Habang hinihintay ang pagbabalik ng chairman ng supplier mula Europa, hindi rin naging kampante si Eldreed. Bukod sa paglutas ng problema sa branch, kailangan din niyang tiyakin na mapaparusahan nang mabigat ang may pananagutan sa sunog sa bodega. Kailangang matuto ang lahat at maging mas maingat sa trabaho.Isa pa, ang hindi natugunang hinaing ng mga empleyado ay patuloy na lumalala. Kahit anong paliwanag ang gawin ni Eldreed, hindi pa rin sila nakikinig. Dahil dito, napagpasyahan niyang gumamit ng mas matigas na diskarte—may mga tao kasing hindi nadadala sa mabuting usapan.Maagang dumating si Eldreed sa branch kasama ang kanyang assistant. Gaya ng inaasahan, halatang tamad at walang gana ang mga empleyado. Kahit makita siya, wala silang interes—parang may utang pa siya sa kanila. Ang totoo, sa kabila ng tigil-trabaho, hindi siya nagbawas ng kanilang sahod.Napansin ito ng kanyang assistant at nag-aalalang bumulong, "Sir..."Alam ni Eldreed ang nais nitong sabihin kaya iwinasiwas la
Matapos marinig iyon, nag-isip sandali si Rafael bago dahan-dahang nagsalita. “Kung wala po talagang kayong mapiling candidat, may maire-rekomenda ako.”Napakunot ang noo ni Eldreed ngunit agad ding nagliwanag ang kanyang mga mata. “Oh? Sino?”Lumapit si Rafael at bumulong sa kanya. Tahimik na nag-isip si Eldreed habang nakatanaw sa malayo. Maya-maya, isang bahagyang ngiti ang sumilay sa kanyang labi. Mukhang wala siyang ibang pagpipilian kundi humingi ng tulong sa babaeng iyon.Napansin ni Rafael na naglaho ang kunot sa noo ni Eldreed at alam niyang nakapagdesisyon na ito. Hindi na siya nagsalita pa. Malaking bagay nang isinama siya ni Eldreed pabalik sa Amerika, kaya hindi na siya dapat humiling pa ng higit.Pagbalik sa hotel, agad tumawag si Eldreed. Ang kontak niya—si Saslina. Sa pangalan pa lang, alam niyang isang kaakit-akit na babae ito, at totoo nga. Isang mestisang napakaganda at sobrang seksing babae.Ngunit kung iisipin ng iba na isa lang siyang magandang mukha, nagkakamali
Napailing si Eldreed at napabuntong-hininga bago bumangon mula sa sofa. Kailangan niyang bumalik agad sa Estados Unidos—at sa pagbalik niya sa Pinas muli, makakasama na niya ito.Nang makita siyang bumababa ng hagdan patungo sa pinto, nagmadaling lumapit si Manang Lorna. "Sir, kakauwi mo lang, aalis ka na agad?"Tumango si Eldreed habang isinusuot ang sapatos. "Manang, alagaan mong mabuti si Shayne. Kapag bumalik siya, ipaalam mong nakauwi ako pero kailangang bumalik agad sa U.S. May mga bagay pang kailangang ayusin, pero huwag siyang mag-alala. Babalik ako sa loob ng ilang araw.""Oo, Sir," sagot ni Manang Lorna nang magalang.Alam niyang malalim ang nararamdaman ng mag-asawa para sa isa't isa. Hindi lang siya, kundi lahat ng kasambahay sa mansyon ay nakikita ito. Tunay silang itinadhana.Saglit pang nilingon ni Eldreed ang bahay bago tuluyang lumabas, kung saan naghihintay na ang kanyang assistant. Sa pagmamadali niyang makarating sa airport, hindi na siya nag-aksaya ng oras—direts
Bahagya siyang ngumiti at inilapag ang tasa bago tumayo. “Alam mo rin naman ang patakaran ng kumpanya. Huwag mo akong sisihin sa pagiging matigas. Ang kumpanyang ito ay itinayo ng lahat, pero ang kredito ay hindi nangangahulugang maaari nitong takpan ang mga pagkakamali. Ngayon, iaanunsyo ko ang pagtanggal ng mga sumusunod na empleyado bilang babala. Kasabay nito, inaanunsyo ko rin na si Saslina ang magiging bagong general manager. Palakpakan natin siya.”Lumapit si Saslina na may ngiti sa labi, halatang hindi niya maitago ang tuwa sa kanyang puso. Matagal niyang hinintay ang pagkakataong ito para makaangat.Habang masiglang pumapalakpak ang lahat, isang matinis na boses ang sumira sa mainit na atmospera."Hindi ako sang-ayon." Hindi na napigilan ni Manager Marj ang kanyang sarili. Sa totoo lang, matapos bumaba ni Rafael, siya ang dapat na maging general manager bilang manager. Bakit si Saslina ang ipapalit? Isang malaking biro ito."Huwag na nating pag-usapan kung bakit natin hahayaa
Pagkabukas ng pinto, napabuntong-hininga si Eldreed. Alam naman niyang mahusay si Saslina sa trabaho, kaya hindi siya gaanong nababahala rito. Pero sa ngayon, ang tanging bumabagabag sa isip niya ay ang isang pamilyar na pigura."Shayne, ano na kaya ang ginagawa mo ngayon..."Matapos tapusin ang trabaho, tumayo si Eldreed sa harap ng malaking bintana ng opisina at pinagmasdan ang buong siyudad—ang abalang lansangan, ang dagsa ng mga tao—ngunit sa kabila ng lahat, wala siyang maramdamang koneksyon dito. Upang maibsan ang bigat ng kanyang pakiramdam, naisipan niyang uminom ng alak.Habang naglalakad palabas ng opisina suot ang kanyang coat, narinig niyang nag-uusap ang ilang empleyado. Mukhang tsismisan na naman ito, pero hindi siya mahilig makinig sa ganitong usapan kaya nagpatuloy lang siya sa paglalakad."Alam mo ba? Kaninang umaga, nasermunan ako ni Saslina.""Aba, sino ba kasi ang nagpahamak sa sarili niya? Alam mo namang terror ang babaeng 'yon—matapang, matalas, at walang inuurun
Alam ni Saslina ang sitwasyon, pero hindi siya nagalit. Sa halip, lihim siyang natuwa sa sarili niyang kakayahan. Mukhang nakamit niya ang tiwala ni Eldreed, at para sa kanya, iyon ang pinakamahalaga."Ayos, natukoy na natin ang problema. Sigurado akong mahahanap mo ang paraan para ayusin ito."Habang mabilis na iniikot ni Eldreed ang hawak na panulat, ang matalim niyang tingin ay puno ng panganib—parang isang leopardo na nag-aabang ng biktima sa dilim. Ang bahagyang kinang sa kanyang mga mata ay tila kasabikang makuha ang kanyang target.Ngayon, hindi lang niya kailangang ayusin ang problema sa warehouse at supply ng raw materials. Ginagamit din niya ang pagkakataong ito para palawakin ang kumpanya at ihanda ito para sa mas malaking tagumpay. Para kay Eldreed, bawat kabiguan ay isang oportunidad, at hindi niya hahayaang lumampas ito.Hindi man mabasa ni Saslina ang nasa isip ni Eldreed, hinahangaan pa rin niya ito. Matalino, determinado, at walang inuurungan—isang pinunong karapat-da
Matapos ang sayaw, naglakad si Saslina kasabay ni Eldreed. Habang papunta siya sa taong namamahala ng banquet upang makipag-usap, isang pamilyar at napakagandang mukha ang biglang lumitaw sa harapan niya. Ang kagandahang iyon ay parang alak na hawak niya—elegante, matamis, at may kasamang tukso.Tinaas ni Yera ang kanyang kilay habang pinagmamasdan ang babaeng kasama ni Eldreed. Maganda ito, walang duda, ngunit sa kabila ng ngiti sa kanyang labi, ramdam na ramdam ang inis sa kanyang puso. Suot niya ang isang itim na eleganteng bestida na lalong nagpalutang sa kanyang perpektong hubog.Tiningnan niya si Eldreed, ang kanyang mga mata puno ng paghanga at pag-aasam. "Siya ang kapareha mo sa sayaw? Mukhang mahilig ka sa mga babaeng may dugong banyaga, Eldreed. Pero bakit hindi mo ako binibigyan ng kahit isang tingin?"May bahagyang landi sa tono ni Yera habang direkta niyang tinitigan si Eldreed. Ang kanyang makinis at maputing balat ay parang hamog sa umaga, at ang kanyang daliri ay banay
"Ikinagagalak kitang makatrabaho." Nagpakita si Eldreed ng magalang na ngiti, pero halata sa kanyang mata ang malamig na distansya. Wala siyang balak na magkaroon ng personal na ugnayan kay Yera.Pinisil ni Yera ang kanyang labi, bahagyang nag-aalangan. Hindi siya nagsalita at tahimik na tumayo upang umalis, pero hindi niya nakalimutan ang pagiging magalang."Maligayang pakikipagkasundo. Sana’y maging masaya kayo ng asawa mo habang-buhay." May pait sa kanyang tinig habang binibitawan ang mga salitang iyon, pero hindi man lang natinag si Eldreed."Natural lang ‘yan," sagot ni Eldreed, at sa hindi maipaliwanag na dahilan, bahagyang lumuwag ang kanyang loob. May kung anong kasiyahan sa kanyang dibdib nang marinig niya ang sinabi ni Yera.Tumayo siya, at sa ilalim ng liwanag, lalong lumutang ang matikas niyang postura. Iniabot niya ang kamay kay Yera, may bahagyang ngiti sa labi—mapanukso pero walang emosyon.Saglit na nahumaling si Yera sa kanyang itsura, pero nang maalala niyang may asa
Matapos kumain ng dumplings, inayos ni Eldreed ang mga dokumentong pinirmahan niya ngayong araw, nagbasa ng financial magazine, at pagkatapos ay nakatanggap ng tawag mula sa kanyang assistant."Mr. Sandronal, natunton na namin ang lokasyon ni Cassy, siya ay nasa—" biglang natigil sa pagsasalita ang assistant.Kumunot ang noo ni Eldreed. Alam niyang walang magandang balita ang kasunod nito, kaya kalmado niyang sinabi, "Sige, sabihin mo na. Nasaan siya?"Sigurado siyang nasa malapit lang ito sa hotel. Kung hindi, paano nito malalaman ang bawat galaw niya? Bukod pa rito, pagkatapos ng nangyari kagabi, hindi na siya magugulat kahit sabihin ng assistant na si Cassy ay nasa mismong kwarto niya."Gamit ang tracking sa cellphone niya, natuklasan namin na siya ay nasa Room 2, sa top floor ng TRL Hotel..."Malamig na ngisi ang gumuhit sa labi ni Eldreed. Kaya pala kagabi, nang kunin ng waiter ang kanyang order, bigla ring nawala si Cassy. Nakatira pala ito sa kwarto sa tapat niya!Alam ng lahat
Bihirang magkasabay sa tanghalian sina Eloise at Cosmo sa bahay, kaya hindi rin niya alam kung may ugali itong matulog sa tanghali.Pero dahil halatang kulang ito sa tulog kagabi, iminungkahi niyang bumawi ito ng pahinga pagkatapos kumain.Pagkarinig ni Cosmo sa kanyang sinabi, agad itong nagbigay ng bahagyang mapanuyang tugon, "Bumawi ng tulog? Kung hindi nga ako makatulog nang maayos sa gabi, paano pa kaya sa araw?"Totoo naman, may mga taong hindi basta-basta makatulog kapag hindi komportable. Pero sa tono ni Cosmo, parang may bahagyang paninisi—na para bang siya ang dahilan ng kanyang kawalan ng tulog.Napakunot-noo si Eloise sa sariling iniisip, pero agad niya itong itinanggi. "Hindi, hindi puwedeng may kinalaman ako rito. Imposible." sa isipan niya.Kaya mahinahon siyang nagpaliwanag, "Nagmasahe ako sa'yo bago tayo kumain, at parang inaantok ka na no’n. Gusto mong subukan ulit?Kung talagang hindi makatulog, baka puwedeng bigyan niya ng karayom ng acupuncture nang hindi namamala
Natakot siya sa nararamdaman niya at hindi niya alam kung paano haharapin si Shayne. Hindi lang basta paghanga ang nararamdaman niya—gusto niya itong angkinin. Gusto niyang maging kanya ito nang buo.Pero paano kung malaman ni Shayne ang iniisip niya?Siguradong matatakot ito. Ang inakala niyang kasunduang kasal na tatagal ng dalawang taon, kung saan magiging maayos silang magkasama at susuportahan ang isa’t isa, biglang nagkaroon ng ibang kahulugan. Kung malalaman ni Shayne ang nararamdaman niya, malamang hindi na ito papayag na matulog pa sa tabi niya.Dahil sa nangyari ngayon, tuluyang nagising ang matagal niyang pinigilang pagnanasa kay Shayne. Hindi na niya tiyak kung kaya pa niyang yakapin ito nang walang ibang iniisip. Paano pa kaya kung muling matutulog sila sa iisang kama? Sigurado siyang hindi na lang basta yakap ang magagawa niya.Nakakatakot ang pagnanasa ng tao—kapag nagsimula ka nang magnasa ng higit pa, mahirap nang umatras.Mahigpit niyang hinawakan ang telepono, nakat
Nang marinig ni Eldreed ang boses ni Shayne sa telepono, biglang nanlaki ang kanyang mga mata. Sino nga ba ang babaeng nasa ilalim niya?Mabilis niyang tiningnan ito, at doon siya tuluyang natauhan.Sa kabilang linya, hindi agad narinig ni Shayne ang sagot ni Eldreed kaya napakunot-noo ito. “Eldreed, nakikinig ka ba? Anong ginagawa mo?”Nagmukhang iritable si Cassy. Hindi niya matanggap na sa mismong sandaling ito, biglang sisirain ni Shayne ang plano niya.“Eldreed, huwag mo siyang pansinin. Ituloy na natin, gusto mo rin naman, ‘di ba?” bulong niya habang muling yumakap sa lalaki.Napahawak si Eldreed sa sentido at mariing inalog ang ulo. Nang unti-unti siyang luminaw ang isip, nakumpirma niyang hindi si Shayne ang babaeng kasama niya. Muli niyang hinaplos ang noo at sa wakas, nakita niya nang malinaw kung sino ang nasa harapan niya.Matalim ang naging tingin niya kay Cassy bago mabilis na bumangon at lumayo. Galit niyang sinabi, “Lumayas ka!”Ramdam ang malamig na tono sa boses niya
Hindi pa lang nasabi ng buo ng waiter, agad tumayo si Cassy mula sa sofa at tinanong ito nang may pananabik. "Ano, kumusta?""Maayos naman po, Miss. Hindi siya nagduda, at hindi ko rin muna ipinasara ang pinto, kunwari'y may nakalimutan akong pagkain," sagot ng waiter nang magalang. Ngunit sa huli, tila nag-alinlangan ito bago muling nagsalita. "Miss, sigurado po ba kayong walang mangyayaring masama sa kanya?""Syempre naman! Balak ko siyang maging asawa sa hinaharap, paano ko hahayaan na may mangyari sa kanya?" sagot ni Cassy na may halong panlalambing, ngunit hindi maitago ang kasabikan sa kanyang mukha.Sa sandaling matapos ang gabing ito, si Eldreed ay magiging kanya."Pwede ka nang umalis. Huwag kang mag-alala, tinutupad ko ang pangako ko. Wala ka nang kailangang gawin dito." Matapos niyang paalisin ang waiter, agad siyang nag-ayos at nagbihis.Samantala, matapos makakain ng ilang subo, naramdaman ni Eldreed na may kakaiba sa kanyang katawan. Unti-unting nagiging malabo ang kanya
Umiling si Shayne, bakas sa mukha niya ang pag-aalala. Napabuntong-hininga siya at nagsalita, "Hindi pa rin siya nagigising. Sabi ng doktor, nakadepende na lang sa kanya. Baka sa loob ng ilang araw, baka umabot ng isa o dalawang buwan… o baka… tatlo hanggang limang taon, o higit pa."Napasinghap si Andeline. Mahirap na itong solusyonan ngayon. Kung problema lang ito ng medikal na teknolohiya, madali silang makakahanap ng mas mahusay na ospital sa ibang bansa. Pero ang tunay na isyu ay hindi sa mga doktor o sa teknolohiya—kundi kay Jerome mismo."Sinamahan ko siya nitong mga nakaraang araw. Sabi ng doktor, makakatulong kung kakausapin siya araw-araw, babasahan ng dyaryo, o ikukuwentuhan. Pero parang wala namang nangyayari. Alam kong hindi ito minamadali, pero natatakot ako… paano kung wala pa ring pagbabago araw-araw?"Pumikit si Shayne at ibinaba ang ulo.Ngayon lang nakita ni Andeline ang kaibigan niyang ganito kahina at walang magawa. Dahan-dahang hinawakan niya ang kamay nito. "Huw
Tumango si Andeline, ngunit halata pa rin ang pag-aalala niya tungkol sa nawalang cellphone. "Wala ka namang ginagawang masama gamit ang cellphone mo, 'di ba? Ilan ba ang contacts mo ro'n? Alam na ba nila nawala ang phone mo? Baka gamitin ng kumuha ang number mo para gumawa ng masama, tulad ng panghihingi ng pera..."Napangisi si Shayne. Kahit may punto si Andeline, tatlong araw na ang lumipas at wala naman siyang nabalitaang may natanggap na kahina-hinalang mensahe mula sa kanya. Sa totoo lang, kakaunti lang naman ang nasa contacts niya—pamilya niya at si Eldreed lang. Wala siyang masyadong kaibigan sa labas.At kung sakali mang may sumubok manloko gamit ang number niya, duda siyang malilinlang ang pamilya niya o si Eldreed. Sa katunayan, mas gusto pa nga niyang may magtangkang manloko gamit ang phone niya—dahil mas madali niyang matutunton kung sino ang kumuha nito."Huwag kang mag-alala, wala namang mahalagang tao sa contacts ko. Tsaka tatlong araw na, wala namang natanggap na kaka
Malamig at mayabang ang boses ni Jerome, pero ang mas kapansin-pansin ay ang tila kasamaan na bumabalot dito—nakakapangilabot pakinggan.Si Cassy ay napatawa sa loob-loob niya, ngunit hindi niya maitanggi ang kaba na dulot ng ganitong tono ni Jerome. Para itong halakhak ng isang demonyo matapos makuha ang gusto. Nakakakilabot.Ngunit nang maisip niyang inayos na ni Jerome ang lahat para sa kanya at ilang oras na lang ay magiging kanya na si Eldreed, napalitan ng matinding tuwa ang takot sa kanyang puso."Wala nang hadlang ngayon, wala na si Shayne! Tingnan ko kung sino pa ang hahadlang sa akin—ngayong gabi, akin lang si Eldreed!" masayang sabi ni Cassy, puno ng kumpiyansa.Bahagyang ngumiti si Jerome. "Maganda. Aantayin ko ang magandang balita mo."Pagkasabi niyon, binaba na niya ang tawag.Tumingin siya sa labas ng bintana, sa bughaw na kalangitan. Bumigat ang kanyang pakiramdam—hindi pa siya dumarating...Araw-araw niyang kasama si Shayne nitong mga nakaraang araw. Lagi siyang nasa
Bakit nga ba napakalaking bagay sa kanya kung gusto siya ni Eldreed o hindi? Bakit siya apektado kung hindi siya nito hinahawakan?Hindi kaya… sa kakaisip kung gusto ba siya nito, unti-unti na rin niyang nagugustuhan si Eldreed?Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Shayne, at hindi niya namalayang mahigpit na niyang hinahawakan ang kanyang mga kamay. Habang pinag-iisipan niya ito, lalo siyang nakukumbinsi—gusto niya si Eldreed.Kung hindi, bakit siya palaging nag-aalala rito? Kung hindi, bakit gusto niya itong makita at makasama? Kung hindi, bakit hindi niya ito tinutulak palayo tuwing hinahalikan siya, bagkus ay tinutugon pa niya ito?Biglang nakaramdam ng kaba si Shayne. Hindi niya alam kung saan ilalagay ang damdaming ito. Kung itatago niya, lalo lang siyang mahihirapan, pero hindi rin niya alam kung kanino siya magsasabi.Hanggang sa may isang tao siyang naisip—si Andeline.Pagkauwi niya, tatawagan niya ito agad at yayayain lumabas. Napakaraming nangyari sa kanya nitong mga araw