What is life when it is all about suffering? When it's nothing but pain and emptiness. Bakit nga ba pinipili natin na mabuhay sa malupit na mundong ito kahit na puro sakit na ang dala nito. Yes! Living is not all about pain. There's happiness but are always fleeting.People think that I have everything in the world to make me the luckiest and happiest girl in the whole world. Yes, I have money, I am physically gifted with beauty, I am a child of well-known personalities, I have an actress sister, but the irony is despite all of these I still feel sad and alone.Baliw na siguro ako para makaramdam ng ganito. It feels like I don't have the right to feel this way because compared to others my life is comfortable. Nasa akin na ang lahat pero bakit hindi ko magawang maging masaya. I still feel empty. I feel sad and fed up, but why? Why would I? Walang katapusang mga tanong na patuloy na umiikot sa kanyang isip habang walang emosyong nakatayo sa gilid ng bangin. She stared at the raging wa
"Ma'am Ash, may tawag po kayo mula kay ma'am Luna." tukoy ng isa sa kanyang staff sa kanyang kapatid habang hawak nito ang isang telepono. Kasalukuyan kasi siyang nakaupo sa nilatag niyang tela sa buhangin habang pinagmamasdan ang mga nagsasayang tourista sa dagat. "Hello." sagot niya ng makuha niya ito. "Ate, kumusta ka na. Tagal na nating hindi nagkikita." ang masiglang tinig ng kanyang kapatid ang bumungad sa kanyang pandinig."I'm fine. Ikaw balita ko may bago ka na namang movie.""Yeah, that kept me busy these days. Siya nga pala may pinadala akong dress diyan. I hope you'll use it on our dinner this afternoon.""Dinner?"Oo nga pala, muntik na niyang makalimutan. "Don't tell me nakalimutan mo?" kahit hindi niya ito nakikita ay sigurado siya na nakakunot na naman ang noo nito.Hindi na niya ito sinagot. Rinig niya ang pagbuntong hininga nito. "Ate I am hoping na makakapunta ka. It's been a long time since we were completed. I really really miss you""But--""Ate don't you thin
The clear blue water from the ocean beautifully reflected the light from the sun creating a sea of sparkling diamond like glimmers in the water.Nakangiting huminga ng malalim si Phoenix habang nakatanaw sa dagat. Ang may kalakasang hangin ay malayang nililipad ang may kahabahan niyang buhok.The calming sound of the waves and the laughter’s and giggles from the other tourists warmed his heart. Now he could say that his stay here in this island is worth it. Sulit na sulit ang napanalunan niyang coupon sa isang raffle sa mall.Nakangiting tinahak niya ang kinalalagyan ng resort. Agad naman na inassist siya ng mga staff doon ng pinakita niya ang card. "Magandang umaga sir." masiglang bati ng guard. Nakangiting binati rin niya ito pabalik.Pabagsak siyang nahiga sa kwartong inilaan sa kanya. Bilib rin naman siya sa resort na ito. Tuwing summer kasi ay nagbibigay ang mga ito ng mga coupons na maaring mapanalunan mo sa mga raffle. A three-day vacation in the resort is offered and all expe
Sa pagmulat ng kanyang mga mata ay agad na bumungad sa kanyang pandinig ang kalmadong alon. Saglit na natulala siya sa kisame ng kanyang kwarto.Another day to pretend, another day of suffering.Agad na nanariwa sa kanyang isip ang mga pangyayari kahapon. Buong buhay niya ay kotrolado na ng mga magulang perks of being the first child of the Andrada families first born. Being an heir of a big business empire is hard. At an early age ay nat-train na sila para sa pagtake over ng kompanya at pagpapatuloy ng legacy ng pamilya. In their family's tradition only, the first-born child will take over the company. Kaya nga minsan ay hindi niya maiwasang mainggit sa kanyang kapatid na si Luna. Mahigpit rin naman ang mga magulang dito pero kumpara sa kanya ay mas nagagawa pa nito ang mga bagay na gusto nito.Ang pagiging mahigpit ng mga magulang ang isa sa mga dahilan kung bakit siya umalis sa mismong araw ng kanyang kasal. Pakiramdam niya ay hindi na siya makahinga. Sakal na sakal na siya sa mga
Napaupo si Ash sa kama ng mapansin na kanina pa pala siya lakad ng lakad sa loob ng kanyang kwarto. Malapit na ang oras na usapan nila ni Phoenix ngunit sa hindi malamang dahilan ay hindi mapakali si Ash. Is she excited? She doesn't know. Matagal tagal na rin mula ng makaramdam siya ng ibang emosyon maliban sa kalungkutan at depression kaya naninibago siya. She didn't expect that there will come a time that she'll feel different emotions once again.Muli ay tinignan niya ang orasan ngunit tulad ng dati ay may natitira pang ilang minuto bago ang napag-usapan nilang oras ng pagkikita.Naisipan niyang sipatin muli ang sarili sa salamin upang mapakalma niya ang nagwawala niyang pakiramdam. Suot ang long-sleeved sky-blue dress na bigay ng kapatid ay hindi niya maiwasan na pagmasdan ang sarili. Hindi siya makapaniwala sa kanyang sarili na nagawa niyang mag-ayos dahil lamang sa isang lalaki. Wearing a light make-up and a knee length dress is way out of her character. Most of the time kasi a
"Finn!" mula sa gilid ay bigla na lamang sumulpot ang isang magandang dalaga at agad na yumakap mula sa likuran ni Phoenix. Kung titignan ay mukhang matagal ng magkakilala ang dalawa. "Arissa!" gulat naman na lumingon si Phoenix upang tignan ang bagong dating. Walang babala na umupo si Arissa kahit na hindi pa ito inaanyayahan ng kahit sino sa kanilang dalawa. She started talking as if she's not in there. She didn't even acknowledge her presence. Tahimik lang na uminom siya at pinag masdan ang bagong dating. Pakiramdam tuloy niya ay siya ang sabit sa oras na iyon. She's feeling very uncomfortable and she's been thinking of leaving when Phoenix was able to talk his way from Arissa. "Arissa, wait, I'm with someone today, meet Ash," pakilala nito sa kanya. "Ash she's Arissa my childhood friend." Pilit na ngumiti siya dito at hindi niya maiwasang mapansin ang biglaang pagkawala ng ngiti nito. Napansin niya ang palihim nitong pag-irap ngunit hindi na niya ito pinansin pa at inilahad n
Napaupo si Ash sa kama ng mapansin na kanina pa pala siya lakad ng lakad sa loob ng kanyang kwarto. Malapit na ang oras na usapan nila ni Phoenix ngunit sa hindi malamang dahilan ay hindi mapakali si Ash. Is she excited? She doesn't know. Matagal tagal na rin mula ng makaramdam siya ng ibang emosyon maliban sa kalungkutan at depression kaya naninibago siya. She didn't expect that there will come a time that she'll feel different emotions once again.Muli ay tinignan niya ang orasan ngunit tulad ng dati ay may natitira pang ilang minuto bago ang napag-usapan nilang oras ng pagkikita.Naisipan niyang sipatin muli ang sarili sa salamin upang mapakalma niya ang nagwawala niyang pakiramdam. Suot ang long-sleeved sky-blue dress na bigay ng kapatid ay hindi niya maiwasan na pagmasdan ang sarili. Hindi siya makapaniwala sa kanyang sarili na nagawa niyang mag-ayos dahil lamang sa isang lalaki. Wearing a light make-up and a knee length dress is way out of her character. Most of the time kasi a
Sa pagmulat ng kanyang mga mata ay agad na bumungad sa kanyang pandinig ang kalmadong alon. Saglit na natulala siya sa kisame ng kanyang kwarto.Another day to pretend, another day of suffering.Agad na nanariwa sa kanyang isip ang mga pangyayari kahapon. Buong buhay niya ay kotrolado na ng mga magulang perks of being the first child of the Andrada families first born. Being an heir of a big business empire is hard. At an early age ay nat-train na sila para sa pagtake over ng kompanya at pagpapatuloy ng legacy ng pamilya. In their family's tradition only, the first-born child will take over the company. Kaya nga minsan ay hindi niya maiwasang mainggit sa kanyang kapatid na si Luna. Mahigpit rin naman ang mga magulang dito pero kumpara sa kanya ay mas nagagawa pa nito ang mga bagay na gusto nito.Ang pagiging mahigpit ng mga magulang ang isa sa mga dahilan kung bakit siya umalis sa mismong araw ng kanyang kasal. Pakiramdam niya ay hindi na siya makahinga. Sakal na sakal na siya sa mga
The clear blue water from the ocean beautifully reflected the light from the sun creating a sea of sparkling diamond like glimmers in the water.Nakangiting huminga ng malalim si Phoenix habang nakatanaw sa dagat. Ang may kalakasang hangin ay malayang nililipad ang may kahabahan niyang buhok.The calming sound of the waves and the laughter’s and giggles from the other tourists warmed his heart. Now he could say that his stay here in this island is worth it. Sulit na sulit ang napanalunan niyang coupon sa isang raffle sa mall.Nakangiting tinahak niya ang kinalalagyan ng resort. Agad naman na inassist siya ng mga staff doon ng pinakita niya ang card. "Magandang umaga sir." masiglang bati ng guard. Nakangiting binati rin niya ito pabalik.Pabagsak siyang nahiga sa kwartong inilaan sa kanya. Bilib rin naman siya sa resort na ito. Tuwing summer kasi ay nagbibigay ang mga ito ng mga coupons na maaring mapanalunan mo sa mga raffle. A three-day vacation in the resort is offered and all expe
"Ma'am Ash, may tawag po kayo mula kay ma'am Luna." tukoy ng isa sa kanyang staff sa kanyang kapatid habang hawak nito ang isang telepono. Kasalukuyan kasi siyang nakaupo sa nilatag niyang tela sa buhangin habang pinagmamasdan ang mga nagsasayang tourista sa dagat. "Hello." sagot niya ng makuha niya ito. "Ate, kumusta ka na. Tagal na nating hindi nagkikita." ang masiglang tinig ng kanyang kapatid ang bumungad sa kanyang pandinig."I'm fine. Ikaw balita ko may bago ka na namang movie.""Yeah, that kept me busy these days. Siya nga pala may pinadala akong dress diyan. I hope you'll use it on our dinner this afternoon.""Dinner?"Oo nga pala, muntik na niyang makalimutan. "Don't tell me nakalimutan mo?" kahit hindi niya ito nakikita ay sigurado siya na nakakunot na naman ang noo nito.Hindi na niya ito sinagot. Rinig niya ang pagbuntong hininga nito. "Ate I am hoping na makakapunta ka. It's been a long time since we were completed. I really really miss you""But--""Ate don't you thin
What is life when it is all about suffering? When it's nothing but pain and emptiness. Bakit nga ba pinipili natin na mabuhay sa malupit na mundong ito kahit na puro sakit na ang dala nito. Yes! Living is not all about pain. There's happiness but are always fleeting.People think that I have everything in the world to make me the luckiest and happiest girl in the whole world. Yes, I have money, I am physically gifted with beauty, I am a child of well-known personalities, I have an actress sister, but the irony is despite all of these I still feel sad and alone.Baliw na siguro ako para makaramdam ng ganito. It feels like I don't have the right to feel this way because compared to others my life is comfortable. Nasa akin na ang lahat pero bakit hindi ko magawang maging masaya. I still feel empty. I feel sad and fed up, but why? Why would I? Walang katapusang mga tanong na patuloy na umiikot sa kanyang isip habang walang emosyong nakatayo sa gilid ng bangin. She stared at the raging wa