"Mag-book na tayo ng kuwarto."Narinig ni Avigail ang boses ni Dominic.Malinaw na tinatanong siya nito para sa opinyon niya.Tumingin si Avigail at nagtagpo ang kanilang mga mata. Ramdam niya ang pag-aalangan sa kanyang mga mata.Isang malaking dahilan kung bakit walang kuwarto ngayon ay dahil sa kanya.Ngunit ang ideya ng pagsasalo ng kuwarto kay Dominic ay hindi pa rin niya matanggap nang buo."How about... next week na lang tayo bumalik?" tanong ni Avigail na may pag-aalinlangan.Bago pa siya makapagsalita pa ng higit, narinig niya ang paliwanag ng staff, "May petsa po ang inyong mga coupon. Kung hindi po ninyo ito gagamitin ngayong linggo, mawawala na ang bisa."Nang marinig ito, kumislap ang mga mata ni Avigail at nagdulot sa kanyang mukha ng kahihiyan.Habang naguguluhan, tin tug at malumanay ni Skylei ang laylayan ng kanyang damit, "Tita..."Tumingala ang maliit na bata, puno ng pag-asa sa kanyang mga mata.Nagdalawang-isip si Avigail.Sa tabi, ang mga kuya niyang sina Dale at
Narinig ni Dominic na parang hindi komportable si Avigail dahil sa kanyang presensya. Pagpasok nila, umupo siya sa sofa at tahimik na nagbasa ng email.Habang naglalaro si Avigail kasama ang mga bata, biglang kumatok sa pinto.Nang marinig ang katok, lumapit si Avigail upang buksan ito.Sa pinto, may dalawang waiter na nagdala ng trolley ng pagkain, at may lalaking mukhang foreman na nakatayo sa tabi nila, tinitingnan siya nang may galang.Nakita ito ni Avigail at medyo naguluhan, kaya’t hindi niya maiwasang lumingon pabalik kay Dominic sa sofa.Naalala niyang hindi nila ito inorder..."Magandang araw, ako po ang manager ng lobby ng hotel. Ang tanghalian po ay kasama sa voucher na inyong ginamit. Nais po naming magbigay sa inyo ng masarap na pagkain," sabi ng manager na may ngiti.Naintindihan ni Avigail at nagpasalamat ng magalang, saka lumingon at pinapasok ang waiter para dalhin ang pagkain.Habang inaayos ng waiter ang pagkain, tinawag ni Avigail ang mga bata para magtanghalian.S
Pagkatapos ng tanghalian, nagmungkahi ang mga bata na maglaro sa labas.Naging boring sa loob ng kwarto, kaya't dinala ni Avigail ang mga bata palabas.Ang resort na ito ay sikat sa buong bansa. Pagkalabas ni Avigail mula sa hotel, kumuha siya ng brochure tungkol sa mga pasyalan.Nag-aagawan ang mga bata upang makita ito.Ibinigay ni Avigail ang brochure sa kanila at hiniling na sila na mismo ang pumili kung saan nila gustong pumunta."Magpunta tayo sa Ocean Park."Bago pa man makapagdesisyon ang mga bata, narinig nila ang malalim na boses ni Dominic.Nagulat si Avigail at ang mga bata.Ito ang unang pagkakataon na nagsalita si Dominic mula umaga hanggang ngayon, at nagbigay pa siya ng suhestiyon kung saan sila pupunta.Nagbalik sa kanyang mga ulirat si Avigail at tumingin sa lalaki nang may kaunting pagtataka.Nang makatagpo ng mata, ipinaliwanag ni Dominic nang kalmado, "Nandito na ako dati. Magandang lugar ang Ocean Park para maglaro ang mga bata. Hindi ba’t mahilig silang manood n
Narinig din ni Avigail ang sigaw ni Dane. Nang tumingin siya, huli na. Ang maliit na bata ay nagtakip na sa likod ni Dominic.Ang ngiti sa mukha ng lalaki ay tumama sa mata ni Avigail.Nang makita sila, ang mga mata ni Avigail ay puno ng magkahalong emosyon.Para sa mga bata, kahit na marami siyang nagawa, may isang uri ng seguridad na tanging ang isang ama lamang ang makakapagbigay.Hindi alam ng mga bata kung anong iniisip ni Avigail, at hilahod nilang pinuntahan siya para tingnan ang mga isda.Bigla, isang sirena ang dahan-dahang lumangoy pababa mula sa itaas at kumaway sa kanila sa pamamagitan ng salamin.Titig na titig ang mga bata sa sirena, at nagtanong kay Avigail, "Mommy, totoo ba 'yan?"Natawa si Avigail sa inosenteng tanong ng mga bata at hinaplos ang ulo ng isa, "Oo, tao siya, pero ang ganda nga.""Pwede ba na magbihis si mommy na parang sirena?" Tanong ni Dane, puno ng pag-asa.Nabigla si Avigail at pagkatapos ay ngumiti, "Oo, posible, pero may bayad iyon."Nang marinig i
Hindi sanay mag-swimming si Avigail. Matapos mag-enjoy ang mga bata, nagsimula na siyang magbalik sa ibabaw ng tubig sa tulong ng mga staff, maligo ng mabilis, magpalit ng damit, at lumabas.Naghihintay na sa harap ng changing room ang mga bata, na sinamahan ni Dominic. Nang makita siya, agad silang tumakbo at niyakap siya, sabay sabing, "Mommy, ang ganda mo kanina!"Si Skylei naman ay nakatingin kay Avigail nang may pagtataka at paghanga sa mga mata nito.Ngumiti si Avigail at hinaplos ang mga ulo ng mga bata, "Salamat sa mga papuri, mga anak.""Talaga, ang ganda mo." Dumating ang malalim na boses ni Dominic mula sa kanyang gilid.Nagulat si Avigail sa narinig at halos nakalimutan niyang naroon si Dominic.Sandali siyang natigilan at hindi alam kung paano tutugon.Pero hindi na yata naghihintay si Dominic ng sagot mula sa kanya. Sinabi nitong, "Ikaw na muna ang magbabantay sa mga bata. Mauna na akong aalis."Nagbalik ang diwa ni Avigail at ngumiti ng bahagya. Matapos niyang sumang-ay
Pagkatapos ng hapunan, nagpunta ang grupo diretso sa tabing-dagat, naghihintay na magsimula ang palabas ng paputok.Ang liwanag ng buwan ay kumikislap sa dagat, at ang tubig ay kumikislap din, na tila napakatahimik.Maraming tao sa tabing-dagat, ngunit walang nag-iingay.Sa ganitong kapaligiran, tahimik na nagtipon ang lahat, at paminsan-minsan ay may mga bulung-bulungan.Hawak ni Avigail si Skylei sa isang kamay, at si Dale at Dane naman sa kabila, habang pinapalakad ang mga bata sa gitna ng karamihan, at si Dominic ay sumusunod sa kanila.Nakikita ni Avigail na ang daming tao sa tabing-dagat kaya hindi niya maiwasang mag-alala para sa mga bata. Nais niyang makahanap ng lugar na mas kaunti ang tao upang doon muna sila maghintay.Habang dumadami ang mga tao sa tabing-dagat, nakita ni Dominic na nagkunot-noo ito at tinawag ang apat na bata sa harap, "Sky, lumapit ka kay Daddy."Hawak ni Avigail ang mga bata, nag-aalala siya na baka si Dane na nasa gilid ay matulak palayo.Ngunit kitang
Nag-angat si Avigail ng kanyang ulo at tiningnan siya nito ng may malungkot na ekspresyon. "Kanina, pinapanood ko sila. Bago ako makipag-usap sa tindero, nandito pa si Dane." Ipinaliwanag ni Dominic ng malalim na tinig.Ibig sabihin, hindi malayo si Dane.Bahagyang nagkunot ang noo ni Avigail at nagsalita ng mabalisa, "Kung gano’n, hahanapin ko ang mga malapit na lugar!""Ako rin!" mabilis na sumang-ayon si Dale.Nawala ang kanyang kapatid, kaya’t kailangang hanapin agad ito!Nakita nilang parehong nag-aalala si Skylei, kaya't mabilis ding nagsabi, “Maghahanap rin ako!"Wala nang time si Avigail para mag-isip at gusto nang dalhin ang mga bata para hanapin si Dane.Pero pagkalipas ng ilang hakbang, hinarang siya ni Dominic, "Isama mo ang mga bata at maghintay na lang kayo sa labas, ako na ang maghahanap dito."Nagkunot ang noo ni Avigail at nais sanang tumanggi."Nawawala si Dane, tapos dami ng tao dito, gusto mo bang mawala din si Sky at Dale?" tanong ni Dominic na may seryosong tono
Si Dominic ay tiningnan ang karamihan, ngunit hindi niya nakita ang maliit na bata. Unti-unti ay nagbago ang ekspresyon niya at nagiging masama ito.Bagamat sigurado siya na walang masamang tao na nandito na may masamang intensyon sa bata, hindi pa rin niya maiwasang mag-alala dahil hindi niya pa rin ito makita."Excuse me, sir..." Ang nagtitinda ng mga laruan kanina ay lumapit muli.Nang makita ang tao sa harap niya, bigla niyang nahinto ang kanyang boses.Para bang may kakaibang takot na naramdaman siya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang ang aura ng lalaki ay mas nakakatakot kaysa kanina. Para bang nais siyang lamunin nito.Nang makabawi siya, linakasan ng nagtitinda ang kanyang loob at umubo nang bahagya, nagkunwaring aalis na parang walang nangyari.Ngunit bago pa siya makapag-lakad, nahawakan siya sa balikat ng isang malaking kamay.Walang kalikut-likut, alam agad ng nagtitinda na ang lalaki nga iyon.Nanginig siya sa takot at dahan-dahang humarap, "Sir, may kailangan po ba
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Dominic ang kanyang anak na babae sa rearview mirrorat napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Dominic nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Henry na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayannito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Henry na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Dominic si Henry.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, “Yes Master gaano katagal bago kayodumating?"Kumunot ang noo ni Dominic at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Henry nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Dominic. "Ihahatid ko muna si Sky."Sumang-ayon si Henry.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangangmagbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Dominic ang direksyon ng kanyang sasakyan at
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Dominic si Sky pababa. Nasa mesa na si Lera at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Lera ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sadalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Sky, "Sky, halika, papakainin ka ni Tita ngagahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit niDominic, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Lera na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Dominic, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita siLera ng pilit.Tumango si Dominic nang walang komento.Nakita ni Lera na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Sky,hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H