Embracing Imperfections

Embracing Imperfections

last updateLast Updated : 2022-02-01
By:  Mysterielee  Completed
Language: English_tagalog
goodnovel16goodnovel
Not enough ratings
61Chapters
1.8Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

Tri is an independent woman who is a working student just to feed her family. She hate her father so much because of his addiction to gambling. At the young age, she already took the responsibility to her siblings and mother. But everything changed when she met him again, her worst nightmare at ang rason kung bakit siya mas lalong naghihirap ngayon. Pati ang pangarap niya ay biglang naglaho dahil lang sa lalaking hindi naman niya ginustong makilala. She hates him so much to the point na pati ang pangalan nito ay ayaw niyang banggitin. Not until one day, everything changed.

View More

Latest chapter

Free Preview

Prologue

“Aalis na po kami, nay,” bungad ko pagkababang-pagkababa ko mula sa taas.Naabutan ko siya sa sala na nagtutupi ng mga damit na nilabhan niya kahapon. Napabuntong hininga na lang ako bago lumingon kay Val na nakasunod sa likod ko. “Tawagin mo nga si Tricia, sahihan mong tulungan dito si nanay,” utos ko rito.Agad ko siyang pinasingkitan ng mga mata nang kokontra pa sana siya. He just made a face at tatalikod na sana para bumalik sa taas ng biglang sumingit si nanay. “'Wag mo nang tawagin ang kapatid mo, may tinatapos pa 'yon na assignment,” pag tanggol nito sa kapatid namin.Napamasahe ako sa sentido ko bago inis na lumapit sa kaniya. Nilapag ko ang bagpack ko sa upuan at sinimulang tulungan siyang magtupi. Magsasalita pa sana si nanay pero agad ko na siyang sinabihan na 'wag nang ituloy ang sasabihin. Alam ko naman na papahintuin niya ako sa pagtulong sa kaniya. Umupo rin si Val

Interesting books of the same period

Comments

No Comments
61 Chapters

Prologue

“Aalis na po kami, nay,” bungad ko pagkababang-pagkababa ko mula sa taas.  Naabutan ko siya sa sala na nagtutupi ng mga damit na nilabhan niya kahapon. Napabuntong hininga na lang ako bago lumingon kay Val na nakasunod sa likod ko. “Tawagin mo nga si Tricia, sahihan mong tulungan dito si nanay,” utos ko rito. Agad ko siyang pinasingkitan ng mga mata nang kokontra pa sana siya. He just made a face at tatalikod na sana para bumalik sa taas ng biglang sumingit si nanay. “'Wag mo nang tawagin ang kapatid mo, may tinatapos pa 'yon na assignment,” pag tanggol nito sa kapatid namin. Napamasahe ako sa sentido ko bago inis na lumapit sa kaniya. Nilapag ko ang bagpack ko sa upuan at sinimulang tulungan siyang magtupi. Magsasalita pa sana si nanay pero agad ko na siyang sinabihan na 'wag nang ituloy ang sasabihin. Alam ko naman na papahintuin niya ako sa pagtulong sa kaniya. Umupo rin si Val
Read more

Chapter 1

“Order for table 6!”  Agad akong lumingon sa counter at walang ano-anong tumakbo sa gawi na 'yon. Kinuha ko ang isang buong tray at hinatid sa table na sinigaw ni kuya Marion, isa sa mga chef dito sa restobar na pinagtatrabahuhan ko.  “One jumbo bowl of fried rice, buttered chicken and spicy chicken wings for table 6. Enjoy your meal,” nakangiting saad ko sa kanila.  Dinistribute ko lang ang mga pagkain sa lamesa nila at aalis na sana nang may humawak bigla sa pulso ko. Lumingon ako rito ng nakangiti. “May kailangan pa po ba kayo, sir?” He smiled at me that makes my body shiver. Ang creepy niya pero dahil customer namin siya ay siyempre ngumiti pa rin ako sa kaniya.  “Puwede mo ba kaming saluhan dito sa table namin, miss beautiful? Mag-e-enjoy lang tayo gaya ng sabi mo.” Patago akong huminga
Read more

Chapter 2

“Gago ka ba?”    He smirked sabay pitik sa noo ko. I immediately glared at him because of that. Tumayo na siya ng diretso sabay ngiti sa'kin. Aba, kung makaasta siya ay parang close kaming dalawa.    “Ibang-iba ka na talaga, marunong ka nang magmura,” he laughed. “Madali lang naman ang magiging trabaho mo sa'kin eh, you'll just gonna pretend to be my tutor.”   Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. “Teka, anong sabi mo? Pretend?”    He nodded bago ulit nagpamulsa sa harap ko. “Yes, magpapanggap ka lang na tinututor ako para magawa ko ang gusto ko sa oras na 'yon,” natutuwang aniya.    So, literally, pumunta siya rito sa lugar ko para lang tulungan ko siya sa kalokohan niya. Sobrang sama talaga ng lalaking 'to kahit ang mama niya ay lolokohin niya para sa kagustuhan niya. He really didn't deserve anything na nakukuha niya ngayon.   
Read more

Chapter 3

“Hindi ka iinom?” medyo inangat ko ang paningin ko nang magtanong siya.  Umiling lang ako bago mas sumiksik sa kaniya nang maramdaman kong umusog palapit sa'kin ang kaibigan niya. I'm now sitting between him and his friend, though may iba pang katabi na babae ang kaibigan niya. But still, I'm conscious kapag nagdidikit ang balikat namin. Mas ayos pa na mapalapit ako dito sa lalaking kinaiinisan ko kaysa sa kaibigan niyang hindi ko naman kilala.  I felt his stares at me nang mabunggo ko ng bahagya ang balikat niya. Umiwas na lang ako ng tingin habang pilit na pinapahaba ang damit ko para lang hindi masiyadong expose itong legs ko.  “You should've just accept my offer instead na pumasok ka sa ganitong work,” he whispered while sipping on his drink.  Huminga ako ng malalim. “No thanks, mas ayos na 'ko rito,” I lied.  &ldqu
Read more

Chapter 4

“Dapat nandito na siya ah,” naiinip na bulong ko sa sarili. Kinuha ko ang tubig na nasa harap ko at ininom iyon. Nandito ako ngayon sa isang cafe. Dito nakikipagkita si Liam. Sabi niya agahan ko. Ako naman ’tong si gaga ay inagahan nga.  It's already Saturday pero kahit gano’n ay kakaunti lang ang tao rito sa cafe. It's quite quiet na mahihiya kang gumawa ng ingay. The cafe has a beautiful and a quiet vibe, halos lahat ng nakikita kong customer dito ay busy sa kaniya-kaniyang gawain, like studying. May iba na sa tingin ko ay gumagawa ng thesis nila.  “Kanina ka pa?” tumingala ako sa kaniya.  I waited for him until he sit down. Agad nitong hinubad ang suot-suot na sumbrero at sinuklay ang buhok gamit ang daliri niya. Binaba rin niya sa katabing upuan ang dala niyang bagpack. He's just wearing a simple white Celine shirt. Pa‘no ko nasabing Celine
Read more

Chapter 5

 “Oh, bakit ka nandito?”  Kumunot agad ang noo ko dahil sa bungad sa akin ni Amber. I'm here inside the staff's room, kabibihis ko lang ng puting polo shirt. Wala naman uniform dito sa restobar na pinapasukan namin. Basta't naka polo shirt at pants ang suot mo ay ayos na.  I'm now wearing our restaurants apron. Tinali ko na rin ang buhok ko bago hinarap si Amber. “Magtatrabaho, ano pa ba?” natatawang bigkas ko.  It's already Monday. Medyo maaga ang pag time-in ko dahil maagang natapos ang last class ko.  “Hindi ba't i-tu-tutor mo si Liam?” naguguluhan na aniya.  I rolled my eyes when I heard his name. “Hindi ba't eme-eme lang ang tutoring na iyon? He just used me para ipalabas na nagtututor kami.” “Hindi ka ba natatakot na baka mahuli kayo ng mama
Read more

Chapter 6

“Kung gusto mong bumawi, e 'di sana ay hindi kana bumalik sa buhay ko ulit,” seryosong saad ko.  Umiwas siya ng tingin at binaling ang tingin sa cashier, binayaran na niya ang pinamili niya. Gusto ko nang umalis pero alam kong hindi niya bibitawan ang pulso ko. Inabot niya sa akin ang paper bag. Tiningnan ko lang iyon bago inangat ang tingin sa kaniya.  “Tanggapin mo na 'to, para naman ito sa mga kapatid mo,” seryosong aniya.  I took a deep breath sabay kuha sa mga paper bag na hawak niya. “Ibawas mo 'to sa sahod ko.” I didn't wait for him to answer dahil agad-agad na akong kumalas sa kaniya.  “Ihahatid na kita.” “Hindi na, kaya ko ang sarili ko,” pagmamatigas ko.  Hindi ko alam kung sinundan ba niya ako o hindi basta umalis na 'ko sa
Read more

Chapter 7

“Anong sinasabi mo?” 'di makapaniwalang saad ko.  Mariin niyang pinikit ang mga mata. “Umalis kana diyan sa trabaho mo,” utos na aniya.  I smiled in disbelief. What the hell is wrong with him. Pati ang maayos kong trabaho ay pinag-iinitan na rin niya. Ito ang bumubuhay sa pamilya ko, ito ang nakakatulong sa akin sa araw-araw tapos sasabihin niya ay mag resign ako? Gago ba siya? “Alam mo, kung may problema ka ay huwag mong idamay ang trabaho ko. Wala ka sa lugar para sabihan ako sa mga gagawin ko,” inis na bigkas ko.  I tried to open the door of his car, but it's lock. Napasandal na lang ulit ako sa upuan at pinakalma ang sarili ko.  “Puwede kong lakihan ang sahod mo sa akin kung pera ang problema mo.” Matalim akong tumingin sa kaniya. He's not looking at my direction thou
Read more

Chapter 8

“Liam . . .” mahinang tawag ko sa kaniya.  He smiled before closing his eyes again. I don't know why pero hindi ako makaalis sa puwesto ko. Lalo na nang makita ang pagtulo ng luha sa kaliwang mata niya.  I reached for his face and slowly wiped his tears out. Ang init ng luha niya.  May problema ba siya ngayon? Pinagdaraanan? Bakit siya naglasing ng ganito.  Bumaling ang tingin ko sa kamay ko na nasa dibdib niya. He's still holding my hand. Mas humigpit pa nga ata nang ipikat niya ang mga mata. But you know what makes my heart soft? When he's gently caressing the back of my palm.  He's not letting it go na parang natatakot na umalis ako sa tabi niya.  I bit my lower lips. I don't know why is he like this, but I didn't let go of his hand.  Dahan-dahan akong umupo sa may lapag at hinayaan siyang
Read more

Chapter 9

“You're protecting her, Storm?” she hissed.     Ramdam ko ang paghigpit ng hawak ni Liam sa pulso ko. Mas lalo niya akong tinago sa likuran niya. Not minding her mom na kinakausap pa ako kanina.     “Hindi siya ang may kasalanan, mom,” he took out a heavy breath. “Ako ang may plano, no'n.”    Mas lalong kumunot ang noo ng mama niya. Parang anytime ay sasabog na ito dahil sa inis. “Why did you do that?” giit niya.     “Dahil malaki na ako, mom! I don't need a tutor to guide me!”    “Then act like one!” mariin itong pumikit bago huminga ng malalim. “Kukuhanan kita ng panibagong tutor,” aniya a
Read more
DMCA.com Protection Status