Si Dominic ay bahagyang nagkunot ng noo at tiningnan ang dalawang maliliit na bata sa tabi niya."Gusto naming samahan si Mommy!" Mahigpit na hinawakan ng mga bata ang kamay ni Avigail at hindi ito pinakawalan.Wala nang nagawa si Avigail kundi sumang-ayon. Sinabi niya kay Dominic, "Kung ganoon, Mr. Villafuerte, paki-uwi na lang si Sky, babalik na lang kami mamaya ng mga bata."Napansin ni Dominic na may konting lakas na ginamit ang bata sa paghila sa kanyang damit, kaya't halatang ayaw niyang umalis.Ngunit ang maliit na babae ay tumalikod at nagsimulang maglakad palayo kasama ang mga bata."Tita..." Malungkot na tinanaw ni Sky ang kanilang mga likod.Tinutok ni Dominic ang mga mata sa direksyon ng mga bata. Bagamat nag-aalala siya sa tatlo, alam niyang ayaw ni Avigail na sumama sila, kaya't dinala ni Dominic si Sky sa isang kalapit na restaurant at doon na lang sila naghintay.Samantalang si Avigail ay dinala ang mga bata sa isang lugar na hindi matao, tinanggal ang kanilang mga sap
Narinig ni Dominic ang mga salitang iyon ni Daleat agad na dumilim ang mukha niya. "Nasaan siya? Dalhin mo kami doon!" Mabilis na tumakbo si Dale papunta sa direksyong kanilang pinagmulan. Sumunod si Dominic habang niyayakap si Sky. ... Si Avigail ay nag-aalala pa rin kay Dale na mag-isa lang. Matapos maghintay ng ilang sandali, nagsalita siya ng mahinahon kay Dane, "Tulungan mo akong tumayo, hanapin natin ang kuya mo." Agad na tinanggihan ng bata, "Injured ka Mommy, hindi ka makakalakad. Malapit na siyang makahanap ng tulong!" Nakita ni Avigail ang hindi pagkakasunduan ng bata at nag-isip ng paraan upang maipaliwanag ito nang maayos, "Nag-aalala si Mommy sa kuya mo. Alam ko naman na hindi mo ako pababayaan, pero natatakot pa rin ako." Nang marinig ito ng bata, tila nagdalawang-isip siya. Ayaw niyang lumala pa ang kalagayan ng kaniyang Mommy, at ayaw din niyang mag-alala ang kanilang Mommy para sa kanila... Habang nag-aalangan, biglang narinig ni Avigail ang tinig ni Dalemula
Saglit, ang atmospera ay parang natigil.Tinutok ni Avigail ang tingin sa mga bata na hindi pa rin gumagalaw, at nakaramdam siya ng hiya.Akala niya, si Dominic ay ibinalik si Sky sa hotel.Kahit na nagpunta si Dale upang maghanap ng tulong, sana'y humingi na lang siya ng tulong sa isang estranghero.Ngunit hindi niya inaasahan na si Dominic pa ang dadalhin niya dito.Nais sanang magpakitang-gilas ni Avigail, ngunit hindi siya binigyan ng pagkakataon ng mga bata at iniwan siya doon.Matagal bago may kumilos.Tinutukso ni Avigail ang kanyang mga ngipin, sumandal sa lupa gamit ang isang kamay, at sinubukang tumayo mag-isa.Parang napansin ito ni Dominic, kaya't inis siyang tumingin sa kanya.Nagtigil si Avigail.Sa isang iglap, gumalaw na ang lalaki.Nakatingin si Avigail habang nilapitan siya ng lalaki, yumuko at hinawakan ang bukung-bukong niya.Awtomatikong gustong umiwas ni Avigail, pero huli na. Hinawakan ng lalaki ang kanyang bukung-bukong at itinayo ang nasugatang paa. Naramdaman
Napansin ni Dominic na may kakaiba kay Avigail at pinigilan ang sarili, tinitigan siya at lalo pang pinagtibay ang pagkakayakap sa kanya.Sa likod nila, tatlong maliliit na bata ang hawak-hawak ang mga damit ni Dominic, at tatlong pares ng mata ang nakatutok kay Avigail sa kanyang mga bisig.Hanggang sa makarating sila sa malapit na klinika, dahan-dahang inilagay ni Dominic si Avigail sa isang upuan.Kitang-kita na hindi ito ang unang pagkakataon ng doktor sa klinika na mag-asikaso ng ganitong kaso. Habang nililinis ang sugat ni Avigail, pinaalalahanan siya ng doktor, "Talaga ngang masarap maglakad ng nakapaa sa buhangin, pero gabi na at mahirap makita ang paligid. Ingat na lang po."Bahagyang namula si Avigail at nahihiyang tumango bilang sagot."Hindi naman malubha ang sugat, pero kailangan pa ring mag-ingat. Iwasan ang mabigat na paglalakad at wag hayaang mabasa ang sugat," dagdag pa ng doktor.Matapos gamutin ang sugat, nagbigay ng mga huling paalala ang doktor.Si Avigail, pinipig
Umalis ang grupo mula sa hotel nang gabing iyon at bumalik sa lungsod.Hindi tulad ng pagpunta nila, sa pag-uwi, inasikaso ng lahat na maging mas komportable si Avigail. Si Dale ay umupo sa harapan, habang sina Skylei at Dane ay sumama kay Avigail sa likod.Habang nasa biyahe, nakatingin ang mga bata sa kanyang nasugatang paa, na ikinatawa at ikinalito niya nang sabay.Nang makarating na sila sa tapat ng villa, dahan-dahang humawak si Avigail sa sandalan ng upuan upang maingat na bumaba sa kotse. Ngunit bago pa man siya tuluyang makalapit sa pintuan, isang pares ng malalaking kamay ang lumapit sa kanya. Hinawakan siya sa baywang at kinalong nang walang alinlangan.Natulala si Avigail ng ilang segundo. Naalala niyang ilang beses nang nakita ng mga bata ang ganitong eksena simula nang siya’y masaktan. Dahil dito, hindi na siya tumutol at hinayaang buhatin siya ni Dominic papasok ng villa.Pagkapasok nila sa loob, agad na lumapit si Tita Kaye. Namangha ito nang makita si Avigail na karga
Si Dominic ay tumingin kay Avigail na nakaupo sa sofa. Hindi siya masaya, pero wala na siyang sinabi pa. Nagpaalam siya nang maikli at lumakad palabas kasama ang bata.Hindi na tumayo si Avigail para magpaalam dahil sa kanyang pinsala.Nang maisara na ang pinto ng villa, bumuntong-hininga si Avigail at parang nawalan ng ulirat.Ang mga nangyari nitong nakaraang dalawang araw ay parang panaginip para sa kanya.Pagkatapos ng anim na taon, muling nagkasama sila ni Dominic sa iisang bubong. At higit pa roon, naibahagi niya ang kanyang damdamin mula anim na taon na ang nakalilipas.Ang kakaibang pakikitungo ni Dominic sa kanya nitong mga araw na ito ay nagbigay sa kanya ng pakiramdam na tila… gusto siya nito.Ngunit nang magising siya sa pag-iisip na iyon, napagtanto niyang katawa-tawa ang kanyang mga ilusyon."Mommy," mahinang sabi ni Dale habang hinila ang dulo ng kanyang damit.Napabalikwas si Avigail mula sa kanyang pag-iisip at tumingin sa anak na tila pagod.Kitang-kita sa maliit na m
Habang pabalik sina Dominic at Skylei, kapwa silang tahimik at tila malalim ang iniisip. Walang maririnig sa loob ng sasakyan kundi ang ugong ng makina.Si Skylei, na nakaupo sa likuran, ay nakatingin sa bracelet na gawa sa kabibe na nakasuot sa kanyang pulso. Kita sa kanyang mukha ang pagkabalisa."Daddy, iiwas na naman ba si tita sa atin?" tanong ni Skylei matapos magtagal ng pag-aalangan.Kahit nangako si Avigail na maaari siyang bumisita ulit, hindi pa rin mapawi ang takot ng bata na baka iwasan sila nito muli.Ang tanong ng bata ay tila sumapul sa puso ni Dominic. Ilang segundo siyang nanahimik bago sumagot nang may komplikadong damdamin, "Hindi rin alam ni Daddy."Napatingin si Skylei sa kanyang ama, kita sa kanyang mga mata ang pagkadismaya. "Hindi po ba magaling si Sky?" tanong niya nang maingat.Naalala niya ang sinabi ng Daddy niya—na kung magiging mabait siya, hindi na sila iiwasan ng kaniyang tita.Pero nitong nakalipas na dalawang araw, ramdam niyang gusto siya ng kaniyan
"May kakaiba sa usaping ito," ani Henry nang dahan-dahan. "Ayon sa aming imbestigasyon, ang may sala ay isang tamad at walang kwentang tambay. Wala siyang koneksyon sa pamilya Villafuerte o sa Ferrer, at wala siyang dahilan para maghiganti kay Madam o kay Miss Lera."Bagamat matagal nang hinala ito ni Dominic, dumilim pa rin ang kanyang mukha nang marinig ang ulat. "Nasaan siya ngayon?" tanong niya.Sagot ni Henry, "Masyadong maingat ang taong iyon. Nagpapalipat-lipat siya sa mga entertainment venue sa timog na distrito. Mukhang nagtatago siya mula sa atin."Kumunot ang noo ni Dominic at mariing inutusan, "Kung nasa bansa pa rin siya, hanapin siya agad."Sa panahong ito, ginagamit ng kanyang ina ang aksidente sa sasakyan bilang dahilan para pilitin siyang manatili sa kasunduang ito. Ayaw na ni Dominic na magpasakop sa ganitong bagay.Kailangan niya ang katotohanan, at kailangan niya ito ngayon."Oo, magdadagdag ako ng tao at sisiguraduhing mahuhuli natin siya sa lalong madaling panaho
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H
Gabing iyon, dinala ni Dominic si Sky sa bahay. Pagpasok nila ng pinto, nakita nila ang kanyang ina at si Lera na nakaupo sa sofa.Nang makita sila na bumalik, mukha pa ring galit si Luisa, ngunit nahihiya si Lera. Tumayo siya at binati sila, "Dominic, Sky, nakabalik na kayo."Tumango si Dominic sa kanya ng walang emosyon, tapos ibinaba ang mga mata at tumingin sa kanyang ina.Nang makita ni Sky si Luisa agad siyang umatras at nagtago sa likod ng kanyang ama at hindi man lang nagbigay-galang kay Luisa."Mom, bakit ka nandito?" hawak ni Dominic ang kamay ni Sky ng isang kamay, tahimik na inaalalayan ang maliit na bata, at nagtanong ng malalim na boses.Pagkarinig ng tanong mula sa kanyang anak, lalo pang dumilim ang mukha ni Luisa. "Bakit kami nandito? Ipinagkatiwala ko si Lera sa'yo. Okay lang na hindi mo siya dinala sa bahay, pero hindi mo man lang siya pinuntahan nang mag-recurr ang lumang sugat niya!"Hindi nakayanan ni Dominic at parang nag kasakit ng ulo siya. "Nagpadala na ako ng
Nang marinig ito, tumugon si Dominic ng malamig, "Kung ganun ipapadala ko na lang ang isa kung tao para dalhin ka sa ospital. Kung wala nang iba, maghahang up na ako, may meeting pa ako mamaya."Kinagat ni Lera ang kanyang mga labi at sinabi, "Sige, mauna ka na." Pagkabanggit niya nito, agad na pinatay ni Dominic ang tawag.Tinutok ni Lera ang kanyang tingin sa itim na screen ng telepono at kitang-kita sa kanyang mukha ang galit.Habang ito ay nangyayari, nagtatagilid na nagsalita ang waiter, "Miss, mas mabuti pang samahan kita sa ospital..."Bago pa matapos magsalita ang waiter, ininterrupt siya ni Lera ng malamig na boses, "Lumayas ka!"Nagulat ang waiter at nang itinaas niya ang kanyang mata, nakita niyang ang babaeng nagrereklamo tungkol sa sakit ng kanyang braso ay ginamit ang parehong braso para itapon ang pagkain sa mesa at pabagsakin ito sa sahig.Pagkalipas ng ilang sandali, ang sahig ay magulo. Lihim na nainis ang waiter, alam niyang nagkamali siya, ngunit wala siyang lakas n