Nag-angat si Avigail ng kanyang ulo at tiningnan siya nito ng may malungkot na ekspresyon. "Kanina, pinapanood ko sila. Bago ako makipag-usap sa tindero, nandito pa si Dane." Ipinaliwanag ni Dominic ng malalim na tinig.Ibig sabihin, hindi malayo si Dane.Bahagyang nagkunot ang noo ni Avigail at nagsalita ng mabalisa, "Kung gano’n, hahanapin ko ang mga malapit na lugar!""Ako rin!" mabilis na sumang-ayon si Dale.Nawala ang kanyang kapatid, kaya’t kailangang hanapin agad ito!Nakita nilang parehong nag-aalala si Skylei, kaya't mabilis ding nagsabi, “Maghahanap rin ako!"Wala nang time si Avigail para mag-isip at gusto nang dalhin ang mga bata para hanapin si Dane.Pero pagkalipas ng ilang hakbang, hinarang siya ni Dominic, "Isama mo ang mga bata at maghintay na lang kayo sa labas, ako na ang maghahanap dito."Nagkunot ang noo ni Avigail at nais sanang tumanggi."Nawawala si Dane, tapos dami ng tao dito, gusto mo bang mawala din si Sky at Dale?" tanong ni Dominic na may seryosong tono
Si Dominic ay tiningnan ang karamihan, ngunit hindi niya nakita ang maliit na bata. Unti-unti ay nagbago ang ekspresyon niya at nagiging masama ito.Bagamat sigurado siya na walang masamang tao na nandito na may masamang intensyon sa bata, hindi pa rin niya maiwasang mag-alala dahil hindi niya pa rin ito makita."Excuse me, sir..." Ang nagtitinda ng mga laruan kanina ay lumapit muli.Nang makita ang tao sa harap niya, bigla niyang nahinto ang kanyang boses.Para bang may kakaibang takot na naramdaman siya. Hindi niya alam kung bakit, pero parang ang aura ng lalaki ay mas nakakatakot kaysa kanina. Para bang nais siyang lamunin nito.Nang makabawi siya, linakasan ng nagtitinda ang kanyang loob at umubo nang bahagya, nagkunwaring aalis na parang walang nangyari.Ngunit bago pa siya makapag-lakad, nahawakan siya sa balikat ng isang malaking kamay.Walang kalikut-likut, alam agad ng nagtitinda na ang lalaki nga iyon.Nanginig siya sa takot at dahan-dahang humarap, "Sir, may kailangan po ba
Habang si Avigail at ang mga bata ay naghintay ng matagal, may ilan na hindi na nakapaghintay pa.Ngunit naalala niya ang sinabi ni Dominic kanina, kaya nag-aalala siya para sa mga batang kasama niya. Kaya't wala siyang magawa kundi maghintay ng may kabang.Biglang kumalabit ang kanyang telepono.Nagkunot ang noo ni Avigail at agad sumagot sa tawag.“Nahanap na namin si Dane. Nasa harap siya ng banda, pinapanood ang kanilang pagtatanghal. Pinabantayan ko na siya, dumaan ka na dito,” narinig niyang malalim na boses ni Dominic.Pagkarinig ni Avigail, agad na gumaan ang pakiramdam niya. Nagpasalamat siya agad, “Maraming salamat, pupunta ako agad.”Sa kabilang linya, maikli lamang ang sagot ni Dominic bago ibaba ang tawag at nagmadaling pumunta sa lokasyon.“Nahanap mo na ba ang kuya mo?” Tanong ni Dale, nang makita ang ekspresyon ng ina.Tumango si Avigail at ngumiti sa batang si Dale bilang pag-kalma.Mas nanggigigil pa si Dale, “Puntahan na natin si kuya! Sigurado akong natatakot siya
Ang makulay na mga paputok ay sumabog sa kalangitan ng gabi.Sabay-sabay na tumahimik ang lahat at tinanaw ang tanawin sa kalangitan.Panandalian, tanging ang tunog ng tugtugin ng banda ang naririnig nila sa kanilang mga tenga.Parang upang umayon sa tahimik na atmospera, ang mga miyembro ng banda ay tahimik na nagbago ng tugtugin patungo sa isang mas mapayapang himig.Tumigil sandali ang mga patok ng tambol ni Dane, at saka dahan-dahang sumabay sa ritmo ng banda.Si Avigail ay hawak si Dale, tinanaw ang mga paputok na namumutawi sa kalangitan, at pagkatapos ay bumalik ang tingin sa maliit na batang lalaki na nakatingin sa mga patok ng tambol sa entablado. Isang ngiti ang sumik sa kanyang mukha.Sa kanyang tabi, si Skylei ay humawak sa kamay ng kanyang tatay at tumalon, sinubukang makita ang mga paputok sa itaas ng kalangitan.Ang maliit na bata ay masyadong mababa, at natatakpan ng mga tao sa paligid ang kanyang paningin. Tanging ang mga ulo ng tao lang ang makikita niya kapag siya’y
Ang liwanag ng mga paputok sa kalangitan ay kumislap sa mga mata ng mga bata, na naging sobrang ganda at kaakit-akit.Nakatayo si Avigail sa tabi ng lalaki, tinitingnan ang kalangitan, ngunit ang mga mata niya ay palaging nakatingin kay Dale at Skylei, dahil takot siya na baka mawalan ng balanse ang mga bata.Pero buti na lang at ligtas ang mga bata hanggang sa matapos ang palabas ng mga paputok.Ito ang unang pagkakataon na nakaupo si Dale sa balikat ng kanyang tatay. Nang bumaba siya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting lungkot, pero hindi niya ito ipinakita. Hinayaan niya lang ang lalaki na ilagay siya sa lupa at magpasalamat ng magalang, "Salamat, Tito."Tumango si Dominic ng kaunti at hindi nagsalita.Ang lahat ay abala pa rin sa romantic na atmospera ng palabas ng mga paputok.Bigla na lang tumahimik ang banda sa entablado.Nakatingin na si Avigail sa galaw ni Dane, at agad niyang napansin ang pagbabago sa entablado. Agad niyang tinignan ang entablado.Nakita niyang si D
"Dane, pasensya na." Pagkatapos magbaling ng atensyon ng lahat sa kanila, humingi ng tawad si Dale sa kanyang kapatid ng may pagsisisi, "Dahil hindi ko kasi nahawakan ng maayos ang kamay mo, kaya ka naipit at nawalan ng direksyon..."Tiningnan lang ni Dane ang kanyang kapatid ng hindi alintana, "Marami kasing tao dito, hindi kasalanan ni Kuya, at hindi naman ako nawawala. Masaya akong magtugtog ng drums kanina."Nang marinig ito, napakunot ang noo ni Dale at nanahimik sandali, tapos ay dahan-dahang tumango at hindi nakalimutang mangako, "Pero sisiguraduhin ko na hahawakan ko ng mabuti ang kamay mo sa susunod, at hindi na ito mangyayari ulit!"Matapos iyon, mabilis na tumango si Dane at mahigpit na hinawakan ang kamay ng kanyang kapatid.Si Skylei na nasa gilid naman ay hindi nagpatalo at sumali sa saya, "Gusto ko rin! Hahawakan ko ang mga little brothers!"Habang sinasabi ito, seryosong hinawakan ng maliit na bata ang kamay ni Dane.Magkahawak ang kamay ng tatlong bata, ang kanilang m
“Kuya, totoo ba…?” maingat na tanong ni Dane habang tinitingnan ang maliliit na bituin sa gilid, at binago ang tawag sa bibig niya, “Totoo bang ako’y natagpuan ni Tito Dom?”Tumango si Dale, “Kanina, sobrang kabado si Mommy, gusto ka naming hanapin ni Sky, pero pinigilan kami ni Tito Dom, siya na lang ang pumunta para hanapin ka.”Nang marinig iyon, hindi maiwasan ni Dane na tumingin kay Dominic na malayo at magkahalong emosyon ang naramdaman.“Pero buti na lang natagpuan ka ni Tito Dom agad, kung hindi, baka talagang umiyak si Mommy.” naalala ni Dale ang itsura ng Mommy nila na kabado at naisip niyang magkasabay sa loob ng puso ang kasalanan.Kahit na hindi sila gusto ng kanilang Daddy, kailangan pa rin nilang magpasalamat sa ginawa ni Dominic para sa kanilang Mommy.Nang marinig ni Dane na halos umiyak si Mommy kanina, naging puno ng pasensya ang mukha ng bata at nagdalawang-isip, “Hindi mo ba naiparating ng maayos ang pasasalamat kay Tito Dom?”Hindi niya naiintindihan ang buong si
Pagbalik nila sa hotel, nais ni Avigail na diretsong akyatin ang dalawang maliit na bata sa itaas.Ngunit parang may nagmamasid na may halong sama ng loob na sumusunod sa kanya mula sa likod.Bahagyang kumunot ang noo ni Avigail at lumingon, at nakita niyang malapit na sumusunod si Skylei, tatlong hakbang ang layo.Nang makita ng bata na tumingin siya, huminto si Skylei at may hitsura ng pagkabigo at inaasahan sa mukha.Sa hindi kalayuan, parang hindi nakita ni Dominic ang nangyayari at abala siya sa pagbubuhos ng inumin sa bar.Dahil dito, nilapitan ni Avigail ang maliit na bata. “Sky, gusto mo bang matulog kay tita?”Nanginginig na tumango si Skylei, at maingat na tinanong, “Pwede ba?”Nakita ni Avigail ang pag-aalangan sa mata ng bata kaya't nahulog ang kanyang puso. Tumingin siya kay Dominic na hindi kalayuan, at dahan-dahang sinabi kay Skylei, “Punta ka kay daddy, kung okay lang kay daddy, isasama kita.”Pagkarinig nito, kumislap ang mata ng maliit na bata at tumakbo agad kay Dom
Habang papunta sa kumpanya, nakita ni Dominic ang kanyang anak na babae sa rearview mirrorat napakunot ang noo."Si Daddy ang maghahatid sa iyo," sabi ni Dominic nang may seryosong tono.Plano niyang utusan si Henry na ihatid ang bata mamaya, ngunit nang makita ang kalagayannito, naisip niyang baka hindi kayanin ni Henry na alagaan siya.Pagkatapos nito, direktang tinawagan ni Dominic si Henry.Mabilis na sinagot ang tawag sa kabilang linya, “Yes Master gaano katagal bago kayodumating?"Kumunot ang noo ni Dominic at sinabing, "Ipagpaliban ang pulong sa umaga sandali."Nagulat si Henry nang marinig ito.Mahalaga ang pulong sa umaga, ngunit sinabi ng kanyang Master na ipagpaliban ito..."Mga isang oras lang naman," dagdag pa ni Dominic. "Ihahatid ko muna si Sky."Sumang-ayon si Henry.Sa paglipas ng mga taon, nasanay na siya. Sa kanyang Master ang lahat ay kailangangmagbigay-daan para sa batang babae.Matapos ibaba ang telepono, binago ni Dominic ang direksyon ng kanyang sasakyan at
Pagkaraan ng ilang sandali, dinala ni Dominic si Sky pababa. Nasa mesa na si Lera at nakaupo na.Nang makita silang pababa, pinigilan ni Lera ang kanyang pagkadismaya at ngumiti sadalawa. Tinuro ang upuan sa tabi niya at sinabi kay Sky, "Sky, halika, papakainin ka ni Tita ngagahan."Inisip niyang pagkatapos ng pagbabanta kanina, magiging masunurin ang bata.Ngunit sa kabila ng kanyang ngiti, tila hindi narinig ng bata ito at hinawakan lang ang damit niDominic, sinundan siya hanggang sa makaupo siya sa tabi ng kanyang ama.Nakita ni Lera na hindi siya pinapansin ng mag-ama, kaya't nanigas ang ekspresyon niya."Dominic, kailangan mong pumasok mamaya, di ba?" Pagkalipas ng ilang segundo, nagsalita siLera ng pilit.Tumango si Dominic nang walang komento.Nakita ni Lera na may kaunting tugon, kaya't humupa ang kanyang galit at ngumiti, "Sky,hayaan mong samahan ka ni Tita ngayon! Tiyak na magiging masaya tayo mamaya!"Nang matapos ang sinabi, nakita niyang tinitigan siya ng bata ng may
Nang makita niya si Tita Lera na nagpapakita siya ng nakakatakot na ekspresyon nanlamig si Sky at gusto niyang bumalik sa kwarto ng kanyang daddy ngunit hinawakan siya ni Lera sa pulso at hindi siya nakawala.Tiningnan ni Lera ang bata nang malamig, "Kung ayaw mong magdusa, makinig ka sa akin at huwag akong galitin, naiintindihan mo ba?"Sa banyo, habang naghihilamos si Dominic, tinawagan niya si Avigail.Ang maliit na babae ay laging workaholic. Natatakot siyang baka pag punta nila Henry doon wala si Avigail at kung hindi makita ng bata si Avigail , baka malungkot na naman ito.Buti na lang at mabilis sinagot ng kabilang linya. "Dominic, may kailangan ba?" tanong ni Avigail na medyo magulo pa ang boses, mukhang bagong gising lang siya, o baka naman nagising siya ng tawag niya.Nang maisip ito, isang ngiti ang dumapo sa mga labi ni Dominic at humingi siya ng paumanhin ng mahinahong tinig, "Pasensya na at nagising kita."Si Avigail ay napahikab at umupo mula sa kama.“ok lang dapat
Kinabukasan ng umaga, pagkagising ni Dominic, narinig niyang may kumatok nang maingat sa pintuan ng kanyang kwarto.Ang tanging tao na kumakatok sa kanyang pinto ay ang kanyang anak. Pumunta si Dominic upang buksan ang pinto, at tulad ng inaasahan, nakita niya ang bata na nakatayo sa pinto ng kanyang kwarto na may masigasig na mga mata.Nang makita siya, binati siya ng bata ng malambing na tinig, "Good morning, Daddy!"Bahagyang tumango si Dominic at hinaplos ang ulo ng bata, "Bakit ka gumising ng maaga ngayon, may kailangan kaba?" Sumulyap ang bata sa kwarto ni Lera sa kanto, itinaas ang mata at tiningnan ang kanyang daddy. "Gusto ni Sky pumunta kay Tita Avigail, Daddy, isasama ni Daddy si Sky doon!" Talaga namang hindi nais ng bata na manatili kay Lera, kahit na magkasama lang sila para sa almusal, ayaw pa niyang manatili.Nang marinig ito, kumunot ang noo ni Dominic. Alam niya ang iniisip ng bata, at nauunawaan niya ito.Ngunit mayroong siyang isang mahalagang pulong na dadaluhan
Sa study room nakakunot ang noo ni Dominic habang tinitingnan ang hindi natapos na trabaho ngayong araw, nang bigla siyang makarinig ng mga yapak sa pinto.Maya-maya, kumatok ng malakas sa pinto. Inilipat ni Dominic ang kanyang mga mata mula sa screen ng computer at tiningnan ang pinto na may kunot na noo.Dati, sa oras na ito, ang mga katulong ng Villafuerte family mansion ay nagpapahinga na, at wala ni isa sa kanila ang maglalakas-loob na mag-abala sa kanyang trabaho sa study room.Bukod pa rito, ang malakas na katok ay nagmumungkahing ang tao sa pinto ay si Lera. Hindi niya alam kung ano ang ginagawa ng babaeng iyon.Nagpatuloy ang malakas na katok sa pinto. Matapos patagilid na patulugin si Sky, hindi nais ni Dominic na magising ang bata dahil sa katok, kaya't tumayo siya at binuksan ang pinto.Pagbukas ng pinto, nakita niya ang isang lasing na babae sa labas. Hindi niya alam kung gaano karami ang nainom nito, ngunit ang amoy ng alak ay masakit sa ilong at kumalat sa buong study r
Sa ibaba, nakaupo na si Lera sa dining table.Nang makita ang dalawa na bumaba, tumingin si Lera kay Sky at ang mukha nito ay puno ng paghingi ng paumanhin, "Sky, pasensya na, mukhang may nasabi na naman akong hindi maganda kanina."Hinawakan ni Sky ang kamay ni Dominic, itinaas ang mata at tinanong ang kanyang ama kung maaari ba niyang talikuran ang taong iyon.Hinaplos ni Dominic ang ulo ng maliit na bata at dinala siya sa kanyang tabi. Hindi pinansin ng mag-ama kay Lera.Sa isang saglit, ang atmospera sa mesa ay tila sobrang tensed. Pinapanood ni Lera ang mag-ama na nagsasalu-salo ng pagkain, ngunit ni hindi siya tinitingnan, para bang hindi siya nag-eexist. Puno ng galit ang puso niya, ngunit wala siyang magawa kundi magpasikat at magbigay galak sa maliit na bata."Sky, halika, bata ka pa, kumain ka nang marami para tumangkad ka pa." Ngumiti si Lera at kumuha ng piraso ng karne para sa maliit na bata.Nang makita ni Sky ang dagdag na karne sa kanyang mangkok, natigil siya.Nagkunot
Tinitingnan ni Lera ang likod ni Dominic habang siya ay umaalis, at dumilim ang mukha nito. Bagamat pumayag si Dominic na manatili siya sa mansyon, malinaw mula sa hitsura nito na hindi siya papansinin.Hindi siya papayag dito!Habang ito ay nangyayari, lumabas si Dominic mula sa kwarto, naglakad papunta sa pinto ng kwarto ni Sky, at kumatok, "Sky, buksan mo ang pinto."Sa loob ng kwarto, narinig ni Sky ang boses ng kanyang ama, at naisip ang mga sinabi ni Lera kanina. Agad siyang umiwas at nakatalikod sa pinto ng kwarto. Naghintay si Dominic ng matagal, ngunit walang sumagot. Alam niyang nagseselos na naman ang maliit na bata, at hindi niya maiwasang magka-headache.Gabi na at ang nanay at anak na babae ay nagpasakit sa kanya ng sabay... Matapos maghintay ng ilang sandali at walang narinig na galaw, nagdesisyon si Dominic na kunin ang susi at binuksan ang pinto upang pumasok. Pagpasok niya, nakita niya ang maliit na bata na nakaupo sa kama, nakatalikod sa pinto, at niyayakap ang kany
Si Sky ay nakatago sa likod ni Manang Susan, ngunit nang marinig niyang sinabi ni Lera na magiging mommy siya balang araw, agad nagbago ang ekspresyon ng bata, tiningnan siya nito ng galit at tumakbo papuntang taas gamit ang mga maiiksing mga paa.Nang makita ni Lera ang likod ng bata, agad niyang pinahid ang kanyang kilay at nagmukhang hindi kuntento.Si Manang Susan naman ay nakahinga ng maluwag nang makita niyang tumakbo ang bata, at nagsabi kay Lera, "Ang emosyon po ng little lady ay laging hindi stable, ma'am Lera, sana po ay maintindihan ninyo."Pagkarinig nito, nagbigay ng pilit na ngiti si Lera at nagsabing salamat.Habang nagagalit si Lera, narinig ang ingay mula sa pinto ng villa, at pumasok si Dominic mula sa labas."Dominic, umalis na ba si Tita Luisa?" mabilis na in-adjust ni Lera ang kanyang ekspresyon at tiningnan ang pinto nang may pagpapakitang awa.Itinaas ni Dominic ang kanyang mata at tiningnan siya, tumango ng walang kasamang komento, at pagkatapos ay tiningnan si
Alam ni Dominic kung ano ang nais sabihin ni Luisa, kaya't nagkunwari siyang hindi nakikinig, at hindi nagsalita, naghihintay na magsalita siya una."Paulit-ulit ko nang sinasabi, hindi madaling maghintay si Lera para sa'yo ng anim na taon, hindi mo siya dapat pabayaan!" seryosong sinabi ni Luisa.Maraming beses na nilang napag-usapan ito, kaya't nang marinig ito ni Dominic sumakit ang ulo niya at hindi na nagkaroon ng lakas ng loob na makipagtalo sa kanyang ina.Patuloy si Luisa sa pagsasalita, at tahimik lang si Dominic.Sa loob, tinitingnan ni Sky ang babae na nakaupo sa sofa, mahigpit na humahawak sa laylayan ng damit ni manang Susan, may pag-aalinlangan sa kanyang mukha.Napansin ni Lera ang pagtutol ng bata, at nakaramdam ng hindi magandang pakiramdam, ngunit nagkunwari pa rin siyang mabait, "Sky, tignan mo, may dalang regalo si Tita Lera para sa'yo."Sabay kuha ni Lera ng isang manika mula sa kanyang bag, "Tignan mo, gusto mo ba ito?" Walang pag-aalinlangan na umilibg si Sky. H