Chapter 36

“A-Ayos lang ako, Liam. Puwede naman akong umuwi sa amin”

Huminto siya sa pagkaladkad sa akin. I flinch when he suddenly turn around to face me. Napayuko na lamang ako dahil sa sama ng tingin niya sa akin. How can I look at him kung ganyan siya tumingin, damn. 

I really can't handle staring at him kapag masama ang timpla niya. 

He took a deep breath. “Ihahatid na kita sa inyo.”

I shook my head nang hahawakan na niya sana ulit sa pulso. “Kaya ko nang umuwi mag-isa. Masyado nang gabi, Liam, baka mapagod ka pa.”

Kukunin ko na sana ang mga bagahe sa kamay niya nang iiwas niya iyon. He glared at me pero tinanggal niya rin iyon sa muk