Hindi na tinanong pa ni Arnaldo. Kung nais ng kaniyang apo na mag-aral, ituturo niya ito sa kanya.Nagpasya ang maglolo na ipakuha ang panulat at tinta mula sa mga kasambahay at nagpraktis ng kaligrapiya sa dining table sa loob ng bahay.Nakita ni Dominic na inaalagaan ng kanyang ama si Sky, kaya’t nagpaalam siya at pumunta sa study.Si Lera ay labis na galit na halos magngalit ang mga ngipin. Nagngingit-ngit ito at hindi niya mailabas ang gusto niyang sabihin dahil nasa harapan siya ng mga magulang ng kaniyang gustong pakasalan.Paano ba naman, hindi ba’t halata na ang maliit na batang ito ay malinaw na iniiwasan siya sa harap ng pamilya nito ng ilang beses upang lumayo sa kanya!Kung magpapatuloy ito, tiyak na mapapansin ng mga magulang ni Dominic ang kakaibang nangyayari! Baka maiisip nito na huwag na din siyang ipakasal sa anak ng mga ito.Ayaw niyang tanggapin ang bagay na iyon. Kailangang may gawin siya, kailangan niyang maghanap ng pagkakataon upang turuan ang maliit na batang
Hindi pamilyar si Avegail sa mga malalapit na restaurant kaya't tinanong niya si Angel kung may mairerekomenda siya at diretso niyang dinala ang dalawang bata roon.Habang kumakain, nagpadala ng mensahe si Martin sa kanya, "Doktor Suarez, maggagamot ka ba ngayon?"Naalala ni Avegail na hindi niya pa naipaliwanag nang maayos ang proseso ng paggamot kay Martin, kaya't sumagot siya agad, "Medyo mahina pa si Mr. Lee, at hindi pwedeng masyadong madalas ang paggamot. Magkasunod na araw na siyang tini-treatment. Pahingahin muna natin siya ngayon, bukas na ako pupunta. Pasensya na, nakalimutan ko ipaalam sa iyo ng maaga.""Okay, maghihintay ako kahit kailan," mabilis na sagot ni Martin.Nakita ng dalawang bata na abala pa ang kanilang Mommy sa pagpapadala ng mensahe habang kumakain, kaya't nagtanong sila nang curious, "Mommy, may problema ba?"Ngumiti si Avegail at kumuha ng ilang pagkain para sa mga bata, "Wala, tinanong lang ako ng pasyente kung pupunta ako ngayon."Nang marinig ito, tumang
Narinig ni Lera ang mga salita ni May, at makikita ang hindi kaaya-ayang reaksyon sa mukha nito na medyo naguguluhan.Dahil tinanggihan siya ni Dominic dati, at biglang nalaman na ang babaeng ito ay bumalik na sa bansa, hindi na siya naglakas-loob na maghintay pa. Sa panahong ito, patuloy niyang tinatangka ang lahat ng paraan upang magkaroon ng posisyon sa buhay ni Dominic Villafuerte.Kanina lang umaga, espesyal niyang inimbitahan ang dalawang magulang ni Dominic upang maging tagapamagitan, naiisip niyang magbabago ang isipan nito kung mayroong makakarinig sa mga sinasabi at sagot ni Dominic tungkol sa kasal. Ngunit wala pa ding bago, ayaw pa din ni Dominic na ituloy ang kasal sa lalong madaling panahon at dahil nandyan ang dalawang matanda hindi niya maipakita kung ano talaga ang nararamdaman niya. Nagagalit siya sa inaasta ng bata at ng ama nito.Hindi pa tapos ang araw, gusto niyang ilabas ang inis at galit niya kaya naman tinawagan niya si May para makapag-shopping sila.Ngunit
Umalis sa lugar ang mag-iina. Sumakay sila sa kotse at naupo ang dalawang kambal sa tabi ng bintana sa likod ng driver seat kung nasaan ang kanilang Mommy.Sa restaurant,"Ate, anong nangyari sa inyo ng doctor Suarez? Mukhang kilala niyo siya, pero hindi maganda ang relasyon niyo?" tanong ni May nang maingat habang tinitingnan ang kausap.Iginitgit ni Lera ang mga pangil sa galit, "Paano magiging maganda ang relasyon? Si Avegail Suarez ay ex-wife ni Dominic!"Sa isip ni Lera. Kung hindi dahil kay Avegail, tapos na sana ang kasal namin ni Dominic!Nang marinig ito, nagulat si May, "Yung tao na yun... ex-wife pala ni Brother Dom?" tumango si Lera at hindi na sumagot. Nagagalit siya ng sobra sa babaeng iyon.Si Dominic ay ikinasal na anim na taon na ang nakalipas, at hindi ito lihim sa kanilang angkan.Lalo na sa ilang mga tao na lumaki kasama si Dominic.Tulad ng palagi nilang ini-expect at usap-usapan ng buong angkan ay silang dalawa dapat ang ikakasal. Nabigla din sila dahil nag-asawa
Pinagmasdan ng dalawang bata si Lera mula ulo hanggang paa, at sa huli, nakaramdam sila na hindi kayang pantayan ng babae iyon ang kanilang mommy.Iniwan ng kanilang Daddy ang Mommy nila para sa babaing iyon, sa palagay ng dalawang kambal ay napakababaw nitong dahilan!Matapos ang ilang sandali ng pang-iisnab, biglang naalala ni Dale ang kanilang pag-uusap kanina sa restawran, kaya't nilapitan niya si Avegail at nagtanong, "Mommy, sabi mo kanina na may mga kalokohan yung tita, anong nangyari? Na-bully ka na ba niya?"Ayaw sanang idamay ni Avegail ang dalawang bata, kaya't pinigilan niya ang sarili at sumagot ng kalmado, "Wala yun, tungkol lang sa trabaho, nasolusyunan na."Ngunit, agad na sumagot si Dale gamit ang matigas na boses."Ganoon po lang ba?" nakasimangot na tanong ni Dale, ang kanyang noo ay naka-kurba ng matinding pagiisip, "Ano iyon? Mommy, sabihin mo na sa amin!"Sumabay din si Dane, "Mommy, hindi ba't nagkasundo tayo? Hindi tayo dapat magtago ng sikreto sa isa't isa, hi
Tumingin si Lera sa paligid at nakita na ang lahat ng computer screens sa kanyang field of vision ay pare-pareho ng larawan.Nang makita ito, sobrang galit na ni Lera at nanginginig ang buong katawan. Nang makita ng mga empleyado na nakita na niya ang larawan sa screen, naging mas maingat sila at hindi na makapagsalita.May ilang mga tao na nagtatangkang tignan ang reaksyon ni Lera, ngunit nang magtagpo ang kanilang mata, agad nilang iniiwas ang kanilang mga tingin.Ipinadaan ni Lera ang kanyang mga mata sa mukha ng mga empleyado, sabay kagat ng mga ngipin at itinuro ang ilang tao, iniutos kay Leng na agad silang tanggalin sa trabaho, at pagkatapos ay tinalikuran at tinutok ang mga mata sa mga empleyado sa technical department at sinermonan sila."Ano'ng ginagawa niyo! Pwedeng pasukin lang ang sistema ng kumpanya nang ganun-ganun na lang? At ilang oras na ang lumipas, hindi niyo pa rin kayang ayusin? Nagastos ako ng malaki para imbitahan kayo dito, para lang mapahiya ako? Kung hindi n
"Ang pambu-bully niya kay Mommy ay tiyak may kapalit!" pang-aasar ni Dale.Tumaas ang ulo ni Dane at masiglang nagsimula muling mag-type sa keyboard.Nang makita ito, nagtataka si Dale, "Ano ang ginagawa mo?""Walang silbi ang mga teknikal na tao nila. Napakasimple lang ng virus ko, pero hindi pa rin nila na-crack. Kaya naman, gagawin kong mas mahirap para pahirapan pa sila at makagalit ang masamang babaeng iyon!" masiglang sabi ni Dane.Nang marinig ito, tumango si Dale bilang pagsang-ayon, "Mas mabuti kung hindi nila ma-crack. Para mas maraming tao ang tumawa sa kanya at makita kung magtangka pa siyang mang-bully kay Mommy!"Ang dalawang batang lalaki ay nakatutok sa computer.Biglang narinig ang mga hakbang sa pinto.Agad na narinig ni Dale ang ingay mula sa labas at pinayuhan si Dane.Agad na natapos ni Dane ang coding at ipinasa ang computer kay Dale.Nang pumasok si Avegail, nakita niyang hawak ni Dale ang computer at nakahiga si Dane sa gilid, na tinitingnan ito ng may pagkamau
Grupo ng Ferrer.Dahil sa virus, halos magsara ang kumpanya buong umaga.Si Lera ay nanatili sa technical department, at paminsan-minsan ay nagpapalabas ay nagmumura siya sa mga ito."Mr. Ferrer"Narinig ni Lera ang boses ni Leng sa kanyang mga tainga.Pagkarinig nito, mabilis niyang inayos ang kanyang ekspresyon, ibinaba ang mata at binati ang taong pumasok sa pinto, "Dad, bakit ka nandito?"Ang mukha ni Karlo, na parang parisukat, ay puno ng kabigatan, "Bakit? Hindi mo pa ba natutugunan ang virus?"Ang namumuno sa technical department ay pinagmumura ni Lera buong umaga. Sa puntong ito, puno ng malamig na pawis ang kanyang noo. Humingi ng paumanhin, "Mr. Ferrer, ginagawa namin ang aming makakaya, kasama ng mga tao ko, pero masyadong malakas ang virus na ito. Kada malapit na naming ma-crack, laging may bagong problema. Parang isang patay na loop...""Sa madaling salita, wala kayong magagawa?" Tanong ni Karlo habang nakakunot ang noo.Tumingin ang namumuno at tumango na may guilty na e
Harap-harapan ang malamig na ugali ni Avigail, nainis si Dominic at malamig na sinabi, "Sina Dale at Dane ay naghihintay sa'yo sa bahay. Sana ay respetuhin mo ang sarili mo."Hindi na gustong pag-usapan ni Avigail ang paksang iyon, kaya tumango siya nang mahinahon. "Salamat sa paalala, Mr. Villafuerte."Nagkatinginan ang dalawa, at kapansin-pansin ang emosyon sa kanilang mga mata.Kumunot ang noo ni Dominic, binawi ang tingin, at diretsong umalis sa hotel.Ang totoo, naroon siya ngayon dahil kay Avigail.Ngunit sa malamig na pagtrato nito, nawalan siya ng gana na manatili pa doon kahit isang segundo.Habang pinapanood ang papalayong likuran nito, bahagyang kumunot ang noo ni Avigail at muling nabuo ang pagdududa sa kanyang isipan.Hindi ba't naroon ang lalaki para sa trabaho? Bakit bigla na lamang siyang umalis?Halos naisip niya na kaya umalis ito ay dahil sa kanya.Ngunit nang maalala ang mga sinabi nito kanina, agad niyang itinaboy ang ideyang iyon, binawi ang tingin, at bumalik s
Nakita ni Avigail na huminto na si Ryzo Saavedra sa wakas, at pakiramdam niya ay gumaan ang kanyang loob.Habang iniisip ang malamig na pakikitungo ni Dominic kanina at ang galit na makikita ngayon sa kanyang mukha, naramdaman niya ang mapait na ironiya. "Siguro," naisip niya, sa mata ng lalaking ito, ang kapalaran niya ay isang bagay lang na nasa ilalim ng kanyang kapritso. Para bang isa lamang siyang laruan na maaari niyang manipulahin. Sa ganitong iniisip, pinigilan niya ang sarili mula sa pagngiti ng may pangungutya. Hindi pinansin ang kaguluhan sa paligid, itinaas niya ang kanyang paa upang umalis. Ngunit hindi inaasahan, sa paglingon niya, isang malaki at matigas na kamay ang humawak sa kanya. Kahit hindi siya tumingin, alam niyang si Dominic ang may-ari ng kamay na iyon. "Mr. Villafuerte, you had enough? Pakiusap, pakawalan mo na ako," malamig niyang sabi habang nakatingin sa kamay niyang hawak pa rin nito. Pagkarinig ng kanyang sinabi, nagbago ang ekspresyon ng lahat ng
“Baka gusto mong tanungin ang lahat ng kababaihan kung gaano ako kasikat at hinahabol ng mga babae?” Lumapit si Ryzo kay Avigail at tiningnan siya nang may paghamak. "Karangalan mo na kausapin kita, sino ba ang mag-aakalang ganito ka kaignorante? Akala mo ba dahil maganda ka, pwede mong gawin ang lahat? Huwag mong kalimutan, ito ang Lungsod ng Davao!"Sinubukan ni Avigail na kalmahin ang sarili, tinignan ang mga tao sa likod ni Ryzo na nakatingin sa kanila, at ibinaba ang kanyang postura. "Hindi ko po ibig sabihin iyon, pero kung nais po ni Young Master Saavedra na makipagkaibigan, maaari po ninyo itong sabihin sa akin. Medyo natatakot po ako dahil marami pong tao, at hindi ko kayang makipagkaibigan sa inyo."Akala ni Ryzo na talagang nauunawaan siya ng babae, kaya't umikot siya at kumindat sa kanyang mga kasama.Ang lahat ng tao ay umatras at tinignan sila, parang nanonood ng palabas.Pansamantala, sila na lang ni Avigail ang magkausap, nagkatitigan sila ng matagal.Walang kalaban-la
Habang si Mr. Cessar ay nakatuon sa larangan ng akademya, ang mga tao sa paligid ay pawang nasa industriya ng parmasyutiko, at marami sa kanila ay umaasa sa teknolohiya ni Mr. Cessar para sa kanilang kabuhayan.Sa pagkakataong ito, nang sinabi ni Mr. Cessar ang mga salitang iyon, akala mo'y humihingi siya ng paumanhin kay Avigail, ngunit sa totoo lang ay pinapalakas niya ang presyon sa kanila.Natural na narinig ni Avigail ang ibig sabihin ng mga salita ni Mr. Cessar, at ang kanyang mga mata ay puno ng pasasalamat.Malinaw na naging epektibo ang mga salitang ito ni Mr. Cessar, at ang mga naroroon ay nagsimulang magbigay ng kanilang mga reaksyon."Nabalitaan ko kay President Lee na si Dr. Suarez ay napakatalino. Ngayon na nakita namin na pinapahalagahan siya ni Mr. Cessar, wala na kaming alalahanin!""Hindi ko akalain na si Ms. Avi ay bata pa at isang babae, at kaya niyang pamahalaan ang isang research institute. Talaga siyang isang malakas na babae!"Patuloy ang mga papuri sa kanyang
Natigilan si Avigail at pinigilan ang sarili na magsalita pa.Tahimik ang biyahe nilang dalawa.Huminto ang sasakyan sa harap ng Grand Menseng Hotel.Mukhang nagsimula na ang salu-salo, at puno na ng magagarang kotse ang harapan ng lugar.Napansin ito ni Avigail at nakaramdam siya ng kaunting pagkabahala. Pagkababa niya ng sasakyan, mabilis siyang naglakad papunta sa pasukan ng hotel.Bahagyang kumunot ang noo ni Dominic at malamig na sinabi, "Miss Suarez, pagkatapos mo akong magamitin ay iiwan mo na lang ako ng ganito?"Natigil si Avigail, lumingon pabalik na may halong pagtataka, at sinabi nang nagdadalawang-isip, "Salamat, Mr. Villafuerte."Pagkatapos nito, tumalikod siya at naglakad papalayo.Narinig niya ang mapanuyang boses ni Dominic sa likuran, "Miss Suarez, sa tingin mo ba'y sapat na ang pasasalamat na 'yan para tapusin ang usapan natin?"Bagamat nagmamadali, pinilit ni Avigail na kalmahin ang sarili. "Ano ang gusto mong mangyari, Mr. Villafuerte? Nagmamadali ako, wala akong
Ang piniling estilo ni Avigail ay napaka-simple. Natapos na niya ang kanyang makeup at pumili ng damit na susukatin.Naghihintay ang stylist sa labas.Paglabas ni Avigail, napuno ng paghanga ang mga mata ng stylist. "Miss, parang talagang para sa iyo ang damit na ito!"Marami nang taon siyang gumagawa ng mga istilo, ngunit bihira siyang makakita ng taong pumupunta sa G-salon para lamang sa ganitong kasimple na makeup.Bagamat napansin niya ang natural na kagandahan ni Avigail bago simulan ang makeup, ang pinili niyang estilo ay talagang simple. Inakala niyang magiging maganda ang resulta ngunit hindi gaanong kahanga-hanga.Ngunit ngayon, kitang-kita niya ang ganda ni Avigail.Ang ilang hibla ng kanyang buhok ay nakatali sa isang simpleng bun sa likod ng ulo, na pinirmi gamit ang isang pearl hairpin. Ang natitirang buhok ay malayang nakalugay sa likod. Walang anumang nakaharang sa kanyang mga facial features, at light makeup lamang ang inilagay sa kanya. Sa sobrang detalye ng makeup art
Sa kabilang banda, kahit na malayo si Martin sa bansa, nakatanggap din siya ng imbitasyon mula kay Mr. Kevin.Abala si Martin sa mga gawain ng kumpanya ng Lee’s at wala nang oras upang dumalo, ngunit naisip niya ang kapatid niyang si Dominic at inisip na baka interesado ito. Matapos magtawag, agad niyang tinawagan si Dominic.Pagkabukas ng tawag, hindi pa nakapagsalita si Martin nang marinig na ang unang boses na lumabas ay si Dominic, "Dumating na ba si Avigail?"Napatingin si Martin, at ang ngiti niya ay naging may halong biro, "Dumating na siya, at iniimbitahan siya ng partner sa Davao City para dumalo sa dinner mamaya, at pumayag na si Dr. Suarez."Nang marinig ito, bahagyang nagkunot ang noo ni Dominic at tumugon nang seryoso, "Alam ko na."Matapos nito, ibinaba niya ang telepono nang hindi na naghihintay ng sagot si Martin.Tinutok ni Martin ang mga mata sa itim na screen ng telepono at itinaas ang kanyang kilay ng may kasamang pang-aasar.Bagamat hindi sinabi ni Dominic ng dire
Pagkatapos ng tawag, agad na tinawagan ni Martin si Avigail.Aga itong sumagot ni Avigail, "Mr. Lee, nakuha na ba ang oras mula sa supplier ng mga medicinal materials?"Ngumiti si Martin at sumagot, "Plano nilang makipag-usap sa iyo ng mas detalyado sa loob ng dalawang araw, pero depende pa rin sa oras mo. Libre ka ba sa dalawang araw na iyon?"Ang pinakamalaking isyu ngayon ng institute ay ang supply ng mga medicinal materials. Dahil alam ni Avigail na nakapag-set na ng oras ang supplier, bibigyan niya ito ng prioridad at walang pag-aalinlangan na sumagot, "Walang problema sa akin, pakisabi sa kanila na darating ako sa tamang oras."Sinabi ni Martin, "Wala ka nang kailangang ihanda. May maghahatid sa iyo pagdating mo."Sumang-ayon si Avigail at muling nagpasalamat, "Mr. Lee salamat po sa pag-aalala."Ngumiti si Martin, "Walang anuman. Noong tinulungan mo ang lolo ko, marami ka ring pinaghirapan."Bukod pa doon, dahil sa ugnayan ni Avigail kay Dominic, kailangan niyang tumulong.Haban
Gabi na nang makauwi si Dominic sa Villafuerte mansion.Si Little Skylei ay nakatulog na rin nang maaga.Habang iniisip ang maliit na babaeng walang nabanggit tungkol kay Little Skylei, naramdaman ni Dominic ang sakit sa kanyang puso. Umakyat siya sa kwarto ng bata.Mahimbing ang tulog ni Little Skylei, nakatagilid ang kanyang ulo at nakabaon ang kalahati ng kanyang mukha sa kumot. Tila payapa siyang natutulog.Nang makita siya ni Dominic, lumambot ang kanyang ekspresyon. Iniabot niya ang kamay upang haplusin ang ulo ng bata, inayos ang kanyang kumot, at tumayo upang umalis.Habang papalapit siya sa pinto, bigla niyang narinig ang mahihinang paghikbi ng bata.Agad siyang tumigil, bumalik sa kama, at dahan-dahang iniangat ang kumot na nakatakip sa mukha ni Little Skylei. Nakita niyang ang mukha ng bata ay kunot na parang bola, nakapikit ang kanyang mga mata, at puno ng luha ang kanyang mahabang pilikmata.Hindi niya alam kung anong bangungot ang napanaginipan nito.Nang makita ang gano