Chapter 33.2

Mataas na ang sikat ng araw nang magising si Raya Fae. Hindi naman niya masisi ang sarili dahil tumitilaok na ang manok nang makatulog siya. Bukod sa hindi siya pinatulog ng sama ng loob ay naging distraksyon rin niya ang presensya ni Damielle Astin sa kanyang tabi. Bagama't hindi na sila nag-imikan at nakalikod siya rito ay ramdam naman niya ang paninitig nito. Hindi niya alam kung sino sa kanila ang unang nakatulog, basta ang huli niyang natatandaan ay hinila na siya ng antok dahil sa labis na pagod.

"Good morning, mommy." Agad napabaling si Raya Fae sa pinagmulan ng tinig. Sa kanyang tabi ay nakaupo ang batang si Damon. Matamis ang ngiti nitong nakatitig sa kanya.

Tuluyan na ring gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ni Raya Fae.

"Good morning, baby." Bumangon siya mula sa pagkakahiga at kinintalan ng halik ang bata. Agad rin niyang iginala ang kanyang paningin sa loob ng silid. Ngunit wala siyang nakitang presensya ng kahit sino. Tanging sila lamang ni Damon ang nasa loob.

"W