“I’d be off to work the whole day, but since Daddy’s already here,” nilingon niya si Alhaj. “He will look after the two of you. So don’t be naughty, kiddos.” Bilin niya. Madalas kapag galing sa trip si Alhaj, dalawa hanggang tatlong araw ito kung magpahinga sa bahay bago bumalik ulit sa trabaho. Iyon na rin ang panahon para bumawi ang lalaki sa kanilang mga anak. “Nakapag-schedule na ako ng appointment mamayang hapon.” Saad ng lalaki na nagpatigil sa kaniya. Nilingon niya muli si Alhaj at kinunutan ng noo. Nag-tagalog na ito para hindi maintindihan ng mga bata ang kaniyang sinabi. “Hindi ba sinabi ko naman na—” “Kailangan, Bella.” May diin nitong sabi. “Ngayon lang naman, baka kailangan nang palitan ang gamot na inireseta sa iyo.” “Alj…” Nag-iwas ito ng tingin, kaya naman napabuntong-hininga na lamang siya. Mukhang desidido na itong patingnan ang kalagayan niya kaya wala na siyang magagawa kahit hindi naman na dapat. “Fine.” Mahina niyang saad. “Sige na, magpapaalam ako ma
Bago itulak ang pinto ng sasakyan ay binalingan niya ng tingin si Alhaj. Seryoso pa rin ang ekspresyon ng mukha nito.“Baka ma-late ako sa pag-uwi, but I will send you a message kapag pauwi na ako.” Saad niya.Dahan-dahan na bumaling sa kaniya ang lalaki at tumango.Galing sila kay Dr. Greco, maayos naman ang check up niya at maliban sa ilang painkiller na reseta ay wala nang ibang binigay sa kanila ang doktor, pero kanina niya pa napapansin ang pagiging tahimik ni Alhaj.“Tell Athy and Nics to sleep early. Huwag na nila akong hintayin.”Tumango ang lalaki at lumapit para halikan ang kaniyang pisngi.“Just say hi to Keith for me.” Mahina nitong sabi, tila walang gana at lakas.Hindi niya gustong kwestyunin ang lalaki dahil hahaba lamang ang kanilang usapan, mas lalo lamang siyang mahuhuli sa usapan nila ni Keith kaya pilit niyang binaliwala ang pagtataka sa pananamlay nito.Itinulak niya ang pinto saka lumabas. Hindi na niya muling nilingon ang sasakyan dahil tuloy-tuloy siyang pumaso
Natawa ng marahan si Keith.“Of course, if that’s what you want.”Naglakad ang tatlo palapit sa kanila. Ihinanda naman niya ang sarili, puminta na sa kaniyang labi ang magandang ngiti.Natigilan ang lalaki. Nakita niya ang pagkunot ng noo nito nang mapatingin sa kaniya. Nakalapit na si Keith at Cadmus ay nanatili pa rin ang lalaki kung saan ito tumigil.Lumingon si Keith, nagtataka na naiwan si Archie.“Archie?” Tawag ni Cadmus sa kaibigan.Napakurap ang lalaki, pagkaraan ay humakbang ito ng dahan-dahan at sumunod na kayna Keith. Tumigil sa kanilang tapat ang lalaki, ngunit hindi maalis ang tingin nito sa kaniya.“Good evening, Mr. Garcia.” Bati ni Dior.“Good evening, Mr. Garcia.” Sabay nilang bati ni Martha.“By the way, these are my top designers. This is Dior Basquez, Bella Jimenez and Martha Branciforte.” Pakilala ni Keith sa kanila.“This is Archimedes Garcia.” Pakilala naman nito sa lalaki. Naglahad agad ng kamay si Dior para sa lalaki, tinanggap iyon ni Mr. Garcia ngunit sumu
Sandali lamang ang kasiyahan na naganap. Kasabay ng pagdiriwang sa kaniyang birthday, ay ang pagdiriwang na rin dahil sa pagiging investor ni Mr. Garcia.Saglit na inuman, kwentuhan, at group photo na rin, pagkatapos ay nagpaalam na siya kay Keith.“Baka hinihintay pa ako ni Athalia at Niccolò.” Sabi niya.“You already have kids?” Nakakunot-noong tanong ni Mr. Garcia nang marinig ang pagpapaalam niya.“Ah, y-yes, Mr. Garcia.” Sagot niya.Medyo nahihilo na rin siya sa dami ng nainom. Ayaw niyang umuwi na lasing.“Sino ang maghahatid sa iyo? May susundo ba?”“Ah,” nilingon niya si Dior. Kay Dior sana siya sasabay pauwi.“Sasabay ako kay Dior.” Sagot niya.“Let me take you home, instead.” Alok ng lalaki.Kumunot ang kaniyang noo. Nahihiya siyang ngumiti at umiling.“Hindi, hindi na, Mr. Garcia. Thank you for the offer, pero kay Dior nalang ako sasabay.”“Mag-ingat kayo ni Dior.” Ani Keith.Ngumiti siya at agad na lumapit kay Dior na ngayon ay abala sa pagkain ng dessert. Hinawakan niya i
Nagi-guilty din naman siya sa tuwing tinatanggihan niya si Alhaj. Alam niyang may pangangailangan ang lalaki at hindi niya iyon kayang punan dahil sa kaniyang pagdududa sa sarili. Hindi pa siya handa sa bagay na iyon. Hindi niya pa kayang ibigay ang sarili. May tiwala siya kay Alhaj, sa tagal ng pagsasama nila, walang masamang ginawa sa kaniya ang lalaki. Purong kabutihan lamang ang pinakita ni Alhaj. Lately, sinusubukan ng lalaki na halikan siya, pumapayag naman siya, pero kapag nararamdaman niyang patungo na sila sa p********k, lumalayo na siya agad. “I’m sorry.” Mahina niyang sabi bago talikuran ang lalaki. Mabuting tao ang kaniyang asawa, pero bakit ganoon? Kahit anong gawin niya, hindi niya maibigay ng buo ang kaniyang sarili kay Alhaj. Maraming taon nang nagtitiis si Alhaj dahil sa kalagayan niya. Mahaba na ang apat na taon para maghintay na maging handa siya. Kaya mauunawaan niya kung magtatampo sa kaniya ang lalaki. Pagkatapos niyang maligo, nasa kama na si Alhaj. Kagaya
Hindi mapakali si Greig habang tinitingnan ang power point presentation ng kaniyang mga empleyado.Kahit anong pilit niya na makapagpokus, hindi niya magawa. Palagi pa rin sumasagi sa kaniyang isip ang litrato na kaniyang nakita.T*ng*n*ng Archie ‘yan! Sa oras pa talaga ng trabaho sa kaniya ipinadala ang l*nt*k na litrato.Hinilot niya ang kaniyang sintido. Nagtagis ang kaniyang bagang at saglit na pumikit. Tensyunado na ang mga empleyado dahil sa nakikita nilang reaksyon mula sa kaniya.Ang nagre-report sa harap ay pinagpapawisan na ng malamig.Ang lahat ng mga empleyado ay takot na takot kay Greig dahil napakabilis nitong magalit. Isang pagkakamali lang, sinisisante agad ng lalaki ang mga pumapalpak.Parang naging halimaw si Greig sa paningin ng kaniyang mga empleyado. Wala itong puso, walang awa, at lalong walang malasakit sa iba.Huling slide ng power point ay nagbukas ng mga mata si Greig. Ibinalik niya ang atensyon sa nagsasalita.Mamaya na niya iisipin si Ysabela.Nang matapos
“N-no, it’s okay.” Sagot nito. Inalis niya ang kaniyang sapatos at inilagay sa gilid ng hagdan ng silid. Saka siya pumasok at hindi na pinansin si Natasha. May sinabi ito sa manager bago sumunod sa kaniya. Naupo siya sa sahig at tiningnan ang nakahandang mga putahe sa mababang mesa. Lahat iyon Japanese food na siyang paboritong kainin ngayon ni Natasha. “How’s your day?” Maingat nitong tanong bago maupo sa kaniyang kanan. Sinulyapan niya saglit ang babae bago kumuha ang chopstick. “Fine. Yours?” “Ah, maayos naman.” Marahan nitong sagot. Nagsimula na siyang kumain, ngunit matabang ang lasa ng mga pagkain. Hindi niya gusto. O sadyang wala na siyang panlasa? Nabalot ng matinding katahimikan ang buong silid pagkatapos ng simpleng pag-uusap nila. Hindi maitatanggi ang awkward na atmospera. Paminsan-minsan ay sumusulyap sa kaniya si Natasha, ngunit hindi nito maisatinig ang gustong sabihin. Ilang minuto lang ay bumukas muli ang pinto, pumasok ang manager dala ang isang mamahaling
Tanging pag-iyak na lamang ang nagawa ni Natasha nang lumabas ng silid si Greig. Wala na siyang lakas para habulin pa ito at pigilang umalis. Hindi na kaya ng kaniyang puso na maging manhid nalang sa sakit na ipinaparamdam sa kaniya ni Greig.Magtatatlong taon na silang kasal, pero hindi siya kailanman itinuring bilang kabiyak ng lalaki. Mas madalas pa ito sa opisina kaysa sa kanilang bahay. Mas marami pa ang oras nito sa trabaho kaysa sa kaniya.Ilang beses niyang sinubukan na intindihin ang lalaki, pero nasasaktan pa rin siya sa huli sa tuwing nakikita niya ang pambabaliwala sa kaniya ni Greig.Kaya nang minsan na magrebelde siya, akala niya’y masasaktan niya si Greig. Iyon pala, nandiri lamang lalo sa kaniya ang lalaki.Stupid of me to believe that he would get jealous. Kastigo niya sa sarili.Ngayon ay iyon pa ang naging dahilan ni Greig para iwasan siya, para mas lalong lumayo sa kaniya.Akala niya nagtagumpay na siya na alisin sa landas nila si Ysabela, iyon pala, magiging anino
“Yvonne.”“Tama na. Tama na, please.” Sinubukan pumiksi ni Yvonne nang hawakan ito ni Archie.Pumasok si Archie sa kuwarto dahil nawalan ng kuryente.Ngunit hindi niya inaasahan na makikita niyang nanginginig sa takot si Yvonne. Naupo siya sa kama. Hinawakan niya ang magkabilang braso ni Yvonne para kunin ang atensyon nito.“T-tama na. A-ayaw ko na. H-huwag niyo kong saktan!”“Yvonne.”Umiiling ito habang nakapikit ng mariin. Tinatakpan nito ang magkabilang tainga at tila may nananakit sa babae kahit wala naman.“Yvonne!” Mas malakas niyang tawag sa pangalan nito.Niyugyog niya si Yvonne. Dahan-dahan itong nagmulat ng mga mata dahil sa kaniyang ginawa. Natigilan siya nang makitang hilom ng luha ang mga mata at puno ng takot. Kumidlat at lumiwanag sa labas.Nakita nito ang kaniyang mukha sa kaunting liwanag na dala ng kidlat.Humagulhol si Yvonne kasabay nang paglapit nito para yakapin siya ng mahigpit. Nanigas siya nang pumalibot ang dalawang kamay ng babae sa kaniyang bewang. Ibinaon
Lindsy couldn't sleep that night. Pakiramdam niya, may maling nangyayari. Kagabi, sinubukan niyang surpresahin si Archie sa condo nito. Madalas, sa condo ito natutulog kapag hindi sa isang apartment.Ngunit wala si Archie sa condo. Hindi niya rin ito macontact. Palaging out of coverage area ang numero nito nang mga nagdaang gabi.Hindi niya pa nakakalimutan si Yvonne. Ang babaeng ‘yon! May plano pa itong agawin sa kaniya si Archie.Alam niyang may isang salita si Archie. Kagaya ng plano nila, pakakasalan siya nito. Siya ang magiging kabiyak nito sa habang-buhay, ngunit alam niyang hindi sila parehong emotionally invested sa isa't isa. Alam niyang gagawin lamang iyon ni Archie dahil sa mga naitulong niya at ng kaniyang pamilya.Isang babae lamang ang sineryoso at minahal ng totoo ni Archimedes Garcia. Kaya hindi niya gustong malaman na nakikipaglaro si Archie sa dating nobya nito.Why he do that?!Hindi ba't naghihiganti ito sa mga taong nang-api at nagpahirap sa pamilya nito? Hindi m
Umalis din si Archie pagkatapos ng saglit nitong pagbisita sa kaniya. Sa sobrang inis ay itinapon niya ang pagkain sa sahig. Bakit ba hindi na lang nito tapusin ang paghihirap niya?! Bakit kailangan na paulit-ulit siya nitong durugin? Gusto ba talaga nito na unti-unting sirain ang kaniyang katinuan?! Dahil sa matinding frustrasyon, itinapon ni Yvonne ang lahat ng gamit sa ibabaw ng mesa. Sumisigaw siya at minumura ang pangalan ni Archie. “You b*st*rd! How could you f*ck*ng do this to me?! Why don’t you just k*ll me?!” Noong umalis si Archie at naiwan siya, para siyang pinapatay sa bawat araw na lumilipas. She couldn't live without him. Hindi niya kaya na mawalay kay Archie. Kahit na alam niyang maaari siyang bumagsak kasama nito sa putikan, wala siyang pakialam basta’t kasama niya lang ito. Pinakansela ng kaniyang ama ang kanilang engagement kahit pa sinabi niyang pakakasalan niya si Archie hindi dahil sa naging kasunduan ng kanilang mga pamilya, kung hindi dahil mahal na mahal
Ang katotohanan na hindi siya kayang pakawalan ni Archie ay mas lalong nagpahirap sa kalooban ni Yvonne.Nobody was able to find her. Hindi nalaman ng kaniyang Mommy, ni Agatha, ni Luna, o ni Ysabela kung nasaan siya. Isang araw pagkatapos maconfine sa ospital, dinala siya ni Archie sa isang abandonadong bahay na nabili nito sa Isabela.Dalawang palapag iyon. Luma na ang mga gamit, ngunit maayos pa naman ang buong bahay. Ang desinyo ng bahay ay hango sa impluwensya ng mga Kastila. Parang daang-daang taon na ang tinagal ng bahay dahil na rin sa wala iyong tao at matagal nang hindi tinitirahan.May kasama siyang isang katulong, ngunit sa gabi umuuwi ito dahil narito sa bahay si Archie.Dalawang gabi na siya rito. Hindi niya alam kung ano ang dahilan ni Archie para gawin ito sa kaniya.Pagod na pagod na siya kay Archie. Kahit na nasa bahay ito ay hindi siya nakikipag-usap. Buong akala niya, dinala siya nito para pagsawaan na naman ang kaniyang katawan, ngunit dalawang gabi na ay hindi s
There's an unexplainable feeling inside her. Kahit na labag sa kaniyang loob, hindi siya tumutol nang ilipat siya ng mga nars sa isang private room. Puno ng katahimikan ang silid nang dalhin siya ng dalawang nars sa pribadong ward. Kakaiba ang tibok ng kaniyang puso. Mabagal, ngunit masakit. Ang galit ay nasa kaibuturan nito at isinusumpa ang pangalan ni Archimedes Garcia. Kagaya ng kaniyang inaasahan, pagkaalis ng dalawang nars ay saka naman pumasok si Archie. Nakapamulsa ang lalaki. Bago na ang damit nito at maayos na ang hitsura. Naglakad ito palapit sa kaniyang higaan at sinipat siya ng tingin. If there’s another life, if resurrection is true, I'd rather die young than be engaged with this man again. Bulong niya sa hangin. Mas pipiliin niyang isumpa at kamuhian ang lalaking ito, kaysa ibigin. Ang minahal niyang Archie ay malayong-malayo sa Archie na nasa kaniyang harap. The man in front of her is no longer a human. He must be the devil. “Does it still hurts?” Tanong nito n
Nagising siya na nakahiga na siya sa hospital bed. May bali sa kaniyang paa, may sugat siya sa tuhod at mga kamay. Kaya nang magising siya ay napansin niya ang benda sa kaniyang paa at ang ilang sugat na ngayon ay nagamot na ng mga nars.Nasa public ward siya, kasama ang ilang pasyente.Sinubukan niyang maupo, pero sobrang sakit ng buo niyang katawan na mahirap para sa kaniya na bumangon.Lumapit ang isang matandang babae, tinulungan siya nito.“Mabuti naman at nagising ka na.” Nakangiting sabi nito.Pilit siyang ngumiti at nagpasalamat sa pag-alalay nito sa kaniya.“Hindi na bumalik iyong waiter at manager na nagdala sa iyo rito. Hahanapin daw nila ang cellphone mo sa restaurant para matawagan ang pamilya mo.” Imporma ng ginang.Natigilan siya.Parang may kakaibang lamig sa kaniyang tiyan na siyang dahilan kung bakit gusto niyang masuka. Naalala niya ang nangyari sa restaurant, kung paano siya sinugod at sinaktan ni Lindsy at hamakin ni Archie.Tiningnan niya ang kaniyang mga daliri.
Tila wala pa rin pakialam si Archie kahit na nasa labas si Lindsy. Ngumisi ang lalaki nang makita ang labis niyang pamumutla.Hindi pa rin tumitigil si Lindsy sa pagkatok sa pinto.“I’m gonna break it!” Rinig niyang sigaw ni Lindsy mula sa labas.She’s a woman with class. She has been a respectable and honorable lady in a society.Mataas ang antas ng kaniyang pinag-aralan. Galing siya sa isang mayaman at respetadong pamilya. Kung makakapasok si Lindsy at makikita siya kasama si Archie, alam niyang hindi na niya maitatago ang mga sikreto niya sa dilim.Binitawan siya ni Archie. Umatras ito at napailing sa kaniya. Ramdam ni Archie ang kaniyang panginginig at takot.Archie scoffed.Mapang-insulto itong tumingin sa kaniya. Isang hakbang lang ay naabot na nito ang kaniyang bewang at hinalikan siya ng mariin.Napasinghap siya. Itinulak niya ang dibdib ni Archie, ngunit ayaw nitong lumayo.Biglang bumukas ang pinto.Nasa ganoon silang eksena nang makita sila ng mga staff at ni Lindsy. Agad n
Naibalik na niya sa loob ng kaniyang bag ang mga cosmetics nang biglang bumukas ang pinto. Nilingon niya iyon at agad siyang natigilan nang makita kung sino ang pumasok. Archie's eyes were obviously aggressive. Agad na kumabog ang kaniyang dibdib nang magtama ang kanilang tingin. Napalunok siya, nagbaba siya ng tingin at mahigpit na hinawakan ang kaniyang bag. Handa na siyang umalis, pero humarang si Archie sa kaniyang dinaraanan. Sinipa muli nito ang pinto at sumara iyon. Umatras ang lalaki at nanlaki ang kaniyang mga mata nang makitang ini-lock nito ang pinto. “What the h*ck are you doing, Archie?” Taranta niyang tanong sa lalaki. Nagtaas ng kilay si Archie. Humakbang ito palapit sa kaniya, kaya napaatras siya. Patuloy ito sa paglapit hanggang sa maramdaman na lamang niya ang malamig na lababo sa kaniyang likod. Tumigil siya, alam sa kaniyang sarili na hindi na niya matatakasan si Archie. Itinaas nito ang isang kamay at hinaplos ang kaniyang pisngi. May kakaibang emosyon sa mg
It was hard to persuade Agatha at first, but eventually, she agreed.“But if there’s anything critical in the company, we need another opinion from a professional person before we finally make a decision.” Ani Agatha.Tumango siya at ngumiti. Nauunawaan niyang hindi pa gaanong confident si Agatha sa pagbabalik nito sa business world.“Ang mahalaga, kasama kita sa paggawa ng mga desisyon para sa kompanya. I really need your help now.” Nakangiti niyang saad sa babae.Ang tanging dahilan lang naman kung bakit natatakot na ang mga investor at stock holders ay dahil sa kagagawan ni Archie. Kung susundin niya ang gusto ng lalaki, hindi na nito gagalawin ang kanilang kompanya.Hindi pwedeng mabankrupt nang tuluyan ang kanilang mga negosyo. Lalo pa ngayon na nasa ospital ang kaniyang Daddy at kailangan ng sustento, dapat gumawa siya ng paraan na maging maayos ang pamamahala sa kompanya habang nililibang niya ang d*m*ny*ng may kagagawan ng lahat ng kanilang paghihirap.Wala sa sariling napatin