sa isang lumang bahay na pinagdalhan sa kaniya. Ang kaniyang mga gamit, cellphone, passport at maging ang pera ay kinumpiska ng mga h*y*p na ‘yon. Walang itinira sa kaniya. Kaya hindi na niya natanggap ang isa man sa pinadalang mensahe ni Yvonne dahil sinira ang kaniyang cellphone. Nakatakas lamang siya sa kamay ng mga d*m*ny*ng nagpahirap sa kaniya pagkatapos na itapon siya sa isang masukal na kagubatan nang naghihingalo na siy
Tahimik ang buong lobby ng city hall. Kapansin-pansin na umiiwas ang mga empleyado na magtungo sa lobby dahil sa presensya ng dalawang taong naroon.Si Fernando Alcazar ay pabalik-balik sa paglalakad at mukhang hindi mapakali. Samantalang ang anak nito na si Lindsy Alcazar ay tensyunadong nakatayo malapit sa water dispenser at halatang may kino-contact na tao, ngunit sa ekspresyon ng mukha nito, tila walang nakukuhang sagot mula sa kabilang linya ng telepono.Alam ng lahat kung ano ang mayroon ngayong araw. Kumalat na ang balita sa lahat ng sangay at opisina ng city hall ang tungkol kasal ni Lindsy Alcazar at Archimedes Garcia.Ang mga chismosang empleyado ay nagtungo sa pantry para sa kanilang snack break. Madalas, kaunti lamang ang tao sa pantry, ngunit ngayon, Puno ng mga empleyado mula sa iba-ibang opisina.Hindi na napigilan ng mga empleyado ang kanilang mga sarili. Nagtipon na sila upang mag-unahan sa pagbibigay ng kanila-kanilang opinyon at obserbasyon.“Nasa lobby pa rin hangg
Nang sumunod na umaga, nasa terrace silang dalawa ni Fernando para kumain nang almusal. Dahil magiging hassle pa kung bababa sa dining area ang matandang Alcazar, napagpasyahan niyang sa terrace ng kuwarto nito sila kumain.Ngayon ang unang umaga nila sa Pilipinas, kaya gusto nito na makasabay siyang kumain ng almusal. Magkatapat silang dalawa sa bilugang mesa na puno ng pagkain. Ang kaniyang mga mata ay nakapokus lamang sa pagkain Lindsy at ang kaniyang bibig ay hindi maibuka ng maayos.Wala siyang ganang kumain. Kung hindi lamang dahil sa request nito na sabay silang kumain ay baka umalis na lamang siya at dumiretso na sa kompanya.Hindi niya alam kung dahil ba iyon sa excited pa rin siyang makita si Archie o dahil sa gusto na niyang malaman kung ano ang mangyayari sa kompanya.Nag-angat siya ng tingin at nasulyapan ang kaniyang ama. Maingay itong kumain at madalas na murahin ang personal nurse nito na siyang nagsusubo ng pagkain nito.Simula nang atakehin sa puso si Fernando, kala
Nagsalubong ang kaniyang kilay at saglit siyang natahimik. Is that even a threat? Tanong niya sa sarili. Maybe. Maybe it is a threat. Napaayos siya ng upo at pinakatitigan si attorney Dela Paz. She felt threatened deep inside. Simula nang magkalabuan na sila ni Archie, natakot ang kaniyang Daddy na baka tumilawag ito sa organisasyon at bigla na lamang iwanan ang posisyon sa kompanya. Baka hindi na ito magtrabaho sa kanila at iwanan na lamang sila. Sure, they can still thrive without Archie. Kaya nilang pamahalaan ang mga negosyo na wala ito, pero alam nila sa kanilang sarili na malaking bagay pa rin kung mawawala si Archie. He has a good leadership skills. Magaling ito sa pamamahala ng kompanya at matalino sa paggamit ng pera. Dahil kay Archie, mas naging mabilis ang pasok ng pera sa kanilang bank account. Triple ang kanilang kinikita buwan-buwan, kaya hindi pa man nag-iisang taon ay may sapat na silang pera masunod ang kanilang mga luho. Ni-hindi na kailangan na magtrabaho ni F
Lindsy was more than excited to hear some information from Atty. Dela Paz. Lalo pa nang sabihin nito na may importante silang pag-uusapan tungkol kay Archie ay mas lalo lamang siyang nabuhay.Hindi na siya makapaghintay na marinig kung ano man ang dala nitong balita.For gods sake! She's been waiting for an update about Archie.Hanggang ngayon ay umaasa pa rin siya na magkakaayos sila ni Archie, lalo pa't hindi naman nito tinapos ang kanilang relasyon. Maliban sa hindi ito sumipot sa kasal, wala naman itong sinabi sa kaniya na hindi na itutuloy ang pangako nitong pakakasalan siya.Para sa kaniya, hindi opisyal ang paghihiwalay nila ni Archie. May utang na loob pa rin ito sa kaniya na dapat na bayaran!Dininig na rin siguro ng mga Santo ang kaniyang mga paningin. Napagtanto na marahil ni Archie na kailangan siya nito para maging matagumpay sa buhay.Kaysa isipin na posible na masamang balita ang dala ni Atty. Dela Paz, napuno ng mga positibong ideya ang isipan ng babae. Ngumingiti siya
"At ngayon naman na bumalik siya, may kasama na siyang babae na kamukhang-kamukha ni Yvonne." Dagdag niya sa malalim na boses. Ayaw niyang maniwala na nagkataon lamang ang mga bagay na iyon, dahil hindi siya t*ng* para mapapaniwala ng ganoon lang. Hindi nagsalita si Patrick, bagkus, humugot ito ng malalim na buntong-hininga. Ramdam niya na may gusto itong sabihin, ngunit hindi siya magawang direktahin. "Let's say that Anais is Yvonne, and she's only pretending to be someone else. But what would you do about it? Guguluhin mo na naman ang buhay niya?" Natigilan siya nang marinig ang kabiguan sa boses ni Patrick. Hindi siya nakapagsalita nang makita ang awa sa ekspresyon ng mga mukha. Sigurado siya na ang awa na ‘yon ay hindi para sa kaniya, kung hindi para kay Yvonne. Tuluyan siyang napatahimik at napaisip sa tanong ni Patrick. Guguluhin niya lang ba ulit ang buhay ni Yvonne? Hindi niya namamalayan na unti-unti nang kumukuyom ang kaniyang mga palad at mas lalo pang nagdidilim ang
"Do you still need the invitation letter?" Tanong ni Patrick nang pumasok ito sa kaniyang opisina. Mula sa pagtipa sa kaniyang laptop ay nag-angat siya ng tingin sa pinto kung saan pumasok si Patrick. Nakasuot ito ng puting long sleeve at itim na slacks. Kumunot ang kaniyang noo nang mapatitig sa buhok nito. He obviously dyed his hair with dark brown and he shaved his stubborn beard. Hindi man lang niya itinago na binabago na niya ang sarili para lang bumagay sa lugar kung saan pilit niyang isinisiksik ang sarili. Kumento ng kaniyang isip. Sinundan niya ng tingin si Patrick nang palapit na ito sa kaniyang mesa. Nagkasalubong ang kanilang tingin. Ngayon na nasa malapitan na ito, saka niya napagtanto na mukhang pagod din ito sa maghapon na trabaho sa ospital. Ngumisi siya. Ngayon ay napapaisip siya kung talaga bang nakakaramdam pa ito ng pagod. Baka hindi na? Lalo pa at nakakasama nito palagi sa trabaho ang dating asawa. "Nakakapanindig balahibo kapag ngumingiti ka. Para kang n
Nang makaalis si Dra. Azuela, naglakad siya papasok ng silid. Nang matanaw siya ni Marissa na isa sa mga therapeutic staff, ngumiti ito agad. "Sir Archie." Bati nito, ngiting-ngiti. Ngumiti na rin siya pabalik. "I'm going to visit her." Imporma niya saka sumulyap kung nasaan si Yves. Tumango si Marissa. "Sure. Dalawang araw na siyang nagpipinta. Mas maayos na niyang nahahawakan ang paint brush at mas nagiging makulay na rin ang mga ipinipinta niya." Balita nito. Nasa mid-thirties na si Marissa. Ito ang madalas na kasama ni Yves kapag ganitong oras dahil hilig ng ginang ang pagpipinta at si Marissa naman espesyalista sa art therapy na nagtuturo at gumagabay dito. Magkasama silang lumapit kung nasaan si Yves. Tatlong pasyente pa ang kasama sa art therapy session. Ang lahat ng narito ay pukos lamang sa ginagawang painting. Halos hindi na pinapansin ng mga pasyente ang ibang bagay dahil sa pagiging abala sa pagpipinta. Sinilip niya ang canvas nito at nakita ang ipinipinta ng babae
Nang sumunod na araw, sinalubong siya ni Aira sa parking lot. Nakangiti itong bumati sa kaniya nang bumaba siya sa sasakyan."Good morning, Kuya Archie." Ngiting-ngiti ito sa kaniya.Ngumiti siya pabalik sa babae."Good morning din, Nurse."Binuksan niya ang backseat at kinuha ang lagayan ng special waffle na inorder niya sa paboritong café nito na kaniyang nadaanan.Nang makita ni Aira ang kaniyang dala, mas lalong bumungisngis ang babae."Kaya gustong-gusto ko na bumibisita ka, kasi palagi kaming may pagkain sa station." Natatawa nitong sabi."Kaya hindi ka pumapayat kasi ang hilig mo pa rin sa pagkain." Pang-aasar niya sa babae.Umikot naman ang mga mata nito saka humakbang palapit para kunin sa kaniya ang mga pagkain."Minsan kapag hindi nauubos ni Ma'am Yves ang pagkain niya, ako na lang ang kumakain. Kaya huwag ka nang magtaka kung hindi na ako papayat."Marahan naman siyang tumawa.Si Aira ay isa sa mga psychiatric nurse na nagtratrabaho sa pribadong institusyon kung saan naka-
May kaunting pag-asa sa puso ni Archie na unti-unting umuusbong. Iyon ang nagtutulak sa kaniya na hanapin ang babaeng nakita niya mula sa teresa. Gusto niyang makita ito sa malapitan at makausap kahit sa kaunting panahon lang. Gusto niyang makita ito. Gusto niyang makita ulit ito. Simula nang makita niya si Ysabela sa Sicily, palagi na niyang napapanaginipan ang senaryo kung kailan niya unang nakita ang babae at kung paano niya ito nahanap. Ngunit sa kaniyang panaginip, hindi si Ysabela ang kaniyang natagpuan, kung hindi... si Yvonne. Paano nga kaya kung si Yvonne ang kaniyang natagpuan sa Sicily? Paano kung si Yvonne ang aksidente niyang natagpuan nang walang alaala sa kaniya? Paano kung kagaya ni Ysabela ay buhay pa rin pala ito? Sa tuwing nagigising siya mula sa panaginip na ‘yon, hindi niya maiwasan na hindi ibulong sa hangin na sana magkatotoo iyon. Gabi-gabi siyang nangangarap na sana balang araw ay aksidente niyang matagpuan sa ibang lugar si Yvonne. Nangangarap siya na san
Sigurado si Archie sa kaniyang nakita. Hindi siya namamalik-mata at mas lalong hindi siya nagkakamali na nakita niya ang pamilyar na mukha ni Yvonne Santiago. Siya iyon, malinaw niyang natanaw mula sa terrace ng second floor ang babae.Pababa sa hagdan ay nagkasalubong niya ang ilang bisita, may ilan na bumati sa kaniya, ngunit hindi na niya nabati pabalik dahil sa pagmamadali."Archie!"Malalaki ang kaniyang hakbang, tila may hinahabol, at dahil sa pagtawag sa kaniya ni Patrick ay mas lalong napukaw ang kuryusidad ng mga tao. Sinusundan siya ng tingin ng ilang bisita, nagtataka kung ano ang nangyayari."Archie." Bati sa kaniya ni Reinella.Ang babae ay nasa bulwagan ng malaking pinto, sinalubong siya nito nang may ngiti sa labi, ngunit napanis lamang iyon nang hindi niya ito pansinim at tumuloy sa paglalakad.Nang nasa labas na siya ng mansion, tumigil siya at dali-daling inilibot ang tingin sa nagkukumpulang mga bisita.Sa sobrang bilis ng tibok ng kaniyang puso ay masakit na iyon.